Vooraleer ik op de rest reageer wil ik toch nog eerst even reageren op Annemiek's vraag
Annemiek schreef:
Toch begin ik me af te vragen wanneer je ziet wat er voor je voeten ligt?
En wat je steeds weer ver weg zoekt.
Steeds komt het op 't zelfde neer :
Ik zoek steeds naar een leven waarin ik mijn spiritualiteit kan beleven en uitdragen maar de noodzaken die nu eenmaal verbonden zijn aan een leven in 'de maatschappij' leiden me steeds af van mijn doelstellingen en ik heb tot nog toe geen evenwicht gevonden tussen die twee.
Het lijkt steeds alsof 't of 't ene is of 't andere.
Wanneer ik tot nu toe enorm helderziend, mediamiek en watnog was dan bestond er voor mij niets anders meer dan dat.
In die perioden nam ik dan steeds van die beslissingen die me, maatschappelijk gezien - als persoon die ook mee-functioneert in deze maatschappij - de dieperik in duwde want ja, er ontstond dan steeds onzekerheid vanuit mijn ego en die onzekerheid ging dan steeds meer en meer overheersen.
Prachtig voorbeeld daarvan is toen die vrouw, die toch al jarenlang aurafotografe en Zien-de was en ervaring had in deze dingen, me Messias noemde.
Ik voelde het!, ook al zou ik mezelf nooit Messias noemen. Werkelijk Verlicht, ook al heeft 't maar enkele weken geduurd.
Ik zag zulk een enorme cosmische verbanden, zag vooruit en achteruit doorheen zoveel heen ... .
En wat deed ik toen? Ik gaf mijn werk op en legde me alleen nog hierop toe.
Gevolg : enkele weken later had ik geen rooie cent meer omdat ik niks vroeg voor 'tgeen ik deed.
Inplaats van dan door te bijten en me over te geven aan de Levens-stroom begon ik steeds meer en meer overlevingsangst te voelen.
En gelijkaardige ervaringen ... ach, breek me de bek er niet over open ... .
En wanneer ik dan werk dan ga ik daar zo in mee dat ik zelfs geen zin meer heb om kaarten te leggen voor anderen. Het verliest dan zoveel aan zin, zelfs dit hele 'laten we Licht en Liefde sturen/Zijn'.
Als ik nu bijvoorbeeld die thread van 'lekker knuffelen voor Jeruzalem' zie staan dan reageer ik daar tweeërlei op:
aan de ene kant Weet ik wat dit doet maar aan de andere kant heb ik zoiets van : 'Jongens toch, waar zijn ze nu weer mee bezig!?'
Dit zegt niets over al die knuffelende mensen, enkel over wie ik Nu ben, of ervaar dat ik ben ... ofzoiets.
't Gevolg van dit alles maakt nu wel dat het soms voelt alsof ik steeds minder en minder als een bruikbaar hulpmiddel kan betekenen voor die krachten die om en in ons allen Is om Licht te zijn voor deze wereld, alhoewel ik van ergens 't gevoel heb dat dit dan ook weer nonsens is.
Mens-Zijn ... waar ben ik in hemelsnaam toch mee begonnen.
Poehwie, in elk geval doet het me wel enorm deugd dat ik nu, op dit moment, weer op deze manier kan praten, no matter what'll Be, no matter what someone else might think.
Oké, tot zover dit gedeelte.
***************************************************************
Lieve Vick,
je hebt gelijk.
Dat koppetje buigen ...
Nadat ik ontslagen was ben ik elke dag terug gegaan naar die zaak tot de dag dat ik vertrok om hun allemaal zeker te laten zien dat ik niemand iets kwalijk nam, ook die verantwoordelijke niet en op gegeven moment zei ik tegen mijn baasje (die mijn baasje niet meer was) dat 't toch wel eens tijd werd dat ik nederigheid leerde.
Zijn wenkbrauw ging omhoog maar ie begreep wat ik bedoelde, waar 't op sloeg. Misschien wel net omdat ie begreep wat ik bedoelde.
In die dagen heeft ie me meermaals gezegd dat als ik ooit hulp nodig heb dat ik 't hem zeker moest vragen ... en dat ik kaartjes moest sturen van overal waar ik was zodat ie mijn reilen en zeilen kon volgen.
Om nu terug te gaan en te vragen of ik er terug kan gaan werken ... eventjes heb ik gevoeld en 't voelde niet alsof die mogelijkheid er op dit moment is maar morgen, nadat ik eerst ergens anders ben geweest om te zien welke mogelijkheden er voor me zijn qua huisvesting, ga ik er wel goeiedag zeggen en uitleggen wat er gebeurd is en waarom ik hier nu terug sta.
We'll see.
Wel heb ik twee vacatures gevonden hier in 't Genkse waar ik van denk dat ik er kan beginnen maar waartoe ik de moed nog niet had.
Mede door jou en jullie borrelt dat ondertussen wel terug omhoog en geraak ik uit dat 'arme-ik'-gevoel, waarvoor mijn oprechte dank.
Of 't spirituele arrogantie is, ik weet het niet. Ik denk dat die arrogantie weinig met spiritualiteit te maken heeft maar ik wil er vast en zeker wel eens op verder borduren.
Goh, tussen Weten en doen liggen soms toch werelden apart, niet?
De Wijze handelt naar Weten. Patrick ... Patrick heeft nog zoveel te leren.
Namasté
***************************************************************
Lieve Nel,
ik ben sinds de dag nadat ik terug was niets anders meer aan 't doen dan me te schoppen. Ik was stilletjesaan helemaal aan 't leeglopen van al dat schoppen.
Nu maar hopen dat 't geholpen heeft.
Me waardevol genoeg vinden, zeker, maar de energie vinden om er opnieuw wat mee aan te vangen, ik heb 't gevoel dat ik die vanuit een hele nieuwe diepte heb gevonden.
En eigenlijk is ze me aangereikt, mede door prachtmensen zoals jij.
Dank, lieverd, voor die heerlijke knuffel. Hij Is gevoeld in mijn hartje
Namasté
***************************************************************
Lieve, lieve Annemiek,
ik begrijp je 'Oh Patrick' nu veel beter, ook al voelde ik er vanaf de eerste keer dat 'k 'm las al je Moederlijke Liefde in
maar dat gevoel van teleurstelling, het begon meer en meer te overheersen daar ikzelf meer en meer teleurgesteld raakte in mezelf.
Zo zie je dat lezen toch enorm subjectief is, niet?
Dank, lieve schat, en dat Hartje in je eerste bericht Straalt hier nu als een baken op mijn (ahem, Joli's) computerschermpje.
Dank, voor je onvoorwaardelijke Liefde, en voor je vraag om bescherming
Dank, dat je nu ook weer deel uitmaakt van mijn leven.
Namasté
***************************************************************
Lieve Skyblue, lieve Saskia,
Lichtwerk? 't Ene moment kan ik dit alles zien als onderdeel vormend van mijn weg, voortvloeiend uit bepaalde beslissingen maar op andere momenten, zoals de afgelopen dagen, stond dit immens ver van enige vorm van Lichtwerk voor mij.
En dat opkrabbelen, ik twijfel er heel sterk aan of ik dit zonder diegenen die in mijn leven aanwezig zijn, jullie zeker ook, zou kunnen.
't Is zo makkelijk om opgeven.
Hmm, neen. Opgeven is een van de moeilijkste dingen die er zijn, denk ik. 't Is maar vanaf waar je 't bekijkt ... ofzoiets.
Dat terug gaan vragen van mijn werk, ik heb 't hierboven al over gehad maar we zullen zien ... morgen.
Via astro.com heb ik eventjes naar mijn daghoroscoop gekeken voor morgen en zie :
Buoyant optimism
This time is especially favorable for all business and commercial ventures and is excellent for negotiating personally advantageous deals. Your objectives and goals in the matter will be much clearer to you than usual, which enables you to deal very intelligently with others and thus get the best possible deal for yourself. Also everything you do has a kind of buoyant optimism that is also favorable to success. This is an extremely favorable time for dealing with authorities, for they will be open to your ideas and easily persuaded to your point of view. Legal interests are also favored now. Your activities under this influence should bring opportunities for personal growth by expanding your range of activities as well as your experience.
The interpretation above is for your transit selected for today:
Mars Sextile Jupiter MarsSextileJupiter, exact at 08:50
activity period from 16 May 2007 to 19 May 2007.
't Ziet er goed uit
Toen ik op de trein terug naar België in mijn boekje 't een en ander aan 't opschrijven was heb ik een nieuwe mantra samengesteld die ik voorlopig nog eventjes voor mezelf wil houden.
Let wel, ik schreef dat op een krachtig moment en als ik me dan zwakjes voelde, zoals de afgelopen dagen, bekeek ik dit weer maar eens als de zoveelste nonsens die ik had voortgebracht.
Wat een op en af gegaan van emoties en gedachten ... pfffft.
Ben ik blij dat ik toch gereageerd had eerder op de dag. Ik voel me enorm veel krachtiger nu.
Die onafgemaakte zaken, 't is niet zoveel :
twee parkeerboetes, een rechtzaak die nog moet voorkomen van toen de politie me een tijdje geleden tegenhield en ik ... erm ... 1.3alcohol in mijn bloed had en tussen de 200 en de 2000euro gaat kosten, lol en een of twee snelheidsovertredingen van toen ik geflitst werd enkele dagen voordat ik vertrokken ben.
Oh, en waarschijnlijk gaat mijn avontuur in Milaan me nog verrassen daar ik mijn Tuutje zomaar achter heb gelaten waar ze stond nadat ze was afgesleept. 'k Moet mijn verzekeringsagent nog bellen daarover :o
Allemaal niet onoverkomelijk en eenmaal ik werk heb is dat binnen dit en een paar maanden van de baan, iets wat 't ene moment erg kort lijkt en 't andere moment enorm ver weg in de toekomst. Heeft weer te maken met 'hoe voel je je' en hoe sterk sta je in Leven, denk ik.
Dat boek, lieverd, ik weet niet meer hoe 't noemde. Sorry.
't Had eigenlijk niks te doen met die moeder en die Liefdestempel. 't Was gewoon iets wat vrij terloops in 't verhaal verteld werd en daar ben ik dan mee aan de slag gegaan.
Het boek zelf ging over een meisje dat opgeleid werd in een tempel ten tijde van de laatste dagen van Atlantisch en de dagen nadien. Een van haar leraars, en later haar partner, was die zoon van die priesteres.
Als ik me de titel herinner zal ik het je 't zeker laten weten.
Ik heb 't gevoel alsof ik zo vlug vlug reageer op jouw bericht en alsof ik nog veel meer te vertellen heb maar 'k zou op dit moment niet weten wat dus brei ik er voor nu maar een einde aan ;-)
Oh, je hoeft je echt niet te schamen hoor voor je laatste vraag i.v.m. dat boek.
Sex en sexuele expressie zijn eigenlijk een van de natuurlijkste dingen voor een gezond mens ... allé, zo voelt het voor mij toch.
Ik ben onder andere ook met mannen samengeweest van wie ik vroeger zou gedacht hebben dat ik er nooit op deze wijze Liefde mee kon delen en jongens, what an experience! Wat een leerschool!
Die ego-val ... tsja, ook dat was en is nog steeds een enorme leerschool.
Lieverd, ik ga nu eventjes verder maar dank, voor elk woord en voor (w)elke energie je ook vanuit jezelf mijn richting uit gestuurd hebt.
Namasté
***************************************************************
Lieve Ruthselief, kleine zus, wijze zus,
ja hé, wat ben ik stil. Maar weet je, mijn belkrediet is op en daar ik Joli zo min mogelijk wil belasten bel ik zelfs niemand vanuit hier want dat kost dan ook weer centjes. Vandaar.
Hehehe, dat zijn we echt wel, die twee knuffelende mannetjes tussen die twee harten. Ik voel je zelfs zo nabij ... en dan telkens omgeven door zulks een Liefde.
Zie, ons Miek staat er ook, ietsje verder. Ze ziet en knikt dat alles goed is.
Kijk, dat gebeurt er dus telkens wanneer ik me weer beter voel. Gaat alles er mooi en bladiebla uitzien en voelen.
Wat maakt een mens zichzelf toch wijs, niet? Hoe vlug kan 't toch opeens veranderen? En toch ...
Lieve, grote schat,
mij gaat het er niet om of ik wel de zekerheid en het vertrouwen heb dat ik uitstekend in staat ben om werk te vinden wat passend is voor mij of dat ik zeer zelfstandig op mijn eigen wieltjes kan rijden en dat ik heus wel een huisje zal vinden maar,
...
Hmm, hoe meer ik probeer te verwoorden waar 't wel om draait hoe meer je woorden me aanstaren.
I'll think about it en zal 't je laten horen wanneer ik er meer duidelijkheid over heb.
- werk dat passend voor me is
- zelfstandig op eigen wieltjes rijden
- huisje
't Zijn toch drie belangrijke punten in mijn leven.
Bijna had ik 't hier allemaal opgegeven om als clochard in Brussel of zo rond te lopen en alle drie je punten spelen er toch in mee.
En ik was na mijn ongeval in Milaan toch meteen teruggekeerd omdat ik niet als landloper door de wereld wilde gaan. Ik zag me dat een tijdje doen om dan toch terug naar België te keren omdat ik nu eenmaal ik ben ... .
Ik ga erover nadenken, schat.
Zie je? Vraag jij je af of ik er wat aan heb. Tuurlijk ;-)
Love you
Namasté
***************************************************************
Amanna, grootse schat,
jij en ik, al zo vaak is 't gebeurd dat we, of althans ik, 't gevoel heb dat we weinig met mekaar praten en toch zoveel naar mekaar te verwoorden hebben en zie, in hartjes en knuffels giet je zo ontsettendse veel dat het geen woorden meer nodig heeft.
Love you
Dank
Namasté
***************************************************************
erm ... er zijn tussen begin en einde van deze post enkele uren verstreken, heb veel koffie gedronken, nog veel meer sigaretten gerookt, naar 't toilet geweest en bewust 'ballast' achtergelaten, lol, heerlijke pasta bolognaise gegeten die Joli voor ons had klaargemaakt en zijn er ik weet niet wat emoties, gedachten, beelden en wat nog door me heen gegaan.
Erg evenwichtig kom ik op dit moment niet over, denk ik en net daarom lees ik dit alles nu eventjes niet na en laat het voor wat 't is.
't Is nu ongeveer kwart voor elf en ik ga me nog lekker baden (iets wat ik nog niet gedaan heb sinds ik terug ben :o ), scheren en soigneren zodat ik morgenvroeg aan mijn taken kan beginnen.
Misschien dat jullie een idee hebben wat er allemaal door me heen is gegaan - en God believe dat ik dit steeds in her-in-eer-ing mag behouden! - maar DANK, dank voor elk woord, voor jullie Liefde en voor Al wie en wat Jullie Zijn.
Van Harte, van Geests, van Ziels
Namasté
Patrick