|
He Lieverds.
Donderdag wilde ik naar Henk in het ziekenhuis, maar mijn lieve huisengel kwam vrij laat thuis van post bezorgen en de meditatie groep begon zo rond half acht, er was geen tijd over om nog naar hem toe te gaan. Dus probeer ik dan vrijdag te gaan en wilde dit met Henk bespreken, maar daar kwam niets van terecht en werd behoorlijk misselijke en beroerd, het water gutste over mijn lijfje en Samoe was nergens meer.
Maar vandaag, hehe eindelijk kon ik naar Henk,om hem wat bij te staan of liever gezegd zitten haha. Breeduite, jaja Ruth en dat heeft gewerkt haha en dat met een rolstoel die nergens paste maar bij Henk wel. Maar voordat ik bij Henk belande moesten wij wel een klein beetje verdwalen en wat denken jullie, wij raakte de weg kwijt en konden ook de ingang van het ziekenhuis niet vinden. Wat een chaos daar bij dat ziekenhuis zeg, en dat met de berichtjes van dit lichtjesforum in mijn hand en de grootte engel die snel mijn rolstoel voortduwde in de hoop dat ik geen kou zou vatten, belanden wij bijna klem tussen de draaideuren. Gezellig zeg dacht ik; zo'n gevaarte onder mijn billen, waar ik niet uit kan rollen die ook bijna niet door die kleine deuren van de lift konden en ik ook bijna daar klem zat, moest ik toch behoorlijk lachen en zag de humor er wel van in, zat ik mij te bedenken hoe nu verder, wat had ik een innerlijke schik. Karel en ik hadden wel een vermoede en namen mij krukken voor de zekerheid mee, maar hadden zij net niet nodig. maar het scheelde weinig of Samoe, was op de krukken naar Henk toe gehobbeld, want ik liet mij niet kennen, kosten, wat het kost, ik wilde naar hem toe. Eindelijk bij zijn kamer aan gekomen, zat het kleine kamertje vol en er werd plaats gemaakt dat ik bij Henk kon komen. Henk gluurde om het hoekje en zag mij zitten en was zo blij, hij sprong zijn bed uit en schoof zijn bed aan de kant, Karel en de anderen moesten hem tegen houden om het bed verder te verplaatsen. Zij vrouw Magda en kinderen waren bij hem, Magda zag eruit of dat zij in een paardagen tijd 10 jaar ouder geworden was, maar de kinderen waren vrij rustig. Magda heeft het bijzonder moeilijk merkte ik en kan alleen haar de steun geven die zij verlangt. De kinderen redden zig wel op dit moment. Toen Henk weer zat en ik klem zat bij zijn bed, ging hij in de lotus houding zitten en wij genoten van het moment en spraken even over zijn ziekte, ik constateerde, dat hij er heel goed uitzag, zo gewoonlijke als anders, niet ziek in ieder geval, hij was helder en wij spraken over Sai Baba, Yogi Ananda, Babaji en Jesus enz.
Hij vertelde mij, dat toen hij te horen kreeg dat hij niet naar huis mocht en geopereerd moest worden de artsen niet kon geloven omdat hij zig niet ziek voelde en wilde toch met alle geweld naar huis. De verpleegsters grepen in en spraken met Henk over de nadelen als hij vrijwillig het ziekenhuis zou verlaten. Ach lieverds wat kan ik mij dit goed voorstellen hoe Henk zig voelde bij deze uitspraak van artsen. Hij heeft met mij dit ook beleefd, dat ik met geweld het ziekenhuis ben uit gegaan, wat kwam ik mijzelf hierin vandaag tegen, maar ook weer ten goede natuurlijk. Hij is bang en probeer het goede vaste te houden, Karel confronteerde hem op een bijzondere manier en merkte hoe hij gesterkt was, door jullie en onze groep hier, bijzonder allemaal. Ik heb hem adviezen gegeven over de meditatie een af gelopen woensdag, dat als hij het kon verwezenlijken de So-Ham meditatie moest gaan doen, de So-Ham betekend, Ik ben. de Levens adem. in combinatie met de Gayatry mantra en dat is hij aan het doen. Wel vroeg ik Henk, hoe het mogelijk was dat iemand, zoals hij vrij gezond leeft toch zo ernstig ziek geworden is en wij vielen even in stilte en dachten zwijgend na.
Intussen had ik Henk jullie berichtje al gegeven in mijn koeien letters haha en vertelde Henk dat het spontaan ging en Karel gooide er nog een schepje boven op om te zeggen tegen Henk, nu kan je lekker lang over deze berichtjes lezen en we hebben hartelijk gelachen. Henk kon het niet na laten om toch onder de gesprekjes door stiekem te spieken wat er geschreven was door jullie. Ik kan jullie zeggen hij glunderde hierover en Patrik en ruth kregen al de groetjes terwijl hij nog niet wist van wat er geschreven was.
Henk ligy op een kamertje van vier bedden, bloedje heet, benauwd en verstikken, gewoon vies en geen frisse lucht, logisch Ruth dat je een beetje misselijk was, het voelde daar echt niet goed en ik was blij dat ik er weg kon, eindelijk de frisse lucht in pppppfffff.
Jullie meditatie heeft duidelijk geholpen, want een jongeman die naast Henk ligt en ook lopend patient is kon je echt aan zien dat hij hart patient is, Henk hier tegenover, kon je zien dat hij niets mankeerde, vanbuiten uit gezien fysiek. Henk zit wel beetje in een dip, maar toen ik de berichten van jullie gaf, was de dip even voorbij.
Hij weet nog niet wanneer hij over geplaatst word, maar als er over een uur bijvoorbeeld en bed vrij komt word hij meteen overgeplaatst en meteen geopereerd.
Karel heeft nog een stilte kamer gezien, een klein kapelletje en ik wil nog een keer naar Henk terug om voor de operatie daar nog met hem samen een kaarsje te branden, net zoals ik deed een paar jaar geleden, alleen wil ik het met hem voor de ingreep nog gaan doen.
Ik voel mij dankbaar voor de hulp die Henk ooit in het verleden aan mij gaf, ik kan nu iets goeds terug doen voor hem. Ik kan niet veel voor hem betekenen, alleen er zijn voor hem op elk moment
Morgen bel ik hem weer en hoor het zeker van hem wat hij er van vond, maar ik bedank jullie nu alvast even voor names hem en hij voelde van jullie dat er aan hem gedacht werd vanuit het lichtjes forum. En ik bedank jullie ook heel hartelijk, want door dit proces van wat ik met Henk beleef, kan ik zeggen dat ik mijn trauma van ziekenhuizen werkelijkheb overwonnen, dank je wel lieverds.
Heel veel liefs en een warme groet van Samoeray.
|
Inloggen
V&A
Zoek
:idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: 
, Mariposa
:idea: :idea: :idea:
knuffel flower