| LICHTWERKERSFORUM https://lichtjesforum.xsbb.nl/ |
|
| De Reiziger van Diana Gabaldon https://lichtjesforum.xsbb.nl/viewtopic.php?f=60&t=609581 |
Pagina 1 van 1 |
| Auteur: | Annemiek [ wo 16 aug 2006 12:19 ] |
| Berichtonderwerp: | De Reiziger van Diana Gabaldon |
Ik ben aan een prachtige serie bezig. De schrijfster is; Diana Gabaldon. Het zijn historische romans, prachtig geschreven. Elk boek is een kleine 800 pagina's, maar het liefst las ik ze ineens uit. Hieronder een fragment. Ik weet niet meer of ik doelbewust naar de spleet in de grote steen liep, of dat ik er per ongeluk verzeild raakte, verdwaasd door de mist van lawaai. Ik kan me herinneren dat ik ooit eens ’s avonds in slaap ben gevallen in een rijdende auto, door het geluid en de beweging in een illusie van serene gewichtloosheid gewiegd. De bestuurder van de auto reed te hard over een brug en verloor de macht over het stuur en toen ik uit mijn zwevende droom ontwaakte staarde ik regelrecht in een paar felle koplampen en het misselijk makende gevoel met hoge snelheid in een afgrond te vallen. Die abrupte overgang is de beste beschrijving die ik kan verzinnen voor het gevoel dat ik nu meemaakte, alleen was het nog veel en veel erger. Ik zou kunnen zeggen dat mijn gezichtsveld samentrok tot één donkere vlek, vervolgens helemaal verdween en geen duisternis achterliet, maar een oogverblindende leegte. Ik zou kunnen zeggen dat ik het gevoel had alsof ik rondtolde, of alsof ik binnenstebuiten werd getrokken. Al die dingen zijn waar en toch geven ze geen van alle het gevoel weer van volledige ontwrichting, van keihard tegen iets aangesmeten worden wat er helemaal niet is. De werkelijkheid was dat er niets bewoog, niets veranderde en eigenlijk helemaal niets leek te gebeuren terwijl ik toch zo’n verschrikkelijke doodsangst voelde dat ik absoluut niet meer wist wie, of wat, of waar ik was. Ik bevond mij in het hart van een ongekende chaos, waartegen geen enkele geestelijke of lichamelijke kracht ook maar iets kon uitrichten.Ik kan niet echt zeggen dat ik buiten bewustzijn raakte, maar ik was wel degelijk enige tijd helemaal van de wereld. Ik lsquo;ontwaakte’, als dat het juiste woord is, toen ik onderaan de heuvel over een steen struikelde. Ik gleed nog een paar meter door en bleef daar liggen in het dichte, hoge gras.Ik was misselijk en duizelig. Ik kroop naar een groepje jonge eiken en leunde tegen een van de bomen. Niet ver bij mij vandaan klonken harde stemmen, die mij deden denken aan de geluiden die ik in de stenen cirkel had gehoord, en gevoeld. De klank van onmenselijk geweld ontbrak nu echter; dit was het gewone geluid van mensen die ruzie maken, en ik keek om in de richting van waaruit het kwam. Fragment uit De Reiziger van Diana Gabaldon |
|
| Auteur: | Vick [ wo 16 aug 2006 13:06 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Het voelt als een boek dat geschreven moest/wilde worden. Vick |
|
| Pagina 1 van 1 | Alle tijden zijn UTC |
| Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group https://www.phpbb.com/ |
|