LICHTWERKERSFORUM

Dit forum is wederom geopend als zijnde een archief.
Het is momenteel vr 29 mar 2024 10:19

Alle tijden zijn UTC




Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichtonderwerp: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: vr 01 feb 2008 19:10 
Offline

Lid geworden op: za 12 jan 2008 09:44
Berichten: 65
Hoi,

Ik ben heen en weer aan het boksen tussen twee stukken van mijzelf. Recentelijk heb ik pittige herinneringen gehad met betrekking tot hitteshocks op mijn lichaam toen ik nog maar een klein kind was. Ik ga hier verder niet op in. Ik ben gestopt met EMDR -sessies. De shocklagen zijn allemaal naar boven toe gehaald.

Ik WEET dat dit met is gebeurd. Alleen, op een bepaald niveau KAN ik niet accepteren dat dit met mij is gebeurd. Fysiek ben ik zo enorm over de rooie heen. Pas nu voel ik wat het daadwerkelijk heeft gedaan en ik wil het ontwijken. Ik wil de pijn ontwijken systematisch. Maar dat gaat niet meer. Ik heb de pijn van vroeger zelf bewust gemaakt in het hier en nu om weer heel te worden.

Dagelijks voel ik nog de stress van dat wat met mij is gebeurd. IK (let op het woordje IK............ - want ik ken mijzelf nog niet) heb te veel meegemaakt vroeger, teveel stress. Doet / deed teveel pijn. Op een bepaald niveau kan ik het niet laten indalen. Ik probeer om het in te laten dalen. Maar ik wil het niet accepteren...

IK kan niet accepteren dat dit met mij is gebeurs. IK kan het niet. IK WEET dat het mij is gebeurd.

Ik kan alleen de pijn niet accepteren van toen. Alsof er een gedissocieerd deel van mijzelf naar mij toe aan het komen is in het hier en nu en ik niet kan accepteren dat dat deel met die ongelovelijke pijn (die van mijzelf is) niet tot mij kan nemen. Ik weet en voel dat ik die pijn heb te omarmen en te accepteren om mijzelf te genezen.

IK KAN HET NIET !!!!!!! Dat stuk pijn is zo groot, zo enorm angstig en paniekerig en zoooooooooooooooooooooooo bang, zo ontzettend bang dat ik het niet hier kan krijgen. Dat stuk PIJN heeft zoveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel, zoveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel, zoveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel PIJN gehad. Pijn waardoor ik blind werd en niet meer kon waarnemen in het hier en nu.

Dat stuk heeft zoveeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel pijn en mijzelf zoveel te zeggen.

Dat ik het haast niet in ontvangst durf te nemen. Te gaan ontvangen. In dit stuk van mijzelf zit zoveel angst, pijn en ontkenning dat ik het haast niet durf aan te nemen. Ik ben er zo bang voor.

Diep binnen in mij gilt alles van angst en ontkenning: "DIT kan NIET met mij gebeurd zijn ! DIT IS NIET WAAR ! DIT IS NIET WAAR ! Alles gilt DIEP binnen in mij van ontkenning. Dat dit niet waar kan zijn.

En toch wil dat stukje naar naar mij toe komen. Het is geen stukje... het is een heel stuk van mijn ZIJN. Dat wil naar mij toekomen. Dat stuk dat zo ontzettend angstig is dat waar ik ben. En ik ben er zo bang voor. Het is een stuk van mijzelf, waar ik zo bang voor ben. Het is een stuk dat ik ontken dat weer terug wil komen bij mijzelf. Maar ik kan niet onder ogen zien waarom ik het nog niet aan wil kijken. Dit stuk heeft zoveel pijn, zoveel intense, intense pijn en het doet mij pijn dat het weer naar mij kijkt. Ik ben zo gang voor dit stuk dat naar mij toe komt. Ik wil het ontwijken vanwege de pijn.

Dit kan NIET met MIJ gebeurd zijn. Het was toch altijd goed ? Perfect ? Alles was toch goed.....

Dit stuk komt naar mij toe. Een stuk van een ontzettend, ontzettend bang kind dat altijd te weinig kreeg en altijd mishandeld werd en klappen op de kop kreeg. Dit stuk komt naar mij toe.

En ik ben er bang voor. Ik ben er bang voor.....

Doodsbang...

Omdat ik dan moet aanzien en aanvoelen voor dat wat er met mij als klein kind is gebeurd. En dat doet pijn. Onmiddellijk wil ik afsplitsen... dit kan niet met MIJ gebeurd zijn. Dit kan niet met MIJ gebeurd zijn. Ik WEET dat het mij gebeurd is......... maar ik kan het niet bewust verwerken nog.

Laat dat stuk maar komen dan.....

Ik ben bang.

Zevenster

...

omdat het zo ongelofelijk veel pijn deed.


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: vr 01 feb 2008 19:20 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: ma 26 mar 2007 15:50
Berichten: 219
Lieve Zevenster,

Ik geef je gewoon even een hele zachte knuffel,
oh zo
zacht omdat het allemaal zo veel en zo moeilijk is....

En een regenbo og
van 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif
voor jou!!!

In diepe bewondering en respect,
Waterdruppel


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: za 02 feb 2008 13:48 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: ma 10 jul 2006 10:47
Berichten: 616
Hi Meis....

Het lijkt erop dat we weer in een fase zijn, waarin het erg druk is om ons heen...zo als ik ervaar dan.
Er wordt , zo lijkt het aan alle kanten getrokken aan ons.
Ik ervaar erg veel "Universele""strijd om me heen..
Het is een drukte van jewelste en ik moet erg focussen, me niet mee er niet in mee te laten trekken in dat wat wilt dat ik me niet licht mag voelen. ? ?

En ik heb voel dat bij jouw een beetje Meis..ergens voelt het als een tijd de diepe keuze te maken...het helemaal zelf te gaan doen..

Ach woorden zitten weer zo in de weg..
Ik zou je ook even willen vast houden, en wiegen...zoals een kindje met verdriet gewiegd mag worden...
Laat het maar los maar los, als je kunt.
Je bent hier .....en mag er zijn..

Deze is prachtig..en voor jouw.
http://nl.youtube.com/watch?v=A6lAQssB4D0


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: za 02 feb 2008 14:58 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 14 sep 2006 14:54
Berichten: 620
Lieve Kim

Ik kan geen woorden bedenken om je te troosten voor de grote angst en pijn
waar je nu in zit.

Weet dat jij sterker bent dan alles wat je al hebt mee moeten maken.
Jij zult overwinnen maar eerst zal je door de angst en pijn heen moeten
en weten dat jij de winnaar zult zijn.

Heel veel sterkte en een knuffel van Truus


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: za 02 feb 2008 15:56 
Offline

Lid geworden op: za 12 jan 2008 09:44
Berichten: 65
Dank jullie. Ik zit gewoon - OUT -. Zoiets van: het hoeft allemaal helemaal niet meer. Laat maar, dat hele idiote gedoe hier. Kan wel mee lopen springen op het geen waarvan ik denk dat van mij verwacht wordt, maar dat mee lopen springen gaat niet meer. Ik voel ook dat ik op het punt sta een hele diepe keuze te gaan maken.

Op de een of andere manier dringt alles nu pas tot mij door wat er vroeger is gebeurd op aards niveau en dat ik daarvan compleet en totaal de lul ben (excuses voor de uitdrukking). Werkelijke gezondheid is naar de hel gegaan door de ervaringen van vroeger, je bent gewoon totaal genaaid geweest. En het zal allemaal wel liggen aan mij ... Het zal allemaal wel tussen de oren zitten. Het zat ook tussen de oren van mijn moeder die mij verrekte goed ziek heeft gemaakt en mij werkelijk waar alles heeft verboden. En dan voel je jezelf echt pas shit. Alsof je ziel verkocht is geweest aan de duivel. Ik blok heel erg tegen een blokkade aan van: ik wil niet meer leven. Niet zo. Het heeft geen kwaliteit in zich. En fysiek zo onvoorstelbaar moe, moe, moe, moe. Laat maar, dat hele idiote gedoe en gespring hier.

Ondertussen laat ik fysiek veel los. Ontzettend veel ziekte ook van vroeger en wil helemaal NIETS. Gewoon NIETS. Alsof ik op de werkelijke laag terecht kom van: IK BEN DOODMOE. Ik heb terug te keren naar diepe innerlijke rust en mijn diepste kern.

Ik voel dat het een keerpunt is maar vooralsnog is het een ontzettend diepe, diepe, ontzettend diepe depressie.

Zevenster


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: za 02 feb 2008 18:25 
Offline

Lid geworden op: ma 19 nov 2007 16:56
Berichten: 60
Kim, dat ontzettend bange getraumatiseerde kleine kind in je komt naar je toe.
Je zegt dat jij je bang voelt. Zou het kunnen dat die angst niet jouw angst is, maar de angst van dat kleine kind? Dat je die angst voelt?
Ik kan me indenken dat dat kind ontzettend bang is, ook voor jou, en dat het jou niet onmiddellijk zal kunnen vertrouwen.
Simone schrijft:
Citeer:
Ik zou je ook even willen vast houden, en wiegen...zoals een kindje met verdriet gewiegd mag worden...

Ik denk dat jij dat met dat kleine bange kind zou kunnen doen totdat je merkt dat de angst afneemt. Je kunt de spirituele moeder van jezelf worden.
Ik haal even een stukje aan van een channel 'spiritueel moederschap':
Citeer:
Jullie allen worden uitgenodigd, spiritueel moeder te worden over jezelf.
Jullie hebben allen stukken in je waarmee je intens kan worstelen. Het zijn emotionele blokkades of negatieve overtuigingen over jezelf. Probeer daar eens naar te kijken met het oog van een moeder, en niet een moeder die alles wil oplossen, maar een moeder die jou echt ziet staan, die jou ziet in jouw eigenheid. Die jou niet wil veranderen, maar die jou eert om wie jij bent. Voel die moederenergie eens.

Het hele channel staat in de channels en links sectie.
1628uo.gif 1628uo.gif 1628uo.gif voor jou, Kim.
1hart1
Els


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Re: Dit is zeer aards...
BerichtGeplaatst: zo 03 feb 2008 10:39 
Offline

Lid geworden op: za 12 jan 2008 09:44
Berichten: 65
Dank jullie. Ik zal de channel lezen Els. Ondertussen doe ik hier alles heel erg rustig, rustig en nog eens rustig. Ik slaap enorm diep. De magnesium ontspant mijn spieren. Verder zit ik telkens maar met dezelfde affirmatie: rust in mijn hoofd, rust in mijn lichaam.

Voordat ik het weet verstrik ik mijzelf weer in mijn hoofd en dat wil ik niet. Onvoorstelbaar wat een onzin er in het hoofd zich afspeelt. Zodra ik onzin denk (van vroeger bijvoorbeeld) vervang ik het meteen door rust in mijn hoofd, rust in mijn lichaam. Het is niet meer van dienst. Het is oude rotzooi. En door wat er vroeger is gebeurd lig ik en mijn levenslust in puin. Lijkt mij niet de bedoeling... Het gaat nu om MIJ.

Wel een overzicht gemaakt over de afgelopen jaren enkel en alleen om te weten waar ik NU zit en wat ik achter mij kan laten:

1) het besluit uit te zoeken wat er is gebeurd (33 jaar)
2) volledig, maar dan ook volledig uit mijn lichaam weggaan en 3 jaar doorgebracht in de pleiadische ruimteschepen (tot 36 jaar)
3) het besluit terug te komen en tegen zielsblokkades aan te botsen, het continue verwerken van vorige levens die nog niet verwerkt waren
4) de strijd met entiteiten om mijn lichaam, het begin van mijn herinneringen van mijn allervroegste jeugd
5) het opschonen van mijn lichaam door celherinneringen te verwijderen
6) het werkelijk oplossen van pijn uit mijn lichaam door EMDR - sessies (37 tot 38 jaar) het loslaten van machteloze woede
7) het eindpunt. Woede en de strijd loslaten. Dat is Nu. Terug in mijn lijf en doodmoe en kijken naar hoe ik nu verder kan en mag leven. Enigszins verward nog en een totale rem op alles gezet. Zoiets van: het leven zou toch helemaal niet zo verschrikkelijk moeten zijn. Het moet de moeite waard zijn. Maar hoe start ik alles op. En hoe leef ik vanuit mijzelf in plaats van mij constant te conformeren aan mijn omgeving.

Niet te ingewikkeld doen nu. Maar rust, rust, rust en nog eens rust. Terug naar mijn eigen kern en de werkelijke bron.

Zevenster


Omhoog
   
Toon berichten van afgelopen:  Sorteer op  
Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 

Alle tijden zijn UTC


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten


Je kunt niet nieuwe berichten plaatsen in dit forum
Je kunt niet reageren op onderwerpen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten wijzigen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten verwijderen in dit forum

Zoek op:
Ga naar:  
cron
© 2007 - 2019 XsBB
ThinCab - Gratis weblog? - Gratis forum?
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Nederlandse vertaling door phpBB.nl.