LICHTWERKERSFORUM

Ik weet dat ik met mijn schaduwkant worstel. Ik ben net in mijn Lichthuis geweest en heb gesproken met mijn Gidsen en Engelen. Ik was na de laatste keer al een stukje verder gekomen maar ik weet dat een deel van Nel een schaduwnel is en die snakt ernaar om omarmt te worden en Licht te krijgen.

Dat is nou juist het moeilijke ervan. Je schaduwkant die als een duveltje op de verkeerde tijd en plaats jouw Lichtplannen in de war stuurt , je zou die kant het liefste ver wegmoffelen.

In al die jaren weet ik nu wel dat het niet lukt. Dit is ook Nel en ondeelbaar stuk van Nel en als het geen liefde krijgt dan is het net een kind wat om aandacht zeurt. Geen aandacht , o.k maar negatieve aandacht is ook aandacht en ja hoor , wat ik niet wou gebeurt toch...die hele verkeerde zin, die foute actie en dan wordt ik soms moedeloos.
Er zit echt maar 1 ding op en dat is volledig omarmen om dat stuk Nel te laten voelen dat het er bij hoort en pas dan weet ik dat die onverwachte , niet leuke verrassingen wegblijven. Dan hoeft dat stukje Nel niet van die rare acties te veroorzaken om ook geliefd te zijn.

Geen idee of iemand dit herkent maar dat is ook niet van belang.
Ik wou jullie laten delen in een stuk waar ik al een tijd mee bezig ben en zo graag op zijn plaats zou willen hebben.

Liefs van Nel. :idea:

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*

Weet je lieve Nel?

Ik zie het alvast gaan huilen om daar aandacht aan te besteden
als een afleidingsmanouvre waar het werkelijk om gaat.

Het komt zo in me op, een ombuiging van iets wat zo diep ingeweven
zit in jezelf.
Oh het is fout, ga ik huilen, krijg ik aandacht.
Maar lieverd gewoon door jezelf te zijn, met alles in je,
het donker, het licht, het grijs, en alle kleuren die in de regenboog
vertegenwoordigt zijn, zo mag je zijn.
Laat het nu in jezelf toe en kijk en voel, maar weet ook dat je
dat van jezelf mag of kan zijn.
Vaak wordt het donker belicht om inzicht te krijgen, want waarom is
het er?

Als je wilt kan je altijd aandacht krijgen, het is maar een vraag weg,
snap je wat ik bedoel?
Niet van hemelhoog of vanuit het diepste dal, maar ook gewoon aan de
oppervlakte.

Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna

Mijn stem heb ik al lang niet laten horen op dit forum, maar deze topic verleidt mij om te reageren. Misschien dat mijn gedachten iets bij kunnen dragen.

Naar mijn bescheiden mening is een van onze belangrijkste taken van dit moment om te proberen weer één te worden, om onszelf te helen en weer één geheel met onszelf te vormen. Want alleen als je heel bent kun je werkelijk in je ware kracht gaan staan en wordt alles mogelijk.

Als wij dus een aspect van onszelf ontkennen en afwijzen, staan wij in de weg aan het proces van heelwording waarin wij nu zitten. Maar tegelijkertijd is het moeilijk of misschien bijna onmogelijk om die duistere aspecten van onszelf werkelijk te aanvaarden als deel van onszelf en in liefde te omarmen. En juist dat is noodzakelijk om die eenwording te bereiken.

De meeste van ons aanvaarden op verstandelijk niveau de idee dat alles wat is één geheel vormt en geheel afkomstig is uit de goddelijke bron. Immers al wat is is nu eenmaal aan die bron ontsproten. Maar onze eigen duistere kanten kunnen we daar niet onder begrijpen, die wijzen we categorisch af want zo willen wij niet zijn.

In onze leerstellingen, dat wat ons geleerd is, valt duister toe te schrijven aan de krachten van de duivel die de tegenpool vormt van het goddelijke licht. Maar is dat werkelijk zo als je aan de beperkte 3d visie ontsnapt en vanuit een hoger camerastandpunt hier naar kijkt? Is er werkelijk verschil tussen Lucifer en de lichte aartsengelen? Of zijn zij allen als deel van al wat is goddelijk?

Ons is altijd voorgehouden dat er goed is en slecht. Maar wie hielden ons dat voor en op welke leer is dat gebaseerd? Is het niet zo dat zij die ons dat eeuwen hebben ingeprent er zelf belang bij hadden om ons een schuldig gevoel te geven over onze zonden? Om ons vervolgens te laten boeten ter compensatie van die zonden door de kerk ruimhartig een aflaat te betalen? Dus moeten we ons niet afvragen of dat beeld dat zo’n scherp onderscheid maakt tussen wit en zwart, licht en donker, goed en slecht wel helemaal zuiver is?

Wat nu als vanuit het goddelijke niveau dat onderscheid niet bestaat en het alleen ervaringen zijn? Want wij kunnen het waarschijnlijk wel eens worden over de stelling dat het hoogste doel van dit leven is om te ervaren opdat wat wij als deel van al wat is ervaren door al wat is mee kan worden ervaren.

Kijken we naar de duisterder rollen in dit leven dan hebben wij het over het algemeen over dader rollen. En als er een dader is dan is er ook een slachtoffer. Daar hebben de meeste van ons ruim ervaring mee uit dit leven of uit vorige levens. Wij dragen de littekens met ons mee en hebben vaak de grootste moeite of de traumatische ervaringen voor onszelf te verwerken. Ik zal dan ook de laatste zijn om badinerend over het slachtoffer te spreken. Toch wil ik met jullie vanuit een ander camerastandpunt naar de dader en slachtoffer rollen kijken.

Zelf ben ik er van overtuigd dat ieder van ons voordat wij incarneerden een raamscenario voor dit leven hebben geschreven. Een raamscenario omdat het invullen daarvan tijdens het spel op aarde wordt gedaan door de schrijver en zijn/haar medespelers. En die vullen het in met gebruikmaking van hun hoogste recht, het recht van de vrije keuze. Dus de uiteindelijke uitkomst van het raamscenario wordt pas na het spelen ervan bekend. Maar in het scenario zijn wel een aantal kernafspraken opgenomen met de belangrijkste spelers. Zo hebben we afspraken met onze ouders, onze partners en onze kinderen.

Ook leggen we tevoren in het scenario vast welke ervaringen wij in dit leven willen hebben. Op het moment waarop wij die keuze maken beschikken wij over ons volledige inzicht en zijn niet verblind door de blinddoek die bij incarnatie wordt voorgebonden. Naar mijn overtuiging
Kiezen wij er bewust voor om bepaalde slachtoffer ervaringen te hebben, niet in de laatste plaats omdat die ons veel leren over wie we zijn en hoe wij ervaren wie we zijn. Een slachtoffer rol kan ons zo van ons stuk brengen dat we volledig uit onze kracht raken en onze verbinding met ons hogere zelf en met de energie die daar vandaan ons ter beschikking staat volledig verliezen. Door dat te verwerken leert het ons wat het is om in onze kracht te blijven staan, ook onder heel moeilijke omstandigheden.

Maar als wij kiezen voor een slachtoffer ervaring zullen wij dus afspraken moeten maken met een ziel die in zijn/haar scenario heeft staan dat hij/zij een dader ervaring wil hebben. Naast de afspraken met onze dierbaren hebben wij dus ook dit soort afspraken in ons scenario opgenomen. Is het dan verwerpelijk om dader te zijn? Ik heb lang gemeend dat geen enkel welwillend mens die het licht nastreeft daderschap kan aanvaarden. Nu denk ik daar anders over en meen ik dat daderschap zelfs als deel van al wat is gewoon is wat het is en in hogere dimensies niet die loodzware lading heeft die wij in ons 3d spel er aan hebben gegeven.

Dan wordt het misschien ook eenvoudiger om die duistere aspecten van jezelf te aanvaarden. Mij is dat in ieder geval met dit inzicht probleemloos gelukt om ook mijn (uiterst) duistere aspecten als deel van mijzelf te accepteren. Het is dat wat ik ook jullie toewens, dat je weer heel mag worden waarbij alles wat deel van je uitmaakt in liefde als deel van jezelf door jou zelf wordt aanvaardt.

Om shanti

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

Mooi dit topic!
Welkom terug Ed, ik hoop dat het je goed gaat.



Namasté Puran

_________________
Hare Krsna, hare Krsna, Krsna Krsna, hare hare, hare Rama, hare Rama, Rama Rama, hare hare.
Dit is een mantra gericht op de energie Krisna. Spreek dit gebed 3, 21 of 108 keer uit en je zult hulp ervaren.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Ik lees twee dingen in jouw reactie.

Wat is de plaats van emoties in dit geheel en wat doe je met die emtoes? Iedereen die wel eens contact heeft gehad met hogere zielen en andere hogere helpers weet dat zij onze emoties wel zien maar niet delen. Zelf meen ik dat emoties strikt bij de beleving in 3d horen. Maar daar zijn ze zoals alles in die illusie erg reëel. Ze vormen een uitlaatklep waardoor een bepaalde energie die reageert op een gebeurtenis kan ontsnappen.

Neem bijvoorbeeld woede. Dat voel je alleen als er inbreuk op iets van jou zelf wordt gemaakt. Dat kan van alles zijn, maar het is onderdeel van jezelf. Dat geeft een energetische reactie die een uitweg zoekt en in dit geval vindt in woede. Daarmee probeert je ziel zijn balans te herstellen. Maar als je heel bent en in je kracht staat dan is wat gebeurt ineens geen inbreuk meer en is er dus geen reden voor de emotie woede.

Neem verdriet, ook dat hoort bij een inbreuk maar die inbreuk kwetst je erg. Ook hier een energetische reactie die een uitweg zoekt. Woede en verdriet zijn dan ook dicht bij elkaar liggende reacties op vrijwel dezelfde gebeurtenissen. Maar ook hier geen inbreuk dan ook geen verdriet. En of iets inbreuk maakt is eigenlijk een keuze die jijzelf mag maken en die je kunt maken wanneer je in je kracht staat.

Kortom wanneer je heel bent dan ben je ook veel sterker en zul je allerlei zaken niet langer als een inbreuk ervaren waardoor die emoties als uitweg voor die explosieve energetische reactie ook niet langer nodig zijn. Vandaar dat verlichte meester altijd zo sereen overkomen.

Maar als die opgekropte energie geen uitweg vindt en dus de boel lekker blokkeert, dan kan een flinke huilbui in reactie op verdriet of woede heel erg opluchten omdat de energie dan op die manier een uitweg vindt en de blokkade zover afneemt dat hij aan te pakken is.

PS Zelf kan ik helaas nog best wel boos worden dus net als de meesten heb ik nog wat te gaan!

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*

Beste Ruthazel, ik denk het wel. Omdat we niet bewust leven (we beginnen het bewuste leven nog maar net te ontdekken) is onze energie als een luchtballon die los wordt gelaten. Die schiet ook alle kanten op. Wij reageren op een gebeurtenis met een reactie in ons energieveld. Omdat we niet bewust reageren is die energie reactie niet gekozen maar spontaan. En daardoor tamelijk onbeheerst. De emotionele reactie is dan vaak een veiligheidsventiel om die energie een uitweg te geven.

Reageer je bewuster op wat er gebeurt dan zal die energetische reactie welbewust gekozen zijn en daardoor veel beheerster. Zelf merk ik dat als ik bewust kies om boos te worden dat als vanouds geweldig lukt maar toch is het binnen in mij veel minder heftig en kan ik die boosheid ook afzetten alsof er een knop op zit. Maar ik kan ook heel goed kiezen om niet boos te worden en dan volgt die emotionele reactie ook niet. Overigens bedoel ik niet te zeggen dat we moeten proberen ons te beheersen wat die beheersing is meestal onderdrukking en dat leidt juist tot blokkades.

In de spontane reactie die ook ik vroeger had ontbrak dat moment van keuze waardoor de reactie zo lijkt het wel altijd maximaal was.

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Er heeft nog niemand gelopen zonder eerst het lopen met vallen en opstaan te hebben geleerd en ik heb nog nooit van iemand gehoord die op de fiets stapte en in een keer een wielrenner was. Dus schaam je niet voor je vallen, als je maar weer opstaat en verder gaat want alleen zo zul je het leren.

Namaste Nel!

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Ik kijk mee en ik bewonder

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

_________________
*there and back again*

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

het Licht kwam letterlijk door de Aartsengel Gabriel die mij de ervaring gaf om in een tel van al die emoties af te zijn en ongeveer twee dagen lang me de intense rust liet voelen maar ook zien dat die situatie nog steeds hetzelfde was.


hallo, dag Nel, jouw verhaal lijkt een beetje op het zwart gat verhaaltje dat volgt. Ik voel bij jou een rijkdom van gevoelens, en die zijn zo enorm kostbaar. Dit is nou net wat engelen gevoelsrijkdom zouden noemen. Heerlijk. Begrijp me nu niet verkeerd; Emoties mis je pas, als ze er bijna niet meer zijn.

Eens, lang geleden, was een jonge vrouw (ik), zo gek geweest, dat ze dacht iemand te kunnen healen door een pasfotootje van een zwaar zieke dame op haar huid te dragen. Zij droeg het fotootje onder haar horlogebandje. Hoogmoedig als zij was, zou ze weldra de prijs ervoor betalen.
De vrouw werd diep depressief, voor het eerst (en laatst) in haar leven.
Gedurende 9 dagen en nachten, sliep zij grotendeels doorheen de dag en nacht, lusteloos, krachteloos, energieloos. Haar gemoedstoestand verstoppend voor haar dierbaren.
De 9de dag, kon ze het niet meer aan. Zij zag zichzelf opgesloten in een zwarte innerlijke ruimte, overgelevert aan zichzelf, aan het duistere aspect van haar hoogmoed. Toen riep ze in nood, in deze duisternis, aub, help mij, ik kan niet meer.
toen gebeurde er een wonder. Een scheur kwam in haar duistere cocon, licht stroomde binnen. Haar hart liep over van licht en Liefde. Naast haar stond ineens een mensgrote spiraal die krachtig vibreerde. Ze draaide zich op haar rug, liet de spiraal op haar lichaam toe, de punt naar beneden, de brede kant van de spiraal op haar schouders. (een walk inn?) Het versmelten van mijn tweelingziel? Wie weet? Beiden? één minuut later was zij springlevend en had nieuwe levensenergie. Ook dit is engelen energie. Mogen voelen, Mogen ervaren. Het is een van mijn kostbaarste herinneringen geworden. Eerst een zwart gat, dan de hemel. Dit verhaal mist nu weliswaar voelkracht. Maar mijn ervaring is, dat juist uit het meest moeilijke soms het meest waardevolle komt. En ja, soms ben ik nog wel eens hoogmoedig. Ik ben menselijk, ik mag voelen. Heerlijk :D :D :D

_________________
Geloof in jezelf. Fijne groetjes van Merlia

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Ja Ruth, dat is dus zo moeilijk omdat er oude onderdrukte en/of verboden emotie's achtergebleven zijn. Die we vroeger op een zijspoor gezet hebben om zo te zeggen. Dat zijspoor is het groefje. En gebeurt er nu iets dat lijkt op een gebeurtenis waarvoor we al zoveel op dat zijspoor hebben staan, zakken we in het zelfde groefje, gaat geheel vanzelf het deurtje naar dat zijspoor open en dan spettert het eruit.
oeps, vlam in de pan.

Is dat helder?

Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

_________________
*there and back again*