LICHTWERKERSFORUM

Lieve Elfje, ik ga hier even verder want ik voel me toch een beetje bezwaard onder die pracht lichttopic van Simone ...eh...na te gaan zitten denken met m`n zakdoek.. :?

Een reactie op jouw berichtje:





pppff....lieverd, tegen het zere been dit hoor...moeder-kind dan in dit geval.

Weet je waar ik emotioneel over uitglij eigenlijk?
Over wat je zegt: vrijlaten.

Ergens heb ik in mijn man-vrouw relatie vrijlaten als een soort vaandel bovenop mijn Venus toren wapperen.
Maar dit vrijlaten is iets heel anders dan het vrijlaten van onze kinderen vind ik.

Het vrijlaten van mijn vriendje impliceert, voor mij, niet jaloers zijn en vertrouwen dat hij veel (het meeste! :oops: ) van mij houdt.
Maar het vrijlaten van mijn kinderen betekend ronduit vertrouwen van de hoogste orde.

Zoals Merlijn dan zegt: In den Hemel is geen zielig ende jammerlijkheid.

En als ik ons kindjes ongelukkig zie zijn lijkt het soms net of die regel van Merlijn zo mijlen ver weg is..

In jouw geval, of Samoeray, of Inge ook, lijkt me dat de moeilijkste taak.
Het vertrouwen dat hun weg "beter" is dan de jouwe.
Dat hun geluk belangrijker is dan dat van de moeder (ik in dit geval)
Dat het de kunst is ze gelukkig te zien zonder dat ik daar iets aan doe.
In zekere zin is dat een vorm van jezelf wegcijferen maar aangezien dat op opofferen gaat lijken klopt die vorm niet.
Juist het kunnen aanvaarden dat iemand tijdens zijn les struikelt, het kúnnen aanschouwen zonder in te grijpen is, volgens mij, de hoogste vorm van liefde die er bestaat.

En dan denk ik soms wel eens....oet...daar moet je dan toch wel een engel voor zijn om dát te kunnen.

Begrijp je wat ik bedoel?

_________________
*there and back again*

Nou ik begrijp in elk geval wel wat je bedoeld, maar heb er toch enigzins andere ideëen over.
Bijvoorbeeld dit;

Volgens mij is hun weg niet beter,of slechter dan die van ons(in dit geval mij)maar het is hun weg,hun recht op fouten, vallen en weer opstaan.
Bovendien denk ik dat je niemand gelukkiger kan maken,dan door zelf gelukkig te zijn,dat geld natuurlijk voor beide partijen,ga maar na :cry:
Als jouw kinderen ongelukkig zijn,wordt jij ook ongelukkig,je trekt hun kleed aan als het ware.
Ach en lieve schat de lieve smsjes en andere lievigheden die je af en toe krijgt,getuigen van de grote liefde van je kinderen voor jou,maar ja,je bent natuurlijk zelf al een Engelenmoeder.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Ah nee Miek, zo bedoel ik het niet.
Al ben ik nu eerst dankbaar voor je compliment. :D

Ik bedoelde te zeggen dat hun eigen weg "beter" is dan de mijne.
In die zin...als mijn kind valt, ziek is, gepest wordt, niet meekan, er niet bijhoort enz. dan is dat de weg die zo een kind uitgekozen heeft.
Wie ben ik dan om te zeggen: ik ga er alles aan doen om te zorgen dat je niet gepest wordt.
Zo bedoel ik het meer.

Komt in me op hoe mensen met huisdieren omgaan als ware het mensen.
Dat is dus geen liefde maar dat is projectie zo te zeggen.
Ik wil graag een trui aan in de winter dus zal mijn hondje dat ook wel willen.

Snap je wat ik bedoel?
En zo zie ik dat met kinderen ook.
Het kunnen aanvaarden dat je kinderen een stuk zonder jou afleggen.
In liefde, zonder commentaar aanschouwen dat ze pijn hebben.
En helpen waar je kunt maar niet de fakkel gaan dragen die ze zelf, in feite, wensen te dragen.

Maar je hebt volkomen gelijk als je zegt: zelf gelukkig zijn is de grootste vorm van liefde die je een kind (en ieder ander) kunt geven.
Wát een les! :!:

Nu mooie woorden maar walk the talk is nog een ander verhaal ff.......ppfff....jeetje wát een onderwerp dit!
:oops:

_________________
*there and back again*

:oops:
dus niet helemaal :roll:
Ja en lieverd,op het moment dat ze geboren worden lopen ze bij je vandaan,we kunnen alleen maar hopen dat dat niet te ver zal gaan en dat we ze altijd tot steun op de achtergrond mogen en kunnen zijn.
Boeiend onderwerp :wink:
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

_________________
*there and back again*

Respect is eigenlijk het enige wat me nu te binnen schiet.
Dus inderdaad geen antwoorden geven,maar naast ze staan bij hun zoektocht naar antwoorden.
En ja, sommige zijn moeders, maar wij zijn allemaal kinderen en als we kijken naar wat we gemist of teveel gekregen hebben als kinderen, kunnen we wellicht iets veranderen, we maken dan gewoon andere fouten, toch?
Big Hug,Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Ik ben het helemaal eens met je Annemiek. Samen naar antwoorden zoeken, want ook wij als ouders weten het niet. En als onze kinderen zelf leren onderzoeken, dan pas hebben we ze wat geleerd over het leven.

Liefs en warmte, Bigbear

Misschien heb je hier iets aan Ruthazel

Kahlil Gibran over Kinderen

En een vrouw, die een kindje aan haar boezem drukte zei:
Spreek tot ons over kinderen.
En hij zei:

Je kinderen zijn je kinderen niet.
Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf.
Zij komen door je, maar zijn niet van je,
en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe.

Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten,
Want zij hebben hun eigen gedachten.
Je mag hun lichamen huisvesten,maar niet hun zielen,
want hun zielen toeven in het huis van morgen dat je niet bezoeken kunt,
zelf niet in je dromen.

Je mag proberen gelijk hun te worden,
maar tracht niet hen aan jou gelijk te maken.
Want het leven gaat niet terug, noch blijft het dralen bij gisteren.
Jullie zijn de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen
worden weggeschoten.

De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige,
en hij buigt je met zijn kracht opdat zijn pijlen
snel en ver zullen gaan.
Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn;
Want zoals hij de vliegende pijl liefhebt,
zo mint hij ook de boog die standvastig is.


Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

_________________
*there and back again*

Lieve Ruth,

Ik begrijp niet jouw opmerking over stoer-mannelijke benadering. Ik zie leren als iets wat kinderen altijd zelf mogen leren onafhankelijk van hun geslacht. Dat is in mijn gevoel nu juist waar het om gaat. Hebben ze iets aan feitjes die in boeken staan en die erin worden gestampt? Of het nu meisjes of jongens zijn. Het gaat er toch om dat ze zelfstandig worden? Wordt je zelfstandig door feitjes te leren of door te leren hoe je zelf kunt onderzoeken?

Liefs en warmte, Bigbear

_________________
*there and back again*

Welnu Moon, daar kan ik dan over meepraten, min of meer.
Wij zijn toch ook een klein beetje opgevoed volgens de, wat ze toen noemde, vrije opvoedig.
Daar was veel over te doen in de jaren 60.
Laat ze vrij en voeg niets toe. Respecteer hun keuze en stel geen grenzen.
Enfin, ik begrijp je twijfel.

Het stellen van grenzen is voor mij inderdaad ook nog steeds moeilijk.
Net zoals het maken van een keuze.
Het maakt nl. toch niets uit wat ik kies want alles is goed.
O ja?
Is it?



Ik herken heel goed.
Een van de dingen waar ik persoonlijk enorm tegenaan liep was het verzet tegen burgelijkheid.
Ik had vrienden die naar Pink FLoyd luisterden, ik was toen een jaar of 16, en we spraken over het huwelijk.
Nou voor hun geen huwelijk hoor, dat gezeur met zo een boterbriefje... :roll:
Vrijheid in een relatie is maar alles.
"vrije liefde" heette dat toen.

Ik was stellig van mening dat ik graag een "gewoon" huwelijk wilde.
Met een veilige man en kinderen en vrolijk wapperende gordijntjes voor het raam.
ARGH! .. .....was de reactie!
Wat burgerlijk!!!!

Ik ergerde me enorm aan de blah over burgerlijkheid en eens maakte ik de opmerking: angst voor burgerlijkheid is de burgerlijkheid zelve.
Maar helas helas....het viel ernaast.

Wat me nu opvalt, als ik terug kijk naar deze vrienden, is dat ze unaniem getrouwd zijn én een "goeie" baan hebben én kindjes en sommige zelfs wapperende gordijntjes.
Terwijl ondergetekende door het leven gaat met 2 mannen.

_________________
*there and back again*

Nou ik ben iets ouder(4jaar ongeveer) en heb een nogal burgerlijke opvoeding gehad(niks ten kwade hoor!) maar schoof van de weeromstuit naar de andere kant,heb ook daar van geproefd(hihi) toch ben ik nu redelijk tot zeer tevreden met gewoon een man,een kind,twee partime honden en twee bomen voor de deur.
Ach,voor mij gold;onderzoek alles en behoud het goede(of ben ik gewoon lui geworden?)
Ik wil alleen maar zeggen dat ieder zijn/haar weg zoekt,die enige tijd bewandelt en steeds weer het passende pad kiest.
En als ik zie waar de vrije opvoeding van onze dochter haar gebracht heeft?
Een leuke vrouw die haar huis en haard netjes op orde heeft, een partime baan waar ze erg tevreden mee is en twee honden die ze zo nu en dan graag bij moeders stalt.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Lieve Ruth,



Ik begrijp je antwoord, maar vind het toch stereo type. Is het niet zo dat omdat mannen meer hun mannelijke kant ontwikkelen en vrouwen hun vrouwelijke kant, waardoor er dit verschil ontstaat? Ik bedoel dus te zeggen dat een moeder die een kind alleen opvoed of een vader net zoveel zou kunnen bijbrengen als een moeder/vader gezin. En jammer dat we niet allebei de kanten krijgen aangeleerd, dat er al vanaf jongs af aan zo'n onderscheid gemaakt wordt.

Ik denk dat loslaten van kinderen even moeilijk is voor vrouwen als voor mannen, alleen dat het lijkt of mannen er minder moeite mee hebbben omdat ze hebben geleerd hun emoties niet te tonen.

Burgerlijkheid is alleen maar een vergelijking, een in vakjes stoppen. Wat heeft dat voor zin om te vergelijken? Iedere vorm van samenleven is toch mooi?

Liefs en warmte, Bigbear

Tja bear.
Ja hoor.
Alles is mooi schat.

_________________
*there and back again*

_________________
*there and back again*

Lieve Ruth,

Dan even over het stukje dat je niet mooi vond.

Wat is burgerlijkheid? Probeer dat eens te bekijken zonder dat je hier direct op reageert (qua gedachte dan). Onderzoek dat woord eens. Met als zijn betekenissen.

Liefs en warmte, Bigbear

_________________
*there and back again*