Hey lieverd ,
Ik straal even naar jou hoor en omring je met mijn licht. Het heeft allemaal een beetje tijd nodig , het gaat niet van de ene dag op de andere. Dat je je leeg voelt kan ik heel goed begrijpen , het is niet de leegte van het gemis van je papa alleen , maar je neemt de leegte van je mama er ook nog eens bij en dat kun je niet lieverd , ze moet door haar eigen proces. Je schuldig voelen is ook nergens voor nodig , je doet je best , meer dan je best zelfs , maar vergeet jezelf niet lieverd , want daar mag je nog even naar kijken. Je staat steeds klaar voor een ander , je bied ieder een helpende hand , maar sta je er ook voor jezelf lieverd? Neem wat tijd voor jezelf om alles eens rustig te verwerken en laat de boel maar even de boel. Geen zin in vriendenbezoek? Niet doen dan , ze zullen het wel begrijpen en als ze het niet begrijpen is het niet jouw verantwoordelijkheid , dan mogen zij ook weer naar zichzelf gaan kijken. Verlies jezelf niet uit het oog lieverd , want ik denk dat je te weinig aandacht voor jezelf hebt. Moedig van je om het hier te willen delen , zo kunnen we je steunen en bijstaan met ons licht en het komt allemaal weer goed hoor lieverd , maar neem je tijd om het rustig te verwerken.
Je papa is bij je , hij waakt over jou dus je kan hem best aanspreken hoor , hij wacht op een gesprek met jou , dat zal jullie beiden goed doen , je hoeft niet te zoeken waar hij is , hij is reeds bij jou. Neem een rustig moment voor jullie tweeën en betrek eventueel je mama er bij als ze er zin in heeft , want ieder heeft natuurlijk het eigen verwerkingsproces en jij kan dat van je mama niet op jou nemen lieverd , je kan haar helpen en steunen , maar dit is iets waar ze ook door moet. En je mama begrijpt best dat je niet alle dagen bij haar kunt zijn fysiek dan , maar wat maakt dat uit , je bent altijd bij haar in gedachten en via de telefoon en dat is goed zoals het is. Je komt er wel weer doorheen , maar neem vooral je tijd.
Dikke knuffel!
Helmut.
|
