LICHTWERKERSFORUM

Ik voel me hèèl verdrietig (weemoedig) en ik weet niet waarom?

Het gevoel dat ik wel kan janken maar dat dat geblokkeerd wordt ofzo. Omdat dit misschien niet van mij is?

Ik heb gisteren mijn hartsvriendin weer ontmoet zo noem ik haar, deze zachte vrouwelijke energie maar even, omdat dit voor mij goed voelt en vannacht heel ver weg geweest. Nou ja, wilde het even van mij afschrijven. Zo hehe even diep ademhalen en dit zal wel duidelijk worden heel binnenkort voel ik :idea: :idea: :idea:

Liefs Brighteyes

Oh lieverd ja raar hè schat?
Zo intens verdrietig zijn en dan niet weten waar het vandaan komt.
Kan soms uit je tenen komen lijkt het?

Misschien kom je erachter en misschien ook niet maar het heeft wel een reden natuurlijk.
Kan hoor, van iemand anders zijn.
Hoe dan ook, van mij krijg je een eekhoorntje
Als troost zeg maar.
En het geeft nix.

_________________
*there and back again*

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Als ik zoveel verdriet heb dat ik er niet uit kan huilen, dan probeer ik soms te doen alsof. Dat doe ik alleen als ik alleen ben. Lekker stampen in mijn eigen gang. (aanstellerige) snikken produceren en tegelijkertijd diep naar binnen luisteren. en dan zien waar je uit komt.

Als het dan echt niet van jou blijkt, dan kan het soms beter in meditatie opgelost worden. door bijvoorbeeld met een violette vlam je hele systeem langs te gaan.

Enne... Als je m'n buurvrouw was, dan hield ik je gewoon effies vast.

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

Weet je lieve schat, verdriet is een emotie ( elke emotie)die zich soms manifesteerd als iets dat aan je blijft plakken als je er voorbij komt.
Stel dat je buurman zijn auto wast op het zandpad achter het huis, jij komt daar voorbij en trapt daar in.
Niets vermoedend loop je door en later zie jij aan de voetstappen in de hal: modder!
Waar het vandaan komt weet je niet, maar net als die modder is dat verdriet van een ander weg te spoelen met water.
Neem een lekkere warme douche en stel je voor dat die al wat je verdriet van je afspoelt. :idea:
Helpt altijd. en twee warme armen om je heen. :idea:

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Oh hee lieverd,

Ik hou je even vast en laat de liefde tussen ons stromen.

Tja verdrietig gevoel? Hmmmm waar kom jij nu vandaan?
Hallo verdriet, wat wil je vertellen?

...................

Dikke Knuf Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna

Een hele dikke dikke knuffel voor jou.
Kopje kamille thee met wat honing en een enorme reep chocola. :wink:

Liefs
Anjasa

_________________
Luister naar je hart. Het fluistert, dus luister er goed naar!

Lieve Brighteyes


Ik krijg altijd zulke lieve berichtjes van je. Ik moet gewoon even reageren.
Wij zij allemaal op zijn tijd verdrietig en ik leef met je mee en stuur je wat energie.. Misschien helpt het. En wat Annemiek zegt, dat lijkt mij een goede raad. Lekker even onder de warme douche of in bad zitten en allles door het putje spoelen.

Dag lieve Brighteyes.
Wikvaya

Ach Dankjulliewel lieverts.

Het was inderdaad van korte duur, meteen na het plaatsen van dit berichtje ging ik me even terug trekken en vroeg of dit van mij was of van iemand anders? Ik kreeg toen een naam door waarvan ik al een beetje een vermoeden had, en bij nader onderzoek bleek dit ook zo te zijn. Maar vond het wel fijn dit even te kunnen uitten

Lieve Brighteyes,

Ik zie dat het al is opgelost maar wil toch nog even reageren.
Ik heb ook weleens zo'n verdrietig gevoel. Ineens. En dan denk ik waarom eigenlijk? Maar dan heb ik eigenlijk geen zin meer in het waarom en laat ik mijn tranen maar gaan. Het zal ergens goed voor zijn. Soms is het dan even moeilijk want ja...dan 'lukt' het huilen niet! Net wat jij schreef. Alsof je dan té verdrietig bent. Ik zet dan vaak een heel mooi liedje aan waar ik zo ontroerd door raak en dan laat ik het allemaal los....dat triggert bij mij echt. Ik heb een heel grote verbinding met muziek.
Tijdens zo'n huilbui denk ik dan aan allerlei dingen. Word ik nog verdrietiger. Dingen die gebeurt zijn van vroeger of van nu. Dan denk ik het is goed zo ik mag er verdrietig om zijn. Ik weet wel dat ik een enorme huilbui kreeg toen ik terug was van vakantie. Twee weken daarvoor was een cliente van ons in een psychose geraakt. Dat heeft zo een indruk gemaakt, en zo een energie gekost dat het er 2 weken later pas uit kwam. En ik huilde gewoon om haar, om haar ouders, om de situatie. En toen kwam er nog meer boven. En ik heb het allemaal gevoeld en dan is ineens daar het moment dat de tranen als het ware op zijn :)

Nu ik dit zo schrijf, bedenk ik me ineens dat dit ook een reden is waarom ik graag alleen huil. Ik wil het graag doorvoelen en dat duurt wel even. Zo verwerk ik het en troost van een ander zie ik dan alleen als 'bemoeienis' hihi :)

Nou misschien heb je er wat aan, kun je er iets uithalen wat goed voor je voelt.

Liefs en licht van mij

_________________
Faith lies in the ways of sin

Hoi Lieve Deedee.

Ik wil je bedanken voor je reactie zie het nu pas, maar goed dat zal wel niet zomaar zijn! Want ik heb me deze week vaak afgevraagd hoe dat nu zit met verdriet en emoties voor mij, het is wel een issue waar ik nu echt eens mee aan de slag mag. Zat al in twijfel om hier een topic over te openen, maar dacht ach nee laat maar,...maar doe het nu toch maar

Liefs van Brighteyes

En zo zie je maar weer ;)

Ik hoop dat je mag gaan ontdekken hoe je hier mee om mag leren gaan!

_________________
Faith lies in the ways of sin