Amanna schreef:
Je overtuigingen loslaten? Hoezo, heb je van die vastgeroeste, dat zij
aan vervanging toe zijn en waarom denk je dat dan?
Voor mijn idee heb ik wel een aantal vastgeroestte overtuigingen die ik niet van mezelf kan waarderen. waarom die aan vervanging toe zijn? Nou omdat ik ze niet meer kan gebruiken, of in ieder geval neit meer op de manier zoals ik deed. Alleen heb ik die al zo lang, dat het veranderen niet zo snel gaat. Maar dat is ook weer ongeduld van mij! :roll:
Vaak gaat het me niet senle genoeg, maar dat kan ook niet. En als het wel gaat schrik ik me rot! :wink:
Citeer:
En niemand die jouw overtuigingen deelt, het zijn jouw gedachten, en dat is vaak als je in een dip zit, dan voel je je heel alleen.
Mijn ervaring is ook dat je het gemakkelijkst loopt door diepe dalen alleen om zo te voelen en tot inzicht te komen dat zon altijd schijnt.
Dus eng, ja gooi dat maar overboord, want je hebt een sterke ziel in je en als je met haar samen bent en op haar vertrouwt dan ben je niet alleen.
Liefs Amanna
Ja, ik weet het Amanna, alleen toen niet.
Trouwens ik ben hier niet alleen, wat het nog wel eens moeilijk maakt om echt in mezelf te gaan....(ik bedoel samen met mijn man)
Kim en Amanna, het is niet erg hoor tussendoor, want het boeit mij ook! Ik vind ook dat je zo duidelijk overkomt, Amanna en liefdevol!
Dat voel ik trouwens met meer mensen ontstaan, ondanks soms grote verwarring....dit lijkt tegenstrijdig....
En ik merk nu die laatste tijd pas hoe goed het is alles te laten gebeuren, zoals huilen van verdriet waarvan ik soms niet eens weet waar het om is, of boosheid (vooral op mezelf) en ook liefde en vergeving. Of gewoon het laten zijn.....ofzoiets....
Liefs,
Saskia :oops:
Inloggen
V&A
Zoek
. Daar zitten we dan met onze fantastische spirituele idee-en en niets van de grond af krijgen. De laatste dagen voel ik mij als 
,. Geen handen, voeten, benen, maar je zult toch vooruit moeten. Dus grijp je je zelf maar vast aan iets dat (nog) geen vaste bodem / vorm heeft.
