LICHTWERKERSFORUM

Herkent iemand dat?

Vele uren achtereen slapen, terwijl dat niet echt 'normaal' is gezien het aantal uren dat ik op ben en de dingen die ik doe. Vaak computeren, af en toe wat opruimen. Meer niet.

Ik weet nog wel vorig jaar, dat ik 3 maanden geen werk had en toen sliep ik ook tot 1 uur 's middags en dan ging ik er 2 uur- half 3 's nachts weer in. Ik deed toen ook niets de hele dag.

Nu heb ik er een ander gevoel bij. Ik heb ook geen zin in de dingen. Ik zou een pakketje ophalen bij het postkantoor voor mijn vriend. Dat duurt hoogstens 30 minuten, maar ik heb gemaild dat ik geen zin en fut heb. Ik ging gister om 1 uur slapen en ik kwam er om 12 uur vanmiddag uit. Straks moet ik werken, om 4 uur. Ik heb geen zin. Geen zin om mijn best te doen. Dan heb ik weer een nacht met maar 6 uur slaap op het werk (ik draai slaapdiensten) en zal ik donderdag op vrijdag erg veel slapen.

Na een lange nacht word ik ook altijd moe wakker.

Daarbij komt dat het constant een troep is in huis, omdat ik geen fut heb om op te ruimen. Ik kan me er niet toe zetten. Zo langzaam aan verzet ik me er niet meer tegen.

_________________
Faith lies in the ways of sin

_________________
*there and back again*

_________________
*there and back again*

Hoi Deedee,
Klinkt ook mij bekend in de oren! Ik vrees dat iedereen dat af en toe wel meemaakt :? Maar eens we die berg voorbij zijn :D .....

Thanks Ruthazel voor de links :wink:

Dikke knuffel,
Bientje

_________________
Respect is everything!

Ja, ik herken het bij vlagen, vooral de laatste week heel erg.
Ik geef er maar gewoon aan toe, maar soms moet je wel eens iets...boodschappen doen of zo..... :roll:

Liefs,
Saskia

pffff hier zit nog zo 1tje.....nergens maar dan ook nergens zin in. Moet me s morgens mijn bed uitslepen om de kinderen om tijd in de school te krijgen, dan "plof" ik in de zetel en terwijl ik zit te laptoppen staat het programma astrocontact op en luister ik naar de boodschappen van de engelen. EN daarna, neem ik me voor om zo dadelijk te stoppen met laptoppen en om te beginnen aan het huishouden............maar er komt niks van......het is hier een zelfde troep als bij jou. Ik heb 18 maand voltijds gewerkt en ben nu al 2 maand thuis en heb nog niet eens de energie gehad om mijn slaperkamers boven ne keer fatsoenlijk schoon te maken. Ik word zo moe van mijn moe/lui zijn.

S middags leg ik me op de zetel en proberen de hulp in te roepen van mijn engelen om me de kracht te geven om het alledaagse in het leven aan te kunnen..................

Ik wens jou in ieder geval alle kracht en energie op uit die dipje/dal te komen


*big hug*
Fleur

Ik heb de 2 links uitgeprint om het op weg naar het werk te lezen, Ruthazel. Helaas zoals wel vaker is het geeindigd in een 30 minuten lang naar buiten staren met een muziekje op zoals wel vaker ;) Ik ben echter wel al begonnen met het eerste stukje ' Botsingen' . Ik kon er eerst niets van maken maar gaandeweg wordt de schrijfster steeds concreter en nu herken ik er dingen in.

Achja, het zo vaak zeggen ik moet weg bij die laptop. Maar ik wil helemaal niet. En het gevoel dat het niets helpt om me te verzetten, versterkt het altijd maar zitten daaro. De praktische dingen moeten ook gebeuren ja zoals boodschappen doen. Maar nu ben ik op een punt waarop ik dat soms ook niet doe. Als ik moet werken, ben ik gewoon de hele tijd daarvoor zo lusteloos. Op het werk ren ik me rot. En dingen zijn al snel te veel gevraagd, ik word snel boos. En achteraf als ik nadenk, blijkt het vaak onterecht. Gelukkig weet ik dit van mezelf dus uit ik het niet zo snel. Het lusteloze thuis hangt ook samen met het overdreven actief zijn op het werk. Ik trek dingen naar mij toe en kan het niet uitstaan als werk niet op tijd af is.
Als ik vrije tijd heb dan is die me zo dierbaar dat ik niets plan en het liefst gewoon lekker thuis zit. In mijn eentje. Dat is ook zoiets waaraan ik merk dat ik de rust misschien wel nodig heb...hoe meer ik me verzet....hoe lustelozer ik misschien word?

Fleurt,
Het lijkt me helemaal moeilijk als je ook nog kids erbij hebt. Dat heb ik zelf niet. Maar jij hebt ook zoveel gewerkt, misschien wel meer dan goed voor je is? Zomaar een gokje hoor....waarom werk je nu niet meer als ik vragen mag?

Eens zullen we de stap zetten en die slaapkamer opruimen!;)

_________________
Faith lies in the ways of sin

lieve dee-dee

ja ook ik herken dit wel dus geef ik er maar aan toe.zoveel dit kan,er zal wel weer een andere tijd komen .en de laptop moet je vaker even uit kunnen zetten.geeft ook vermoeidheid als je er lang achterzit.

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Hier is er nog zo een. Ik ben er net toe in staat mijn baan (waar een hoogst gespannen sfeer heerst) met ups en downs draaiende te houden. Mijn huis in een minimumstaat van hygiene te onderhouden.

Zodra ik thuis ben is het liggen op de bank, kaarzen aan, wierook en totaal op stand 0,00000000000 liggen met goed voedsel in de buurt. Geen eens TV kijken. Dan weet ik niet of ik energie heb of wakker ben. Soms haal ik alleen maar adem en verder niets.

Ik wil wel veel meer, maar het beste waar ik mijzelf van dienst ben is in totale rust zijn. Het is haast alsof we op moleculair niveau aan het veranderen zijn.

Kim

Dat zou nog eens heel goed kunnen!

Ik denk dat hoe meer je dit gevoel onderdrukt, hoe heftiger men 'daarboven' laat merken dat dit niet de bedoeling is. Uiteindelijk word je min of meer gedwongen rust te nemen. Ik zie het er bij mezelf nog van komen dat ik een hele poos alleen maar rust wil en niks doen. Echt letterlijk niks. Omdat ik nu toch veel dingen doe.

Hmm ik begrijp wat je bedoelt over het werk. Bij mij zijn er veel veranderingen gaande op het werk en dat moet zeg maar 'geimplementeerd' worden. Hele simpele dingen zou je denken. Maar er gaat een hoop tijd in zitten en ik ben dan degene die erg opziet tegen het in elkaar draaien van een nieuw programma, maar ik haal het wel allemaal naar me toe. Ook omdat anderen daar in mijn ogen niet geschikt voor zijn (dat bedoel ik niet neerbuigend), maar collega's werken of te weinig uren om het te doen, zijn op vakantie, zijn chaotisch. Het vergt een goede concentratie en oog voor detail. Met als resultaat dat ik me gevoelsmatig kapot werk in een tijd waarin ik juist de rust zo nodig heb. Maarja de zorg he, daar zijn altijd handen tekort en ik wil gewoon dat het goed blijft lopen bij ons. In een jaar tijd is daar al zoveel gebeurd. Het gevoel bekruipt me dat het niet voor niets is dat ik op dit moment daar werk.

Nou Kim, je moet maar lekker toegeven aan dat gevoel en je rust nemen. Je zult het nodig hebben :)
:idea:

_________________
Faith lies in the ways of sin

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Hallo Nel

Het is niet zo zeer perfectionistisch...het is meer een drang naar structuur en weten waar ik aan toe ben. Maar je hebt wel gelijk ik ben volgens testresultaten richting burn out aan het werken maar dat vind ik zo raar. Hier ben ik 22 jaar en net van het HBO af en nu al dit; in een setting waar vele invalkrachten helemaal rustig van worden.

_________________
Faith lies in the ways of sin

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Houdt op over een burn-out. Weet je dat de officiele tijd die voor een ernstige burn-out staat gemiddeld 3 tot 5 jaar is ? Het is volgens mij ook niet leeftijd gerelateerd.

Ik weet bij god ook niet wat er met mij aan de hand is. Ik wil verder. Maar ik kan niet verder. Werkelijk waar niet... ... Alsof ik gewoon telkens stil moet staan en bij mijzelf moet leren zijn (tot de grote schrik van een collega van mij).

Het is gewoon alsof ik wacht totdat alles ingedaald is en dan kan ik weer verder.

Soms weet ik niet of ik wakker ben of dat ik levend aan het slaapwandelen ben. Wel dat ik steeds meer hier ben vanuit innerlijke rust. Maar echt energie - uitputting - energie - uitputting.

Ik heb de goede buit qua voeding weer binnen dus ga maar eens liggen. Ik wil ook niks.

Kim

Waarom moet ik ophouden over burn-out? Ik snap het niet.
Ik denk even dat je boos op me bent?

_________________
Faith lies in the ways of sin

wel na mijn scheiding in 2003 en het overlijden van mijn ma in 2004 heb ik een enorm zware/zwarte periode in mijn leven doorgeworsteld. Heb wel de liefde teruggevonden!
Sinds maart 2006 had ik een tijdelijk contract (1 jaar met 6 maand verlenging) als voltijdse polyvalent bediende in de 40-uren week. Wel, ik kan je verzekeren dat dit in combinatie met een samengesteld gezin waarbij de kids elke 14-dagen weggebracht moeten worden voor een weekendje papa - die echt ver uit de buurt woont (dit was wel mijn keuze om te verhuizen naar een hele andere regio) echt "moordend" was voor mijn lichaam. Ik kwam elke dag uitgeput thuis en was blij dat ik na het einde van mijn contract ff thuis was om te bekomen en zou dan zo dadelijk wel weer orde op zaken stellen thuis.................;helaas ik heb er de moed niet voor.
En sinds maadag zit ik nog ff dieper in het putje, zelfs na 18maand voltijds te hebben gewerkt, krijg ik te horen dat ik niet in aanmerking kom voor een verhoogde uitkering en BEN IK VERPLICHT van zo snel mogelijk terug aan de slag te gaan, eender welke job. Van die enkele euro'tjes uitkering kommen we echt niet rond. Ik heb het gevoel van te falen tegen over mijn kinderen; net nu met sinterklaas, kerst, kadootjes voor de school, het sparen voor de bosklassen, de judo trainingen, de danslessen,......al die onkosten komen nu opeens op mij af....... Heb het boek 'The Secret" hier al een tijdje liggen en ben halverwege ergens gestopt. Het wordt de hoogste tijd om dit boek ff verder uit te lezen. Maar heb ook bericht gekregen dat de film ondertussen ook verstuurd is dus die hoop ik volgende week in mijn brievenbus te ontvangen en kan ik lekker liggend op de bank de film bekijken. Ik hoop dat ik deze donkere situatie kan doen keren naar HET LICHT. Momenteel zie ik het niet meer zitten en huil ik me de ogen uit het lijf. Vraag me af wat ik verkeerd doe in het leven om telkens weer op de één of andere manier "gestraf" te worden. Heb ook de engelen kaarten toegestuurd gekregen maar heb er nog niet de feeling mee blijkbaar want begrijp de boodschappen niet echt. Maar ik hoop dat dit nog verder kan evolueren maar weet van mezelf dat ik op dit moment mezelf enorm blokkeer door mijn onmacht en frustratie.
Mss kunnen jullie me een beetje :idea: toezenden, zou fijn zijn *tranen lopen over mijn gezicht¨*

Nog heel veel liefs voor ieder van jullie
Fleurtje

lieve fleurtje

ik stuur je even licht en liefde en sla even mijn armen om je heen .

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

dankje dankje dankjewel *tranen stromen nog meer over mijn gezicht*

_________________
Heel veel liefs en groetjes
Fleurtje

:idea: :idea: :idea:

Ik vind het knap hoor, dapper dat je toch doorgaat.

_________________
Faith lies in the ways of sin