| LICHTWERKERSFORUM https://lichtjesforum.xsbb.nl/ |
|
| Een vriend die ik ooit gekend heb https://lichtjesforum.xsbb.nl/viewtopic.php?f=49&t=790421 |
Pagina 1 van 1 |
| Auteur: | Cygnus [ za 06 okt 2007 17:35 ] |
| Berichtonderwerp: | Een vriend die ik ooit gekend heb |
Ik heb graag hier een ervaring die ik met jullie wil delen wat mij ook altijd bij is gebleven. Tijdens mijn schoolperiode had ik een bijbaantje (op zaterdag) bij een croissanterie.. ik werkte daar met veel plezier en was mijn eerste baantje waarbij ik merkte dat ik snel en gemakkelijk contact maakte met mensen. Ik was ontzettend sociaal en voelde mij goed om mensen te helpen (in vorm van plezier van het maken van eten en deze te serveren). Ik hou van koken dus dit stukje voegde op een leuke manier toe. Nu kwam er iedere zaterdag een man al aardig op leeftijd (eind 70) in een scootmobiel. Hij bestelde iedere week zijn huzarensalade! Na een tijdje viel mij op dat de collega’s zich een beetje ergerde als hij weer eens kwam en wilde hem ook liever niet bedienen. Ik vroeg waarom dat zo was en kreeg als antwoord dat hij altijd zo nors is en klaagde altijd over alles. Ik zei meteen vol vertrouwen; och het is al wat oudere man ‘’wat maakt het uit’’ hij heeft waarschijnlijk al zoveel meegemaakt laat hem toch lekker. Ik dacht ook nog bij mezelf dat is misschien zijn enige uitje in de week. Ik ging hem bedienen en inderdaad ook bij mij klaagde hij wat af. De ene keer was de salade niet goed en de andere keer weer wat anders. Maar dat weerhield mij niet om hem iedere keer te bedienen. Op een zekere zaterdag helemaal uit het niets en kan mij werkelijk niet herinneren hoe we op het onderwerp kwamen maar ineens spraken we over het spirituele. Hij vertelde mij dat hij zijn vrouw een aantal jaren geleden overleden was maar dat ze nog steeds bij hem is en ze heeft hem het een en ander mogen vertellen. Hij zei het met zoveel oprechtheid en zijn ogen spraken de waarheid. Ik liet meteen weten dat ik hier ook voor open stond en dat ik graag daar meer over wilde weten. Hij vertelde mij dat hij hier in de buurt woonde in het verzorgingstehuis. Ik haakte er meteen op in of hij het leuk vond dat ik een keertje langs zou komen voor een leuk gesprek hierover. Hij stemde er meteen in en zonder dat ik erg in had had ik een soort van een ‘’date’’ hij schreef zijn telefoonnummer op en mocht van te voren bellen. Ik noem het maar zo want achteraf gezien was het echt een vriend van me geworden (even de leeftijd terzijde en geloof echt dat als ik ouder of hij jonger was geweest dat het echt iemand zou zijn die een vriend van me zou zijn in het dagelijks leven). Eenmaal thuis besprak het mijn ouders en vertelde het ook aan mijn ‘’huidige’’ vriend. Beetje raar misschien maar ik excuseerde mij eerst voordat ik ging vertellen wat ik van plan was. Gek genoeg vond ik het een beetje raar om te doen en zocht naar bevestiging of het oke was. Ik bedoel ja ik als een jonge meid nog geen 18 jr bij een oudere man die ik niet eens kende persoonlijk op bezoek gaan. Wat moesten mensen wel niet van me denken alsof ik ‘’niks beter te doen had’’ op die leeftijd. Zo veroordeelde ik mijzelf en vooral anderen. Onterecht uiteraard en gelukkig zeiden mijn ouders en vriend meteen met vol overtuiging; doen! Wie weet wat dit een mooie vriendschap kan worden.. Was blij met deze bevestiging en de oordeling viel ook meteen van mijn schouders af! Zo gezegd zo gedaan.. ik nam wat lekkere chocolade truffels mee en ging voor het eerst naar het verzorgingstehuis. De man rookte als een ketter (wat eigenlijk niet meer mocht) en hoestte zich gek af en toe. Was best een aparte situatie.. zo’n hele oude man die ik niet kende en zowat stikte van de rook. Hij zag uiteraard aan mij dat ik soms zo verschrikt keek (achteraf gezien) en maakte altijd grapjes en zei altijd och ben zo oud.. willen ze dat stukje genot ook van me af nemen. Moest samen met hem van die lekkere truffels gaan eten. Ondertussen vertelde hij mij hele mooie verhalen over zijn vrouw en wat hij al zoals op spiritueel gebied heeft geleerd en meegemaakt. Zo mooi deze man was totaal niet bang voor de dood en wist zelfs dat het niet lang meer zou gaan duren. Zijn lichaam was oud maar zijn geest was nog zo jong en toch zo wijs! Je stopt nooit met werken zei hij nog… je blijft altijd werken ook in het hiernamaals. We zijn allemaal broeders en zusters! We hebben ook allemaal een naam en ik weet de mijne al. Maar die vertel ik lekker niet want dat mag ik niet vertellen. Is een cadeautje voor mij van mijn vrouw. In een woord geweldig! Nou goed na enkele bezoekjes en voordat hij overleed had ik mijn afspraak afgezegd. Ik was ontzettend moe en het was iets van 30 graden buiten.. ik heb het afgezegd maar eigenlijk kan ik wel in zijn woorden als ik er dan terug denk wel achterhalen dat hij wist dat dit zijn laatste dagen waren. Enkele dagen later vond ik een rouwkaart in de brievenbus. De goede man was heengegaan. Ik had een glimlach want wist nu dat hij gelukkig bij zijn vrouw zij zijn en zeker door haar opgevangen zou worden. Ik besloot met wat twijfel toch nog om naar de begrafenis te gaan. Uiteindelijk besloot ik om naar de condoleance te gaan en dan vrij vroeg zodat ik nog eenmaal afscheid van hem persoonlijk kon nemen. Ik wist dat hij dit zou zien en op prijs stellen ook al zou ik hem in de aardse vorm alleen kon waarnemen. Eenmaal daar.. zag ik een van zijn zoons. Ik maakte kennis en we hadden een leuk gesprek. Wat ik niet wist was dat de familie al wist wie ik was. Hij sprak vaak over mij en de zoon was heel erg blij dat ik zo nu en dan op bezoek kwam. Hij had namelijk een aantal zoons en wat kleinkinderen maar hij wist ook dat zij druk bezig waren met hun eigen gezin en kwam dus op bepaalde gelegenheden langs. Hij zag ook dat de kleinkinderen totaal niet op hun plaats waren. Hij nam het ze zeker niet kwalijk maar was wel blij met mijn gezelschap omdat het toch anders was. De man kon heerlijk praten waarover hij wilde. Hij koos er voor omdat over het spirituele te doen en dat integreerde mij. Hij kon ook niet echt met iemand goed overweg in het verzorgingstehuis. Hij vond ze allemaal maar negatief (zie je? Als het begin van mijn verhaal las) iedereen klaagde daar over het tehuis en het bang zijn voor de dood. Sommige telden echt hun dagen af, vreselijk vond hij dat! Hij genoot nog van zijn dagen en accepteerde wie hij was en wat het leven hem nog zou brengen. De zoon zei dat zijn vader echt persé mij een rouwkaart laten sturen. Want hij had mijn adres op een van de schilderijen gezet zodat ik niet vergeten zou worden! Ik ging naar binnen en nam alleen afscheid van hem. Ik heb hem wat lieve woordjes toegesproken en ook al dat ik het alleen in zijn ‘’aardse vorm’’ waarnam dat ik ervan overtuigd was dat hij me nu kon zien en daar hem laten weten dat de boodschap wel was overgekomen bij mij. Jarenlang vertel ik het aan iedereen die het wil horen.. hij is ook wel een beetje een trigger voor mij geworden om met oudere mensen te gaan helpen. Het liefst met het overgaan of de periode er naar toe om over te gaan. Gewoon op een ‘’aardse’’ manier om onze manier het verblijf op aarde nog wat aangenamer te maken d.m.v. een goed gesprek, luisterend oor enz. Ik heb wel wat dingen op het oog en hoop deze binnenkort zodra ik weer lichamelijk gesteld ben om deze op te pakken en uit te voeren. Ik hou jullie op de hoogte van mijn (hopelijk) vorderingen en ervaringen. Liefs Cygnus |
|
| Auteur: | Helmut [ za 06 okt 2007 18:21 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Een bijzonder mooie ervaring Cygnus. Ik zie de kristallen op je pad en geniet van jouw verhaal. Je bent een wondermooie bloem die openbloeit en straalt van levenslust. Je volgt je hart en je gevoel en dat uit zich in je prachtige zijn. Dank je voor het delen. Liefs , Helmut. |
|
| Auteur: | Puran [ za 06 okt 2007 18:28 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Schitterend! Het lijkt een beetje op stervensbegeleiding, maar dan in een vroeg stadium. Mooi engelen lichtwerk met duidelijke hulp vanuit het licht voor jou. Namasté Karel. |
|
| Auteur: | Skyblue [ za 06 okt 2007 20:02 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Oh wat mooi Cygnus! Ja, zo zie je, dat je nooit bang moet zijn voor wat mensen ervan denken als je zoiets doet! (Zei zij ook tegen zichzelf... :D ) En ook mooi dat je daardoor er mee verder wil gaan! Het lijkt me dat die man er ook heel erg van genoten heeft om je zijn verhalen te vertellen! 
Liefs, Saskia |
|
| Auteur: | wikvaya [ za 06 okt 2007 21:09 ] |
| Berichtonderwerp: | |
hi schat. wat leuk dat je ook op dit forum bent. W E L KO M 
Marion |
|
| Auteur: | Ruthazel [ za 06 okt 2007 21:36 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Echt een mooie ervaring die je beschrijft. Wat een vriend door dik en dun, dat is duidelijk. Wonderlijk dat deze lieve man op de valreep nog een ontmoeting met jou heeft. Wat zal hij trots op je zijn? :)
|
|
| Auteur: | yolleke [ za 06 okt 2007 23:48 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Mooi hoor, dit verhaal. Prachtig wat je hier toevalt. Toevallig :?: :idea: |
|
| Auteur: | flower [ zo 07 okt 2007 00:29 ] |
| Berichtonderwerp: | |
prachtig wat mooi toch dat je er zo voor hem er mocht zijn . dit zal altijd een mooie herinn ering blijven |
|
| Auteur: | Cygnus [ zo 07 okt 2007 13:40 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Wat een leuke reacties, zeg! Vond het leuk om met jullie te delen.. :D |
|
| Auteur: | Nel [ zo 07 okt 2007 14:26 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Lieve Cygnus. Laat je altijd leiden door je gevoel, je ziet waar het toe leidt. En prachtige ontmoeting die je altijd bij zal blijven. En deze ontmoeting was gepland... Liefs van Nel. :idea: |
|
| Auteur: | Kim1 [ vr 12 okt 2007 17:38 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Mooi. |
|
| Auteur: | Cygnus [ vr 12 okt 2007 19:37 ] |
| Berichtonderwerp: | |
Dank je wel, Nel en zo zie ik het ook echt .. leren op mijn gevoel vertrouwen kan nog wel bijgeschaafd worden maar ben hier wel mee bezig.. gaande weg leer ik! |
|
| Pagina 1 van 1 | Alle tijden zijn UTC |
| Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group https://www.phpbb.com/ |
|