LICHTWERKERSFORUM

Dit forum is wederom geopend als zijnde een archief.
Het is momenteel do 28 mar 2024 09:44

Alle tijden zijn UTC




Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichtonderwerp: De man en de rolstoel.
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 09:53 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Tijdens het seminar van Steve kreeg ik vele mooie en duidelijke inzichten.
Een ervan was deze.

Ik ontmoette een man die mij vertelde dat hij een dochter heeft die al jaren in een rolstoel zit.
Hij deed er nogal emotioneel over maar kon er toch vrolijk over vertellen.
Hij had Reiki gedaan met haar, ze hadden allerlei therapien gedaan en een hoeveelheid alternatieve middelen om haar te "helpen".
Ik vroeg: zat ze altijd al in een rolstoel?
Nee was het antwoord, nu bijna 10 jaar, en het is ook niet helemaal duidelijk waarom ze precies niet kan lopen.
Het schijnt iets met haar zenuwen te maken te hebben.
Ah zo.
Dus er is geen duidelijk medisch rapport?
Nee niet echt, daar wordt nog onderzoek naar gedaan.
Waarop hij wat medische historie weergaf.
Ah zo.
En kunnen jullie er een beetje mee omgaan? Of is het erg moeilijk?
En vind ze het zelf ook moeilijk?
Nou, was zijn antwoord, ik heb er niet zoveel moeite mee als mijn vrouw.
Die voelt zich schuldig (het zal niet zo zijn :wink: ) maar onze dochter is erg moedig en eigenlijk is ze enorm gevoelig en paranormaal begaafd.
Aldus zijn bewoordingen.

Direct begon er zich een beeld te vormen van deze man en zijn dochter.

Nou wilde het toeval dat ik tijdens de angelwalk vlak voor het einde, een bijzondere "angel" tegen me aangedrukt voelde die....ik kan het niet anders beschrijven als ...."hoekig" aanvoelde.
Eigenlijk was ik stiekum benieuwd wie deze hoekige engel wel was als mens, en wat bleek?
Het was de vader van de rolstoel-dochter.
En ja hoor, de stukjes vielen op zijn plaats.
Want wat was mijn beeld?

Dit meisje kan wel degelijk lopen en hoeft in het geheel niet in een rolstoel te zitten.
Oke, makkelijk gezegt hoor, vanaf hier. Ik weet het!
Maar toch was de sleutel heel duidelijk.

Deze vader (van de moeder zie ik niets) houdt deze toe-stand in stand zo zeggen. Deze toestand blijft overeind staan.
En hij zit ermee.
Ik zie dat meisje dus steeds opstaan vanuit haar rolstoel en papa zegt: oh meisje niet doen! Straks val je.....

Wat voelen jullie hier nu bij lieve lichten?


_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 09:59 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: za 03 dec 2005 21:12
Berichten: 1992
Hi Lieverd,

Misschien ook raar, maar meteen in het eerste stukje voelde ik al dat ze kan lopen.
Wat gebeurt er als je je spieren niet meer gebruikt, die verdwijnen :shock:

Tja wat kan je doen met een verhaal als de persoon in kwestie niet in beeld is he?

Maar ik voel het ook!
Zoals we met z'n allen vele dingen of toestanden in stand houden.
Weet je kunnen we open kijken en geloven dat alles mogelijk is,
zelf ziek zijn bestaat niet.
Het is moeilijk om er over te praten, want je zal maar ziek zijn.
Toch voel ik dat als je in zo'n situatie of ziekzijn hangt, je kan blijven
hangen, maar ook dat je eruit kunt springen.

En nu zal er misschien een stortvloed van lichtjes over me heenkomen, maar ik zoek zo naar de sleutel hierin, maar het voelen is er.
1hart1 Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 10:24 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Welaan Magda, zeer ingenomen met jouw visie.
Erkenning.
Dank!

1hart1

Jij vult hier iets moois aan wat ik zelf nog niet gezien had: de spieren verdwijnen a.h.w.
De daadkracht valt eruit.

Wat mij puzzelt is dit:
Wat is het belang van deze vader om zijn dochter gekluisterd te houden aan zo een stoel.
En....niet minder belangrijk: wat is het dat deze dochter blijft zitten?
Misschien wenst ze haar vader te dienen uit liefde en trouw?

Dit is zo oud als de wereld volgens mij.
Elkaar in stand houden.
Elkaar steunen in een aardse ervaring maar.....en dat is precies wat je zegt...er in blijven hangen.
In de ervaring blijven hangen.

Ik ken het.
Doe ik zelf ook.
Maar heeft dat met inzicht te maken dan denk je?
Wat IS toch het belang van ziek-zijn?

Soms zie ik ziek-zijn zo duidelijk als een angst voor gezond-Zijn.
Momenteel heb ik zelf ook zoiets over me heen.
Oh...als ik nou maar rustig op de bank blijf zitten hoef ik niet....um.....
Ja wat?
Wat hoef ik dan niet?
Wat hoef ik niet als ik gezond ben?
Wat beangstigd mij aan gezond Zijn?
Wat kan er gebeuren moest ik helemaal gezond van lijf en leden zijn?
Zou ik dan weer moeten gaan koken?
Is het een fijn excuus om niet te hoeven koken/werken/sociaal-zijn/de maatschappij dienen enz.?
Ben ik niet bestand tegen de boze wereld?
Hmm...klink erg overtuigend al zeg ik het zelf. :lol:

Enfin....dit puzzelt mij, maar het heeft ook met macht te maken.
Macht over jezelf, maar ook onmacht over jezelf.
kweet nog ff niet hoe dan.....

Dank lieverd.

Nog een mooi beeld van zulke vastzittingen is dit verhaal.

Ik ken een vrouw die pianoles geeft aan kinderen.
Ze zit op de muziekschool.
Ze heeft zelf 1 dochter maar die mocht geen pianoles volgen.
Enfin, lang verhaal, maar kort en goed komt het erop neer dat ze zelf een enorm muzikaal talent heeft maar eigenlijk nooit echt uit de verf heeft mogen komen vanwege haar moeder die jaloers op haar was.
Dus ik ze maar les gaan geven om toch in contact te blijven met de muziek op die manier.
Maar dat ze passioneel muziekles geeft geloof ik nou toch niet.
Want wat gebeurd er?
De geschiedenis herhaalt zich.
Nee dochter-lief (?) doe jij nou maar gewoon dan kan er nix gebeuren.

En de dochter woont nog steeds thuis met rugklachten.
Tja....

(En oh lieverd, een stortvloed van lichtjes....?
Dat geeft nix.
Want daarmee wordt je nog lichter. :wink: )

:idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea:

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 11:21 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: za 03 dec 2005 21:12
Berichten: 1992
Hi Lieverd,



Citeer:
Wat mij puzzelt is dit:
Wat is het belang van deze vader om zijn dochter gekluisterd te houden aan zo een stoel.
En....niet minder belangrijk: wat is het dat deze dochter blijft zitten?
Misschien wenst ze haar vader te dienen uit liefde en trouw?



Waarschijnlijk zit hier iets van een patroon over zorgzaamheid.
Wie weet heeft deze vader dit diepgeworteld meegekregen vanuit dit of vorige levens.
Ik denk ook dat de dochter de kracht in zichzelf mag ontdekken om te komen tot het wederom gebruiken van haar spieren.
Misschien als ze uitgedoktert is dat ze door haar boosheid daarover inderdaad stappen gaat nemen.
Citeer:
Soms zie ik ziek-zijn zo duidelijk als een angst voor gezond-Zijn.
Momenteel heb ik zelf ook zoiets over me heen.
Oh...als ik nou maar rustig op de bank blijf zitten hoef ik niet....um.....
Ja wat?
Wat hoef ik dan niet?
Wat hoef ik niet als ik gezond ben?
Wat beangstigd mij aan gezond Zijn?
Wat kan er gebeuren moest ik helemaal gezond van lijf en leden zijn?
Zou ik dan weer moeten gaan koken?
Is het een fijn excuus om niet te hoeven koken/werken/sociaal-zijn/de maatschappij dienen enz.?
Ben ik niet bestand tegen de boze wereld?
Hmm...klink erg overtuigend al zeg ik het zelf.



Weet je schat deze dingen zijn ons aangeleerd.
Als we verkouden zijn hoeven we niet naar school, mogen we in moeders bed en worden vertroetelt en krijgen volop aandacht.
Maar dat kan ook als we gezond zijn.
Bij ons thuis is mijn zusje veel ziek geweest toen we klein waren en alle aandacht was gericht op de zieke.
zoals dat ook ging als mijn moeder ziek was.
En weet je wat ik me nog herinner? Ik zat op de 'grote school' wat wij toen zo noemden en werd ziek.
Ik voel nog de glimlach dat ik koorts had, want dat was dan echt de bevestiging. Eindelijk werd ik ook zo vertroetelt, hihihi, zo voelde dat toen.
Oh ik drijf af :wink:
Ergens in ons binnenste weten we dat we het allemaal helemaal niet nodig hebben en ook dat het een creatie is, een werkelijkheid geschapen.
Durven we krachtig te zijn en echt voor onszelf op te komen en te zeggen Nee dit wil ik niet, want ik heb er geen zin in?
Moeilijk he? maar toch denk ik dat ook hier een sleutel ligt.

Oh of het nu allemaal zo helderder is met mijn schrijfsel, ik weet het niet.

Liefs Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 12:48 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Ik vind het helderder worden Amanna.

1hart1

Ik lees er dit uit: ziekte nodig hebben ten einde liefde en aandacht te verdienen.
En ja het werkt, want we krijgen meestal (of zoals je schrijft je zusje) aandacht.

Misschien zit aan de wortel bevestiging van iets wat we diep van binnen willen?

Als ik nu naar mezelf kijk zou ik nu ook (in mijn verkoudheid) niets liever willen dan vertroeteld worden.
En kennelijk krijg ik dat niet als ik gezond ben dus?
*vraag*

Nou is mijn man zo dat hij dat dus niet doet.
Gelukkig maar denk ik dan ergens.
Hij vind dat ik niet om aandacht moet ziekeren maar het gewoon gezond vragen.
in zijn woorden: ..ik vind het veel leuker om jou aandacht te geven als je opgewekt en vrolijk bent dan wanneer je ziek op de bank ligt.
En daar zit wat in geloof ik.

Mijn andere "man" denkt daar juist anders over.
Hij vind het vooral leuk als ik machteloos en zielig en kleintjes hem heel hard nodig heb want daarmee kan hij laten zien dat ie onmisbaar is.
Nou ja, dat heeft natuurlijk ook weer wat.... :oops:

Toch kijk ik vooral naar het gezondheidsdeel wat hapert.

Bij mij blijft de vraag dan niet zozeer waarom we ziek zijn (of niet-gezond) maar vooral: waarom hebben we moeite met gezond zijn?
Hoewel het er de schijn van heeft dat we allemaal gezond zouden willen zijn.

Is dat zo?

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 14:22 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: za 03 dec 2005 21:12
Berichten: 1992
Citeer:
waarom hebben we moeite met gezond zijn?
Hoewel het er de schijn van heeft dat we allemaal gezond zouden willen zijn.

Is dat zo?


Ik denk dat hier twee dingen door elkaar lopen.
Moeite met gezond zijn.
Meestal als dat zo is denk je daar helemaal niet over na.
Pas als je in aanraking komt met ziekte in je omgeving ga je er naar
kijken en komen er tegelijk allerlei plaatjes binnen.
Zoals er wordt verteld dat een griep over gaat, maar je kan er aan overlijden.
Zie meteen een plaatje, terwjl als je je daaraan overgeeft er in gaat,
je je lichaam het werk laat doen en je lichaam ook rust geeft.
Welke uitkomst er dan is, maakt eigenlijk niet uit.
Het is de overgave en de uitkomst loslaten, denk ik.
En als we allemaal gezond zouden zijn, hoe moet het dan met onze maatschappij, wereld?
Wie neemt de zorg over wie en wie laat zich vertroetelen :)
Het is zoals het is geschapen.
Maar alles hierin loslatende komen we uit in een totaal nieuwe wereld, die 5de dimensie, waar de 3d scheppingen niet meer nodig zijn.

1hart1 Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 14:36 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Citeer:
..En als we allemaal gezond zouden zijn, hoe moet het dan met onze maatschappij, wereld? ..


Nou?
Zeg het eens Amanna?
Wat is jouw gedachte hierover?

1hart1

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 15:54 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: za 03 dec 2005 21:12
Berichten: 1992
Citeer:
Wat is jouw gedachte hierover?



Ik ga daar eens over nadenken, okay :wink:
Nu eerst effe eten en op de appeltaart letten.

1hart1 Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 16:40 
Offline

Lid geworden op: wo 09 mei 2007 17:16
Berichten: 497
Ziek zijn cre-eer je inderdaad zelf. Kijk naar mij wat ik aan patronen heb opgeslagen door wat ik te horen heb gekregen vroeger letterlijk:

- dat kind is niet goed bij
- dat kind is niet normaal
- dat kind is niet goed in orde

Gevolg: blinde paniekaanvallen binnen in mijzelf toen deze herinneringen naar boven komen met in mij de stempel: ik ben NIET goed. Vervolgens een goede blokkade om uberhaupt mar dingen te gaan ondernemen want er zit een rampzalige kant aan vast.

Dan een moeder die mij volledig terroriseert aan alle kanten en mij omver duwt als ik wil staan, koud water over mij heen gooit waardoor ik mij de pleures schrik. Vervolgens nog eens een verbod op praten. Ik zal maar niet uitwijden over alle details van de dagelijkse behandelingen en rituelen die zoveel fysieke pijn bij mij veroorzaakt hebben.

Gevolg hier nu op dit moment: een volwassene die begint te communiceren en voor het eerst recht over eind komt te staan met nog restanten in het lichaam van jarenlange meegedragen ellende van de vroege jeugd.

Het is goed zoals het nu is. Ik ben blij dat ik het weet allemaal. Het is het einde van een levenslange lijdensweg waar ik nu ben beland. Ik genees en wordt heel. Ik was anders toch komen te overlijden op mijn 40e als ik deze genezingen niet had doorgemaakt want dat had mijn lichaam niet overleefd, al die onbewuste ziektepatronen.

Maar ik heb hiervoor ontzettend, ontzettend veel bewust moeten worden en op moeten ruimen van vroeger en ben nu nog altijd verbijsterd dat dergelijke 'stamps' zo diep in het systeem kunnen zitten.

Maar ziekte, zoals ME en dergelijke worden echt allemaal zelf gemaakt.

Vanuit een eigen bewustzijn weet ik dat een lichaam gemaakt is om gezond te zijn en te blijven. Het lichaam is ontworpen voor gezondheid en is een perfect geheel. Alleen disharmonieuze patronen verstoren de werkelijke gezondheid en spoor die maar eens op.

Ik denk dat over 50 jaar de leeftijd van de mens enorm is opgehoogd doordat het fysieke lichaam beter functioneert door de DNA upgrading en mensen v erantwoordelijker zijn voor hun eigen welzijn.

Bah, bah, bah, ik zit nog steeds in oude patronen en ben zooooooooooooo bewust hiervan ! Gelukkig maar. het is dubbel waar ik opdit moment in zit. Zoiets van: grrrrrrrr, had ik dit allemaal maar eerder geweten dan had ik alles zoooo anders aangepakt. Maar ja, wist ik veel dat ik zo ziek was gedurende mijn hele leven en zo ver buiten mij zelf. En grrrr, waarom wist ik het niet eerder dan had ik eerder kunnen genezen. Moet ik nu mijzelf de schuld geven van alles of mijn moeder. Zij heeft immers alles verzwegen. Maar ja, ik heb zelf voor haar gekozen als moeder vanuit een oude les. Maar goed, ik ben mijn hele leven wacco wacco geweest door haar vroege mishandeling en wist geen eens dat ik zo wacco wacco was. Zucht... Ik verwerkt het allemaal wel en geef het ene plek. Anderzijds maakt het mij tot de mens die ik nu ben. Maar oh, had ik niet eerder mens kunnen worden in plaats van met al die geflipte ervaringen hierboven en buiten mijn lijf ?

Ach, komt goed. ! Zo goed als mijn hele verleden is uitgeschakeld. Nu mijzelf nog inschakelen. Zal wel zien waarom deze lessen er zijn geweest.

Maar goed, als dat meisje dat niet kan lopen dagelijks nog zo gevangen zit in patronen van die vader, dan is het pittig er uit te komen. Er wordt namelijk een geweldige machts - afhankelijkheidsrelatie opgebouwd die misschien fijn is voor beiden om om een of andere (waarschijnlijk karmische reden) in stand te houden totdat een van de twee gaat doorbreken. Dus ook deze situatie is zelfs weer perfect zoals die is. Alleen vanuit eigen inzicht kun je genezen.

Kimm


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 16:56 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 20:33
Berichten: 773
Hoi lieverd ,

Ik laat hier even mijn licht over waaien en wat komt in me op? Angst. Angst is mijns inzien het enige obstakel hier. Door deze ‘toestand’ zijn vader en dochter wellicht afhankelijk van elkaar(geworden). Doordat ze afhankelijk zijn van elkaar , zullen ze zich niet gauw losmaken van elkaar , want wat zouden ze zonder elkaar beginnen. Stel dat de vader haar dochter wel liet lopen? Dan zou ze vrij zijn om te gaan en staan waar ze wil en de vader zou haar dochter misschien niet meer altijd bij hem hebben en hij zou zich nutteloos kunnen gaan voelen. Omdat hij bang is voor de leegte die misschien zou kunnen ontstaan houd hij zich vast aan de huidige toestand. Hij heeft er vrede mee genomen dat het zo is en dit geeft hem meer zekerheid. Hij hoeft zijn dochter niet los te laten als hij deze toestand in stand houdt. Ook de dochter zal hier wellicht in delen , maar daarom nog niet in de mate waarin de vader het doet edoch zo houden ze beide deze toestand vast. Zo creeren ze beide hun huidige toestand. Tot er op een bepaald moment iets gebeurd waardoor deze ‘toestand’ vrij komt en ze weer hun pad kunnen vervolgen.

Liefs , Helmut.

_________________
Peace-Love-Unity-Respect.


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 16:58 
Offline

Lid geworden op: wo 09 mei 2007 17:16
Berichten: 497
PS, ik vraag mij eigenlijk af of ik om aandacht heb gevraagd gedurende mijn ziekte- en genezingsproces. Op de een of andere manier heb ik wel aandacht gevraagd door gewoon ruig mijn verhaal en alle lagen op het forum neer te kwakken. Aan de ene kant deed ik niet zo veel met de antwoorden. De antwoorden gaven mij steun en moed dat ik op de goede weg was, maar eigenlijk zakte ik vrijwel onmiddellijk alweer weg in de traumalaag die zich vrijwel onmiddellijk aandiende. Kon het amper geloven eigenlijk dat dit mogelijk was. Ik kon gewoon niet meer bij mijn positieven komen van alles.

Maar als je rekent verder in mijn directe omgeving... Ik was niet bereikbaar, heb mij gewoon simpelweg geisoleerd. Omdat ik een ander niet wou belasten met mijn onbegrijpelijke problemen. Een ander zat immers wel op een stoel en kon hier zijn op aarde. En ik maar in de knup zitten met ruimteschepen en entiteiten. Een totaal andere dimensie die voor mij zo echt was (en is, maar ik ben niet meer daar). En dan weten dat je niet gek bent maar oh, dat je zo op moet letten met wat je zegt. En ondertussen bezig zijn en blijven met jezelf genezen.

Toen mijn huidige 'samenwoonman' ontmoet en ben eigenlijk vanaf dat moment op krachten aan het komen.

Pas op het moment dat ik echt voor het eerst in mijn lijf (het recente jaar) terechtkwam begon ik aan alle kanten vastgezette ziekepatronen en karmische dingen te ervaren. Spastische handen, trillende kaak, niet goed kunnen lopen, geen kracht in mijn bekken, geen goed werkende darmen, slechte opname van voedsel, hoofd niet recht op kunnen houden. Pas vanaf dat moment begon mijn mens zijn te komen en kon ik voelen dat ik mijzelf bijvoorbeeld niet goed voelde of niet lekker in mijn vel zat. Pas toen realiseerde ik mij pas hoe ziek ik was en dat ik zoveel moest gaan 'restaureren'. De vernedering die ik soms voelde als ik in mijn lijf was en iemand vroeg zich af: hoe kan zij er zo slecht aan toe zijn. Pas vanaf dat moment kwam er compassie en eigenliefde naar mijzelf toe.

En dan te bedenken dat ik tot de leeftijd van 33 jaar buiten mijn lijf heb gefunctioneerd en nog goed ook en ook nog altijd op de automatische piloot riep: het gaat goed met mij ! yeah right !

Eh, ik wijk af. Ik hang weer in het verleden te dollen.

Ik laat los in het heden. Rug recht en IK BEN IK.

Ik ben niet gek. Een beetje vreemd, maar wel een fijn mens ":)

Kimm


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 17:02 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: ma 10 jul 2006 10:47
Berichten: 616
Ik ben niet gek. Een beetje vreemd, maar wel een fijn mens "

Dit raakt me Kim...even off topic.....maar het doet me goed je glimlach om en in jezelf te zien hier.....dikke kus van mij......Simone


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 17:04 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: ma 10 jul 2006 10:47
Berichten: 616
En over de man en de dochter..ik hoor alsmaar ... tweeling ooit... :?: en ik denk ook..uit ervaring...dat oude verbindingen heel sterk aan getrokken kunnen worden in een nieuw leven, in een bijna herkenbare (energetische) situatie, omdat we er op een of ander manier nog iets mee mogen doen...

Glimlach..


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 17:29 
Offline

Lid geworden op: wo 09 mei 2007 17:16
Berichten: 497
Klopt Simone. Nu je het benoemt zie ik de karmische relatie er ook duidelijk achter. Tweeling ooit geweest. Maar wel in de relatie dat de een overduidelijk sterker was dan de ander. In de huidige situatie delen ze letterlijk nog dezelfde navelstreng (energetisch) van dat leven toen. Dus onbewust hebben ze elkaar nodig om in leven te blijven dus houden ze de situatie nu in stand. Zal wel ergens goed voor zijn !


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 17:40 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Mooie reacties allemaal.

1hart1

Kim jij zegt 50 jaar.
Ik denk het niet.
Ik denk ...of nee....ik zie nu al mensen om me heen die dit soort processen bewust worden en bij gevolg verassend snel genezen zijn.

Een vrouw die nooit meer zou kunnen lopen en via een droom het inzicht kreeg dat ze niet door haar knieen durfde te gaan.
1 maand later fietste ze door de straat.
En dit is echt zo.
En dit is in 2006.

Je relaas over het zelf laten ontstaan van je eigen ziekte doet me weer denken aan wat mijn vader vroeger tegen mij zei als ik boven in een boom zat en er niet meer uit durfde eens ik de hoogte zag.
Hij zei dan: Als je IN de boom kunt komen kun je er ook weer UIT komen.

1hart1

Helmut, ik vind jouw schetst bijna bizar werkelijk.
Zo juist als jij het ziet zag ik het ook.
Zitten we nou met dezelfde ogen te kijken of wat?
Of zie jij nu wat ik gezien heb misschien?
Wonderlijk.

Afhankelijk van elkaar.
Bijna een Perpetuum Mobilé wat zichzelf in stand houdt.
Dubbel belang.

1hart1

En Simone sluit er perfect bij aan.
Oh tweeling!!! :shock: :shock:
Midden in de roos schat.
Ik had het nog niet gezien maar het voelt helemaal kloppend.

1hart1

Inderdaad angst.
Schier angst.
Maar niet alleen deze man en zijn dochter, maar ook onze visie op gezondheid.
Op geluk.
Op wel-zijn.
Wat Amanna zegt: ouwe patronen waar we nog inzitten.

Ik herinner me nog, jaren geleden, dat ik eens op het strand zat met een vriend Frans.
Ik had op dat moment geen betaald werk (vlak na de studie) en vroeg me af wat ik wilde gaan doen.
Hij zei: oh...maar vertel mij nou eens wat je het liefst zou willen los van geld of inkomsten.
Nu Frans, zei ik, ik zou het liefste op een groot podium staan.
Carré of zoiets.
Of de stadschouwburg of nee....beter nog: de Stopera. 8)
Als figurant.
Gewoon één keer in mijn leven in een grote zaal.
Enkel maar om te voelen hoe het is om voor een groot publiek te staan.
We gingen om 6 uur naar huis en Frans belde om 7 uur of ik om 8 uur in de Stopera aanwezig kon zijn voor een auditie. :shock:
Zo gezegt zo gedaan.
De volgende dag zou ik de uitslag krijgen en ik werd om 14:00 uur verwacht aldaar.
Gevolg?
Ik kreeg onmiddelijk buikpijn en werd snipverkouden.
Jongens, dit wordt helemaal niks. Ik wordt toch niet aangenomen.
Klopt ook wel want ik ben ziek dus?

Ja?
Dus?
Dus wat?
Je bent ziek dus hoef je niet te gaan? Is dat het?

:oops:

Frans en mijn man hebben me over mijn angst getilt en een week later begonnen de eerste repetities.

Ik weet niet of ik hier iets mee duidelijk maak aan jullie, maar wel aan mezelf.
Want het uiten van een wens zet van alles in beweging.
En volgens mij is het die beweging waar we bang voor zijn?
Dus wensen we ook maar nix.
Dat is het veiligst.....
We lijken een zwieper te geven aan de draaimolen (vortex) en vervolgens begint dat ding steeds harder te draaien....maar dan:
Oet....gaat dat niet te hard?
Vliegt het niet uit de bocht?
Wordt ik niet misselijk strax?
Gaat de molen misschien kapot?
Kan ik hier wel tegen?
Of, ook heel steek-houdend, benadeel ik nu niemand? :oops: :oops: :oops:

Zoiets.
Maakt dat sence?

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 18:28 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: ma 10 jul 2006 10:47
Berichten: 616
Citeer:
We lijken een zwieper te geven aan de draaimolen (vortex) en vervolgens begint dat ding steeds harder te draaien....maar dan:
Oet....gaat dat niet te hard?
Vliegt het niet uit de bocht?
Wordt ik niet misselijk strax?
Gaat de molen misschien kapot?
Kan ik hier wel tegen?
Of, ook heel steek-houdend, benadeel ik nu niemand?


Nou Nou....ik volg wel hoor....mijn leven van dit afgelopen jaar in een notendop.....grinnik...mooi en bondig op een lichtte wijze het proces van angsten doorgaan weergegeven....Thank you...... :)


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 19:11 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 20:33
Berichten: 773
Ja Ruth lieverd , ik kan je daar heel goed in volgen. Ik ben de laatste dagen nogal bezig met deze gegevens. Wensen en gedachten. Ik ben ervan overtuigd dat ik in een wereld leef die een materiele manifestatie is van mijn gedachten , dromen en wensen , aangevuld met karma en een hoop onnodige ballast. Het bewust zijn van dit gegeven is al een stap naar. Er ook werkelijk iets mee doen is echter niet zo eenvoudig. Het betekent immers dat je dan los moet kunnen laten en wat is er moeilijker dan dingen los te laten die je al zo lange tijd gewoon bent. En waarom zou je ze dan los moeten laten? Wat komt ervoor in de plaats? Iets anders? Of misschien helemaal niets? Het onbekende? En wat boezemt een mens nu het meeste angst in ?

Dus angst staat hier dan wel degelijk in de weg.

Want wat zou je nu gaan creeren om de leegte op te vullen die je door het loslaten van het oude gecreeerd hebt? Zoveel wensen en dromen , zoveel onbevredigende verlangens die je graag ingevuld zou zien omdat je er op de een of andere manier niet toe gekomen bent. Zoveel gedachten die steeds komen en gaan. En waar te beginnen? Zal het zich wel manifesteren zoals ik het gecreerd heb of komt het totaal anders dan mijn verwachtingen tot mij? En dan komt er weer die twijfel. Ach , ik zal maar bij het oude vertrouwde blijven , dat kén ik tenminste , daar voel ik me veilig. Veiliger dan het idee dat een nieuwe creatie misschien geen onveiligheid meer zal kennen.

Ik denk dat wij allemaal wel iets hebben waar we moeilijk los van kunnen komen , of het nu materieel , emotioneel of spiritueel is , het kan elke vorm aannemen. En dat is het proces waar ik nu even inzit en tracht om meer inzicht in te krijgen , ten einde mezelf beter te kunnen begrijpen. Waarom zijn er zoveel dingen die we blijkbaar niet los kunnen laten , waar zit die connectie in de gedachten en hoe kan ik ze loskoppelen.

Liefs , Helmut.

_________________
Peace-Love-Unity-Respect.


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 20:03 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Nou dat loslaten wat jij zegt Helmut....hmm...

Ik vind dat we momenteel (en niet alleen hier) wel erg het accent leggen op loslaten als ik zo vrij mag zijn. (Evenzogoed ook logisch hoor.)

Loslaten en creeeren.
Het heeft met wel en niet te maken.
Loslaten is "niet".
Iets niet meer willen, of niet meer nodig hebben. Het dient niet langer.
We zijn er klaar mee.
En wensen/creeeren/geloven is "wel."
Daar willen we heen. Dat willen we graag zien.
Dat zouden we willen.
Begrijp je wat ik bedoel?
Niet is Niet Iets.
None. No One.
Never. Not Ever.
Waarmee je iets/one/ever altijd weer in het leven moet roepen ten einde het te kunnen ontkennen.
Wat wil ik loslaten?
....vul maar in.
Maar roep het eerst op want anders kun je het niet loslaten.
Hmm....is dat niet een contradictio interminus?


Godfried Bomans heeft ooit eens, na zijn dood, in een channel doorgeven dat het in den Hemel makkelijk creeeren is.
Je hoeft je maar iets voor te stellen en hup: het is er.
Maar dan....je vind het niet zo mooi.
En afbreken is een stuk moeilijker.

Ja dat is loslaten.

Is het dát waar we bang voor zijn?
Dat onze creatie mislukken?
Dat de uitgever het boek nix vind en afwijst?
Dat we af moeten gaan breken waar we niet tevreden mee zijn?
Oh...jeetje al die steentjes weer opruimen...*zucht*.....

Weet je.....we zijn, geloof ik, erg geneigd concreet te denken.
Een creatie moet wel haalbaar zijn.
Het moet wel concreet zijn.
Waar moet ik beginnen.
Iets regelen of zo?
Of misschien een afspraak maken met iemand?
De deur uit?
En dan, oh....maar welke creatie zal ik dan kiezen?
En als ik dit kies vervalt dan de andere optie?
Komen mijn talenten dan wel uit de verf?

Voor mijn gevoel hoeft dat allemaal niet.
Onze Spirit/Hogere Zelf/Overziel enz. heeft perfect in kaart gebracht waar onze talenten liggen.
Wat onze missie is, als je het zo wilt noemen.
Wat onze achtergrond is van vele levens met vele ervaringen.
Er IS een perfect plan volgens mij.
Al die stukken passen ergens in.
In een Aardse vorm.
Maar dan komen we aan de angst
Wát ga ik dan creeren?
Of zoals de titel van Steve zijn boek: So I`m GOd. Now what?

Antwoord?
Niets.
Helemaal niets.
Want het IS er al.
Onze creatie is er al.
Al lang
Al voordat we geboren werden.
Enkel we horen het nog niet helemaal.
We zien het nog niet zo duidelijk maar het is er al wel.

Is dit dan een kwestie van loslaten?
Hmm...misschien dat toe-laten een andere mogelijkheid is?


Enfin, mijn gevoel daarover.

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 20:10 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: za 03 dec 2005 21:12
Berichten: 1992
Ik zit hier nog even te lezen en wat me opvalt juist doordat jullie het over tweeling hebben, dat de energien van de een door de ander wordt gebruikt.
Een dis balans zo voelt het en dus ja Ruth dan houdt men zoals ik het hier voel ook juist de situatie in stand.

Kimm, ik denk doordat jij een samenwoonvriend hebt ontmoet je je kundalini energie geactiveerd hebt.
Het zal zeker zo bedoeld zijn voor je, jouw pad.
En vreemd, maar wel leuk :wink:

Lieve helmut,

Jij geeft hier een proces aan over creëren, oh hoe herkenbaar en ik denk en denk en voel en voel bij mezelf wat wil ik, maar ook wat zijn de consequenties ervan?
En wil ik dat dan wel?
Een heleboel vragen en toch de stapjes worden gezet en soms lijkt alles
zo traag te gaan,maar toch voel ik dat de stroom op gang komt.

Liefs Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 19 sep 2007 21:12 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 23 aug 2007 20:45
Berichten: 331
Citeer:
Je hoeft je maar iets voor te stellen en hup: het is er.
Maar dan....je vind het niet zo mooi.
En afbreken is een stuk moeilijker.

Ja dat is loslaten.


Zo simpel, maar zo doeltreffend.
Zo is het. Wat reseneert dat zeg! Dank je voor dit inzicht. :)

Liefs
Anjasa


Omhoog
   
Toon berichten van afgelopen:  Sorteer op  
Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 

Alle tijden zijn UTC


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten


Je kunt niet nieuwe berichten plaatsen in dit forum
Je kunt niet reageren op onderwerpen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten wijzigen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten verwijderen in dit forum

Zoek op:
Ga naar:  
cron
© 2007 - 2019 XsBB
ThinCab - Gratis weblog? - Gratis forum?
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Nederlandse vertaling door phpBB.nl.