Ja dat vind ik inderdaad heel wonderlijk Cygnus wat je schrijft. En ik kan me voorstellen dat het zwaar voelt...
Het overlijden van een collega.
:idea: Over het eerste gedeelte springt er een ding uit in mijn gevoel en dat is:
De cijfertjes.
Je vond het jammer dat ze geen doel aangegeven hadden want daar had je hou-vast aan kunnnen hebben.
wat er dan in me opkomt is.....dat is het juist.
Het bewust worden van een andere dimensie kent geen cijfertjes meer.
GEen tijd noch ruimte.
En dat geeft misschien iets zweverigs en ..overgelevert aan?
Zonder doel die andere dimensie waarnemen of voelen.
En zelf verantwoordelijk zijn voor wat je ermee gaat doen.
(bij welk cijfertje je gaat stoppen.)
Is mijn gevoel hoor lieverd.