LICHTWERKERSFORUM

Dit forum is wederom geopend als zijnde een archief.
Het is momenteel vr 29 mar 2024 08:57

Alle tijden zijn UTC




Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichtonderwerp: Inzicht
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 12:43 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Inzicht

Een inzicht krijgen heeft voor mij een diepere betekenis gekregen. Ik kan iets inzien, maar er verder niets mee doen. Dan is het dus achteraf geen inzicht geweest. Als ik nu werkelijk iets heb ingezien, dan heeft dat expliciet een handeling tot gevolg. Dus dat wil zeggen ik heb het pas ingezien als er naar begin te handelen. De laatste dagen heb ik vele mooie dingen in mogen zien en zou daar onmiddellijk naar willen handelen, maar dan komt mijn EGO ertussen en gaat allerlei zaken naar voren brengen waarom dat allemaal niet zo makkelijk kan. En vervolgens sta ik dan op het moment van de twijfel, de angst houdt mij tegen om het diepe in te springen en diegene die ik werkelijk zou willen zijn staat te wachten op de sprong. Vroeger liep ik altijd weg van die momenten. Nu is voor mij de tijd gekomen oom niet meer weg te lopen. Ik blijf nu bij mijn moment, ik blijf bij die angst. Die mag er zijn en ik hoef niet weg te lopen.

Ik zie nu steeds meer in dat ik jaren lang zaken heb geaccepteerd van mensen met autoriteit (mijn ouders, mijn leraren, de dominee, etc) en heb aangenomen dat zij degene waren die het wisten. Maar zij wisten het helemaal niet, zij hebben het zelf ook niet kunnen leren, dus in feite weten zij niets. En dus weet ik ook niets. Ik ben een “tweede-, derde- of meerderhands” mens geworden. En het enige dat ik dus heb geleerd is te aanvaarden dat ik moest doen wat normaal is in de maatschappij. Ik moest aannemen van de leraar op school wat in de boekjes stond want dat was waar. Ik moest vooral doen en leren wat er voor zorgde dat ik een beroep kon uitoefenen in deze maatschappij. Dus wat heb ik geleerd? Om als een kantoorkipje of kistkalf mijn tijd tot mijn pensioen vol te maken. Heb ik ooit geleerd iets zelf uit te zoeken? Heb ik ooit geleerd dat het leren gaat om te leren leren? Natuurlijk niet want dan zou de meester het ook hebben begrepen en zich niet op een voetstuk hebben geplaatst en zeggen: “ik weet het” en jij nog niet. En dat is dus wat ik nooit heb begrepen van het onderwijs.

Waar ik ook nooit bij stil heb gestaan is dat zolang ik vlees eet, ik verantwoordelijk ben voor de slachting van de dieren. Ik zit vol met geweld, maar wilde het niet toegeven. Ik probeer het goed te praten en vergelijk me met mensen om me heen. Maar diep in mijzelf kijkend besef ik dat het niet goed valt te praten. Zolang ik vlees eet, maak ik dieren dood, punt. En als ik ze zelf zou moeten slachten, zou ik dan nog vlees eten? No way! Dus wat is het verschil of iemand anders ze voor me dood of dat ik het zelf had moeten doen? Voor mij niet dus. En zolang ik niet de volledige verantwoordelijkheid op me neem, ben ik net zo schuldig als de slachter.

Om van kantoorlegbatterijkip weer scharrelmens te worden, sta ik ook voor grote keuzes. De angst om de veilige baan op te geven verzint al tijden excuses die ik overal om je heen hoort. “Je moet nu eenmaal geld verdienen”, “Je bent nu eenmaal gewend aan die levensstandaard” en “je hebt nu eenmaal verantwoordelijkheid naar je gezin”. Ik weet dat al deze zaken schijnzekerheden zijn, maar ze zijn vaak diepgeworteld. Waarom? Omdat ik niet anders heb geleerd. Ik heb het leren ontlopen en dat ging prima. Maar het bracht me steeds verder af van mijzelf. De eerste stap die ik nu maak is om drie dagen te gaan werken in plaats van vier. Met die extra vrije dag wil ik gaan bekijken wat ik nu echt leuk vind om te gaan doen.

Ik besef dat ik straks alleen kom te staan in mijn nieuwe leven, maar niet alleen in de zin van eenzaam. Ik ben blij met de dingen die ik nu mag inzien en als ik straks terugkijkt zullen mijn acties aantonen of er ook inzicht is geweest.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 13:01 
Offline

Lid geworden op: ma 20 mar 2006 13:25
Berichten: 1447
Afbeelding Lieve bigbear,

Sta een beetje vreemd naar het boek met levensverhalen te kijken.
Dacht vanmorgen een stuk over inzicht te gaan schrijven en kom hier nu terug en wat zie ik. Afbeelding
schijnzekerheden, schijnnederigheden het is ook voor mij wat ik gewend ben en hetgeen waarover ik al eerder schreef (nog even zonder acties) de moeilijkheden die je in de maatschappij tegenkomt. Het zgn. belang van een (hoge) functie. Het zgn. belang van meetellen. De steeds groter wordende groep mensen die zich erg eenzaam voelt en zich afgewezen voelt in onze maatschappij. (Actie, ik zie jou) Lees hier jou actie; een dag minder te gaan werken. mijn actie destijds was stoppen met werken. Wordt me alsnog vaak voorgelegd niet het gevoel te hebben dat ik andere keuzes had moeten maken ivm groei.

Wiens groei????? Big bear super!!! en ja het belang verdienen.... er zijn zoveel mogelijkheden...Wat is er nodig.....

Liefs Shenan


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 14:56 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Shenan,

Mooi hoor!

Ik vond het zo zielig dat je alles moest gaan opschrijven. Ik denk doe ik het maar :D

Er gaat niets boven je eigen keuzes maken.

Liefs en warmte, Bigbear


Laatst gewijzigd door Bigbear op ma 08 mei 2006 15:15, 1 keer totaal gewijzigd.

Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 14:58 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Nieuwe keuzes maken.

Weet je wat ik denk als ik dit zo lees?
Er zijn 2 mogelijkheden (van de vele!)
Of je gaat ergens van wég, of je gaat ergens naar toe.
Ga je ergens van weg (bijv. baan/werk/studie/ouders) dan loop je achteruit de toekomst in en je ziet niet waar je loopt.
Ga je ergens naar toe (bijv. baan/werk/studie/ouders) dan loop je vooruit de toekomst in en dan zie je wél waar je loopt.

Wat wil ik hiermee zeggen?
Nou, dat het voor het EGO moeilijker wordt om stilte te betrachten naarmate we ons meer op het verleden concentreren.(ik wil dit niet meer)
Daarom is het, denk ik, best wel zinnig na te denken over wat we wel willen.
dat maakt het makkelijker het ouwe los te laten.

Zo woonde wij in Amsterdam en ik werdt er gekker en gekker van.
Op een dag zei ik tegen mijn man: IK WIL HIER WEG!!!
O ja? Waarheen?

:oops:

Kijk en het heeft maanden geduurt voor ik erbij kon komen waar ik wel naar toe wilde. Me alsmaar afzettend tegen de stad, het lawaai, gebrek aan groen, stank, het asociale individualistische mentaliteit enz.
Allemaal nadelen zag ik steeds maar.
Tot ik opeens wist wat ik wél wilde.
En zie? BInnen 2 maanden was het voor elkaar.

Zoiets?

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 15:05 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Bigbear,

Ik lees met verwondering jou laatste stukken, ze klinken zo anders als je stukken een tijd geleden, ik herken je bijna niet, maar dit terzijde.

Ik vraag me af waar een inzicht begint.
Begint het bij het niet tevreden zijn met iets? Dus dat je je realiseert dat je er iets aan wilt veranderen?
Begint het op het moment dat je een analyse kunt maken van datgene waar je niet tevreden mee bent? Dus dat je gaat bekijken wat je wilt veranderen?
Begint het als je weet hoe je het anders wilt hebben? Dus als je bedacht hebt hoe je het wilt veranderen?
Of begint het als je gedrag begint te veranderen? Dus als je de veranderingen werkelijk door gaat voeren in je daden.
Volgens mij is een inzicht dat je iets inziet. Dus al in een vroeg stadium , de daden zijn m.i. het transformeren van de werkelijkheid, naar je inzicht.

Wat je zegt
Citeer:
Om van kantoorlegbatterijkip weer scharrelmens te worden, sta ik ook voor grote keuzes. De angst om de veilige baan op te geven verzint al tijden excuses die ik overal om je heen hoort.

Herken ik niet zo bij mezelf.
Dertig jaar geleden hebben mijn man en ik ons afgevraagd of we banen van 9 tot 5 wilden en we hebben toen besloten dat we dat niet wilden. We hebben dat dus ook niet gedaan. Ik vond het niet eng, voor ons was het heel wat afschrikwekkender om in een 9-5 baan terecht te komen, (met “zekerheden”) dan het zelf te proberen, het was niet makkelijk, maar wel minder afschrikwekkend. En zo is het met zoveel dingen gegaan, “vanzelf”, omdat de andere mogelijkheid geen goede optie voor ons was.
Om in Frankrijk in een bouwval te gaan wonen was een acceptabeler leven dan in Nederland in een rijtjes huis.
Voor mij om thuis te blijven met de kinderen, beter dan geld.
En we zijn altijd tevreden geweest met onze beslissingen.
Het betekende wel dat er regelmatig geïmproviseerd moest worden, dat de eindjes aan elkaar geknoopt moesten worden, maar mijn man heeft de kinderen mee op zien groeien, heeft zich ook met flessen en luiers bezig gehouden, maar heeft ook de eerste stapjes en woordjes meegemaakt.

Wat het vlees eten betreft,
Citeer:
Zolang ik vlees eet, maak ik dieren dood, punt. En als ik ze zelf zou moeten slachten, zou ik dan nog vlees eten? No way!


Echt wel, Ik had hetzelfde gevoel als jij, als ik het eet moet ik het ook kunnen slachten. En toen ik de kans kreeg heb ik dat ook gedaan.
Het is geen leuk werk, maar ik kan het wel.
Nou vind ik het niet nodig om elke keer als ik kip eet een boer te zoeken om zelf een kip te slachten, maar als ik hier zelf kippen heb zal ik dat zeker doen, en ook als we straks schapen hebben zal ik meehelpen met slachten.

Het bovenstaande is mijn vorm om hier te leven, als mens in een lichaam. Het is mijn weg en die kan heel anders zijn dan jouw weg. Het is ook niet zo dat ik geen respect heb voor mensen die een 9 tot 5 baan hebben, of die niet slachten. Ik vind het voor mezelf belangrijk om het zo te doen.
Ik heb niet het gevoel dat ik alleen sta in mijn leven, omdat anderen het anders doen.
Iedereen doet het anders als een ander, en dat zou betekenen dat we allemaal alleen staan, of juist allemaal niet :D.

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 15:29 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Ruth,

Alles waar je aandacht aan geeft versterkt de energie. Dus als je je richt op wat je niet wilt, is de kans groot dat dit gaat gebeuren. Als je je richt op dat wat je wil gebeuren, dan zal die kans vergroten.

Lieve Yolleke,

Geweldig om te lezen dat je me bijna niet meer herkent. Dat geeft ook al een beetje antwoord op jouw vraag. Het inzicht begint bij het einde. Er is geen tijd tussen inzicht en actie. De actie volgt onmiddelijk op het inzicht. Er komt niets tussen. Als er iets tussen komt is het in mijn visie geen inzicht meer, maar heb ik iets gezien. En dan kan ik gaan overdenken wat ik hiermee kan gaan doen. Dan is er geen sprake meer van inzicht. Maar goed dat is mijn definitie.

Een inzicht heeft veelal wel een externe trigger. En of je wilt gaan onderzoeken of de trigger bij het inzicht hoort of eraan vooraf gaat, ik zou het niet weten.

Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen leven en kiest op zijn eigen manier. Wat mij meer verontrust is dat ik meehelp om deze aarde te vernietigen en ook daar kan ik niet meer vandaan vluchten. Ik zal eerst zelf daarin stapjes mogen gaan nemen.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 15:32 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Lieve Bigbear,

Hoe help jij mee om de aarde te vernietigen?

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 17:04 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Ja goeie vraag Yol, ik vroeg me dat ook al af nl.

Overigens vind ik dat je het intussen wel mooi schetst Bear: er is geen tijd tussen inzicht en reactie.

Zo zie ik dat toch ook ja.
In-zicht betekend voor mij dan ook het zien van iets wat je in feite al lang "wist" maar nog niet boven water kreeg.
Dus een weten onder water.
Nu komt het als een kurkje boven drijven en mag het zonlicht zien.
Het zicht is dan ook "in" en niet "uit" zo te zeggen.
Het zit van binnen.

Ik loop nu al even over deze topic na te denken en hier remt mijn treintje even af:


Citeer:
..De angst om de veilige baan op te geven verzint al tijden excuses die ik overal om je heen hoort...


opeens treft me de gelijkenis met mijn eigen gevoel op dit moment.
Er staat een enorme klus te wachten in Den Bosch. Een nieuw leven zelfs!
Ik wéét dat want ik heb dit zelf gewenst. Maar hoe nieuw dan? Hoe dan?Wat dan?..... :oops:

Vanmorgen zakte ik even in en d8: :shock: Oeioei, als ik dit maar trek tot het eind.
Nou? Waarom zou je het niet trekken?
Omdat ik bang ben dat ik dit nieuwe niet aan kan.
In het verleden kon ik het ook niet en kan ik het nu dan wel?
Wordt ik niet te moe?
Stort ik niet in over 2 weken?

:?

Wat zou ik wensen? Willen?
Ik zou het liefste wensen dat ik hier aan begin en dat ik blij en vrolijk deze hele rit afmaak. Dat de trein niet vastloopt maar doorkachelt naar nieuwheid zonder interference van mijn ouwe angst.
Zie je het voor je?
Best wel eigenlijk.
Nou dan?

Gaan met die banaan!
Doorlopen en niet omkijken naar hoe je het gedáán hebt maar hoe je het NU gaat doen!

of klinkt dit nu weer te makkelijk en ál te vrolijk?


_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 18:20 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Ruth,

Mijn les is nu om niet van angst weg te rennen, maar er bij te blijven. Blijf bij dat moment van twijfelen, niet proberen geforceerd te kiezen of te beredeneren, blijf bij je twijfel en bekijk het. Het zien is het doen!

Lieve Yol,

Er zijn er zoveel die ik nu zie, maar er zijn er nog zo veel meer. Wat ik nu b.v. zie is het gebruik van aardgas, "de laatste uren van het oude zonlicht"(mooi boek om te lezen, aanrader), ik rijdt elke dag met de auto naar mijn werk, koopgedrag beinvloed door de reclame, gebruiken van allerlei soorten plastics, verpakkingsmaterialen, nageslacht produceren zodat nog meer bossen gekapt worden en nog meer landbouwgrond wordt neergezet, meer kopen dan ik kan consumeren, vlees eten, naar de dierentuin gaan en zo kan ik nog wel uren doorgaan. Ik heb nu niet de illusie dat ik alles op kan/hoef te lossen, maar wel dat ik steeds bewuster wordt in mijn eigen verantwoordelijkheid. Pas als ik bewust dingen anders ga doen en niet meer probeer een uitvlucht te vinden om het goed te praten, dan pas ben ik serieus en verantwoordelijk. Anders zijn het alleen maar woorden.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 19:46 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Ah ja okay. Jij vind dat, als je de angst niet in de poppetjes van de ogen gekeken hebt, je er voor wegrent?
Bedoel je het zo?
Dat er dus eigenlijk nog soort van reserves liggen?

Over het mileu heej bear, waarom zie je het gebruik van plastic dan zo negatief? Of het eten van vlees? Tijgers eten toch ook vlees?
Ze maken zich bepaald geen zorgen over het mileu for that matter...

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: ma 08 mei 2006 20:40 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Lieve Bear,

Waarom wil je angst hebben, je kunt ook vertrouwen hebben. Het kan goed aflopen, (en als jij dat wilt gebeurt dat ook) of het kan fout aflopen, (en wat is fout) maar zolang je vertrouwen hebt, hoeft het niet vervelend te zijn. Angst kun je altijd nog toelaten als het nodig is. Wat kan er helemaal gebeuren als je minder gaat werken. Je zult je koopgedrag aan moeten passen, je moet je minder laten beïnvloeden door reclames, Je zult in het geval het tegenvalt een extra trui aan moeten trekken i.p.v. de verwarming een graadje hoger te zetten, Je kunt gaan wandelen i.p.v. gaan rijden. Je kunt tweedehands kleren kopen i.p.v. nieuwe. Moet je eens kijken wat je dan bespaard.
Maar je hebt meer tijd om over de moeilijkheden in de wereld na te denken als je dat wilt, maar je hebt ook meer tijd om over de mogelijkheden na te denken als je dat wilt.

Je zegt de laatste uren van het aardgas, maar wat heeft dat met zonlicht te maken.
We zullen over moeten gaan op zonlicht, windkracht en wat al niet meer, en dat is een tendens die zich heel langzaam aan het doorzetten is.
Het aardgas heeft een uitstoot die het zonlicht tegen zal gaan houden??????
Dat houdt vanzelf op want het aardgas raakt op!!!!!

Natuurlijk kun je er wat aan doen.
Maar niet je hele leven laten vergallen door getallen.
Als je geen invloed meer van de mensen op de aarde wilt hebben zul je ze allemaal dood moeten laten gaan.
Hoeveel CO2 denk je dat we met z'n 6 miljard uitademen???
En dan ademen we alleen nog maar, en als we dan allemaal voor ons hutje op een stoel, of beter nog op de grond gaan zitten valt de schade waarschijnlijk nog wel mee.
Maar we leven in deze tijd. We zijn in deze tijd geboren.
In een tijd dat de wereld is open gegaan. Dat Azië dichterbij is dan 80 jaar geleden België. Mensen willen dat zien, daarom leven ze nu.

Dat wil niet zeggen dat je daar allemaal aan mee hoeft te doen. Je kunt ook zeggen stop, maar dat is wel makkelijker zeggen als je Turkije al een keer gezien hebt.
Nieuwe mensen willen dat ook zien en meemaken.
Denk je echt dat de lucht zuiverder wordt als jij niet meer in je autootje rijdt?
Ik ben het met je eens dat ik me ook prettig voel bij het idee dat ik een aantal dingen doe voor het milieu.
Ik recycle een hoop, ik verbouw mijn eigen groente, zo gauw ik de moestuin weer op orde heb, en we zijn bezig om de verwarming op zonne-energie en hout te laten branden. Maar als die zonne-energie zo duur is dat we het niet kunnen betalen, zal het toch een andere brandstof moeten worden.
Ik sprak een veganiste, en die draagt uitsluitend kunststof schoenen omdat er dan geen koeien vermoord hoeven worden. Ik vind dat ook een mening.

Als je ooit in een vochtig huis hebt gewoond, weet je de zegening van in plastic verpakte spullen. Dat scheelt een hele hoop eten weggooien.
En als er geen plastic verpakking is dan plastic dozen om de boel droog te houden.
Ik ben tegen plastic geweest tot ik in een erg vochtig huis ben gaan wonen.
Ik zie het niet als uitvluchten, ik zie het als realiteit.

Verder is het volgens mij nog zo dat de aarde e de mens zich aanpast. Ik ben ervan overtuigd dat als je een mens van 100 jaar geleden op een druk kruispunt zou zetten, dat die ter plekke neer zou vallen. Wij hebben ons aangepast en zijn eraan gewend. en de aarde past zich ook aan.

Dat wil voor mij niet zeggen, dat we maar door moeten gaan. Wat bewuster omgaan met aarde, lucht en water (en vuur trouwens ook) zou niet zo gek zijn. Maar ik kan een maatschappij niet veranderen, ik kan mezelf veranderen, doen wat ik belangrijk vind. En dat is niet kunststof gaan dragen omdat dat zo zielig is voor de koetjes. Maar dat is wel alles gebruiken wat er aan een koe zit. Niet alleen het vlees, maar ook zorgen dat ze kalveren krijgt, de melk gebruiken, de huid, en haar maaivermogen, zodat er geen grote benzineslurpende machines hoeven te maaien. De mest gebruiken om het land vruchtbaarder te maken.
Verder kan ik er van afzien om alle energieslurpende apparaten in huis te halen.
Maar van een paar vind ik dat ze erg bijdrage aan mijn levensgenot. En als iedereen er een paar uitzocht om zijn levensgenot te garanderen (voor zover er garanties zijn) zouden we al een heel eind verder zijn.

Het hele bovenstaande verhaal heeft natuurlijk geen enkele zin als jij angst wilt ervaren. Ik denk dat dat een hele goede ervaring is als je dat doet. Je creëert je eigen werkelijkheid, dus kun je ook angst creëren, en daar is niks tegen. Ik denk dat je daar erg veel van kunt leren. Dat ik op het moment geen behoefte heb aan angst zegt niks over jouw behoefte.

Lieve Bear, ik moet echt wennen aan je nieuwe visie, maar hij is zeker interessant.
Daarom een dikke knuffel en liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: di 09 mei 2006 11:07 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Ruth,

Ik zie het zo dat als ik mijzelf vergelijk met een tijger, dat een vergelijking is om het goed te praten. Een tijger dood om te overleven. Als ik in de jungle sta en ik heb niets om te eten, ik ga dood als ik niets eet, dan zou mijn instinct waarschijnlijk ervoor zorgen dat ik zou doden om te overleven. Ik weet het niet, omdat ik niet in die positie ben, dus blijft speculatie.

Maar waar het mij om gaat is dat ik geen mensenvlees zou eten. Maar ik eet wel vlees van dieren. Vindt ik dan mijzelf niet beter dan de dieren? Ben ik werkelijk zo inteliigent, intelligenter dan een dier? Ik leef nu niet in de rimboe dat ik geen keus heb. Ik heb wel de keuze.

De rest over angst schrijf ik hieronder.

Lieve Yol,

Ik heb weergaloos vertrouwen, daarom kijk ik ook nu naar mijn angst. Ik wil geen angst hebben, hoe kom je erbij. Maar ik heb soms angst en loop er nu even niet van weg. Je kunt het hebben over angst toelaten of niet, maar dat is allemaal rationeel. Angst zit in mij en ik kijk daar naar. Ik hoef er niets mee te doen, of op te lossen, tegen te vechten. Ik hoef het alleen maar te bekijken, te accepteren dat het er nu is.

Voordat ik verder ga wil ik eerst zeggen dat ik bewonder hoe je met het leven omgaat.

De laatste uren van het oude zonlicht. Aardgas is ontstaan met behulp van het zonlicht (vandaar oud zonlicht) en daardoor gelimiteerd.

Je zegt we zullen moeten overgaan op zonlicht en windkracht. En natuurlijk zouden we dat moeten doen. Maar ik deed het nog niet. Ik kan wel blijven roepen WE moeten het anders doen, maar zolang ik niet iets doe, veranderd het niet. Ik zeg hier helemaal niet mee, dan ik totaal millieuonbewust ben, want ik deed er zoveel mogelijk aan als ik kon (dacht ik). Maar nu blijkt dat ik op vele punten nog heel wat kan veranderen. En elk klein beetje is weer meegenomen. Als voorbeeld. Het besluit om een dag minder te werken bij mijn huidige baas zorgt ervoor dat ik kan doen wat ik leuk vindt, zien dat ik ook daarmee kan leven, een dag minder met de auto naar het werk ga. Uiteindelijk is het de bedoeling om met deze verandering geleidelijk de andere kant uit te lopen (te doen!). En daarmee los ik dat ik wordt wie ikeigenlijk wil zijn.

Om even op de aardolie terug te komen. Om zonlicht te kunnen gebruiken als energiebron is aardolie nodig om het te kunnen maken. We kunnen nog niet met zonlicht zonlichtreflectoren maken. Dus wachten is in feite geen optie.

Met de ontbossing van de planeet creeeren we een veel groter probleem dan met de auto's e.d. De bomen zorgen ervoor dat het millieu een balans houdt. Op een bepaald moment wordt het zo warm op de aarde dat er vanuit bepaalde gebieden zoveel broeikasgas vrijkomt, dat het afgelopen is. Tsja het is jammer, maar ik ga nu weer verder met mijn werk. Dat is de houding die ervoor zorgt dat er niets veranderd. Het is toch niet probleem? Ik vind dus van wel. Het is mijn probleem, punt.

Hiermee zeg ik dus dat ik een stuk kan veranderen. En ik veroordeel absoluut niet de manieren waarop jij bezig bent met je verantwoording nemen. Met vele dingen wou ik dat ik al zo ver was, met andere zaken zou ik veel verder willen gaan. Maar het gaat mij er niet om om jou met mij te vergelijken, maar in te zien dat alleen ik (zoals jij ook al schreef) mijn stukje kan veranderen.

Tenslotte nog dit. Ik creeer geen angst. Ik wordt ook niet banger of creeer een werkelijkheid met angst. Uiteindelijk besef ik heel goed dat angst een illusie is. En die heb ik vroeger gecreerd. Angst staat altijd in relatie tot iets, angst voor..... Ik heb ook geen behoefte aan angst, maar angst is er (nog). Ik ontken niet van dat was is (ook al is het een illusie). Als ik het ontken, loop ik ervan weg. Door het te onderkennen en te aceepteren kan het oplossen, door in te zien waar de illusie vandaan komt.

Misschien ken je dit gevoel niet (of heb je dat misschien vroeger gehad). Ik zou eigenlijk zo willen zijn. En als ik hier dan over nadenkt rechtvaardig ik dat gevoel door er over te denken en redenen te vinden waarom het goed is om zo niet te zijn. Hoe kan ik dan van A naar B komen? Ten eerste door niet B te willen zijn maar accepteren dat ik A ben. Als ik zie dat ik A ben en B zou willen zijn moet ik veranderen. En zo lang ik niet ga lopen naar B kom ik er nooit. Ik kan ook de sprong maken maken en zeggen ik ben B en gedraag me hiernaar. Als ik dat kan dan ben ik B geworden. De weg naar B is niet belangrijk, of ik omloop, snelle route binnendoor neem, het doet er allemaal niet toe. Het gaat erom dat ik me als B ga gedragen, handel zoals B handeld, dat is de enige verandering die telt.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 17:35 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Lieve Bigbear,

Citeer:
Ik zeg hier helemaal niet mee, dan ik totaal millieuonbewust ben, want ik deed er zoveel mogelijk aan als ik kon (dacht ik). Maar nu blijkt dat ik op vele punten nog heel wat kan veranderen.


Is het ziet zo dat dat leven is, telkens weer nieuwe aspecten ontdekken? Niet alleen van een individu maar van de hele mensheid?
Honderd jaar geleden, stookte iedereen hout en kolen, er was niks aan de hand, want er waren zoveel bomen en in verhouding zo weinig mensen, dat het geen invloed had op het milieu.
Er werd toen niet aan uitstoot gedacht, als ze al wisten dat het er was.
Er zijn meetapparaten ontwikkeld en nu weet iedereen dat verbranden uitstoot met zich meebrengt, dat inzicht (mensen zien het in) is redelijk verspreid. Niet dat iedereen er iets mee doet, maar de meeste mensen weten het wel.
Zo ook b.v met kernenergie. Eerst was het een nieuwtje, iedereen kon in het atomium op de wereld tentoonstelling de kernsplitsing bekijken, gewoon in een grote bak. Al die bezoekers zijn bestraald, daar wisten ze toen nog niets van. Nu blijkt dat die straling slecht is en een aantal mensen is steriel geworden. Konden geen kinderen meer krijgen, wel hebben ze inzicht gekregen in de gevaren van kernenergie.

Hier in Frankrijk (in de Ardennen), zorgt iedereen zo’n beetje voor zijn eigen hout, en dat betekent, dat de mensen, voorzichtig met hun hout omgaan, als je kapt moet je weer laten groeien anders heb je over een paar jaar geen hout meer. En in principe nemen de bomen evenveel op als de uitstoot is. Nu zeg ik niet dat al die mensen milieu bewust bezig zijn. De meeste zijn met hun portemonnee bezig, maar het effect is wel hetzelfde. Er wordt zorgvuldig met het kappen omgegaan.

Wat de ontbossing betreft, ik zou niet weten wat ik eraan zou moeten doen.

Als je het over angst hebt vraag ik me af wat er gebeurd is met het NU. Je had zo’n mooi staat je van in het NU leven, angst is er voor wat er misschien gaat komen in de toekomst. Je stelling was dat het zinloos was daarover te speculeren.
Je bent volgens mij bezig een andere kant uit te leven, en ik vind het prachtig om te zien, hoe je daar mee bezig bent, maar ik zou graag je reactie nu op dat staatje willen horen :shock:

Zoals jij beschrijft van A naar B lopen herken ik ook niet zo.
Waarom zou ik anders moeten zijn dan ik ben. Ik verander wel, maar niet met een doel voor ogen: ik wil zo worden (en dan bedoel ik niet iemand als voorbeeld nemen, maar mijn eigen illusie nastreven).
Ik zie onderweg allerlei zaken en daar verander ik van. B.v de wetenschap dat hout uitstoot heeft, of dat drama, mijn leven moeilijk maakt.
Ik streef daar niet naar, ik hoor het en neem het in me op, laat het ronddansen, en als ik me er niet goed bij voel, laat ik het los. Als ik me er wel goed bij voel, integreer het zich vanzelf in mijn leven.
Ik denk dat dat de rest van mijn leven blijft gebeuren. Ik denk dat dat leven is.

Maar wel erg leuk om onze visies hier te bediscussiëren :D

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 18:00 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Lieve1hart1 Afbeelding1hart1

Eh..maar waar ben je dan eigenlijk bang voor?
Of is het geen goed idee om daar zo naar te vragen?


:oops:

En Yolleke, was het niet zo dat jij ooit wat dieren geslacht hebt zelfs?
Juist om de reden die Bear hier verteld: Wel eten maar niet durven doden?

Want ik vond dat bepaald moedig 8) hoor!

1hart1

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 18:23 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Yol,

Ten eerste leef je veel dichter bij de natuur dan ik. Ik ben (nu nog) een stadsmens. Je hebt al veeel vaker de keuzes met je hart gemaakt.

Het nu is er voor mij nog steeds en ik heb geen angst voor de toekomst. Ik heb angst voor mijn schijnzekerheden. En ik zie angst helemaal niet als iets slechts. Ik zie angst nu als een wegwijzer om weer tot mijn wezenlijke zelf terug te komen. Dat bedoel met er niet van weglopen. Ik kan wel gewoon doen alsof er niets aan de hand is (oogje dicht en de volgende generatie mag het oplossen). Ik ben absoluut de andere kant op aan het lopen, niet meer van mijzelf vandaan, maar naar mijzelf toe.
Het is absoluut niet zo dat ik nu bang ben voor alles. In tegendeel. Ik zie het juist met groot optimisme allemaal tegemoet. Ik blijf nog steeds van de nu momenten genieten. En geniet ook van het ontdeklken van de processen in mijzelf.

Zo te lezen is dat dit voor jou al heel gewoon is geworden. Maar voor mij nog niet. Ik heb in mijn leven een enorm EGO opgebouwd. En dat zie ik nu steeds meer in. En dat EGO is voor mij nu niet zinvol meer. Dus begin ik opnieuw en in een andere richting. En ik denk dat die richting veel meer is in de richting waar jij nu in loopt.

Lieve Ruth,

De angstvraag is denk ik hierboven wel beantwoord, zo niet hoor ik het wel.

Ik vind het dus niet moedig om een dier te slachten. Ik begrijp best wel de beweegredenen van Yol en zij mag dat anders zien. Maar ik zie het niet zo. Vind je het ook moedig dat in China de haaievinnen er af worden gesneden en de haaien voor dood op de bodem achter worden gelaten? Tradities zijn gewoon destructief voor de wereld. Zeehonden worden doodgeknuppeld voor hun vacht. En zo kan ik nog vele voorbeelden noemen. En natuurlijk kunnen wij daar niets aan doen, toch? IK denk van wel. Hoe? Door zelf het goede voorbeeld te geven en dat uit te gaan dragen aan iedereen die het maar wil horen en zien.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 19:07 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
Nee..ja nou ja nee.
Nee dus ik begrijp het niet.
Er staat zoveel wat ik best wel allemaal gelezen heb maar ik kan door de bomen het bos niet meer zien zo te zeggen.
Enfin, gelukkig maar want dat betekend ten minste dat er nog genoeg bomen staan kennelijk.

We hebben het hier over het milieu wat flut is.
Hoe we daar iets aan kunnen veranderen.
En jij wenst daar iets aan te veranderen, bijdragen aan een beter milieu.
En het griezelige, wat ik dan kan ontdekken, is dat dit een nieuwe vorm van leven is?
Onzeker over de opnieuw in te vullen leegte die is ontstaan bij het weggooien van het oude?
Het witte onbeschreven vel?
Kan ik dat zo samenvatten?

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 19:14 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Lieve Bear,

Ik vind het absoluut niet moedig, een minimaal, beetje van een dier te gebruiken en de rest weg te gooien, dat vind ik je reinste verspilling.
Dat er dieren voor hun vacht worden geslacht, of liever nog voor ze worden geslacht het vel eraf, vind ik inhumaan.
Als ik een dier heb geslacht, heb ik alles gebruikt, dan bleef er niets achter, nog geen botje.
Hetzelfde doe ik met de planten, wat ik niet gebruik, gaat naar de dieren of op de composthoop.
Zo ook met meubels, het meeste wat ik heb is tweedehands, dus er zijn geen bomen voor gekapt. Ik zeg niet dat ik dit allemaal vanuit milieu oogpunt doe, hoewel ik me daar wel van bewust ben, maar ook omdat ik die tweedehands dingen mooier vind en goedkoper.

Een van de redenen om in Frankrijk te gaan wonen was om dichter bij de natuur te zijn, en ermee te leven, en dan dient de weg zichzelf aan.

Wat is het angstige dan aan die “schijnzekerheden” .
Ik probeer me voor te stellen, wat daar angstig aan is.
Natuurlijk is er niks tegen om je angst aan te kijken. Zeker is het goed om dat te aanvaarden en te zien. De confrontatie aan te gaan.
Ik ben het afgelopen jaar ook een aantal confrontaties aangegaan, en ben er “rijker” van geworden.
Maar ik zou wel eens willen zien waar die angsten uit bestaan. En jij bent daar bewust mee bezig dus ik kan het aan jou vragen. Of je erop wilt antwoorden, zal ik moeten afwachten.

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 20:18 
Offline

Lid geworden op: ma 20 mar 2006 13:25
Berichten: 1447
Lieve Yolleke,

Je vraag heb je gesteld aan bear toch zou er graag ook iets over willen zeggen.
Wanneer niet gewenst beschouw het dan als niet geschreven.
De levenswijze die jij schetst, is denk ik toch nog voor velen een wijze die men niet "aangeleerd" heeft als kind. ( het oude patroon dus opnieuw als het bekende) dat maakt dat het onveilig lijkt. Het is hetgeen wat jij je al wel eigen hebt kunnen maken. Waarschijnlijk heb je dat ook heel bewust gedaan (of zat het van nature al in je) ben je veelal op je pad bezig geweest na te streven goed te zijn in bv bepaalde functies omdat je dan maatsch. hoog scoort nog niet te noemen bij je familie of ben je bezig geweest het grote geld na te jagen dan is de wereld die jij schetst lange tijd niet interessant geweest. Ik kan mij daarom wel voorstellen dat wanneer men dit roer een andere richting wil gaan sturen dit beangstigend kan zijn. Terzijde of deze angst reeel is of niet.
ik schrijf dit overigens niet om bear zijn verhaal in te vullen. Dat wil ik niet, en daarbij zal hij dit w.s ook heel anders bekijken.
Zelf leef ik ook het liefst dichter bij de natuur en ja daar is niet altijd veel voor nodig zoals ook wel gedacht wordt.
Maar die bomen van Ruthazel vind ik wel het allermooist.
Lieve groet, Shenandoah


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 10 mei 2006 21:09 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Lieve Shenandoah,

Zeker vind ik het gewenst, dat je dit schrijft.
Het geeft me weer wat inzicht in beweegredenen.
Ik heb inderdaad het zelf leren denken al een stuk van mijn ouders meegekregen, en waarschijnlijk heb ik het van nature ook wel in me, maar zonder de opvoeding die ik gekregen heb is het de vraag of het er zo vroeg en duidelijk uit zou zijn gekomen. Natuurlijk heb ik me proberen aan te passen, en dat was het moeilijkste stuk, in mijn pubertijd. Ik paste nergens in, maar dat heb ik al beschreven bij Vosje.
Dus ik kan zeggen dat ik steeds tevredener wordt.:D

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: do 11 mei 2006 15:38 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 04 mei 2006 11:35
Berichten: 707
Lieve Ruth,

Ik kan me voorstellen dat je het niet meer kan volgen. Ik zal het proberen anders te verwoorden. Aan het feit dat iemand bomen omhakt in Brazilie kan ik op verschillende manieren naar kijken. Ik kan zeggen het is niet mijn verantwoordelijkheid, want ik kap de bomen niet om en dus ga ik verder met mijn leven. Dat is wat tot nu toe veel gebeurt en daarom verandert het nu niet. Ik heb nu beseft dat ik de wereld ben en de wereld ben ik. Dus ik ben wel degene die de bomen omhakt. Ik ga het niet tegen dus help ik eraan mee. Ik ben de wereld, wij zijn allen één. Dus niet wij zijn allen één, maar dan even niet. Zodra ik me afscheid, door een gedachte, denkbeeld, redenering of wat dan ook, ben ik afgescheiden en is ik ben de wereld en de wereld ben ik, niet meer dan een theorie. De redenering is zo slim, dat ik mijzelf in de maling kan nemen en het zo kan draaien dat ik ga geloven dat het waar is. Maar het gevoel, de intelligentie, de intuitie zegt je bent alles. En als ik daarover nadenkt dan ben ik weer apart, afgescheiden. Als het diepe besef er is dat ik de wereld ben, dan ben ik dus de houthakker. En kan ik dat veranderen? Ja. Ik kan wachten totdat de houthakker stopt, maar dat doet hij niet. Dus de wereld zal niet veranderen zolang ik afgescheiden ben. De wereld veranderd pas als ik dat besef van één zijn zo heb geintegreerd in mijn leven, dat ik daar naar handel. Want als ik niet handel is het slechts theorie. En ik kan pas handelen als ik het heb ingezien, dus het inzien, is het handelen, het begin is het eind. Er is geen tijd tussen inzicht en handelen. Als er tijd tussen zit is er gedachte, dus conflict, dus afscheiding, dus cirkeltje weer rond. Kan een fragment ooit heel worden? Dus als je afgescheiden bent, kun je dan één worden?

Lieve Shenan,

Neem gewoon lekker je ruimte in en excuseer je nergens voor. Ik hoor graag meningen van iedereen. Reageer gerust met alles wat je wil zeggen, dat geldt voor iedereen.

Lieve Yol,

Mijn schijnzekerheden zitten in mijn huidige werk. Ik ben begonnen bij een bedrijf dat meer mijn familie was dan een werkgever. Ik heb daar 20 jaar lang mijn creativiteit, vreugde en genot in beleeft. Het bedrijf is door een grote bank overgenomen en ik kwam van een bedrijf met 500 medewerkers in een bedrijf met 110.000 medewerkers wereldwijd waarvan 33.000 in nederland. De laatste jaren voel ik me steeds meet legbatterijkip omdat het alleen nog maar lijkt te gaan om de procedures. Of er wat wordt geproduceerd of geleerd lijkt er allemaal niet meer toe te doen. IK werk nu dus 26 jaar bij dit bedrijf en heb een goed salaris, goed pensioen, voordelige hypotheek, allerlei extra's. Dit zijn dus de schijnzekerheden. Want ook al kon ik in het begin creatief zijn, in dit bedrijf lukt me dit niet meer. De zaken die ik nu in het bedrijf doe die niet direct binnen mijn werkzaamheden vallen (zoals coaching, gesprekken voeren, etc) vind ik nog wel leuk om te doen, maar de inspiratie is volledig weg. Tevens is het zo dat de doelstelling van het bedrijf me (niet meer) aanspreekt: Maak zoveel mogelijk winst, ten koste van alles. Dat is bij vele beursgenoteerde bedrijven het geval, maar ik kan me hier niet meer in vinden omdat het sociale aspect hier volledig wordt uitgehaald.

Dus ik heb nu de kans aangepakt om twee jaar lang, 1 dag in de week onbetaald verlof te nemen. Hierdoor ben ik nog drie dagen in de week in dienst en kan de overige tijd besteden om iets nieuws op te gaan zetten. Op deze manier durf ik de stap makkelijker te zetten. En ik kan me voorstellen als je vele van die stappen al hebt gezet of heel anders leeft, dat dit dan raar aan zou voelen. Hier op het werk zullen er waarschijnlijk veel mensen zijn die mijn nieuwe weg heel raar zullen vinden. Maar ik hecht geen belang aan wat anderen van mij vinden. Ik ga lekker mijn eigen weg en voel me er super bij.

Ik zie mijn angsten zeker niets als negatief, maar juist prachtig. Ik zie mijn angsten als wegwijzers naar mezelf. Zolang de angst bestaat, kan ik de weg naar mijzelf terugvinden. En hoe meer ik mijzelf terugvind, hoe meer de angsten verdwijnen. Als er geen angsten meer zijn, dan pas ben ik mijzelf, degene die ik in essentie ben en niet ik mijn EGO.

Liefs en warmte, Bigbear


Omhoog
   
Toon berichten van afgelopen:  Sorteer op  
Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 

Alle tijden zijn UTC


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten


Je kunt niet nieuwe berichten plaatsen in dit forum
Je kunt niet reageren op onderwerpen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten wijzigen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten verwijderen in dit forum

Zoek op:
Ga naar:  
cron
© 2007 - 2019 XsBB
ThinCab - Gratis weblog? - Gratis forum?
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Nederlandse vertaling door phpBB.nl.