LICHTWERKERSFORUM

Dit forum is wederom geopend als zijnde een archief.
Het is momenteel vr 29 mar 2024 08:31

Alle tijden zijn UTC




Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichtonderwerp: sprookje
BerichtGeplaatst: wo 05 apr 2006 11:40 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Er was eens een wijze vrouw die met haar man en dochter in een oud huis woonde.
Het was geen mooi huis, het was niet groot, het was eigenlijk niet eens een huis waar ze in wilde wonen, maar ze leefde er tevreden.
Ze hadden het huis gekregen van een man met een goed hart.
Op een dag kwam die man en zei: “Ik ga hier een nieuw huis bouwen, een mooi huis.
Jullie moeten eruit”.
De vrouw zag meteen dat het hart van de man verkild was, hij zou hen niet meer helpen.
Ze zei tegen haar man, als we hier uit moeten, gaan we een huis zoeken dat we wel mooi vinden, op een plaats waar we wel willen wonen. We moeten een huis zoeken waar we gelukkig kunnen zijn. Waar we al onze dromen laten uitkomen. Een huis waar we van kunnen houden.
Dus gingen ze op zoek, ze zochten in het dorp, maar daar stonden alleen huizen leeg die zonder liefde gebouwd waren.
Toen gingen ze in de stad zoeken, maar ook daar waren geen huizen die liefde uitstraalde.
De mensen om haar heen zeiden, neem een van die huizen, er zijn geen andere. Maar de wijze vrouw zei: “Wij willen een huis dat een hart heeft, een huis dat dromen kan vervullen”. De mensen lachte haar uit, maar daar trok zij zich niks van aan.
Toen gingen ze over de grens, en zochten en zochten, toen over nog een grens, ver weg van het oude huis.
Toen ze over de tweede grens kwamen keken ze hun ogen uit. Het landschap was zo prachtig. De heuvels en valleien, de groene oude bomen, de koeien in de wei, het graan op de akkers, de bloemen in de bermen. De man en de vrouw keken elkaar aan en zeiden hier willen we wonen. Ook de dochter stond met stralende ogen te kijken.
Ze gingen weer verder om te kijken of ze een huis konden vinden dat met liefde gebouwd was.
Tot hun grote verbazing waren bijna alle huizen die hier stonden met liefde gebouwd. Ze zagen het meteen, de muren van prachtige stenen, liefdevol gestapeld, de vorm van de ramen, de bewerkte deuren, wat een feest was het om daartussen door te lopen.
Na een lange tocht door de streek kwamen ze in een dorpje, een heel klein dorpje. Het zag er vriendelijk uit, veel huizen versierd met bloemen.
Dit is een goede plaats zei de vrouw en de man knikte.
Ze liepen een pad af en daar stond hun huis, bovenaan een heuvel, ze wisten het zodra ze het zagen. Dit wordt ons huis.
Het leek een paleis, groot, hoog met prachtig bewerkte deuren en een enorme poort.
Toen ze rond gingen vragen bleek het te koop en ze kregen de sleutel.
De sleutel van hun paradijs.
De grote poort ging open en het leek wel een wonder, een prachtige ruimte lag erachter, meters hoog, het leek wel een zaal, prachtig lichtjes gaven de ruimte een zachte sfeer, er waren verhogingen in geplaatst, er vlogen vogels door de ruimte. De grond was zacht om op te lopen.
Om de ruimte heen lagen allerlei kamers, een had een prachtige schouw. “Wat zal dat in de winter gezellig zijn”: zei de man.
Een andere ruimte had een prachtige tegelvloer. “Wat zal dat heerlijk fris zijn in de zomer”: zei de vrouw.
Weer een ander vertrek had grote wandkasten en luiken met hartjes erin.”Wat zal het fijn zijn om hier te slapen zei de dochter.
Ze gingen in het huis wonen en elke dag vonden ze nog weer ander dingen waar ze altijd van gedroomd hadden. Een groot weiland achter het huis, een hele oude perenboom, die heerlijke schaduw geeft in de zomer, een wensput, een eigen bosje met heel oude bomen.
De bekende uit hun oude dorp kwamen kijken, want ze wilden dat wonder ook wel zien.
En als ze aankwamen zeiden ze” Heb je ons hiervoor laten komen, dit is een ruïne, de poort is een staldeur, de vogels vliegen door de ruimte omdat het dak kapot is, er missen deuren en ramen, overal ligt stro op de grond”. De vrouw zei: “Zien jullie niet hoe prachtig het licht is, zien jullie niet hoe mooi je door die ramen naar buiten kunt kijken, voelen jullie niet dat dit huis met liefde gebouwd is, zien jullie niet hoe prachtig de muren zijn”. Maar ze zagen het niet, ze zagen alleen wat er kapot was. Dat er buiten overal bramen en brandnetels stonden en dat er heel veel en lang gewerkt moest worden voordat het klaar was. Ze draaide zich om en gingen naar huis.
Maar de vrouw glimlachte en keek naar haar vogels, liep door haar bosje, wandelde over haar weiland en genoot, samen met haar man en dochter.
Na een tijdje kwamen er vrouwen uit het dorp groenten brengen en een praatje maken, alle mensen waren aardig
Langzaam aan maakten ze het huis nog mooier, ze werkte tot ze moe werden en gingen dan zitten, dronken iets en praatten over hun dromen. Ze waren gelukkig.
Op een dag toen de vrouw bezig was in de keuken, viel er een kooltje uit de kachel bij de prachtige schouw. Het viel op het kleed en er ontstond brand. De vrouw merkte er niets van tot de rook de keuken inkwam.
Zij riep haar man en dochter en ze renden naar buiten.
Buiten konden ze alleen maar kijken hoe hun droompaleis tot de grond toe afbrandde.
De vrouw keeg tranen in haar ogen.
Opeens schoten de vlammen met een laatste kracht op, een enorme hitte verspreidde zich en door het dak, vlak voor het instortte, kwam een enorme vuurgeest naar buiten, die hoog de lucht invloog.
De vrouw, de man en de dochter keken hem met open ogen na.
Opeens heel hoog in de lucht, draaide hij zich om en kwam naar hen toe.
Van dichtbij zag hij er heel vriendelijk uit. Ze konden niet heel dicht bij hem komen, want dat was te heet.
Maar de geest zei: Jullie zullen beloond worden, jullie hebben in een huis van liefde nog meer liefde gebracht. Het huis was oud en het was zijn tijd. Maar jullie zullen een nieuw huis krijgen waarin al je dromen waarheid worden”. Toen vloog de geest ver weg een spoor van licht achter zich latend.
De man en vrouw stonden elkaar in ongeloof aan te kijken.
Er kwamen mensen uit het dorp aanlopen, ze hadden de rookwolken gezien en kwamen kijken wat er aan de hand was. De vrouwen sloegen de armen om de vrouw en de dochter heen, als warme dekens. De mannen klopte de man op de schouders wat hem veel troost gaf.
Er werd een slaapplaats voor hen gemaakt, er werden kleren verzameld, er werd voor hen gezorgd.
’s-Avonds toen de man en vrouw alleen waren zei de vrouw.: Lieve man, we zijn ons huis kwijt maar niet onze plek. We zijn ons huisraad kwijt, maar niet onze dromen. We wonen in een dorp waar liefde heerst. Het vuur heeft gezegd dat het goed zal komen. We zullen opnieuw beginnen en het verdriet zal overgaan in vreugde”.
Je kunt wel zien dat dit een hele wijze vrouw was.
Na dit gezegd te hebben begon ze te huilen, niet van verdriet, maar van opluchting, omdat het leven niet over was, maar omdat het weer opnieuw begon. En zie haar tranen vielen tinkelend op de grond en veranderden in kristallen.
Ze bouwden samen met de dorpelingen een nieuw huis en deelden de kristallen met ze.
Het huis werd helemaal zoals ze gedroomd hadden, elk voorjaar vlogen er weer vogels door de grote ruimte, er kwam prachtig licht door de koepels op het dak, de muren waren van een intense kleur, Een wondermooie schouw voor in de winter en heerlijk koele tegels voor in de zomer. Maar het allerbelangrijkste, ze hadden nog steeds dromen waar ze met een glimlach over praatten.
En ze leefde nog lang en gelukkig,
En als ze niet gestorven zijn dan leven ze nu nog.

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 05 apr 2006 12:19 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:35
Berichten: 3689
Ik had het sprookje al vaker gelezen,maar telkens weer ontroerd het me.
Dankjewel lieve Yol en voor jou;
Afbeelding
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: wo 05 apr 2006 12:22 
Offline

Lid geworden op: ma 20 mar 2006 13:25
Berichten: 1447
Lieve Yolleke,

Had je verhaal gelezezen en kreeg kippevel dacht meteen dat het
jou verhaal zou kunnen zijn. I.p.v. een
sprookje. Keek vervolgens bij gedachtenwisseling en daar zie ik je verhaal op jou foto.

Wat een positiviteit
en zo is het alweer een mooi liefdevolle plek gecreeerd.

Liefs Shenandoah


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: do 06 apr 2006 20:26 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: do 01 dec 2005 13:23
Berichten: 1815
Fijn Annemiek, dat het je blijft ontroeren, ik moet zeggen dat het mezelf ook steun geeft af en toe.
Afbeelding

Lieve Shenandoah, soms is het makkelijker om een sprookje te schrijven dan een dagboek. (Het is ook korter :wink:).
Het doet me goed te horen dat het gevoel wat ik erin heb gestopt over komt.
We werken er hard aan om niet alleen het begin, maar ook het eind werkelijkheid te maken.
Afbeelding

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)
Afbeelding


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: vr 07 apr 2006 16:26 
Wat een mooi sprookje,en ik heb ook jouw verhaal gelezen,wat triest..je huis helemaal afgebrand,maar wat mooi dat er zoveel mensen jullie helpen,samen staan we sterk....
Afbeelding
knufffffffffff en bon sante ...Karnayna


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: vr 07 apr 2006 16:50 
Offline
Beheerder
Gebruikersavatar

Lid geworden op: wo 30 nov 2005 14:25
Berichten: 6077
1hart1 1hug1 1hart1

Nou lieve Yolleke, ik vind dat jullie nu bepaald op weg zijn om het werkelijkheid te maken.
Dat het nu niet van een leien dakje gaat kunnen we zien.
Dat komt omdat juist de Fransen leien dakjes hebben en daar heeft een Nederlander dan soms moeite mee zo te zeggen.

Ik vind het ook nog steeds een ontroerend verhaal.
Ik zie ook aldoor een film, en inderdaad het kost enige overredingskracht om niet jou in de rol van het vrouwke te zien.
Want eigenlijk is het gewoon jullie verhaal.
Én jullie afloop.
Want dát was de creatie immers?

_________________
*there and back again*


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: za 08 apr 2006 11:50 
Offline

Lid geworden op: ma 20 mar 2006 13:25
Berichten: 1447
Lieve Yolleke,

Wat is er nog af te maken als ik het sprookje lees
is alles al aanwezig nl. Afbeelding

zelfs aan de Afbeelding vogels is gedacht.
Heerlijk dat Frankrijk van jullie!!

Liefs Shenandoah


Omhoog
   
 Berichtonderwerp: Yolleke
BerichtGeplaatst: za 08 apr 2006 14:01 
Lieve Yolleke

Sprookjes bestaan en daarom ontroeren ze de mensen zo en dus ook mij.
Ik blijf geloven in sprookjes, want dan komt het immers allemaal altijd goed?

Even online en voor jou een knuffel.

Liefs van Nel. :idea:


Omhoog
   
 Berichtonderwerp:
BerichtGeplaatst: za 08 apr 2006 18:03 
Offline
Gebruikersavatar

Lid geworden op: di 17 jan 2006 20:12
Berichten: 297
Viva la FranceAfbeelding

Yolleke wat een bijzonder sprookje!!
Bedankt hoor voor het plaatsen
Prachtig Zeg!

Veel liefs van mij
Veel moois in Frankrijk

Roodstaart


Omhoog
   
Toon berichten van afgelopen:  Sorteer op  
Nieuw onderwerp plaatsen  Reageer op onderwerp  [ 0 berichten ] 

Alle tijden zijn UTC


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast


Je kunt niet nieuwe berichten plaatsen in dit forum
Je kunt niet reageren op onderwerpen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten wijzigen in dit forum
Je kunt niet je eigen berichten verwijderen in dit forum

Zoek op:
Ga naar:  
cron
© 2007 - 2019 XsBB
ThinCab - Gratis weblog? - Gratis forum?
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Limited
Nederlandse vertaling door phpBB.nl.