dank je wel lieve Ruth
Citeer:
Als ik mijn ogen sluit om te gaan mediteren, is het achter mijn oogleden helemaal zwart, soms verschijnen er uit mijn wangen, zeg maar, stralen lichter zwart, die zich kruisen.
Als ik dat alleen maar aanschouw, zonder iets meer te willen, komen er soms kleuren bij, als bij Windows-media-player.
Maar onder mijn kruin, zit een plekje, waar beelden ontstaan, zoals ik ze in real-life ook zie, maar dan losse fragmenten, een hoofd, zonder lichaam( omdat alleen dat hoofd belangrijk is, denk ik), net of ik door een verrekijker
Annemiek, hier kom ik ineens iets herkenbaars tegen. Onder je kruin. Volgens mij heb ik daar ook die beelden. Nou ja beelden?? :roll:
het lijken wel schermbeveiligers, van die malle patronen en kleuren . Wat ik dan ervaar is dat het lijkt alsof ze van buiten naar binnen komen,. [Dus alsof er een soort geprogrammeer met mijn hersens gebeurt.
Maar ik spreek hier van tussen waken en slapen in.
Wanneer ik heel bewust ga liggen , muziek op, ogen dicht en bv mijn handen op mijn buik leg om me daar dan maar op te concentreren kom ik tot de konklusie dat ik wel heel erg langzaam adem en dan krijg ik het spaans benauwd. dat is niet de manier voor mij , ook niet naar ademhalng luisteren dus.
Geleidemeditatie werkt ook niet bij mij. Er gebeurt niets.
Als ik in bad zit ga ik praten met mijn gids. dat gaat heel goed. Vaak ga ik nadenken in bad. over allerlei ingewikkelde dingen die ik heb gelezen in Seth. Nadenken en met jezelf bezig zijn in gedachten noemt mijn gids ook mediteren.
Gisteren had ik wel iets wat anders is dan anders. Van Monroe heb ik geleerd om met mijn hogere zelf te praten. Naar aanleiding van de adviezen van jullie heb ik om leiding gevraagd. Gewoon, liggen , ogen dicht doen, en zeggen in gedachten, hogere zelf ik vraag om leiding.
Dat is zo eenvoudig. Je krijgt meteen instructies. Althans ik kreeg meteen instructies. Een van de instructies was, je moet jezelf toestaan dat je niet perse iets hoeft te zien. Fosus niet op zien, schakel je ogen uit.
Na een beetje gepiel lukte dat ineens. Fysiek kreeg ik een heel ander gevoel in mijn ogen. Iedere keer als er een gedachte binnenkwam zei ze, niet denken. Tot mijn schrik zag ik ineens een heel raar vrouwengezicht. Ze had lange zwarte haren en een heel idioot gezicht.
de ene kant was normaal en de andere kant van haar gezicht gaf een soort knipoog maar was heel onaangenaam om te zien. Ik kan er geen woorden voor vinden. Geen liefdevolle uitdrukking die andere helft zeg maar met dat oog zo toegeknepen. Ik dacht ineens, zou dat een beeld van mijn hogere zelf zijn? oh maar daar wil ik niets mee te maken hebben, wat een griezel zeg. :roll: verman jezelf hoorde ik in mijn hoofd. met grote moeite kreeg ik mezelf weer zover dat ik doorging met me concentreren op niet denken en niet zien. Maar de lol was eraf hoor. :x
Later heb ik het haar gevraagd, het was niet mijn hogere zelf maar gewoon iets wat ik oppik uit het universum. Dat heb ik dan wel vaker maar dan zie ik ook beelden van mensen en ik hoor echte geluiden in mijn binnenoren maar geen gedachten die klankloos zijn zoals mijn praten met mijn hoger zelf en mijn gids. Af en toe schrik ik ervan. Soms ben ik ineens klaarwakker en denk, wat is dit voor een zin, waar slaat dit op?? Vanavond ga ik het weer proberen. ik vind het knap hoor dat jullie dat kunnen.
liefs Wikvaya