Ik heb al wel iets gevonden Moon;
Isis. Isis is de Griekse vorm van het Egyptische Au-Set, Ay-see, Aset, Ashet, Iset of Eset. Haar naam is ook het woord voor 'troon'. Ze is de godin van de wijsheid en heerst over het huiselijk leven, de vruchtbaarheid en de landbouw; ze rouwt om de vegatatiegod Osiris als deze sterft en zoekt hem overal. De Romeinen vereerden haar als beschermgodin van de zeevaarders en uitvindster van het zeil. Andere namen zijn Moeder van god; de Betoverende; Moeder van de zon. Een oude vorm van Isis' naam was Asjesj; deze is verwant aan het Soemerische of Kanaänitsche Asjera. Zij was de moeder van de wet.
Isis wordt in verband gebracht met de hondsster Sirius (Sothis) of het sterrenbeeld Canus Major (grote hond). Haar geliefde was Osirus. (Orion). Deze god sterft jaarlijks en keert terug. Haar kind is Horus. Met Osiris en Horus lag Isis aan de basis van een agrarische cultus, waardoor zij door de Griek Herodotus gelijk werd gesteld aan Demeter. Osiris kwam overeen met Dionysos, die in Demeters mysteriën het heilige kind was.
Attributen: troon, kroon; slang; vleugels. Koeiehoorns. Zeven sluiers. De ankh.
Veel over Isis is bekend door de mythologie zoals die is beschreven door de Griekse Plutarchus. Isis had in de Griekse en Romeinse wereld betekenis als mysteriegodin, in een van de in die tijd zeer populaire mysteriegodsdiensten. In de Romeinse tijd was ze zo geliefd dat haar verering nog heel lang heeft kunnen bestaan. Haar tempel bij Philae werd pas gesloten in het jaar 551, in opdracht van keizer Justinianus.
Van haar oudste betekenis is vrij weinig bekend. In oude piramideteksten daterend van ca. -2200 rouwde zij om haar overleden echtgenoot Osiris. Zij zocht de stukken van zijn uiteengereten lichaam bij elkaar en bracht hem in de gedaante van een gier weer tot leven.
De oudste cultus van Isis was misschien die van Abydos, een stad bij de noordelijke delta ('Beneden-Egypte'). Zij en Osiris werden al vroeg in de Egyptische geschiedenis door de priesters van Heliopolis opgenomen in de cultus van Ra, maar sinds het Nieuwe Rijk, vanaf ca. -1500, was hun dienst niet meer beperkt tot enkele centra, maar werden ze overal in het land vereerd. Osiris was Isis' broer en minnaar. Rituelen uit een late periode worden uitgevoerd door geschoren, kale priesters; ze houden de metten en vespers, maken muziek en kennen doop, wijwater en processies. Ze wordt afgebeeld als moeder gods met edelstenen, met het Horuskind op schoot of aan de borst. Horus wordt gelijkgesteld met de zon; Isis is dus net als Hathor moeder van de zon. Hathor legde het zonne-ei als de Nijlgans; Isis is de baarmoeder van Horus. Dit is in feite de betekenis van Hat-hor (huis of baarmoeder van Horus).
Isis en Hathor worden soms voorgesteld als de Heldere moeder en Donkere moeder. Latere dynastieën noemen Nephtys, Isis zuster, wel de Donkere moeder. Het was deze twee-eenheid die de farao's eeuwig leven op dezelfde manier als Osiris eeuwig leven gaven.
Isis was in bezit van de macht van het woord. Volgens sommige teksten had ze de kennis hierover listig ontfutseld aan Ra; andere teksten vermelden dat ze deze had verkregen van Thot, de god van het schrift. Met de kracht van het woord kon ze Osiris het leven teruggeven. Isis wordt ook wel vereenzelvigd met Sjesjeta of Sesjat, de schrijfster van de goden, die de geschiedenis vastlegt en Thot de kennis van het schrift leerde. De kunst van het schrijven werd beschouwd als een gave van Isis of Sjesjat (ook wel van Ma-at of Menos). Geschreven letters symboliseerden de scheppende kracht van het woord of Logos; wie het woord kende, had de macht om de wereld of het leven te scheppen.
Het levensteken de ankh wordt wel de 'Sleutel van de Nijl" genoemd. Dit symbool geeft de mystieke vereniging weer tussen Isis en Osiris, die het jaarlijkse stijgen van de Nijl veroorzaakte en hiermee de vruchtbaarheid van het land. De aardse Nijl wordt weerspiegeld als de hemelse Melkweg. De Melkweg werd gezien als de melk die vloeide uit de uier van de hemelse koe, een verschijning van Isis of Hathor. De vier poten van de koe steunden op de vier hoeken van de aarde.
Isis wordt afgebeeld met een troon op haar hoofd, waarmee wordt aangegeven dat zij de troon is waar de farao op zit. Haar naam en het woord voor troon zijn identiek.
Tot de rituelen behoren uitingen van rouw en smart: in Bousiris slaat iedereen zich na de offers van verdriet op de borst (Herodotus). Het kind Horus met het valkenhoofd sterft door een schorpioenbeet, maar herrijst door ingrijpen van Thot. Ook haar minnaar Osiris sterft en herrijst. Over hele aarde zoekt zij zijn verspreide ledematen; alleen de fallus ontbreekt. Hiervoor in de plaats plaatst zij een steen. Met haar vleugels zweeft zij boven hem en wordt ze bevrucht met het kind Horus; ze waait zij hem nieuwe levensadem in. In het nieuwe rijk versmolt ze vaak met Hathor, en werd met haar koeiehoorns afgebeeld. Isis werd vooral vereerd door vissers en zeelieden.
Op een gravering op een Romeinse tempel uit het begin van onze jaartelling is te zien hoe aan Isis manden met graan worden geofferd, die worden bewaakt door een slang. Isis baart haar kind Horus terwijl zij zich voor Seth verbergt in het papyrusriet, waar Horus opgroeide. Het papyrus had symbolische betekenis als een plaats voor geboorte en wedergeboorte. Papyrus maakt een belangrijk deel uit van de decoratie in graven, als teken dat het graf een plaats is waar de dode wacht op zijn wedergeboorte.
Het huwelijk van Isis en Osiris werd gevierd op 19 juli. Isis' verjaardag viel op 15 augustus. De wederopstanding van Osiris vond plaats op 13 november.
Van;
http://www.nissaba.nl/godinnen/beschrij.shtml