Ruthazel schreef:
We zijn zo geneigd medicijnen te zien als noodzakelijke vijanden.
maar dat hoeft natuurlijk niet.
Immers, ze komen ons lichaam binnen om ons te helpen.
Zo van...ik neem deze medicijnen en ze brengen licht in mijn lichaam.
Het zijn medicijnengeltjes.
<img src="http://members.chello.nl/h.peterse1/images/hart.gif" border="0" alt=""> <img src="http://members.chello.nl/h.peterse1/images/hug.gif" border="0" alt=""> <img src="http://members.chello.nl/h.peterse1/images/hart.gif" border="0" alt="">
je zet me wel aan het denken hoor ruth...
ja toch!
ik heb de medicijnen gewoon nodig.......
of ik eindig met nierbekken bla bla in t ziekenhuis.
kan ik een mechanisme in mijn lichaam veranderen met mn geest....
de afweer tegen stoffen die het als gevaar ziet.
ik ben er echt mee bezig, maar ik kom niet verder als de meds accepteren, en ze te zien en voelen als * helpers*.
de bacterie die over wonnen moet worden door de meds.
en mn arme moeije lichaam zit er tussen, schreeuwend om hulp.
ik wet het niet goed meer
maar je raakt hier een Wezenlijk iets aan Ruth!
ik heb de bach bloesem: Olive gehaald, misschien dat dat wat verlichting brengt in het verstoorde evenwicht.
het is o.a voor langdurige lichamelijke en geestelijke uitputting.
* mik weet waar de klepel hangt, maar kan de klok nog niet vinden*
:S
frum