Lieve Vick..
En dat meen ik..
Allereerst wil ik je gewoon zeggen..
Het spijt me.
Ik hoop dat je ook andere dingen die ik heb geschreven, hebt gelezen, dus misschien dat je nu aan voelt dat ik rondloop als een tijdbom, en de reden daarvan.
Ligt helemaal aan mij.
En weet je Vick...
Ik loop er ook al die tijd niet goed van.
Ik kan niet in jouw hart kijken , maar wel in die van mij, en ja daar zit (niet fysieke) pijn, van hetgeen dat is gebeurt.
En soms wel fysieke pijn..
Maar dat heb ik aan me zelf te wijten.
Je wil nog antwoorden van me...
Het aanbod van mij, daar ben je niet blij mee,
Maar in de volgende woorden,
Citeer:
Dus blijf jij maar fijn
Lees ik toch weer sarcasme...
Misschien zie ik het verkeerd, kan, maar zo kom je wel op me over.
Vick....voor zover mijn geheugen strekt..
Ik had een geschil met iemand, of misschien is ruzie een beter woord.
Voor mijn gevoel was dat opgelost, en toen kwam je door de bocht, met in mijn ogen , een slachtofferrol.
Dat was voor mij , dat de zaak deed escaleren.
Nee, nee, niet om je aan te vallen, gewoon het gevoel dat je bij me opriep...
Ik had al eerder van mensen te horen gekregen, aan wie ik mijn verdriet vertelde, dat ik in een slachtofferrol zat.
Ik zal je vertellen waar mijn gevoeligheid vandaan komt.
Misschien weet je dat al, misschien niet.
Maar als ik ergens pijn mee gedaan kan worden dan is het met, dat IK die rol opgelegd krijg,
Mijn moeder is zonder enige geldige reden in de rolstoel gaan zitten, toen papa nog geen drie weken dood was.
Haar woorden letterlijk..
" Zo en nu ben ik aan de beurt".
Het feit dat mama nooit tijd voor ons kids had, omdat ze A hard werkte en B voor papa moest zorgen, maakte dat ze zich in een slachtofferrol ging zitten en daar nu al 25 jaar in zit.
Terwijl wij kids...dachten..ha ons mam heeft nu tijd voor ons.
Ik ben opgegroeid met een moeder, die nooit een moeder voor me is geweest.
Nu kwam jij net op dat moment om de hoek, en de enigste verklaring die ik daar voor kan geven voor mijn uitbarsting naar jou toe, is dat ik je heb geprojecteerd in de rol van mijn moeder.
Ik heb mijn woede t o mijn moeder naar jou geprojecteerd..
En die neem ik nu terug..
Ik zie nu dat jij mijn moeder niet bent, en dat mijn woede en pijn t o jou niet terecht is geweest.
Dus dat neem ik terug..
Lieverd, en ook dit meen ik, we zitten allemaal wel eens in een rol, waarop een ander denkt..
God.....do...
snap je?
Maar heel erg waarschijnlijk heb je dat niet bewust gedaan, en je had ook niet kunnen vermoeden dat ik daar zo "gevoelig" in ben.
Ja je hebt je excuses wel gemaakt, voor sommige dingen.
Wat betreft, het kind, dat ik gebruikte, dat je daarmee beter uit de verf zou komen?
Ik had een hele tirade van je te lezen gekregen,
Op het laatste moment kwam je met een oplossing, voor het probleem van mijn kind.
Weet je Vick..
Het rijmde niet met elkaar.
Mij timmer je de grond in, en tegelijkertijd geef je me een advies over mijn kind.
IK kan niet alles terug nemen, want dan zou ik oneerlijk zijn.
Wat ik wel kan doen, is kijken of ik kan voelen, of je het werkelijk goed gemeend hebt.
Onze beelden die we van elkaar hebben, is heel erg vertroebeld.
En alleen door er over te praten, en andere dingen natuurlijk, kan je je de ander in een helderder licht gaan zien.
Helaas heb jij de beslissing genomen om hier weg te gaan. En dat vind ik jammer.
Het komt te vroeg, nog voor we elkaar echt leren kennen, ga je weg.
En ja, als ik eerlijk ben, denk ik dat je dat doet vanwege mij.
Ik ben eerlijk als ik tegen jou zeg.
Vick, vind je het veiliger en fijner hier als ik weg ben?
en jij zou ja zeggen, dan ga ik.
Ik wil eigenlijk nog 1 dingetje kwijt..
Het feit, dat frum nu reageert, aggressief naar mij toe, op het moment dat jij iets aan me vraagt, heeft mijn vermoedens bevestigt dat frum het opnam voor jou, en tegen mij was.
Was het zo Vick? in alle eerlijkheid...
Spanden jullie niet samen tegen mij?
Wij hadden een ruzie, en frum bleef maar doorgaan en doorgaan..
Hoe voelde je dat op dat moment?
Nu je echt serieus wilt praten zeg je tegen haar dat ze moet dimmen...
Ik wil je nog 1 ding vragen..
Wil je jezelf op z'n minst nog 1 week de tijd geven, zodat ik je kan laten zien, dat ik jouw ruimte respecteer?
Je hoeft niet tegen mij te zeggen...
"Blijf jij maar want je bent bezig met leren"
..
Leren Vick doen we hier allemaal.
En als er vanavond een ster uit de hemel valt, dan kan ik maar 1 ding wensen..
Vrede met Vick en alle mensen op dit forum, dat hun pijn bij de volgende ochtendgloren vergeten mag zijn.
Ik vraag het je nog 1 keer......
Blijf , ga niet weg, en geef mij de kans..
Met respect, dat je dit gesprek hebt willen voeren.
Moi Maria