Maar lieve Nel met
in het hoofd, mooi trouwens, waarom laat je het niet aan die ander over of die de boodschap oppikt en accepteerd of niet? Door te zeggen dat die het vast niet kan en dat het jou niet uitmaakt, maak je het alleen maar moeilijker om je handreiking te accepteren en kan zich misschien zelfs opnieuw beledigd voelen.
Als iemand, b.v. ik iets doe naar een ander met de intentie die persoon pijn te doen, dan doe ik mijzelf ook pijn! Daar mag ik dan niet alleen die ander om vergeving vragen (zonder te zeggen dat die dat vast niet kan) maar ook mijzelf vergeven dat ik mij pijn heb gedaan. Alleen zo maak je je vermoeide hart vrij om echt tot rust te komen.
Iedere daad, goed of slecht, ja zelfs iedere gedachte die goed of slecht is heeft een gevolg voor jezelf en voor de ander. Als iemand denkt "Die vermalijde Karel heeft het weer gedaan en mag de *** krijgen" dan is dat een slechte gedachte die op jezelf terugslaat. Heb je er niets aan gedaan om dat recht te zetten dan kan het zijn dat je na enige tijd de *** zelf krijgt. Liefde en vergeving, ook naar jezelf toe, helen niet alleen geestelijke wonden.
Ik wens je beterschap toe,
Namasté Puran (Karel)