LICHTWERKERSFORUM

Vorige week zondag reden mijn broer en ik met de auto naar mijn schoonzus , die middenin het bos woont in een bungalowpark. We zouden meteen op bezoek gaan bij haar man , mijn oudste broer, die in het ziekenhuis ligt en we moesten het laatste eind over zandwegen rijden die berucht zijn op sommige stukken door hun diepe geulen met water.
Het navigatiesysteem werkte goed maar we stonden richting bungalowpark op een kruising en zagen de nattigheid al liggen.

Broer stuurde voorzichtig naar rechts om de meest droge kant te pakken maar helaas, de achterwielen schoten in de diepe sporen en tot onze assen stonden we in de blubber.
Nog even proberen om eruit te komen maar nee...
Ik schoot in de lach en broer zei..wat nu?

Ik pakte mijn mobiel ( leve de vooruitgang ) en belde met mijn schoonzus . Ze zijn daar wel gewend dat er altijd wel iemand strandt in de modder. Ze vroeg waar we stonden maar helaas...ik wist het niet. Ze vroeg of we bij de schietbaan stonden...wij kijken, maar nee, geen schietbaan. ( verhaal is veel te vredelievend.. )

Ze zou naar de buren gaan en wij moesten wachten. Binnen 5 minuten kwamen er 9 sportfietsfanaten aan , helemaal blubberbestendig , helmpjes op en stopten meteen bij onze auto. Ik draaide het raampje open en hij vroeg droogjes...: Jullie willen er zeker wel uit?
Uiteraard. Fietsen werden aan de kant gegooid en de 9 fietsengelen begonnen te duwen en broer gaf zachtjes gas. 1 meter en stil stonden we. De engelen stapten even achteruit om eens te kijken wat ze moesten doen. 1 engel zei, rij eens een heeeeeeeeeeel klein stukje naar voren
( hij zag natuurlijk hoe de achterwielen stonden ) en broer gaf zachtjes gas en de modder spoot over de engel heen. O hemel, riep ik, maar de andere engelen lachten en zeiden , we zien toch al zwart..( Zwarte engelen?)

Weer even overleg op hoog niveau en toen met een hupla , daar gaan we weer , stortten ze zich weer op de voorkant van de auto en duwden ons ineens met groot gemak naar het droge stuk.
Alom gejuich en we hebben ze allerhartelijkst bedankt voor hun onbaatzuchtige hulp.

9 gemoedelijke Brabantse Engelen en dat is zeer hartverwarmend en zo kwamen we keurig op tijd bij mijn schoonzus aan.

Liefs van blije Nel.
:D

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

zo zie je maar weer dat de engeln overal zijn.en altijd te hulp schieten

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Prachtig Nel,

Dit bericht natuurlijk, maar het hele idee vind ik mooi.
Dit kan niet anders dan een succes worden.
En ik ben blij dat je er de energie voor hebt.

Een dikke knuffel,

Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*