Citeer:
Amanna ik moet heel erg oppassen dat ik me niet laat meezuigen
en bij mezelf blijf.
Jij doet dat zo veel mogelijk schrijf je.
Kun je me misschien enige handreikingen geven hoe jij dit doet?
Vooral in het verkeer is dat voor mij van belang,ik word gewoon als het ware meegezogen.
Ik vergeet bijna dat ik zelf aan het rijden ben,op de snelweg is het helemaal erg overal om me heen zie ik dode dieren liggen en dan de bomen die er staan die elke dag weer aan lawaai en uitlaatgassen bloot staan en dan toch door leven,van hun voel ik ook heel veel,ze doen zo veel voor mensen,ze geven en geven niets dan liefde.
Oh Lieverd, het is eigenlijk heel eenvoudig, soms verstop ik me in mijn eigen wereld, mijn huis en hier ben ik dan bezig met mijn eigen dingen waar ik energie van krijg.
Als ik in de winkels ga, dan ga ik in de menigte en doe wat ik wil doen en laat alles rustig om me heen rondtollen, de chaos van alles.
Het kost tegenwoordig wel meer tijd om bjv. de boodschappen te doen, dat wel, en soms ga ik daardoor ook rennen.
Als ik me laat meeslepen, dan sta ik soms thuis met de boodschappen en zie dat ik het een en ander ben vergeten, dan heb ik me dus weer even laten meezuigen in de chaos.
Snap je wat ik bedoel?
En ik rij geen auto, maar ik loop hier of fiets en dat doe ik heel bewust,
ik wil dan van A naar B, veilig aankomen of veilig zijn is eigenlijk meer wat ik bedoel.
En lieverd denk nu niet dat ik altijd rustig ben, want het kan zomaar gebeuren dat ik ook met de energie van iemand die zenuwachtig is of nerveus, of haastig is, zomaar inene meehop of het opvang.
Maar ik ben het me heel bewust dat dit gebeurt, dus voel ik waar ik naar
terug mag om mijn rust/balans weer te her pakken.
Heel wat jaren terug toen ik nog auto reed, reed ik mijn eigen tempo,
ik werd dan weleens uitgelachen door een collega, want die racede met een veel te hoge snelheid naar huis.
Mijn auto was niet geschikt om met 130 over de rijksweg te rijden, die begon enorm te trillen en schudden, dus ik reed rond de 100 en zij vonden dat te langzaam en lachtten mij uit.
Ik bleef mijn eigen tempo aanhouden, want dat voelde goed voor mij, tuurlijk wel met het verkeer mee, maar je begrijpt me vast wel.
Het gaf mij rust en lieverd laat je niet gek maken door anders te doen wat lekker voor jou voelt, je eigen tempo.
Hoop dat je er iets aan hebt.
liefs amanna