Lieve Brighteyes
Je raakt me diep in mijn hart. Jouw verhaal , als je het goed vind , wil ik graag kopieeren en uitprinten omdat het me weer wat moed geeft. Ik lees het dan als ik de moed verlies en als ik mijn vader even niet zo sterk kan bereiken. Ik heb vanmorgen over mijn dochter gedroomd en wandelde blootvoets naar haar toe maar op het laatste moment stond ik met mijn voeten in de modder en dacht..oh nee, ik moet helemaal niet naar haar toe , dat wil ze absoluut niet en maakte mijn voeten schoon en ging terug.
De tranen komen nu wel maar ik blijf die kern in me houden dat ik mezelf moet blijven . Dat is wat een van de kernpunten is. Ik kan geen rol spelen van de lieve moeder die helemaal perfekt is en vooral niet ziek. Hoe graag ze dat ook wil, het is niet reeel.
Van mij hoeft ze niet de ideale dochhter te zijn ..al gebied de eerlijkheid te vertellen dat ik dat soms ook wel eens in me heb. Met ideaal bedoel ik dat ik ook eens mag vragen of ze me naar het ziekenhuis wil rijden als het met de bus moeilijk gaat. Ze hebben , want het contact met mijn andere kind is al 12 jaar niet veel maar die heeft alleen het liefst contact met zijn vrienden , een vrije keus in dit leven en dat heb ik ook . Mijn keus is ongeacht wat mensen ervan vinden...Nel zijn , eindelijk gewoon mezelf zijn. Ik heb mezelf teruggevonden sinds een tijd en dat kan en wil ik niet meer loslaten. Wat niet betekent dat ik nu een egoist wordt.
Dank je Lieverd dat je dit hebt geschreven. Het is zo waardevol voor me.
Knuffel van Nel. :idea:
_________________ Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.
|