LICHTWERKERSFORUM

Wil iemand of misschien heel mensen mij vertellen wat voor hem haar vergeving precies inhoud? Want volgens mij is vergeving een soort code woord waar iedereen iets anders onder verstaat.

Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

_________________
*there and back again*

Ik denk inderdaad dat het om inzicht gaat.
Ik kan vanuit een voorbeeld zeggen, dat ik uiteindelijk heb ingezien dat het zo moest zijn dat ik gepest werd op de middelbare school door een paar jongens.
Ik heb hen vergeven dat ze mij pesten en ook mezelf dat ik het liet gebeuren.
Wat dat dan inhoudt is dat ik het hen niet meer kwalijk neem en ook mezelf niet, omdat het me heeft gemaakt zoals ik nu ben.
Daarmee keur ik het niet goed en ook niet af, voor mijn idee.

Heb je hier iets aan?

Liefs,
Saskia

Lieve Vick,

Goh, goed om nog eens bij stil te staan....
Denk dat er nogal veel volautomatisch gaat als ik het zo mag zeggen.
Net zoals jij zegt een code woord.
Is het gewoon geen vervanging voor....
begrip voor elkanders standpunt...? Zonder eens te hoeven worden.

Ben hier gewoon even aan het brainstormen hoor wat er als eerste in mij opkomt.
Namelijk vergeving zou niet nodig hoeven zijn.
Ook al hebben we het gevoel dat we elkaar nogal eens pijn doen.
Uiteindelijk zijn we zelf diegeen die een kleed aantrekt of dat we het laten liggen of elders wegleggen.

Shena

O ja, lieverds. Daar heb ik veel aan, maar ik ga pas morgen antwoorden.

liefs en slaap lekker Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

Vergeven doe je uiteindelijk alleen maar voor jezelf. Vergeven houd voor mij in dat ik neutraal ben geworden over de gedachten die ik heb naar een bepaald persoon. D.w.z. dat ik de persoon weer kan zien alsof ik hem/haar weer voor de eerste keer ontmoet. Als ik dat weer kan weet ik dat ik het mijzelf heb vergeven.

Liefs en warmte, Bigbear

Voor mij is vergeven het loslaten van een door emotie ingegeven energieprint (zoals Steve dat noemt). Kortom iemand heeft iets gedaan waar ik emotioneel op reageerde.

Vergeven gebruiken we meestal bij iets negatiefs maar er kan ook vergeving zijn bij een positieve emotie. Aleen willen we die meestal vasthouden terwijl de negatieve emoties ons bezwaren. En die (negatieve) emotie bezwaart mij door het loslaten niet langer.

Die emotie hecht zich vaak in onze herinnering aan soortgelijke emoties waardoor er een hele berg van dat soort emoties in onze opslagplaats ontstaat. Het loslaten hiervan brengt jezelf weer in evenwicht en ik ben het met Bibear eens, het plaatst je relatie met die ander in een nieuw en fris daglicht klaar voor een nieuwe start.

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

Lieve Ed,

Ik ben liever een MonoBear :wink:

Liefs, Bigbear

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Ruth schreef


Ja dat denk ik dus ook de hele tijd.

Het inzicht waar Ruth en Saskia over schrijven, dat zoek ik ook. En het begrip voor elkaars standpunt waar Shenan het over heeft is ook heel belangrijk.


Ja Bigbear, dat is mooi. Ik heb een keer zo'n relatie gehad. Er bleef nooit iets tussen ons in liggen. Dat was heel mooi. Iedere keer als we elkaar weer ontmoette was alles schoon en nieuw. Ik wist niet dat dat iets met vergeven te maken had. Ik dacht dat het aan die relatie lag, aan de zielsverbondenheid waardoor het mogelijk is om dagelijkse shit onmiddellijk door te trekken.


Ja ja Ed, daar zit dus mijn worsteling.
En het loslaten daarvan.
Er wordt aan gewerkt.

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

:mrgreen: Hi, hi, die vind ik leuk!!! :mrgreen: LOL

Saskia :harhar1:

Beste Bigbear, het laatste waar ik je van zou willen beschuldigen is door mijn beperkte typevaardigheid toch in mijn stukje geslopen. Mijn excuses die naar ik aanneem zeker zullen worden aanvaard!

Licht op jouw monopad!

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

Lieve Ed,

Ik had al begrepen dat het een typefoutje was hoor. Natuurlijk heb ik je al lang vergeven voor deze ontbrekende letter.

Dikke knuffel voor jou.

Liefs en warmte, (Mono)Bigbear

Vick,

Ik heb even nagedacht over je vraag wat is vergeven?
Vegeven is voor mij niet vergeten, want dit is voor mij absoluut niet hetzelfde en ik zou dit niet altijd kunnen.
Vergeven is voor mij wel loslaten, zoals ik ook al in vorige antwoorden lees.

Dan zit er voor mij ook nog een veschil in wie moet ik vergeven?
Mezelf, vrienden, familie,collega's, mensen waarmee ik nog regelmatig een deur mee door moet?
Of is het misschien iemand die ik kan loslaten?
In het laatste geval, laat ik de emotie en de persoon los, althans als het om iets gaat waarbij al mijn grenzen overschreden zijn. Soms wandel je een stukje mee met iemand op zijn/haar levenspad en dan scheiden de wegen weer gewoon. Geen wraak, geen boosheid, gewoon loslaten.
Daarnaast heb je de mensen waarmee je verder wil of moet.
Dan vind ik het altijd belangrijk om eerst een stukje rust te creeeren, voorkomt verdere escalatie, want dat gebeurt er 9 van de 10 keer als je probeert er onmiddelijk uit te komen.
Neem de rust, laat de emotie los en ga gewoon verder waar je voor die tijd gebleven was of begin opnieuw.

En misschien wel het allerbelangrijkste, kijk waarom dit bij je deze emotie opriep. Lag het aan de persoon, verkeerde moment, verkeerde tijd, verkeerde uitspraak...
Want voor mij geldt absoluut ieder ander houdt ons een spiegel voor.
Wat heb je ervan geleerd? Want niets gebeurt voor niets en die ander was er even voor je om te spiegelen en was misschien zelfs wel een leraar voor je. Maar dit alles kan je pas zien als de emotie voorbij is.
En misschien kun je dan zelfs dankbaar zijn voor de les die je eruit geleerd hebt.

Mery
Licht en liefde voor allen

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Vergeven vind ik toch wel raar. Ik heb nog nooit iemand kunnen vergeven.

Het enige wat ik heb kunnen doen is bepaalde situates aankijken die door mij en iemand anders heel verschillend geinterpreteerd werden, waardoor we door die situatie steeds verder van elkaar weg kwamen te staan.

En dat deed pijn.

Als ik, alleen of samen met de ander, die situatie nog eens een keer kan aankijken en het ook eens van een kant bekijk die ik nog niet gezien had, dan lost dat de afstand die ik gecreerd heb tussen de ander en mij weer op. En dan zijn weer een stukje meer alleen en all-een.

Dan kan ik weer vrijer bewegen, dan is het alsof er een stuk lijm tussen de ander en mij losgeweekt is, waardoor ieder weer zijn dingen kan doen.

Ik weet niet wie ik dan nog moet vergeven, als zo'n proces afgerond is.

Dat is een stuk van Jezus wat ik niet snap. Als ik op zielsniveau ben met iemand anders waarmee ik hier een interpretatieprobleem had, dan is dat op dat niveau er niet.
Maar zogauw als ik incarneer zal ik dat toch moeten aankijken, anders blijft het op 3D niveau altijd voor een verwijdering tussen ons zorgen.

Snapt iemand dit?

liefs

Adrian