LICHTWERKERSFORUM

Kennen jullie de film the sixt sense met Bruce Willis? Vorige week is de film er toevallig nog op geweest.

Op een avond raakte onze middelste zoontje in paniek want er stonden twee kinderen in zijn kamer, een meisje en een jongetje waarschijnlijk haar broertje hij zag ze en ze zaten onder het bloed. Heel beangstigent voor zo`n kereltje natuurlijk en wij als ouders wisten ons ook even geen raad. Of ik nu voor mijzelf een beeld eraan heb gegeven of dat dit een werkelijk ingeven was weet ik niet meer maar ik zag ze ook voor mijn geestesoog en het zag er voor mij uit als twee verdwaalde kindjes die waarschijnlijk verongelukt waren. Ik ben dezelfde dag meteen salie gaan kopen en heb het hele huis ermee gereinigd en hulp gevraagt om de kindjes verder te begeleiden. Dit alles heeft toen blijkbaar gewerkt want onze zoon kon weer rustig slapen.

Eergisteren schrok ik wakker van twee koude voetjes tegen mijn lichaam en bleek dat twee jongens bij mij in bed waren gekropen hèèrlijk even naliggen en rustig wakker worden. Onze oudste zoon was heel kalm en vroeg me meteen naar beneden te gaan want hij wilde me wat vertllen maar kon dat op dat moment nog niet omdat hij nog wat angstig was. Hij vertelde mij dat er een jongetje op zijn kamer was van een jaar of 8/9 en hij had rood haar en sproetjes. Verder droeg hij een truitje met knoopjes en rood/witte ruitjes, en een spijkerbroekje. Volgens mijn zoon was het niet van deze tijd het was aardig ouderwets en versleten wat hij aanhad. Ik heb geprobeert de angst bij hem weg te halen door hem te laten verplaatsen in dat jongetje die misschien wel de weg kwijt was en dacht van heej, een jongetje van mijn leeftijd laat ik eens bij hem gaan kijken en dat ging allemaal best okee. Ik was ook zo trots op onze zon hij hield zich zo flink en was echt heel kalm heb hem bedankt voor zijn vertrouwen omdat ik het fijn vond dat hij dit deelde met mij. Maar nu zit ik met een vraag.

Het is een jongen die net als ik hooggevoelig is en ook heel open is t.o.v. alles wat er om hem heen gebeurd als de hond zich pijn doet huilt hij ook mee letterlijk. Nu zat ik met hem te praten of het misschien een idee was om een beschermingsjasje of ei samen te maken of schilderen zodat hij dit niet kon vergeten en altijd beschermt is, en alleen alles wat goed voor hem is binnen mag komen en wat niet goed voor hem is meteen wordt terug geketst naar de ontvanger zoiets. In mijn beleving is hij nog te jong om te kunnen beseffen wat het verschil is tussen medelijden en medeleven. En angst ja dit vind ik best lastig omdat ikzelf ook vele angsten heb gekend en ik weet nu wel beter daarmee om te gaan maar ja mijn kind zal hier toch ook zelf doorheen mogen en ik kan hem hierin alleen bijstaan. Hoe staan jullie hier tegenover? Vinden jullie het een mogelijkheid om een beschermingsiets voor hem te schilderen zodat als hij ernaar kijkt niet vergeet om dat te dragen? Of hebben jullie zoiets van Nee niet doen want dan maak je al dat hij zich ergens voor zou moeten beschermen. Ik vind het zo lastig omdat ik voor mijzelf zoiets heb als ik mijn waarheid uitdraag en gewoon Liefde Ben dan heb ik geen bescherming nodig, het is puur voor de safety als ik in de angst zou schieten en aangezien ik nog niet verlicht ben en nog steeds gewoon mens met een ego is het misschien toch raadzaam dit wel te doen. Het mooie van delen is dat je al schrijvende vanzelf het antwoord mag tegenkomen he :wink:

_________________
*there and back again*

Ik vind het een prachtig topic.
En volgens mij ben je een topmams Brighteyes.

Persoonlijk denk ik niet dat het er heel erg toe doet welke vorm van bescherming je aanbiedt. Wat mijns inziens wel heel belangrijk is, is dat je er net zo gewoon mee omgaat als met alle andere gebeurtenissen uit hun kinderleven die ze je komen vertellen.
Als ze verdrietig zijn over een slecht cijfer op school, dan ga je waarschijnlijk samen met het kind kijken hoe dat voor een volgende keer te verbeteren valt. Schrikken ze zich het apelazerus van een paar verongelukte kindjes dan kan je ze leren gewoon hallo te zeggen en te vragen wat ze komen doen.

Net zo als je ze leert telefoneren. Als je ze leert telefoneren, dan leer je ze ook dat ze niet hoeven te praten met mensen met wie ze niet willen praten. Dat ze Nee mogen zeggen. Dat ze hun naam en adres niet moeten geven aan mensen die ze niet kennen etc.
Hoe beter ze zaken als persoonlijke ruimte op een psychologisch niveau gaan begrijpen. Bijv. dat je mijnheer X niet binnen wilt laten en dat je dat ook niet hoeft omdat het jullie huis is. Met des te meer gemak zullen ze die assertiviteit mee gaan nemen wanneer er verschillende werelden door elkaar gaan lopen.
Ze hebben het recht om iedere ongenode gast weg te sturen. Zowel ongenode gasten in een fysiek lichaam als zonder fysiek lichaam.

Ik denk dat jouw kinderen rijk zijn.
Zowel met hun begaafdheid als met een moeder met wie ze er over kunnen praten.

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Nou lieverd, ik denk dat alle hierboven genoemde tips mogelijk zijn, het hoeft natuurlijk niet bij een optie te blijven.
Hij mag iedereen en alles wegsturen, dat is regel een.
Je mag hem ook lezen zichzelf te beschermen, maar pas op, dat het geen overload wordt, dat hij continue in zijn bolletje, of ei gaat zitten.
Dat hij dit alleen doet, als het heel erg bedreigend voor hem wordt.
Want zulke hoog sensitive kinderen pikken natuurlijk de hele dag dingen op.
En al die gevoelige kindjes, zullen toch moeten leren functioneren in deze maatschappij.
Als ik nou even een lijntje probeer te leggen naar jouw zoon, zou ik samen met hem een tekening, of schildering maken, van een heel mooi licht plekje, niet om daar zelf in te gaan zitten, maar om alle ongewenste bezoekers naar te verwijzen.
Tegen een volwassene zou ik zeggen, stuur ze naar het licht, maar voor jouw zoon zou ik er een andere naam voor verzinnen.
De lichte wereld, of het poortje naar het licht.
Hem laten omringen met spiegels is voor degene die hem opzoeken een kwelling, immers dan blijven ze heen en weer stuiteren.
En Ruths idee van een knuffel, een beschermbeer, is natuurlijk klasse.
Heel gek, maar ik hoor/voel zoiets, als ome Willem?
Fijn dat je zoon zijn verhaal zo goed kwijt kan bij jouw.
Heerlijke kinderen.
Heerlijke ouders.

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Hi Lieverd,

Jij kent je kinderen als geen ander.
Wat ik zie is dat het heel belangrijk is dat jij samen met hem
in dit proces van 'zien'en 'voelen'mee kan blijven lopen.
Hoe je het beste ermee om kan gaan? Er zijn zovele mogelijkheden,
en de beschermknuffels zijn heel lief.
In ieder geval is het heel belangrijk dat hij zich in zijn eigen kamertje
heel veilig blijft voelen, en in en zijn eigen omgeving, maar ook
voelt dat hij zelf hier in kan kiezen.
Dus eigenlijk heb ik ook geen pasklaar antwoord, maar ik voel dat
jij al schrijvende er weer mee aan de slag bent gegaan.
Toch heb k ook zoiets, verwonde kindjes? is er misschien op school
iets gebeurd of in de omgeving?
Lieverd wens je en jouw lieverd inzicht hierin.

Knuf en Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna

:lol:

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

Zelf heb ik als kind ook de nodige mediamieke (zo heette dat toen nog) ervaringen gehad. Dus kan ik een beetje uit eigen ervaring spreken.

1. Het is belangrijk dat je jouw kinderen duidelijk maakt dat dit heel normaal is. Dat zielen van mensen die dood zijn gegaan in de tussenwereld tussen onze wereld en de hemel kunnen blijven hangen en dat die vaak bij ons aankloppen.

2. Maak je kinderen ook duidelijk dat die zielen in onze stoffelijke wereld niet echt iets kunnen uitrichten zodat ze er nooit bang voor hoeven zijn. Die bebloede kinderen zien er alleen zo uit omdat dat hun laatste herinnering aan hun leven als mens was.

3. Het is heel mooi als deze zoekende zielen bij je aankloppen omdat je ze kunt helpen te beseffen dat ze dood zijn. Ik meen dat dat ook in die film uiteindelijk gebeurt. Je kunt daarna vragen of een helper hen wil komem halen maar in mijn ervaring zijn die al meteen op het moment zelf aanwezig en nemen de zielen over zodra ze bewust zijn dat ze dood zijn en leiden hen naar het licht of de bekende tunnel.

4. Verder is het van belang dat je kinderen begrijpen dat ook zij hulp krijgen en helpers bij zich hebben. Die kunnen ze aanroepen. Mijn kinderen hebben veel hulp gehad aan een overleden vriendje. Als zij een ervaring eng begonnen te vinden dan riepen ze hem op. Een ziel die geroepen wordt komt over het algemeen en omdat onze tijd niet echt bestaat zijn zij er ook meteen. De beste bescherming zou dan ook wel eens kunnen zijn dat zij een beschermer uitkiezen, iemand die ze kennen en vertrouwen die al overleden is. Als zij spontaan zielen kunnen zien dan kunnen ze vast ook zielen zien die ze oproepen.

5. Misschien het balngrijkste staat in de reactie van Vick, je hoeft geen contact te hebben, je kunt gewoon duidelijk zeggen dat je wilt dat ze weggaan. Je helpt hen dan niet maar bijna altijd zullen ze ook echt weggaan. als je dat maar met voldoende overtuiging zegt. Kinderen begrijpen dat vaak niet want wat er gebeurt trekt hen aan omdat ze nieuwsgierig zijn.

6. Tot slot heb ik als kind al een eenvoudige techniek geleerd. Wanneer je je armen voor je borst kruist (rechterhand op linkerschouder en linkerhand op rechterschouder) en tegelijkertijd je enkels over elkaar heen legt dan sluit je jezelf volledig af en kan een vreemde energie of ziel geen contact met je houden. Het is goed als kind om te weten dat jij het kunt beeindigen.

7. Stimuleer ze iedere ervaring aan je te vertellen. Sommige contacten zijn geneigd erg indringend en aanhoudend contact te maken. Dan moet je echt moeite doen van ze af te komen. Het is goed als je weet dat ze last hebben van een dergelijke klever want dan kun je helpen ze daarvan los te maken.

Wat een prachtig geschenk om zulke bewuste kinderen te hebben! Mijn advies is geniet er vooral van! Ze hebben al het gereedschap bij zich om hier in het leven te kunnen slagen dus met hen komt het vast wel goed.

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

:lol:

_________________
licht op het pad van alle lichtwezens.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Mijn moeder en ik vonden het normaal dat we zo nu en dan wat waarnamen. Vaak ook samen tegelijk.. erg bijzonder.. ik heb mij hierdoor nooit ''anders'' gevoeld en ging er eigenlijk ook nooit mee te koop lopen.. was als iets normaals.. wat sowieso bij ons hoorde..

Pas later werd ik mij steeds bewuster en ja er nu op terug kijkend is toch wel mooi dat ik vele dingen samen met mijn moeder kon ervaren.. op dat gebied...

Volgens mij als ik allemaal zo lees.. ben je goed bezig :wink:

_________________
'' Als u datgene wat u nodig hebt aan de ander geeft, heeft u 't niet meer nodig, want u hebt 't al anders had u het niet kunnen geven ''

Lieve mensen

Ik ben in totaal zo`n 2 uur bezig geweest met jullie allen persoonlijk een reactie terug te schrijven en op verzenden gedrukt en alles is foetsie gewoon verdwenen ik moest mijzelf weer opnieuw inloggen. ik vind dit diep triest en snap niet waarom? Maar het forum liep zowiezo al traag vond ik nou ja, dan doe ik het maar even zo en hoop dat dit wel door mag!

Ik ben jullie allemaal heel dankbaar voor de tijd en energie die jullie hebben genomen om te reageren en zitten mooie suggesties bij waar ik wat mee kan en ook vele die wij al toepassen bedankt hiervoor.

Warme groet Brighteyes :wink:

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Hi Nel, bedankt voor de tip, zal ik inderdaad doen de volgende keer.

dag brighteyes,
bijzonder hoor deze ervaring die jouw kinderen hebben.
Ed en Nel en ook de anderen, hebben al zeer goeie raad gegeven.
Messchien nog iets erbij van mezelf?

ik was 7 jaar toen bij mij allerhande zakens bewaarheid werden.
Mijn kleinkinderen, vooral fientje van 7j, begint ook al gevoelens te lezen.
zo begint het in mijn familie. Heb het allemaal zelf moeten uitzoeken tot ik op het doodsbed van mijn grootmoeder (moederszijde) leerde dat mijn heldervoelendheid en wat ermee samenhangt, afkomstig is van haar.
:? het is vooral belangrijk te weten:....... dat sommige mensen, en zekers gevoelige kinderen, een lichtje zijn in de duisternis voor zieltjes die hulp nodig hebben, en dat ze zelf beslissen of ze deze zieltjes willen ontvangen of niet. Met andere woorden, is het te beangstigend, dan kan jouw kind zo vrij zijn om te zeggen, "hela jongens, die hoef ik niet, jullie maken mij bang met jullie onverwachte bezoekjes" "laat me aub met rust en ga in liefde in het licht" Kort gezegd dus.
messchien is het nodig ze te vertellen, als ze het al kunnen begrijpen, wat sterven eigenlijk is en hoe het normaal gezien beleefd wordt.
:arrow: hier volgt een verhaaltje:
toen mijn grootmoeder in coma kwam en naar het ziekenhuis werd gebracht om te sterven, beleefde ik het volgende:
ik kwam de ziekenhuiskamer binnen, zag haar liggen, rochelend op het bed. Over haar lichaam en halve kristallen cirkel (van hals tot 1ste chakra) die gevuld was met bewegende deeltjes. Deze deeltjes zijn gedachtendeeltjes die opgeslagen waren in haar organen tijdens haar leven en die bij het stervensproces en afwerking meemaken. Je kent het fenomeen wel, je leven aan je ogen zien voorbij gaan.
Ik had toen rozenolie (essence) bij mij, deed er wat op mijn handpalmen en magnetiseerde haar en chante de volgende mantra,

I am the licht of the heart
shining in the darkness off beeing,
and changing all into the golden treasury of the mind off christ,
I am projecting mine love, out, into the world
to erase all errors, and to break down all barriers
I am the power of infinity love, amplifying itself,
until it is victorious world without end.

deze mantra is zeeg geschikt bij stervensbegeleiding.
Mijn man hield toen de wacht bij de deur, ik magnetiseerde de lieve schat onderwijl. Ze werd rustiger.
Toen dacht ik, ach lieverd, ik zou zo graag willen weten hoe het nu gaat met jou. Mijn gedachten waren nog niet koud, toen ik eenlichtflits in mijn derde oog kreeg, vol Liefde, schoonheid, tederheid, dank u en lichtvolle liefde. Al ineen. Het was prachtig. Het was mijn taak geweest deze mooie engel te mogen begeleiden.

Voor mijn kleinkinderen, heb ik een pracktischer oplossing gevonden.
Zij kregen een dromenvanger in hun kamer. voor hun helpt het, het geeft ze een gevoel van veiligheid en zekerheid.

Messchien heb je iets aan dit verhaaltje???
In elk geval, rozengeur is de hoogste frequentie en begeleidt ze in Liefde.
Messchien kun je daar ook iets mee.

In feite is alles zo normaal maar ze zijn wat jong om dit messchien al te aanvaarden. Heel leuk dat ze zo'n fijne moeder hebben waar ze terecht kunnen en die luisterd en begrijpt. Dit is ook bijzonder;

fIJNE GROETJES :D maddy/merlia

_________________
Geloof in jezelf. Fijne groetjes van Merlia

Dankjewel Merlia voor je bijdrage en ik heb zeker iets aan je verhaaltje :wink: Dit is trouwens voor het eerst dat ik een ervaring lees, waarin je verteld over Heel boeiend. En wat een prachtige taak om dit te mogen begeleiden.

Dat van de rozenessence neem ik zeker mee en de mantra zal ik eerst proberen te vertalen.

Liefs van Brighteyes :wink: