LICHTWERKERSFORUM

Ik vraag me wel eens af waarom mensen zichzelf niet precies goed genoeg vinden zoals ze zijn. We leren doordat we om ons heen kijken en een (verkeerd) beeld van onszelf te maken dat iedereen ons prachtig vindt, behalve wijzelf. Wijzelf hebben een heel ander beeld van onszelf gemaakt en vinden allerlei dingen die we zouden moeten veranderen. Intussen vergeten we te leven en zitten alleen maar vol met dingen die we moeten vernaderen. Logisch dat veel mensen gestresst rondlopen.

Toen ik heb leren inzien dat het allemaal gaat om eerst jezelf te accepteren en te stoppen met vergelijken is er veel voor mij veranderd. Ik hoef niets meer te verbeteren want ik ben precies goed zoasl ik ben. Ik ben perfect gemaakt en zou het zelf niet beter kunnen doen. De manier waarop ik vanzelf ademhaal, bloed rondpomp, eten omzet in energie, wonden automatisch genees, hoe zou ik dat zelf maar kunnen evenaren? Dus begin ik er niet eens aan. Maar als ik die dingen bekijk en niet of ik te dik, te dun, te lelijk, te groot, te oud, te bang, te zelfverzekerd etc, etc, etc, ben, dan pas kan ik gaan genieten van alles, want er valt zoveel te genieten van het leven. Dus stop met vergelijken en wees vrij. Het is jouw eigen keuze!

Liefs en warmte, Bigbear

goed gezien Bear

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

8)

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna

Waar vind ik dat knopje zodat ook ik dat kan omdraaien en jouw gedachte volledig voel :cry:

_________________
Respect is everything!

Ben het helemaal met je eens. Velen van ons zoeken buiten zichzelf, misschien ook omdat in jezelf kijken eng is.

Toch ben ik er van overtuigd dat zolang je niet onvoorwaardelijk van jezelf houdt - en dat wil voor mij zeggen dat je onvoorwaardelijk van ieder afzonderlijk aspect van jezelf houdt en dat volledig aanvaardt zoals het is - ben je naar mijn mening nooit in staat onvoorwaardelijk van een ander te houden.

Wil je dus je eigen goddelijkheid ruimnte geven om vololedig tot zijn recht te komen, dan moert je bij het begin beginnen en dat is aanvaarden wie je bent tot in ieder aspect, ook de meest duistere aspecten die ook in je huizen. Weet daarbij dat buiten dit spel achter de sluier goed en kwaad, licht en duister niet in die vorm bestaan zoals wij die kennen. De polariteit wordt achter de sluier beschouwd als een van de grootste grappen in dit spel op aarde, maar wij geloven er op een of andere manier heilig in en durven die duistere kanten van onszelf niet te aanvaarden.

Je bent volmaakt zoals je bent want je bent een uiting van je hoogste zelf en dat hoogste zelf is goddelijk.

Mooie topic....ik krijg er kippenvel van (op een perfecte manier) :wink:

Voor mijn gevoel zijn we allemaal perfect in onze imperfectie. Ik in elk geval want ik mag nog een boel leren en heb vast nog een behoorlijk aantal kansen en spelrondes te gaan eer ik zó PERFECT ben dat ik weer één ben met mijn bron en zover ben dat ik vanaf de "andere" kant mee mag blèèren: "ga hier nou toch naar links muts...NAAR LINKS...zucht...je luistert niet....kom hier dat ik je knuffel dove kwartel...."

En tot die tijd ploeter ik vrolijk voort in dit spel waar ik zelf voor gekozen heb, vaak niet luisterend naar de goede raad van mijn Gidsen en Engelen....niet omdat ik niet wil maar omdat ik gewoon even doof ben...maar wél werkend aan mijn imperfecte perfectie.

Knuf, Dak