LICHTWERKERSFORUM

Laatst liet ik iemand een van mijn geschreven stukjes lezen.
Hij vroeg: wat vind je er zelf van?
Ik gaf mijn commentaar (aardig stukje, beetje lang mag iets minder rommelig en een aantal zinnen lopen niet...) en de heer merkte op: nou zeg, jij bent wel erg perfectionistisch. Jij mag ook leren om tevreden te zijn met jezelf.

Hmm...ik gaf hem gelijk maar eigenlijk bleef er iets hangen van zijn opmerking.

Ik herinner me een theatergezelschap (eigenlijk meerdere nu ik er zo over nadenk) die dezelfde opmerking maakte tijdens een evaluatie.
Sterker nog, er werd gezegt: je kunt NIET dezelfde eisen stellen aan onze mensen als wat je van jezelf eist.
Oei, daar is het nog uren over gegaan met de slotsom dat ik te perfectionistisch zou zijn.
Vanacht werd ik opeens met een schok wakker wetende dat dit gewoon niet (meer) waar is.
Waarmee ik met een klap alle eensluidende opmerkingen afgewerkt heb.

Is het zo dat wie dan ook te perfectionistisch kan zijn?
En dat we mindere eisen moeten stellen aan onszelf en de mensen waar we mee werken?
Ik vind dit eigenlijk onzin.

Iemand betichten van een te groot perfectionisme wil eigenlijk zeggen dat je onderdrukt wordt in je verlangens en je toewijding.
Leve de Gulden Middenweg. :?
Ik denk dat juist door het perfectionisme de mooiste en grootste uitvingen/kunsten/technieken/oplossingen en resultaten zijn bereikt.
En dat we dan medemensen zoeken die dezelfde compassie aan de dag leggen is een goed ding zou ik zeggen.

Men mag hoge eisen stellen aan medewerkers.
Waarmee al snel duidelijk wordt wie deze compassie deelt.

Lieverds, wat vinden jullie van perfectionisme?
Zijn jullie het eens met deze man?

_________________
*there and back again*

Lieve Ruth,

Perfectionisme heeft te maken met controle, verwachtingen. Dus ja, ik ben het met de man eens. Perfectionisme heb je zelf vaak last van. Mensen zijn wel perfect zoals ze zijn, maar dat wil niet zeggen dat ze goddelijk zijn en geen fouten mogen maken. Bij ons op het werk zeggen ze altijd: iedereen heeft recht op zijn eigen fouten. Daar zit veel in vind ik.

Liefs en warmte, Bigbear

Ik denk dat een heleboel uitvindingen enz, enz een grote toevalstreffer zijn, merk op hoe ik treffer naast toeval zet.
Dat ze een bijproduct zijn, van de zoektocht naar iets anders.
Neem Organon Oss nou.
Weet je hoe die zijn begonnen?
In een zoektocht naar verwerking van het slachtafval van Hartog/Zwanenburg, ontdekte men de genezende werking van sommige bijproducten.
Ian Flemming ontdekte bij toeval de peniciline op oud beschimmeld brood.
In beide gevallen was men op zoek naar iets totaal anders, maar vond iets dat wereldwijd bekend zou gaan worden.
Ik denk dat de dromer een wijdsere blik heeft dan de perfectionist.
Waarom?
De dromer houd alle mogelijkheden open en de perfectionist streeft naar een eindresultaat en zal alle bijkomstigheden gelijk uitschakelen.
Neem een man als Bach; stokdoof en toch zulke prachtige muziek componeren!
Waarschijnlijk kon hij wel horen in andere dimensies( de 5e wellicht) zijn drang om te componeren heeft niets met perfectionisme te maken, alleen met passie.
Jij perfectionistisch?
Geloof ik niks van!
Wel gepassioneerd.
Gelijk een Bach.
Jij bent een dimensieweefster, waarbij fantasie, realiteit, abstractie en dromen samen komen in een werveling van energiën en deze in goede banen weet te leiden tot je jouw beeld gerealiseerd hebt.
En omdat vele mensen je hierin niet kunnen volgen, zien ze alleen jouw bevlogenheid.
Gelukkig weet ik dat jouw solide lijkende wegen geplaveid zijn met dromen.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

_________________
*there and back again*

Nu........
Want wat vandaag perfect is, kan morgen anders zijn en toch perfect, maar ja, morgen is het ook NU.

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Hi Lieverd

Perfectionisme?

Hmmmmm wat voor de een perfectionisme is?
Volgens mij voelt iemand die daar kommentaar op heeft dat het voor zichzelf op de wijze waarop de perfectionist zijn doel ziet, niet haalbaar is.
Ik denk dat het inderdaad is of de passie gedeeld wordt.
Want zie met iemand waar je de passie mee deelt, daar kan je je doel in zicht zien.
Men heeft tegen mij ook wel gezegd dat ik te perfectionistisch ben, maar voor mezelf voel ik dat niet, ik voel heel vaak dat ik het niet heb gehaald, als je snapt wat ik bedoel.
En kritsch naar je schrijfsel kijken, waarom niet, want is die meneer een professional? Kan hij daar over oordelen?
Als iemand iets schrijft dan wordt het naar de uitgever gestuurd en dan wordt er toch ook kritisch naar gekeken en geschrapt, vraag maar aan zonne-elfje, bij haar was het toen ook een heel proces, van schrijven enherschrijven.
Maar kan natuurlijk ook dat de schrijfsels niet uitgegeven gaan worden, dat weet ik niet, maar dan is het gewoon goed toch?
En zoals jijnu BACH en zo aanhaalt, lieverd als je vanuit een andere dimensie schrijft, tja waar nog niet iedereen in zit, dan kan men toch ook niet daar in meevoelen? DAar zit denk ik ook iets.
Laat je niets op de mouw spelden door mensen, het denken, want het is goed zoals het voor jou goed voelt :wink:

Amanna

_________________
Listen

I calm my mental turmoil so that I can listen to my heart.
I discover the small inner voice and I let it guide me.
I trust it totally, for I know that my intuition always
leads me towards my place within the heavenly plan.
Amanna

Perfectionisme: het streven naar volmaaktheid.
Dat is de bijdrage van een woordenboek.

Ja inderdaad Miek, het is een relatief streven wat enkel nu kan gelden.
En hoewel je altijd naar strax streeft bij perfectionisme, bepaal je NU wat je strax wilt bereiken.



Bemoedigend deze Amanna.
Zegt dus iets over de ander maar niet over je eigen waarneming.
Want iemand kan zeggen: dat lukt je nooit.
Misschien lukt het mij wel?
Toch kun je inderdaad niet van iemand verwachten (en zeker niet eisen!) dat hij/zij in dezelfde frequentie zit, klopt!
Maar, en dan is het precies zo je zegt, als de ander hetzelfde doel heeft als jij vul je elkaar aan i.p.v. elkaar tegen te werken.
Eigenlijk is dat wat ik bedoel.
En dan voelt het precies niet als perfectie maar als het vervolmaken van je gestelde doel.

:lol: Moon, ik snap wat je bedoelt.
Dank voor het compliment.
Het is ook een vingerwijzing naar tevredenheid.
Probeer eens vrede te zoeken met wat je al wel gedaan/gemaakt/bereikt hebt.
De bevlogenheid vind ik inderdaad een mooi woord.
Het naar de aarde halen van je idee.
En dat zo goed mogelijk willen doen.

Hmm....Chaterly....
Lady Chatterley's Lover misschien?
Een roman van D. H Laurence.
Bewerkt tot een opera.
Maar het is dus een boek.
Het stampende mannetje zou een dirigent kunnen zijn in Engeland waar op dit moment de repetitie van deze operabewerking gaande is.
En de pluche gordijnen ...muziektheater wellicht?
Frustratie en machteloosheid omdat het orkest er weer eens naast zit?

Mooi metafoor van iemand die driftig wordt omdat het niet lukt...
:?:

_________________
*there and back again*

Lieve Ruth,

Er bestaan denk ik veel verschillende vormen van perfectie.
De perfectie van Michelangelo. De perfectie van Bach en Mozart.
De kunstenaar wil het beeld (geluid, schrift e.d.) perfect naar buiten brengen. Dat heb ik al als ik een stukkie schrijf. door mijn verblijf op verschillende fora is dat soort perfectionisme heel erg afgenomen, maar als ik werkelijk een artikeltje schrijf, dan schrijf ik en dan herschrijf ik en dan herschrijf ik en dan herschrijf ik en dan herschrijf ik en daarna misschien nog vier keer. Totdat ik het goed genoeg vind. Ik heb er ook plezier in om het helder, duidelijk, prettig leesbaar en wat ik noem "rond" te maken

Maar er zijn veel meer levensgebieden dan het naar buiten brengen van dat wat in ons leeft. Mijn huishouden is verre van perfect, met mijn geld ga ik al helemaal niet perfect om. Ook in de omgang met mensen maak ik fouten.

Ik vind wel dat je inderdaad niet aan de mensen om je heen dezelfde eisen kunt stellen als je aan jezelf doet. Ik denk dat de eisen die ik aan mijzelf stel gewoon veel hoger zijn dan die van de meeste mensen, die mensen hebben ook een totaal andere levensopdracht, daar mag ik mijn maatstaven nooit aan opleggen.

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Lieve Ruth,



Alles is al perfect zoals het is. De zonnebloem, de bij, de mens. Alleen wij mensen hebben de overtuiging opgedaan dat wij mensen niet perfect zijn. De ene is te dik, te dun, te ..... wat dan ook. Dat is een illusie. Want als we daar doorheen kijken is het weer perfect.

Iets perfect willen doen is net zo'n illusie. Je doet wat je doet en hoe zou je het meer perfect kunnen doen? Dus heeft het wel degelijk te maken met controle houden hierover. Iets perfect willen doen is proberen controle te houden over het resultaat. En juist in dat controleren kan enorm veel energie in weggestopt worden. Alles wat je doet is al perfect, want als je het beter zou kunnen hebben gedaan, had je dat toch al gedaan?

Liefs en warmte, Bigbear

_________________
*there and back again*

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*

_________________
*there and back again*

Beste Ruthazel

Je kunt inderdaad de perfectie van de schepping zien in een zonnebloem, maar de perfectionist zal dat niet zien. Die ziet dat in dat mooie rijtje zaadjes die ene net te dik is en die andere er verkeerd in zit terwijl van die derde de kleur niet deugd.

Zelf streef ik perfectie in mijn werk na maar ook in mijn handelen en daden. Toch relaiseer ik mij dat anderen er wellicht voor kiezen niet in die mate perfectie in daad en gedrag na te streven en daarvoor mogen ze toch uiteindelijk kiezen.

Vervolgens heb ik de keuze om wel of niet met die anderen samen te werken, maar als je een ware perfectie nastrever bent, dan zul je al snel ontdekken dat er weinig mensen overblijven om mee te werken als je jouw eigen waarden gebruikt als toetsteen om te bepalen of je met iemand wilt samenwerken.

Jij lijkt een creatief beroep te hebben en velen die hun creativiteit ruimte geven hebben juist de neiging om geen perfectie na te streven ondeer het mom dat dan de creativiteit wordt gehinderd of zelfs geblokkeerd.

De vrije keuze van ieder mens laat hem/haar ruimte om voor de eigen invulling te kiezen. Dus kies zelf voor wat jou past maar laat die anderen ruimte voor de eigen keuze binnen grenzen die voor jou werkbaar blijven, dat is mijn raad.

_________________
*there and back again*

Analyse gewist....

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Krijg een beetje de indruk dat mijn reactie op de eerste vraag van Ruthazel wat ondergesneeuwd raakt in de reacties en analyses van mijn persoontje. Dat mag overigens best maar haar vraag was ben ik te perfectionistisch.

Mijn reactie daarop is de beschrijving van de reactie van een perfectionist op een aspect van de op zich perfecte schepping: de zonnebloem.

De perfectionist zal zo letten op de details dat de volmaaktheid van deze zonnebloem aan de perfectionist voorbij gaat, er is slechts oog voor een niet perfect detail.

Het voor jezelf nastreven van perfect zijn in gedachte en daad ofwel in je creatie maakt je nog geen perfectionist, tenzij dit streven al het andere overwoekert en er nog slechts aandacht is voor het niet volmaakte detail.

Het van een amder eisen dat die dezelfde drang tot perfect zijn nastreeft lijkt mij in strijd met de vrije keuze van die ander. Je mag de idee aanbieden maar als die af wordt gewezen dan is dat gewoon zo.

Zelf kun je je dan afwenden maar liever respecteer ik de ander en probeer tot een werkbare relatie te komen.