Hallo lieverds,
Wat fijn hier weer te zijn, wat is er veel gebeurd bij jullie, maar ook bij mij.
Werk weer volledig, ga van baan veranderen (jippie).
Wordt steeds gevoeliger. Pak dingen over van anderen, zelfs hele trauma's uit vorige levens. pfff. Gelukkig herken ik het nu en weet hulp te vragen om dit allemaal weer te verwijderen en terug tegeven.
Laatste een vreemde ervaring gehad. In de sportschool wordt na een bepaalde groepsles altijd een ontspanning gedaan. Hele zware muziek wordt daar bij opgezet. Vind ik nooit prettig, maar ik kon me er tegen verweren. Vorige week dus niet. Was lekker ontspannen en blij weer deze les bij te wonen. Bij de ontspanning ging ik behoorlijk diep. Ik werd de donkerte ingetrokken, behoorlijk nare situatie kwam ik in tercht. Trauma, angst. Voelt raar, kan niet van mij zijn. De muziek houd op maar ik zit er nog midden in. Langzaam en met moeite lukt het me mijn ogen te openen en naar de kleedkamer te gaan. Daar, na een hoop tranen, trillen en bibbers weer voldoende bij mijn positieven om naar huis te kunnen. Thuis zwaar eten, om te aarden, maar gaat toch niet lekker. Mijn zicht wordt anders! alles aan de rechterkant in mijn gezichtshelft begint te storen, als storing op een tv! Help, wat eng. Ik weet genoeg van de hersenen om te weten dat het niet aan mijn ogen ligt, maar dat mijn linkerhersenhelft een storing heeft of zo iets. Hulp gevraagd en na een uurtje voel ik mij een stuk beter. Mijn zicht is weer normaal, mijn trillen is voorbij. De dagen erna hoofdpijn, aan de linkerkant van mijn hoofd...
Bij navraag blijkt de "muziek" te bestaan uit alphagolven. In de jaren 60 ontwikkeld om invloed te hebben op de hersenen. Werkt dus inderdaad, maar bij mij de verkeerde kant op. Op de sportschool verteld. Voor mij wordt andere muziek gebruikt of ik krijg een seintje en ga dan eerder uit de les.
Na deze ervaring ben ik weer bang. Bang dat ik weer dingen van anderen oppak. Continue mijn schermen omhoog en teruggeven wat van anderen is. Wat vermoeiend. door mijn angst weer slechter aarden, meer moeite om me te beschermen, meer moe, meer onzeker enzovoort enzovoort.
Net een kaartje getrokken. doe je rookgordijn opzij en laat zien wie je werkelijk bent. benut je talenten en je waarden.
Maar wat zijn dan mijn talenten? ik weet het niet meer. Na een jaar van interne veranderingen voel ik mij wel een stuk sterker, maar weet ik niet meer wat ik nou kan of waar ik nartoe moet of wat dan ook. Ik dobber maar rond. Weet niet waar heen. Voel me zinloos en hulpeloos tegelijk. Dit gaat wel weer over weet ik, maar zie het nu gewoon even niet zitten.
Heeft het te maken met de ervaring van vorige week?
ik weet het niet.
Veel liefs
Madelief (inmiddels zonder "je")
|