LICHTWERKERSFORUM

Tja, dit is een lastigheid in m'n leven waar ik al heel lang mee worstel..

Ik heb duidelijk twee verschillende energiestromen; de ene is naar buiten gericht, onder de mensen, actief, dit is hoe de meeste mensen mij kennen, mijn persoonlijkheid.
De andere is naar binnen gericht, zoekend, passief, binnen blijven, geen afspraken, voor me uit staren of bewust contact met m'n innerlijke bron.

Tot zover herkenbaar voor velen, denk ik, maar... ik kan het niet sturen, welke van de twee naar voren komt. Ik weet niet van te voren hoe ik me voel, welke energie de dag beheerst, ik kan daardoor geen afspraken maken, ik weet niet wat ik aan mezelf heb. Bovendien ben ik zóóó verschillend als ik in de ene of in de andere energiestroom zit, dat het bijna voelt als een meervoudige persoonlijkheid, ware het niet dat ik wel degelijk weet dat ik allebei de kanten van mezelf ben.

Ik ben al jaren bezig manieren te vinden om hier mee om te gaan, en ik zie het wel als iets wat 'bij me past' maar ik vind het zóóóó lastig, en bij tijd en wijlen heb ik zóóóó de balen ervan, en vooral de vraag 'wat is er aan de hand met mij?' Superverwarrend.

Is er iemand die voor mij een ingeving heeft, deze situatie in kan voelen of een verwijzing heeft naar iemand/een instantie die me kan helpen om hier meer duidelijkheid over te krijgen?
Want ik verlang heel erg naar integratie van deze beide kanten van mijn persoon.

_________________
*there and back again*

:D Hè, hè, zo zie je maar...
nu ik erover durf te praten blijk ik niet de enige te zijn... dank je Ruthazel. Ja, zoals jij het noemt, het verschil tussen boven en beneden, komt op hetzelfde neer.

En inderdaad... ik word me er meer bewust van. Ik houd er nu ook meer rekening mee, ik weet dat ik de helft van de tijd nodig heb om alleen te zijn (nou ja, alleen... samen met m'n eigen energie en iedereen die daar bij hoort... van boven dus). Dus ik plan het nu letterlijk in, in m'n agenda, dat ik niet meer dan 3½ dag per week iets doe in de buitenwereld, zodat ik ook 3½ dag heb voor m'n binnenwereld.

De ontbrekende brug... ja... dat heb je treffend gezegd. Maar toch..gek, hè, heb het gevoel dat ik die brug aan het bouwen ben, dat die integratie er toch aan zit te komen, dat ik makkelijker kan switchen tussen de dimensies, dat ik ook tussen de mensen makkelijker in m'n eigen energie kan blijven, en dat ik niet persé moe en bekaf hoef te zijn, om naar binnen te keren.

Ik weet het allemaal even niet, en tegelijkertijd wéét ik het gewoon: ook dit komt goed, ik hoef me nergens druk om te maken.

Hoi lieverd.

Afgezien van dat prachtig en passend plaatje vind ik dit ook mooi beschreven hoor:



Want ik ben er eigenlijk van overtuigd dat het zo werkt.
Het bewust-zijn alleen al vergroot de mogelijkheden (zowel "hier als "daar") enorm.
Het mes snijdt aan 2 kanten.

En joh, dat moe zijn ARGH!
Hoe gevoeliger we worden, hoe meer we oppikken, hoe moeier, hoe meer we alleen willen zijn hoe "asocialer" we worden (Tobias (Geoffrey Hoppe) noemt dat geloof ik: "think bad".) en hoe Verlichter ons binnenwerk zo te zeggen.
En dat beklijft heus aan 2 kanten.

Dus?
Ik zie het zonnige ervan in.


In mijn woorden zou ik het zo samenvatten:
Dear-One, je licht ruim op koers, recht zo die gaat. 8)

_________________
*there and back again*

Ik weet niet of ik precies hetzelfde heb, maar ik merk wel dat ik de laatste tijd soms afspraken af moet zeggen, omdat ik op het laatst ineens voel dat ik het niet wil, meer bij mezelf wil zijn, of dat nodig heb. Ik wil dan ook helemaal alleen zijn en dat gaat niet zo thuis, want mijn man is er bijna altijd. Andere keren voel ik me juist alleen, of wil wel mensen om me heen.

Gisteren had ik een workshop en ben er heengegaan ondanks dat ik me eigenlijk niet goed genoeg voelde. Ik was ook super zenuwachtig toen ik erheen ging, ik weet niet waarom. Ik ben daar wel een beetje opgeknapt omdat het zo leuk en interessant was, maar vandaag ben ik dus helemaal uitgeput ....toch teveel geweest.

Bedoel je dat soort dingen?

Liefs,
Saskia

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Tot tranen toe geroerd Dragon, heus waar.
Wat een wijsheid jouw vader.
En wat getuigt het van liefde voor zijn dochter. Oh!




Om het allemaal te verwerken en te aarden.
Geeft nix.
Héél goed excuus om "niets" te doen.

_________________
*there and back again*