LICHTWERKERSFORUM

Hoe weet je of je zelf fantaseert, of dat je echt iets doorkrijgt van je hoger zelf of engelen?
Soms hoor of voel ik dingen en het ene moment denk ik dat het echt zo is, het andere dat ik het maar zelf verzin.
Denken jullie dat je dat zelf kunt beinvloeden als je bijvoorbeeld terug gaat naar een vorig leven, dat je degeen ziet die je graag wil zien?

Ik voel me zo verward daarover.

Saskia

_________________
*there and back again*

Lieve Saskia,

Hoe weet je of je fantaseert?
Maakt het iets uit of je fantaseert?
Zijn dat je engelen, je hogere zelf, je onder bewustzijn, je boven bewustzijn, God, het universum, het Al, de bron, je creativiteit?
Fantasie is iets dat uit jezelf komt, jouw visie, jouw leven.
Ik ben ook een tijd onzeker geweest, dacht dat ik geen relatie had met mijn hoger bewustzijn, of wat voor naam je er ook aan wilt geven.
16 jaar geleden werd ik er op een praktische manier mee geconfronteerd.

Mijn dochter , die nog een baby was, was ontzettend bang als er een vliegtuig over kwam vliegen, ze kromp helemaal in elkaar.
Iemand vertelde mij dat zij een heel oude ziel was, en dat haar laatste leven in de tweede wereld oorlog was geweest. Dat ze bang was voor bommenwerpers als ze een vliegtuig hoorde.
Ik wist niet precies wat ik me bij vorige levens moest voorstellen (ben er nog steeds niet echt achter) maar ik had een handvat en ik ben ermee omgegaan zoals ik zou doen als ze dat had meegemaakt.
Als er een vliegtuig overkwam, nam ik haar op mijn arm en vertelde haar dat het een gezellig vliegtuig was, met mensen erin die op vakantie gingen.
Natuurlijk was ze te klein om de woorden te begrijpen, maar mijn rust, en het feit dat ik wist wat ik moest doen hebben mij en haar heel veel geholpen, met een paar maanden besteedde er veel minder aandacht aan en paniekte niet meer.
Maakt het dan echt uit of het “echt” zo is of dat hete fantasie is?
Of die iemand mij door mijn hoger of bovenbewustzijn is gestuurd?
Of het waar is dat ze een “oorlogskind” is geweest.
Het heeft haar en mij geholpen.

Ik hoor geen stemmen, ik zie geen vorige levens, ik zie geen engelen.
Maar dat betekent voor mij niet dat ze niet bestaan, degenen die ze wel zien hebben mij er zo een duidelijk beeld van gegeven, dat het zeker iets wezenlijks is.
Kan ik dat dan af doen als fantasie, omdat ik het niet zie?
Ik vindt van niet.

Ik voel me goed bij iets of niet.
Als ik me er goed bij voel, dan komt het van “boven”, zo niet, dan ben ik “verkeerd” bezig.
En als ik zelf iets verzonnen heb, en ik voel me daar goed bij, ik wordt daar gelukkig van. Zou dat dan niet van “boven” komen? :D

Ik hoop dat ik de verwarring niet nog groter maak :oops:
Probeer niet in verwarring te raken, experimenteer er maar mee, en kijk wat wel uitkomt en wat niet. Het is geen wetenschap waar regeltjes voor zijn. Het is Leven.

Liefs,
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Lieve Saskia,

Soms heb ik hetzelfde probleem. Is het waar dat die persoon dood gaat?
Is het waar dat die vriendin zo diep in de problemen raakt en in een zilveren dekentje door ambulance broeders zal worden afgevoerd?
Is het waar? Of verzin ik het maar?

Weet je Saskia, ik weet het ook niet. en misschien is dat waar het om gaat. Misschien hoef ik het niet te weten. Misschien was ik wel afgestemd op een ander zijn fantasieën. Misschien moet ik leren dat ik het niet hoef te weten. Misschien hoef ik nergens op te anticiperen. Ik mag het gewoon helemaal los laten. Het zijn mijn problemen niet. En als de dag daar is waar de dingen die ik gezien heb zich manifesteren (als die dag al komt) dan is er tijd genoeg om me met het probleem te gaan bezighouden, anders ben ik compleet uitgeput op het moment dat ze me mogelijk nodig hebben.

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

Dank juliie wel voor een beetje "troost"!

Lieve Ruth, ik had het nu alleen over iemand die ik graag mag, maar niet over het stuk wat ik zag wat niet leuk was....dus daarin heb je misschien gelijk: dat ik dat niet zou fantaseren.

Lieve Yolleke, ik denk inderdaad dat het niet uitmaakt of het echt waar was, als jij en je dochter je beter voelden door wat je deed als ze bang was.
Ik heb misschien gewoon moeite met accepteren dat ik iets hoor/zie/voel.

Lieve Nel, nee er zijn gelukkig geen stemmen die me dwingen iets te doen.
En ik zag dus één iemand die ik erg graag mag, waarvan ik me afvraag of het klopt dat het iemand is die ik in dit leven ken, omdat ik de energie van diegene herkende.
Daar ben ik heel nieuwsgierig naar.

Maar ik zag ook een paar mensen die ik niet graag mocht, omdat ze mij iets aandeden toen.
Ik droomde later over een jongen die mij op de middelbare school had gepest en die ik dus in de droom vergeven heb en wist bij het wakker worden zeker dat hij één van hen was, waar ik een nieuw contract voor had geschreven in de oefening, maar van degeen die mij hielp weet ik het niet zeker.

(Dit was tijdens een oefening van Steve waarbij je teruggaat naar een andere tijd om een negatieve ervaring positief te maken en je dus ook voor diegenen een nieuw contract schrijft)

Lieve Vick, ik zie niets wat anderen gaat gebeuren, wel voel ik veel en weet soms niet of dat van mij is of van een ander. Ik ben aan het leren dit meer te "vertalen"voor mezelf en mijn grenzen af te bakenen.
Ik had ook een ervaring dat ik in gedachten de band met mijn moeder heb doorgehakt, omdat ik teveel aan haar vast zat, en dat zij dus zich heel erg misselijk en duizelig voelde, zodat ik dacht: komt dat doordat ik die band heb doorgehakt? Ik had ook wat last van mijn zonnevlecht terwijl zij ziek was. Ik heb haar liefde gestuurd, maar ben wel bij mezelf gebleven.

En zoals vandaag was ik een paar keer duizelig en heb dan het idee dat het niet van mij is, maar weet niet waar het wel vandaan komt, misschien van iemand waar ik veel aan denk?
Ik kan het nog niet loslaten, omdat ik eerst wil weten of het van mij is, of van een ander, maar misschien maak ik me daar te druk over.

Liefs,
Saskia

Lieve Saskia



Het gaat er toch om dat je hem vergeven hebt?
Dat je daarover rust in jezelf krijgt?
Is het dan belangrijk of de "droom" echt is of niet?
Het gaat toch over jouw gevoel, dat je het pesten los kunt laten?
Dat is toch veel belangrijker dan of iets echt is of niet?

Het is en blijft een mooie "droom" :D

liefs
Yolleke

_________________
In Frankrijk staat een huis :)

Ja, dat is waar, dat het mooi is dat ik hem vergeven heb!

Het is ook meer dat ik me nu afvraag wie die anderen waren, maar misschien is dat niet belangrijk en is het alleen belangrijk dat het positief is gemaakt....

Saskia

:D

_________________
In Frankrijk staat een huis :)