LICHTWERKERSFORUM

Van al het verwerken en transformeren. Mijn inschatting is nog een maand of drie a vier om de afvalstoffen uit mijn lijf te werken (ik heb afgelopen maand twee stootkuren gehad) en nu begint de opbouw. Zo'n enorm proces om te mogen wonen in mijn lichaam.

Met mijn baan zit ik telkens op het randje. Gewoon te moe. Een collega die mij totaaaaaaaaal niet begrijpt, maar wel telkens de transformatie ziet en er naar vist en informeert met de woorden: "Jouw fysieke herstel is werkelijk ongelofelijk. Hoe kan dat?" Ik die dan absoluut niet wil praten over daar waar ik vandaan kom en daar waar ik ben geweest. Dit deed ik vroeger wel toen ik nog tussen de werelden inleefde. Terwijl ik nu denk: waar ging dat over? Wat had ik hier boven eigenlijk te zoeken? Ik ben het gemekker van mijzelf zat. Ik wil en kan nu verder met mijn lijf.

Ik die moe is van het vervallen in herhaling. Het oude lost op, helemaal op. Wat is het nieuwe dan? Wat gaat dat inhouden?

De weg naar de genezing. Die is al helemaal raar. Dat is nu goed in mijn lichaam zitten, goed er voor zorgen, goed in mijn aarding en ontspanning zitten. Ademhalen en dan valt er zooo veel van mij af. De mishandeling heeft geen impact meer dank zij de EMDR. Ik kijk er naar en dan is het echt zo van: okay, dat is gebeurd. Dan terug naar mijn fysieke bewustzijn en meteen het besef: zo moe nog, maar genezend en al. Hoe genees ik mijzelf. Lachen tijdens de EMDR omdat er zo ongelofelijk veel onzin uit mijn onderbewustzijn wegkomt. Maar wel oude lagen die niet van het heden zijn die mijn genezing belemmerden mijzelf goed te verbinden met mijn lichaam. Dus geen onzin eigenlijk maar wel weer iets dat verwerkt moet worden. Als je door een oude laag heen bent gewerkt kijk je naar de illusie. Een opluchting door mijn hele systeem weer.

Verder enorm energetisch afsluiten van mensen. Ik word zo moe van mensen. Dat moet ik telkens helemaal van mij afschudden. Een laatste stuk karma in mijn ruggengraat energetisch gezien. Gillende mensen in mijn ruggengraat (ook een vorig leven). Oh jongens, wat gaat het snel en laat al die shit nu eens helemaal uit mijn systeem weggaan !!!!! ERUIT MET DIE ROTZOOI! Maar mijn lichaam gaat nog niet helemaal mee.

Dan zit ik weer helemaal rustig in mijn lijf en integreert mijn ziel en zie ik mijzelf in de toekomst telkens met mensen werken waarbij ik mijn handen in bepaalde patronen op het lichaam leg waarbij de verstoorde electrische circuits in het lichaam hersteld kunnen worden. De opgedane kennis van de pleiadiers en mijzelf die dan aards geintegreerd is in mij en die ik doorgeef. Ook loslaten, blijf in het hier en nu en het lichaam voelen en herstellen, dat is het heden. In mijn kracht en rustig en kalm.

En dan kom ik thuis, lekker goed eten, slaapzak over mij heen, kaars aan, goede muziek. Geen mensen en geen gezeur. Alleen maar willen zijn. Minimummodus !!! Ik zorg voor mijzelf. Ik haal adem in mijn lichaam.

IK WIL HET NIEUWE HELEMAAL IN ! ZO !

Kimm

Hoi Kimm,

met veel aandacht lees ik jouw relaas.
Bedankt voor het omschrijven van je
proces!


Lichtjes voor jou om je bij te staan


Liefs Roodstaart

Hallo Kimm,


Enorm hé die doorgang, ik herken alles wat je verteld zelfs een stuk trop
is te veel, gaat dat nog lang duren syndroom ! Komt er ooit wel een eind
aan het syndroom !!Ik ga niet te lang zeuren hoor want dat begrijp ik ook,
al die processen weerhouden mij van werk te vinden en dan een baas die dat allemaal begrijpt pfffft vergeet het, laatst binnen eerst terug buiten he
ook weer iets wat we onszelf aandoen om te voelen hoe sterk we wel zijn !
Gemakkelijk, neen helemaal niet en af en toe krijg je dan een soort lachtwekkende opluchting bij het loslaten van een of ander oud syndroom
even een ademhaling nemen en hoeps terug in die soep met balletjes !
bij mij duurt dit al meer dan 26 jaar ik ben er 53 ondertussen en ik ben moe zooooo ontzettend moe dat ik er soms echt wanhopig van wordt !
We zijn wel al 2000 jaar bezig met involutie besef ik wel hoor maar ja !
Maar zeggen ze: je bent goed bezig, je komt er wel door, het komt wel in orde, jaaaaa hoooor maar WANNEER ! Ik kan je alleen maar dit toewensen dat je mag genezen en herleven in het nieuwe en dat niet alleen voor 2007 maar voor altijd, en dat wens ik mezelf en iedereen toe meer kunnen we voor elkaar niet doen dan helpen
dragen ! Véél Licht en liefde en MOED !!!
Tot lezens Suzanne

:idea: :idea:

lieve kimm,hai
ik wens je veel liefs moed en sterkte,hoewel je daar zelf al in ruime mate over beschikt,het doet me goed te horen hoe jij voor jezelf zorgt
dus op naar het nieuwe,go girl!!!

ook suzanne wens ik veel sterkte ,liefs en warme groet eleven :wink:

_________________
Indien je het probleem liefheb, is het even mooi als de zonsondergang.
KRISHNAMURTI

Ik ben ervan overtuigd dat het je gaat lukken.

Liefs,
Ferry

Hoi Kimm ,

Ik sluit me aan bij Ferry lieverd , als je ziet waarvan je gekomen bent en waar je nu staat , dat is al een hele sprong. Je komt er wel.

Liefs , Helmut.

Het gaat ook goed ! Het vertrouwen in mijn lichaam begint te komen. Mijn lichaam resoneert helemaal op een nieuwe manier. Dan lig ik rustig adem te halen en het vibreert helemaal rustig en kalm en zit ik in een enorme genezingsenergie. Er zitten nog wel ontzettend veel spanningen in mijn onderrug, maar dat komt wel goed. De pijnlagen zijn weg. Ik leg de volledige concentratie op mijn fysieke genezing, waar ik in feite eigenlijk niks meer voor hoef te doen omdat mijn lichaam zichzelf wel geneest. Ik moet alleen telkens goed op tijd eten en rust nemen. Uit mijn hoofd weg en volkomen in mijn zijn en voelen zitten.

Ik geniet intens van de zorg van mijn vriend en kan het ook goed toestaan. De paniekaanvallen zijn ook stukken minder (in het begin van mijn aardingsperiode waren deze enorm omdat ik helemaal niet goed wist waar ik was en waar ik naar toe ging) en ik begin ook vertrouwen van mensen toe te staan. Het is raar om op deze leeftijd helemaal goed in mijn lichaam terecht te komen.

Ik vertrouw op het proces (de blauwdruk van mijn ziel) dat ik heb moeten doormaken en ik vertrouw op de genezing die nu gaande is. Verder ben ik mij er van bewust dat het verbinden van mijn lichaam en de genezing van mijn ziel op aards niveau zekers nog wel een aantal maanden in beslag gaat nemen. Het is soms net alsof ik hier in mijn nakie op aarde sta en mijn neus helemaal opnieuw mag leren richten en mijn leven mag leren bepalen. Het leven van mijn keuze. Er is vrede in mij.

Afijn, over 9 uur zit ik in het vliegtuig voor een kerst in Zwitserland daar ga ik fijn van genieten.

Allen een fijne kerst en nieuwjaar toegewenst.

Liefs en licht van Kimm