|
Hoi Suzanne lieverd ,
Eerst even een warme knuffel en welkom voor jou en een straal licht op je pad. Alles is tijdelijk , alleen jouw zelf is eeuwig. Ik loop even ondersteunend en liefdevol met je mee in deze tijdelijke onaangename periode waarin jij je nu bevind.
Déjà-vu , ja dat heb ik ook al enkele keren meegemaakt , al is het nu wel even geleden en de déjà-vu ’s waren dan gewoon momenten in dit leven die ik al eens eerder heb meegemaakt , althans dat gevoel had ik tenminste. Ik heb geen déjà-vu ’s van vorige of toekomstige levens , ze waren steeds momentopnames , kopie's van omstandigheden in dit leven. Je weet dan gewoon wat er gaat gebeuren , heel kort , want die momenten zijn altijd heel kort naar mijn gevoel. Heel merkwaardig vind ik dit hoor , omdat het al zo zeldzaam is en bovendien slechts een korte fragmentopname. Je krijgt even een flits door je gedachten van het desbetreffende moment en weet perfect wat er gaat gebeuren. Alsof er een deel van je een paar seconden voorloopt op je eigen leven en je als het ware in je eigen toekomst zit. Je denkt er even over na en zo gauw als het gekomen is , is het ook weer weg. Het is iets dat je niet kan vasthouden , het glipt gewoon weer het universum in.
Als ik er dan over ga nadenken , kan ik verschillende oorzaken verzinnen voor dit fenomeen. Maar hetgeen me momenteel de meeste bevrediging geeft , is dat een déjà-vu eigenlijk het kruispunt is van verschillende tijdslijnen. Een kruispunt waarop al je zelven en ervaringen uit verleden en toekomst op exact hetzelfde moment samenkomen , elkaar kruisen , waarop ze dan vervolgens hun eigen weg verder zetten. De ervaring van het moment dat ze elkaar kruisen is voor allen hetzelfde.
Alles in beweging. Ik vraag me af , moest ik op dat moment al kunnen stil staan , welke ervaring ik dan beleven zou? Stilstand wellicht? Even gewoon zijn zonder meer , niet in beweging? Welke waarde kan ik toekennen aan een déjà-vu? Ik krijg een rilling door mijn lichaam en een niet te omschrijven apart gevoel op het moment van een déjà-vu. Bovendien zijn ze zeldzaam en daarom niet zonder waardevolle betekenis naar mijn gevoel. Het wil me iets duidelijk maken. Misschien wel dat ik er helemaal geen betekenis aan moet geven. Het is immers wat het is.
Er gebeurd wat in de wereld lieverd , ik zou zeggen , laat maar gewoon gebeuren , het komt wel goed. Aanvaarding klinkt misschien hartenloos , maar haalt je wel uit die drama’s met je emoties , waardoor de zwaarte van deze energie verminderd en je er objectiever en lichter naar kijken kunt. En wie heeft er trouwens bepaald dat wij al 3000 jaar zouden ploeteren , om het zo maar even te zeggen? Wat is tijd in de eeuwigheid? Waarom geven wij aan veel manifestaties een negatieve lading mee en worden aldus omringd door dit negatieve gebeuren , om vervolgens weer weg te willen vluchten naar een positieve omgeving omdat we het negatieve , wat we als zodanig zelf hebben bepaald , moeilijk kunnen transformeren of accepteren? Is het de bedoeling om weg te willen vluchten naar een ‘betere wereld’ of een kunst om ons gelukkig te kunnen voelen in onze huidige wereld? Want waar je ook heen vlucht , of gaan wilt , je blijft steeds in je huidige wereld. Je kan wel even ‘wegdromen’ , wegvluchten of weg mediteren uit je huidige ervaring , maar je komt steeds terug. Een betere wereld ligt dus niet daar , maar hier , niet straks , maar nu. Wij zijn de betere wereld , want de wereld is in ons. En alles wat we buiten ons zien is slechts de weerspiegeling van wie we zelf zijn.
Uiteraard niet gemakkelijk om daar steeds bewust mee te werken , want ook ik voel me regelmatig weer dieper wegzakken in de materie en dan heb ik niet de open visie die ik nu heb.
Niettegenstaande is mijn perceptie van de wereld wel veranderd en veranderd het steeds in evoluerende lijn. Berust in plaats van ongerust. Het is zoals het is en het is goed zoals het is , want het is mijn eigen creatie waar ikzelf voor gekozen heb , het is wie ik ben , in éénheid met alles en allen. Tracht ik zelf naar het hoogste goed te leven van al wat is (wat me lang nog niet lukt) en de rest volgt op het eigen tempo en op de eigen manier. Daarin vind ik het geluk en de vreugde van mijn leven. Gewoon zijn en trachten elk aspect van mezelf te ervaren en te accepteren zodat ik mezelf kan leren kennen ( herinneren) in de volheid van wie ik ben.
Het is allemaal zo erg niet als het lijkt , er wordt veel uitvergroot en veel onwaarheden verteld waardoor het lijkt alsof we ploeteren , maar we zijn op de goede weg lieverd , altijd. Iets dat eeuwig is kan niet vernietigd worden , anders zou het niet meer eeuwig zijn.
Hopelijk kan ik je hiermee wat steunen , anders gooi maar weg lieverd.
Ik heb je graag gelezen.
Liefs , Helmut.
_________________
Peace-Love-Unity-Respect.
|
Inloggen
V&A
Zoek
