LICHTWERKERSFORUM

Ik zit hier al een hele tijd te janken..
Even los maken van het topic van Callista, al gaat dit natuurlijk weer over haar.

Ik zie ineens zo'n uitzichtloze situatie.....
Mijn gedachten gaan vele malen sneller, dan ik kan schrijven.
Humor ontbreekt me nu hier even.
Ik kan wel de clown uithangen, maar nu even niet.

Euthanasie...dat woord achtervolgt me nu al sinds ik de prof in Gent heb gesproken.
Stel.
Stel..
STEL.....dat Callista het zo moeilijk krijgt, dat ze er zelf voor zou kiezen?
Ik zou haar laten gaan , maar ik zou het zo oneerlijk vinden.
Waarom zij?
Waarom wij?
Moet ik dan maar toezien hoe ze lijd en dat ze straks zelf die beslissing neemt?
Ik kan het me haast niet voorstellen, dat ze daar ooitt voor zou kiezen...
Maarja ze mag dan wel een engel zijn, zij heeft ook haar incasseringsvermogen.
Hoever reikt die?
Heel ver, dat weet ik wel.
IK zit hier ff zielig te wezen, gewoon, omdat ik al eigenlijk dagen lang innerlijk loop te janken en het nu ineens naar buiten komt.
Ik voel me WEER machteloos....
Weer
Weer
Weer..
Steeds maar WEER
De ene arts stuurd je dooor...Ja maar DAAR kunnen ze haar zeker wel helpen..
Tot aan de pijnkliniek...
Die verwijst ons naar een pijn psycholoog..
Einde traject.....
Maak me nu ff heel klein, zodat ik niet gezien word door hierboven.
Ik zou ze nog op ideeen brengen, en da's het laatste wat ik wil..

Maar ik kan ff echt niet meer..
Ben helemaal " op"

:cry: Maria :cry:

Lieverd,

Je kunt je ook niet losmaken van Callista. Ben jij niet net zo'n engel als zij is? En zie, de beide engeltjes hebben allebei grenzen. En de tranen markeren als een rivier de grenzen van het landschap wat Maria tot Maria maakt. En Maria is ook de kapitein van het schip wat al die rivieren moet bevaren. En ook deze rivier, die nu gehuild wordt, moet straks weer bevaren worden. En, zoals alleen de kapitein kan, zul je de koers gaan zien waar deze rivier je heen gaat brengen.

Deze beedspraak heb ik neergezet omdat hij zo bij mij binnenkwam.

Ik kom even terug op je eigen woorden. Laat nou niet bij jou gebeuren wat je gisteren voor Callista ternauwernood hebt weten te voorkomen. Die arts had het over wat KAN gebeuren. Alles KAN gebeuren, natuurlijk, ook euthanesie. Maar dat is iets wat die arts op jou geprojecteerd heeft. Dan ga ik ook iets op jou projecteren. Wat ook KAN gebeuren is dat de pijn van Callista gewoon verdwijnt. Oplost in het niets! Dat KAN ook gebeuren. JIJ laat toe dat de mogelijkheid die de arts in zichzelf heeft toegelaten op jou geprojecteerd wordt. Dat mag, maar je mag ook mijn mogelijkheid die ik in mezelf heb toegelaten op jou laten projecteren. Dan ga ik je nu toch ten sterkste vragen om dat laatste te (blijven) doen. Callista's pijn verdwijnt hoor. Da's de enige mogelijke optie. PUNT
Verdorie, je hebt mij vandaag nog zo gezegd voorzichtig te zijn met de projectie die ik voelde. In heel andere woorden, dat weet ik wel, maar volgens mij komt het op hetzelfde neer.

En verder lieverd, vleugels, al mijn liefde, en een hele stevige omhelzing.

Als altijd, hartegroet ,

Kakie

Je hebt hardstikke gelijk , lieverd..
Ik zit/zat/zit in de projectie van de arts...
Jij geeft een projectie , die zo positief is, ik zit zo diep in mijn verdriet dat ik die positeive kant niet eens meer zag.
Ik lees het nog maar eens 20 keer over..
Overtreffende trap van maken..

Dank je schat..
Hans heeft gelijk..
Hij vroeg voor de juiste mensen op ons pad....
Daar ben jij er dus 1 van..
Ik kruip dadelijk in mijn bed, en ik lig tussen jouw vleugels in .
Mijn tranen drogen ineens op.
Dank je lieverd..
kouwvanje <3<3<3

Hugs Maria

Lieve Maria.
Aan een kant zie ik die enorme verbondenheid van Callista en jou, de 8, haar pijn is jouw pijn, al gaf jij haar de mogelijkheid om met haar pijn om te gaan, zoals het haar het gemakkelijkst lijkt.
Haar verdriet is jouw verdriet, haar onmacht is jouw onmacht.
Jij spreid je vleugels uit over jouw kind, om haar te beschermen tegen de wereld die jouw kind niet kent zoals jij haar kent, maar ondertussen lieverd, ben jij ook haar vangnet, je vangt de projecties van die proffessor op en bent dankbaar dat hij dure lange volzinnen gebruikte, die bij Calista niet blijven hangen, maar zie wat jij doet!
Die afgeschoten pijlen die haar miste, ga jij verwerken, transformeren.
Waarom kun jij die pijlen niet laten gaan?
Een stapje opzij lieve schat en ze raken nooit doel.
Laat die veronderstellingen niet binnen.
Je bent zo enorm bezig met het wegpoetsen van die smet, dat de andere kansen liggen te verpieteren.
De kans dat dit middel wel aanslaat is vele malen groter dan welke van zijn veronderstellingen lieverd.
En zeker met de talloze gebeden en positieve affirmaties die jij en vele met jou het universum insturen.
Als ik zie hoe Callista met haar pijn omgaat, dan heb ik bewondering voor die kleine Engel.
Hoeveel mensen kunnen na zón heftige pijn te hebben gehad, gewoon doorgaan met plezier maken, spelen?
Natuurlijk is ze er verdrietig om soms, mag toch? ze hoeft zich niet sterker voor te doen dan ze is.
Bij haar is niets gekunsteld, puur als een prachtige witte roos, straald ze de wereld tegemoet.
Geniet van de schoonheid van haar en heb vertrouwen in haar innerlijke kracht, de drijfveer van het leven, die haar na elke struikeling weer op laat richten en stralen als de zon.
Lieve Maria, denk eraan, zij heeft jouw gekozen, omdat ze weet dat jij er altijd voor haar zult zijn en alles doet wat in haar vermogen ligt, om haar te laten zijn wie ze is.
Zij heeft vertrouwen in je.
En als zón zuiver kind vertrouwen heeft, waarom zou jij dat dan niet hebben?
Licht, liefde en vertrouwen, that's all.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Hoi Lieve Annemiek.

Je hebt helemaal gelijk, ik heb de projectie over Callista opgevangen, en ben met twee voeten in de valkuil getrapt. <img src="http://smileys.smileycentral.com/cat/10/10_12_5.gif" alt="SmileyCentral.com" border="0"><img border="0" src="http://plugin.smileycentral.com/http%253A%252F%252Fimgfarm%252Ecom%252Fimages%252Fnocache%252Ftr%252Ffw%252Fsmiley%252Fsocial%252Egif%253Fi%253D10%252F10_12_5/image.gif">
Aiii ...da's een heel harde les, maar o zo noodzakelijk.
Weer een stukje erbij, wat inzicht betreft.
PLUS dat ik hier een schoolvoorbeeld heb, hoe men zijn eigen gedachtenenergie bij iemand kan inplanten, met alle gevolgen van dien.
Eigenlijk ook een mooi voorbeeld, voor anderen, die niet zo bezig zijn met projecteren, en energieeen...
Ik was zo bezig met het item, quantumfysica, de laatste tijd, dat positief over iemand denken, dat ook positieve gevolgen heeft voor die persoon.

Nu we zullen mijn moment even benoemen, van een bord voor je kop hebben.. 8) :lol:

Ook zoals jij zegt...
Vertrouwen hebben in Callista zelf.
En ineens krijg ik nu het beeld door, onze verbondenheid, is prachtig, maar als ik dan zo door mijn hoeven ga terwijl dit niet eens nodig is..(stapje opzij zetten, voor die pijlen) dan stroomt het door naar Callista EN de rest van mijn omgeving.
En Zo creeer ik dan waarschijnlijk, een onhoudbare situatie.

Je hebt gelijk, dat de kans microscopisch klein is dat wat de prof opperde..
en de kans dat dit medicijn wel zou helpen vele malen groter is.
Nu het is nog te vroeg om er echt een oordeel over te kunnen maken, of het wel of niet helpt.
Ik zie wel dat de duidzeligheid deze morgen nog niet 1 keer heeft gehad.
Wel dat ze nu meer pijn heeft, maar alla het is nog vroeg.

Ik was aan het doemdenken gisteren avond.
Wat nou als.......
We kunnen alles transformeren in de jassentechniek, behalve negatieve gedachten, dus trekken we die maar door... :lol:
Hans vertelde op die bewuste dag, dat je ook je blinde vlekken te zien zou krijgen.....

Ik geloof dat ik er een gevonden heb....en nu zit ik zelf te grinniken..

Ik ben gewoon een scheet van een ezel.. <img src="http://smileys.smileycentral.com/cat/36/36_1_20.gif" alt="SmileyCentral.com" border="0"><img border="0" src="http://plugin.smileycentral.com/http%253A%252F%252Fimgfarm%252Ecom%252Fimages%252Fnocache%252Ftr%252Ffw%252Fsmiley%252Fsocial%252Egif%253Fi%253D36%252F36_1_20/image.gif">
Dank je meis <img src="http://smileys.smileycentral.com/cat/11/11_6_202.gif" alt="SmileyCentral.com" border="0"><img border="0" src="http://plugin.smileycentral.com/http%253A%252F%252Fimgfarm%252Ecom%252Fimages%252Fnocache%252Ftr%252Ffw%252Fsmiley%252Fsocial%252Egif%253Fi%253D11%252F11_6_202/image.gif">
Hugs Maria

Die blinde vlekken, scheet van een Ezel(hihi) bestaan meestal uit angst en waar angst heerst, is geen plek voor liefde.
Nou liefde bezit jij in overvloed, dus waarom zou je angst hebben voor de toekomst?
De mens lijd het meest... efin je kent hem wel.
Ik ga hier niet neerzetten waar een mens allemaal bang voor kan zijn, is immers ook creatie, maar ik geloof heilig dat datgene wat in liefde gehuld gaat, altijd straalt en nooit gebrek kent.
Gun het jezelf en laat het doorstromen naar je geliefden.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Jeetje wat hébben we hier toch een paar Goddelijke vrouwen zitten heej! :shock:




Bij mij ook allebei midden in de roos Kakie en Annemiek.
Door het lezen van jullie berichten struikel ik over deze zin van jou Maya:




Lieverd, en ik denk dus dat dat niet waar is.
Als deze arts zijn pijlen op jouw gericht heeft (onbewust om jou te raken wat hij dus ook gedaan heeft) vergeet dan niet dat Calista helemaal zijn doel niet was.
Derhalve zullen deze pijlen dan ook géén doel treffen zoals Miek al zei, want het mist zijn doel (jou in dit geval) dus komt het nergens terecht als jij het laat passeren.

Begrijp je wat ik bedoel?

En nog even dit (meer voor mezelf overigens dan voor jou hoor :oops: ) wat je schrijft ....weet ik niet hoor maar dénk ik........is dat niet typisch moeder-kind afhankelijkheid?
De angst dat zo een kind er voor gaat kiezen toch maar op het laatste moment naar huis te gaan.
Oh en wij dan?
Waar blijft dan al onze effort? Onze "moeite" die we ons getroost hebben? Hé?
En dan bij jou misschien nog in sterker vorm dan bij mij maar ik ken de angst maar al te goed!
Bang om je kind te verliezen.
*PATS* wat kan dat hard aankomen....... :shock: :( :( :(

Voor mezelf geeft het enige rust om te denken (of het inzicht te hebben want dat is het ook) dat het meer om de les van loslaten gaat dan om haar/ zijn in mijn geval, leven.
Snap je wat ik zeggen wil?
Onze angst zegt niets over hun leven/keuze.
Voor hetzelfde geld worden onze kinderen 200 jaar of ouder want het zijn Nieuwe Tijds-Kinderen met een ander lichaam zowel als met een andere geest. En daar mogen wij dan aan wennen. :wink:

Recht zo die gaat schat.
Ik zit hier ook regelmatig met m`n vleugels om jullie heen.
En weer zag ik Calista vandaag naar me kijken als een volwassen vrouw.
En ze gaf een knipoog waar ik alom de rillingen van kreeg.
Ik had zelfs even het gevoel....heej tante Bella, zit je ons voor de gek te houden of zo? :?
Maar direct aaide ze over mijn wang.
En het enige wat ik nog kon denken was: jeetje engel toch, wat ben jij een enorme "hoge" wijze engel.....pppfff....... :oops:

_________________
*there and back again*

Hi Ruthselief

Nu ja, ik zei het misschien wat ongelukkig.
Ik bedoel precies wat jij zegt.
Als ik gewoon een stap opzij doe, dan raken die pijlen geen doel.
Maaaaar..
Die diepe verbondenheid van Callista en mij, heeft ook zijn keerzijde.
En daarmee bedoel ik dat het bij Callista tien keer zo hard binnenkomt, mijn verdriet etc, dan bij een ander.
Het is dus zeker in haar belang, dat ik me niet meer laat raken, zodat ik niet meer onderuit ga..
Ehhh snap je? :oops:

Het was voor mij overigens duidelijk, dat hij het wel naar Callista bedoelde, juist omdat hij Callista zo doordringend aan keek.
Tja het is wat ik zag en voelde.
Ik had liever gehad, dat hij mij had aangekeken.

Nu eventjes een reaktie op je schrijven, wat mij een beetje kwetst,
Over het loslaten van haar, mocht ze ooit zelf daarvoor kiezen.

Dan vraag ik me nu echt even af, of je het stukje over toen Callista nog maar een baby was, echt goed hebt begrepen, wat dat nl inhield..
Toen sprak ik als eerste, over die optie indien ze een leven vol leed zou tegemoet gaan..
Het is een van de zwaarste gedachten gevoelens en gesprekken geweest, die ik in heel mijn leven ooit heb gehad.
Ik zal altijd de keuze van Callista of wie dan ook respecteren, en daar komt bij mij totaal geen enkel beeld van, " alle moeite die we ons getroost hebben."
Het leven is geen " Game" die je kunt winnen of verliezen.
Dat is mijn liefde voor Callista .

Indien wie dan ook kiest voor euthansie, dan ben je heel erg ver, dat beslis je niet zomaar even..

Lieverd, ik begrijp je lieve bedoelingen, en eigenlijk voel ik me nu vertrouwd genoeg bij jou, om eerlijk mijn tegengas te geven.
Da's voor mij al heel wat.. :roll:

Maar hoezo zie jij Callista als een volwassen vrouw knipogend en aaiend over je wang?
En wat je dan zo eerlijk hardop durft te schrijven..
(hardop schrijven?? grinnik)
Ja ik kan me voorstellen dat er mensen zullen zijn, die dit alles niet geloven.
Ik voel dat heus wel intuitief..
Ik heb daar maar 1 antwoord op..
En dat is.........................................
.......................................................stilte.

Callista of ik, kan natuurlijk ook, moeten dan wel heel erg gestoord zijn, om dit soort dingen te gaan verzinnen..

Al bij al, heb ik in deze topic weer heel erg veel geleerd, en dat is weer een stap vooruit..
Dank jullie wel meiden..

Knuffels maria

YES! 8)

Enerzijds voel ik dit ook maar anderszijds twijfel ik dus in hoeverre het "harder" bij haar binnenkomt.
Ik zie haar wel als uitermate sensitief, daar niet van.
Maar ik heb dan ook wel het idee dat deze sensitieve kinderen ook een macht aan bescherming ingebakken hebben gekregen wat wij echt niet hebben/hadden.
En dat bedoel ik met het laatste stukje: onze kinderen zijn "verder" dan wij.
En dat is wennen.
En dan bedoel ik in dit verband dat ik er toch van overtuigd ben (tomaat? :oops: ) dat ze meer kan "hebben" dan normaal verwacht mag worden.
Gooi maar schat, want misschien zit ik ernaast maar ik denk het niet.

Hij kijkt Calista dringend aan zeg je. Met welk doel dan? Dat snap ik ff niet.

Enfin, ik bedoelde ook niet precies dat jij je opgeofferdheid belangrijker zou vinden dan haar keuze, en nu heb IK ongelukkig geformuleerd.
Wat ik meer bedoelde is de band die opeens van een kant losgemaakt wordt. Alsof je als moeder geen inspraak hebt in de keuze (op "hoger" niveau) in de beslissing van je kind.
Maar misschien geldt dat inderdaad voor jou niet.
Daarin ben jij dan weer meer ervaren want je hebt daadwerkelijk voor een keus gestaan die wel degelijk de jouwe (van jullie) was.
En dat heb ik niet ervaren dus ik hou nu heel rap mijn mond! :oops: :oops:

Verzinnen lieverd? VERZINNEN? :shock:
Nee natuurlijk zit je dit niet te verzinnen.
Daar ga ik vanaf het eerste moment van uit in ieder geval.
Hoe verzin je het! :wink:

Maar heej wat ik van Calista "zie" bestempel ik als haar zielenbeeld.
En zielen zijn nooit ziek/afwijkend/oud/gebrekkig/"lastig or whatever.
Daarin verschillen ze van mensen.
Zielen, binnen mijn waarneming, zijn prachtwezens!
En dat is wellicht zoals ik haar ook zie?

Nu gooi weg gooi weg schat, als je ook maar even de sence krijgt dat het niet klopt voor je gevoel.
Het gaat hier om jou/jullie.
En bepaald NIET om wat ik schrijf.
Doet er niet toe wat het is.

LOVE YOU!

_________________
*there and back again*

Lieverd..
Ik zal een tomaatje gooien, als je hem kan opvangen, voor je konijn ofzo? :lol: :lol:

Hehehe we zitten toch op dezelfde golflengte, grinnik.

Ik denk dat het een waar woord is, als je voelt of denkt dat kids zoals Callista " meer" kunnen hebben.
Hoe verder in mijn ontwikkeling kom, hoe beter ik de spirit van Callista kan zien.
Naar mijn (on) bescheiden mening :oops: 8) is ze een heel oude ziel.
Ze is zo ontzettend wijs, dat het zelfs mensen opvalt, die haar niet goed kennen, maar die dat al na een eerste contact concluderen.

Tja en er zit natuurlijk ook een stuk opvoeding bij, juist dat we altijd de kids, Timothy en Wendy ook, om eerst zelf een oplossing te laten bedenken.
We sturen wat bij, als dat nodig is.
Verder, tja als kinderen vanaf hun geboorte al veel mee maken, en hun leventje niet meteen over rozen gaat, dan lijkt me dat een automatisch gevolg.
Want hoe zit het bij volwassenen?
Ik ken mensen die amper iets hebben gemaakt, tja en als er dan iets ergs gebeurt, weten ze niet waar ze het moeten zoeken.
Ik zelf vind dat dan juist twee keer zo moeilijk voor die mensen dan, want een ieder krijgt toch vroeg of laat een stuk in zijn leven, die moeilijk is.

Toch blijft er weer wat hangen over de opmerking van Nieuwe tijdskinderen..
Ik neem aan dat er toch niet alleen maar zulke kinderen worden geboren?
Tja en hoe weet je het zo zeker, als je kind een nieuwe tijdskind is?
In dit stuk heb ik me nog helemaal niet echt in verdiept.


Het was die professor, die Callista zeer indringend aankeek, toen hij het lijstje met negatieve dingen begon op te sommen.
Hij praatte echt tegen Haar..
Met zoveel pijn dan ga je, etc dan doe je etc..

Daarom werd ik ook zo fel, op een nette manier weliswaar, ik stopte hem gewoon af, want ik vond echt dat hij het op haar aan het projecteren was.

Ik kan nu wel weer een reden gaan verzinnen waarom die dat bij haar deed, zoals, kijken hoe ze reageerde etc..
Net zoals dat hij bij mij het woord euthanasie gebruikte, misschien om te kijken hoe ik daar op reageerde..
Maar ik vind dat meer in de lijn van een psycholoog komen.Ik had ook gezegd, voor te babbelen, om te kijken hoe Callista volgens een ahum "specialist, de psycholoog, met haar pijn om gaat, vind ik niet erg.
Maar ik heb de psycholoog afgeweerd omdat de pijnkliniek dan het dossier kon sluiten.
Ik weet het ook niet Ruth.

Kijk lieverd hier of daar zit ik er heel erg mee.
Eigenlijk is het ook een stuk teleurstelling.
We werden door de Neuroloog, een schat van een vrouw, daar niet van, doorgestuurd zo van..
Ze gaan haar daar ZEKER!! kunnen helpen.
Tja en als er dan maar 1 medicijn is uitgeprobeerd, en ze zijn dan meteen " uitgepiest" dan is dat wel slikken.
Want het is en blijft toch een prof die gespecialiseerd is in pijn.

Voel ik toch weer even mijn maag en tenen krampen..
Komt er wel een oplossing?
Ik weeet het wel, hoop weg, al weg.
Maar het is niet niks, waar Callista mee rond loopt..

En weet je wat nu aan mezelf opvalt?
Ik heb er helemaal geen moeite mee, om dit alles hier te schrijven.
" vroeger" hehehe, moest ik naar woorden zoeken, en nu rollen ze ineens naar buiten.

Nu lieverd..
Over het misverstand, over het opgeofferd voelen..
Kan toch? Het is maar internet dit hier, en tja (kom tie weer :lol: ) vroeger zou ik er furieus over zijn geworden..

Oh ik ben zomaar blij met het hele misverstand..
Het laat mij zien, dat ik hier daadwerkelijk gegroeid ben.
Op een lieve manier vertellen van me gekwetst voelen, en openstaande, voor het feit, dat jij het werkelijk met de beste intenties dit aangaf.
Wie weet, had je wel gelijk gehad?

Goh ik zie alleen maar voordelen over het hele voorval in Gent, wat mij en mijn groei betreft dan.

Ik voel me gesterkt door alles wat ik hier de laatste dagen heb kunnen schrijven, en de inzchten die ik weer heb gekregen.
Het zal mijn struggle of life alleen maar vergemakkelijken.. :wink:

Ik ben MARIA.. ik GA er voor.. ik KAN het aan..
Ik heb GEEN schuldgevoel meer..
Ik houd van mezelf en ja, van werkelijk IEDEREEN.....
WAAAUUUUWWW een geweldig gevoel is dat! :D :D :D

En nee, ik gooi niets weg..
Uit alles is atijd wel wat te leren, is het niet voor mij op dit moment dan wel later.
Of misschien dat een ander er iets aan heeft.

Weet je lieverd..
Mijn plan is, om binnenkort gewoon met Callista en misschien Timothy als die zin heeft, om jullie kant op te gaan.
Gewoon gaan creeeren die hap, anders komt het er nooit van..
Nou dan mag je ze in je armen sluiten....en ik weet 1 ding nu alvast...
Jij gaat haar de eerste vijf minuten niet meer loslaten, net als Miek en kakie... :wink:

Ik laat die gedachte even bezinken, van dat bezoek, want ik heb gehoord dat jullie volgende week naar Samoeray gaan..
Ik ben wel geschrokken van hoe het met haar gaat..
Ik stuur zowieso licht haar kant op...:idea: :idea: :idea: :idea:

Nou , we zijn een heel eind gekomen, dacht ik zo.
En ik wil je dus weer bedanken voor je liefde licht en steun..
Volgende keer als ik je weer zie , strijk ik en Callista samen jouw vleugeltjes glad...
Daar zijn wij heel erg goed in :wink:

Liefs maria

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

lieve maja


allereerst wil ik je even knuffelen want ik zie hier een prachtige moeder die zelf door een moeilijk proces gaat maar er stap voor stap verder inkomt.
wat een inzichten heb je al gekregen ja elke keer als je kind zo,n pijn heeft weer die angsten maar je ziet dat alles van calista en van jou samen gaat.ook al is het nu weer even heel heftig voor jullie als je terug kijkt zie je een hele tijd van geen pijnen en bij jezelf ook niet meer zoals maanden geleden.als je dit ziet ,weet je ook dat de verbetering verder zal gaan stap voor stap en het kan ook niet ineens maar over zijn het lichaam van calista heeft daar ook tijd voor nodig.
van hieruit steun ik je met licht en liefde.

dikke engelenknuffel flower

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Jeetje Maya....als jij met jullie kinderen deze kant opkomen?
Hierheen?

:shock:

Och schat toch, de eerste 5 minuten niet meer loslaten?
Ik schaam me al bij voorbaat.
Want de eerste 5 minuten ga ik alleen maar janken...van pracht.

Zou je nog wel komen? :wink:
Fantastisch mensch!!!!!

_________________
*there and back again*

lieve lieve maja

*Euthanasie...dat woord achtervolgt me nu al sinds ik de prof in Gent heb gesproken.
Stel.
Stel..
STEL.....dat Callista het zo moeilijk krijgt, dat ze er zelf voor zou kiezen?
Ik zou haar laten gaan , maar ik zou het zo oneerlijk vinden.
Waarom zij?
Waarom wij?
Moet ik dan maar toezien hoe ze lijd en dat ze straks zelf die beslissing neemt?
Ik kan het me haast niet voorstellen, dat ze daar ooitt voor zou kiezen...
*
schreef je hier boven.

ik snap hier iets niet, vergeef me, maar ik Moet het vragen..

bij mijn weten is het verboden bij de wet om Euthanasie te plegen.
zelf al vraagt degene er zelf om.

ik weet niet bij wat voor profesor je bent geweest, maar dit slaat kant nog wal volgens mij.
bij mijn weten mogen zelfs de mensen waarvan bekent is dat ze binnenkort
overlijden door kanker of wat voor ziekte dan ook,
niet eens Euthanasie laten plegen.

ik heb het maar al te vaak in de familie kring meegemaakt.
ja, dat erom werd gevraagd, en de arts mocht niet eens.
hoe ondraaglijk de pijn ook was,
agfezien dat het leven ten eindeliep, het was en is verboden.

laat alsjeblieft dit woord uit je gedachten en gevoel verdwijnen,
want het vreet je energie op.
dat wat je nu zo goed kan gebruiken maja.

ik hoop niet je pijn gedaan te hebben met mn woorden,
maar ik vraag me werkelijk af waar die prof het lef vandaan haalt!

en jouw lieverd wil ik sterkte wensen :idea:

frummel

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Lieve Frum,
Ik kan je er maar 1 antwoord op geven.
Mocht het ooit zover komen,, dat het de diepste wens van Callista zou zijn, .......
Het laatste wat me dan zou interesseren is de kant van de justitie.
Al zou ik "het" moeten doen, obv artsen, dan doe ik dat.
Het gaat dan om haar en niet om mij.
En nee, ik neem het je niet kwalijk, het doet inderdaad weer ff pijn.
Maar dat geeft niet..
Ik voel je goede bedoelingen achter je schrijven..
Het is goed lieverd..

Lieve Nel,
We blijven doorzoeken, al moet ik naar weet ik het waar.
Opgeven van een strijd, wat mij aangaat ken ik niet, maar ja, Callista is nog altijd de laatste partij in deze.
Het enigst wat Giel en ik kunnen doen, is haar zoveel mogelijk bij staan, en dat doen we ook.

Mede door zoveel steun, die ik hier ontvang, kan ik me staande houden.
Blijf ik overeind, dan heeft Callista een stok om op te leunen..

Jullie allebei, dank voor jullie licht liefde en steun.

Hugs Maria

Ik heb heel aandachtig die "10 geboden" doorgelezen. Jeetje, Maria is de afgelopen tijd wel heel heftig met haar schattige neusje in die 10 geboden gesmeten zeg, samen met Callista.
Maar zie: ze kent ze alletien! En niet vanwege de woorden, of vanwege het besef dat ze ze zou moeten toepassen. Gewoon omdat ze diep verankert in haar ziel zitten. En wat dacht je van de ziel van Callista?

Maria en Callista, ik ben keitrots op jullie allebei!
Zo, da's eruit. Kwam helemaal vanuit m'n tenen.

En nu geen aandacht meer voor wat die professor allemaal gezegd heeft. Van niemand meer. Da's alleen maar "licht" werpen op iets wat geen enkele waarde heeft.

Dit is mijn “licht”:

Er leeft een meisje van 12 jaar,
Met wijze ogen, prachtig blond haar,
Ze is in mijn hart, en in dat van jou,
Bij de ene als kind, bij de ander als vrouw.
Zag jij ook die kant die ik ook zag misschien?
Als engel want dat is hoe ik haar wil zien.
Zij ziet slechts het nu, dat is wat ze ons leert,
Niet bang voor wat morgen misschien wordt ontbeert.
Denken aan haar, minstens een keer per dag,
met liefde en licht en een stralende lach,
verheft onze zielen verlicht onze pijn,
en leert onze ziel als de hare te zijn.

Hartegroet ,

Kakie

Jeetje Kakie.

Toen ik jouw gedichtje las, schoot ik echt vol. :cry: :cry:
Dank je lieverd.
Ik print deze uit..
Zo waar en raak..


Dikke knufels, Maria en Callista

Hey lieverd(s),

En da's nog maar het begin van de stroom met positieve gedachtes, grinnik. :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Let maar op!

Hartegroet ,

Kakie