Hehe,eindelijk begrepen.
Wat jij hier op het laatst vraagt,grote schat,dit dus;
Citeer:
Is het goed dat ik nu ga slapen en even nergens meer aan denk?
Ook niet aan jullie?
Dat is precies wat ze vragen.
Ergens in een van de Shouds die ik gisteren geplaatst heb.
Maak je los van Shaumbra,Tobias,ja zelfs van God.
In jouw huist de meester,er is niets anders dan jij.
Eigenlijk zou ik kunnen schrijven;
Ik ben en de rest is ontsproten uit mijn brein,product van mijn fantasie.
Gecreëerd vanuit een behoefte,de behoefte om te kunnen delen.
Eigenlijk zoeken we bevestiging van ons eigen bestaan.
Onlangs las ik,als er ergens op een onbewoonde plek een heel grote boom omvalt,maakt dat dan lawaai?
Als er helemaal niets is,dan ga je toch dingen verzinnen om je bestaan te bevestigen?
Als dit een droom is,ik droom dat ik schrijf,in werkelijkheid ben ik alleen maar een gedachte(net een verzonden email,waarin een komma gezet is,ipv een punt en die dus voor eeuwig,God weet waar rondzwerft)
dan zoek ik toch snel een ankerplaats,een plek die kan getuigen van mijn aanwezigheid.
Ik teken op de rotsen(Annemiek was here)bouw een huis,graaf een kanaal,stapel stenen,allemaal om iets te zijn.
En nu dat iets loslaten,dat laatste houvast.
Adem jezelf in en adem jezelf uit,tot je vervliegt in de wind.
Wat rest is een spoortje van de geur die zo bij mij hoort,maar wie is er om het te herkennen?
Man oh man,eigenlijk ben ik best tevreden met mijn creatie;Jullie.
Namaste Annemiek