LICHTWERKERSFORUM

Dierenliefde
Ik kom uit een familie van jagers en vissers, dwz aan mijn moederskant, aan vaderskant waren het kleine boeren, die het best zwaar hadden.
Mijn vader ging al op heel jonge leeftijd de koe hoeden, wat inhield dat het dier gehalsterd werd en uitgelaten als een grote hond, om in de bermen te grazen, dat was immers gratis!
Het verhaal dat ik wil vertellen gaat over mijn opa, Bertus de Haas.
Dat was niet zijn eigen naam, maar zijn bijnaam, heel gebruikelijk in die tijd en deze streek.
Met een gezin van 12 personen(zonder moeder) en waarvan slechts een zoon werk had, viel het in oorlogstijd niet mee om voldoende brood op de plank te krijgen, vandaar dat het jagen en vissen bittere noodzaak was.
In de winter van 1945 (januari om precies te zijn) ging Bertus met zijn hond naar de wetering om zijn fuiken te lichten.
Het was bitterkoud en de wetering was voor het grootste gedeelte bevroren, in zijn sobere plunje, maar gelukkig met een dikke jas, liep Opa daarheen.
De jas werd uitgedaan en hij begon met zijn werk.
De hond bleef zoals een goede jachthond betaamd aan de zijde van mijn opa.
Wat er precies gebeurde weet ik niet, maar Bertus viel in het water en zijn hond sprong hem na.
Met veel moeite klauterden man en hond de wal op, waar opa zijn jas nam en de hond daarin wikkelde.
Het lange eind naar huis lopen deed hem geen goed, enige dagen later stierf hij aan een longontsteking.
Op de dag van de begrafenis( het kerkhof was kortbij) miste ze de hond, een uitgebreide zoektocht, leverde niets op.
3 dagen later vonden ze hem, liggend op het vers gedolven graf van zijn baasje.
Men nam hem mee naar huis, waar ook hij binnen enkele dagen stierf.
De liefde voor elkaar reikte over de grenzen van de dood.

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Lieve Annemiek,

Krijg hier kippenvel van.
Opnieuw, Wat een liefde.
Welke grenzen zullen we dan maar zeggen he

Liefs Shenan

Oh ja Miek!
Om het koud van te krijgen...eh....nou ja opa had het ook koud maar dan anders.

Dit hoor je wel vaker, de trouw van een hond gaat over de grens van leven en dood.
Wonderlijk toch eigenlijk, als je bedenkt dat hij de keus heeft en, kennelijk, minder moeite om naar de "andere" kant te verhuizen.
Bij dieren is dat zoveel makkelijker.....*zucht*....

Mooi verhaal schat.
Héérlijk om te lezen!

_________________
*there and back again*

Dit verhaal doet mij weer denken aan mijn hondje Goldy,ze was erg ziek,en moest in slapen,tijdens de rit naar de dokter,draaide het nummer etarnal flame van de Bangles,ik keek Goldy in haar ogen,en we wisten allebei,we zien elkaar weer,en ik maakte de afspraak,lieverd waar je ook incarneert,al is het in Rusland,ik kom je halen,nadat het "vreselijke""achter de rug was,en ik ontroostbaar,daar ik geen kinderen kon krijgen,was Goldy ""mijn kindje"",ik was diep ongelukkig zonder haar,hoorde ik op een dag een stemmetje,""kom me halen"",ik was in alle staten,zoeken naar een puppie maar waar?
via,via,kwam ik na een spookachtige rit ergens op een boerenerf,die golden-rertiever-puppies had,ik ging kijken,er was nog 1 teefje over,ik pakte het kleine frummeltje,op,nu je wilt het niet geloven,de pootjes klemden zich helemaal aan mij vast,ik keek in de oogjes..Yes Goldy...tijdens de terugrit,heeft ze mij geen moment meer losgelaten,als een klit vastgeplakt,ongelofelijk...in dit leven heet ze nu Sascha,ze is iets groter,mondiger geworden,maar nog steeds dat zieltje wat bij mij past.


Liefs Karnayna

Ontroerend verhaal lieverd :cry: :lol:
Doet me denken aan Brandon, de hond van mijn dochter, die ze ook in moest laten slapen.
3 dagen later ging Brandon mee en vond Angie(haar nieuwe* hond)
Wat zijn dieren toch ontroerend lief.
Namaste annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

weet je karn.........
dat heb ik nu met Kobus.
alsof ik mn lieve doortje weer heb,
maar dan in een ander lichaam.

in dit leven is doortje alleen een reu
wie weet heeft ze besloten haar mannelijke kanten, lol
te laten zien.

doortje is ook de enigste hond waar ik geen foto van heb:(

tzal zo wezen denk ik dan maar.


frummel

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

http://users.cis.net/sammy/eternal.htm
en die tekst.... :roll:
liefs Karnayna

Oh ja lieve Nel, daar heb ik op tv ooit een reportage van gezien, prachtig, ook zo ontroerend.
Wat zou ons leven er saai uitzien zonder huisdieren :roll:
Onze aardse begeleiders, met hun onvoorwaardelijke liefde.

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

neuuuuuuuuj nel
:lol: :lol: :lol:

Koba heet jacobientje 8)

jacobientje flodder

:wink:

_________________
*there and back again*

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Freule Flodders fikkie, heet Jacobientje 8)

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Freule
Frummel
Flodders
Fikkie
Heet Jacobientje. :lol:
FFFhJ

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

en npu plas k in mn broek!!!!!!!!!!!


zeikmeiden!
haahhhhaaaahhhhhhhhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

sxuzee moi
moest mij verschonen en de zuurkool omdraaien.

zijn jullie je er wel bewust van dat koba aka jacobien
genaamd kobus...........
ook wel door de bangen de klapkaak genoemd


uit huize achter t schot komt?

kan dat kind t helpe dat ie aleen maar vliegen zag en varkens hoorde blee heeere

bussie
kan nou zitten:)
wachten:)
plassen en poepen:)
snurkt niet

ok peurt af en toe snachts rond met een natte flos in mn gezicht........
( moet je van houden)

zorg dat je tenen onder de dekens liggen want anders hebbe geen vel meer erop de volgende morgen
hij is een tene likker :roll:

Maar wel een klapkaak, jacobiena eersteklas!

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Hallo Annemiek,


Ben eens even hier komen lezen en ik vond iemand die
ook zoveel van dieren houdt ! Ik heb drie prachtige poesen
2 zwartjes en een getijgerde met witte pootjes en een wit slabbetje
ze heten Poesja, Tino en Sasha en ik ga letterlijk door een hel
voor ze zoveel hou ik van hen !
Overlaatst was er bij de buren een gejank te horen en ik dacht eerst
dat het men jongste was Tino. Toen ik men oor spitste kon ik
uitmaken van waar het kwam en ik lokaliseerde het gemiauw,
bij de buren in het gesloten tuinhuisje had ik het niet gedacht !
Ondertussen kwam men jongste de muur over en ik zette ze gauw
binnen!
De buren zijn nog maar aan hun huis aan het werken en wonen er nog
niet het lukte me maar niet om ze te bereiken!
Oké grote middelen dan maar 2 ladders één langs mijn kant één met
véél moeite gestabiliseerd aan de andere kant van de 2,5 hoge betonnen
muur, met een pillamp want het was ondertussen donker geworden !
Het gemiauw werd alsmaar luider en ik werd ongeduldig omdat ik niet
zo snel meer ben met men heupischias ! dus ik met véél moeite over
de muur héél voorzichtig en dan naar het tuinhuisje met de hoop dat ik
dat poesje kon te pakken krijgen ! Ik moest héél snel handelen deur
open en weer gauw terug dicht zodat ze niet kon ontsnappen, en ja
hoor ocharme daar was ze mager als een graat zat waarschijnlijk al
opgesloten sinds een week, een piepjong klein lief sokgrijs poesje met
witte pootjes zo bang als een wezeltje, heb direkt besloten van men jasje
uit te doen en hem te pakken en lekker warm tegen me aan te drukken
met geruststellende woordjes ! Gelukkig wist ik dat er een beetje verder
al een week een poesje vermist werd nog piepjong Frodo genaamd !
Men hart bonsde van geluk dat ik het had kunnen pakken en de tranen
vloeide over men kaken! Ik ben met véél moeite met de poes in men armen
en de pillamp terug op de ladder gekropen zo naar huis terug en
ben onmiddelijk naar die mensen toegegaan om ze terug te bezorgen en
die waren zo dankbaar dat ze huilde ! Ze was uitgehongerd maar ze steld
het goed. I weet dat er die dag een Engel bij me was want in de winter
kom je niet zo vaak in de tuin en ik werd echt geholpen heb ik duidelijk
gevoeld anders had ik nooit Frodoke horen miauwen , zeker weten !
Zo zie je maar hoeveel ik van dieren houd het zijn schatjes echt waar !
Suzanne :)

ik de oogjes van men dieren zie ik men eigen tederheid en liefde !