| Offline |
| moderator |
 |
Lid geworden op: za 15 jul 2006 13:36
Berichten: 2380
|
Allemachtig Joost...gaaaaaaap...jij bent er vroeg bij...  Komop Nel mijn liefste vrouwe op aarde...begroet de dageraad met plezier en nieuwe energie..Putdiepe zucht...het is dat jij het bent maar anders...Goed...waar was ik ook alweer gebleven....even denken..o, ja! de verhuizing. Ik heb het overleefd en het appartement waar we in gingen wonen leek me wel wat. En natuurlijk mocht ik van haar niet de galerij op en ik wou toch echt inspectie houden van mijn domein...men moet toch weten of de omgevingsfactoren juist zijn en er niet teveel straatspul woont, want ik had al wat geroken.
Om kort te zijn, achter ons werd gebouwd , dus dat vond ik eigenlijk wel interessant. En ja hoor , ik kreeg 's avonds eindelijk mijn kans...de bel ging en een vreemde buurvrouw stond voor de deur en iemand die wat in een busje wou hebben. ( onder ons gezegd en gezwegen, wat een vreemde gewoonte mensen hebben om hun maandloon bijeen te krijgen.)
Maar goed , daar gaat het nu niet om, de deur stond open !!!! en ze had het niet door, hihi en nog fraaier , ze liep al in een kort nachthempje en ik zag mijn kans schoon en vloog tussen haar benen door de galerij op en rende meteen naar de volgende huizen...HAHAHA...ik kan nog op mijn rug liggen en met mijn lichtpootjes trappelen van plezier als ik daar nog aan denk en onder ons gezegd en gezwegen..dat doe ik dus vaak..
Ze rende op haar blote voeten in die belachelijke nachtpon ( ze had gelukkig haar bedsokken niet aan , want dan had ik heel gegeneerd geweest, bedsokken ...wat een gezicht ) over de galerij en ik rennen en zij graaien en ik lachte me naar , ze kreeg me niet todat ik medelijden met haar kreeg en me maar liet vangen ( ze denkt nog steeds dat ze me echt gevangen heeft , ze is niet altijd erg snugger en je kunt mensen zo easy om de tuin leiden , dat wil je niet weten.
Ja , Joost , zo kan ie wel weer en zou je de vragen van je aanbidders niet eens beantwoorden? Euh..jezeker...ahum, ahum..even lezen...O ja.
Ruth , mijn lieve mens. Jij weet wat een Koninklijke kat toekomt en dat weet helaas niet iedereen. Ik heb ( likt zich nu minzaam aan de lichtharen) nu eindelijk een fluwelen zetel en eigenlijk had het nog wat luxer gemogen maar vooruit , een gegeven zetel kijkt men niet in de ...o, ja wat..doet er ook niet toe .
Dank je , meiske voor jouw bezorgdheid of ik krijg wat een Koninklijke kat toekomt.
Ah...die lieve Saskia heeft het ook helemaal door. Mensen doen erg raar en ik heb nooit zo begrepen wat ze nu precies willen en natuurlijk had ik het aardig getroffen met Nel, mijn vrouwe, maar voor de rest...nul komma nul en geen enkele eerbied en maar willen aaien tegen mijn zin. Maar jullie hebben kunnen lezen hoe ik dat bloederig, doch efficient oplos. HAA...HAAAmiauwgrrrrr
Die Konigin...euh..Koningin...  tja , ik zal al mijn charmes in de strijd moeten gooien want ze ziet me nog niet staan , ze doet net alsof hoor, maar ik laat haar in haar HOOG KONINKLIJKE WAARDE, dat begrijpen jullie toch wel he?
Beetje muizen vangen en voor haar neerleggen...O? geen muizen vangen? WAT IS DIT VOOR EEN HEMEL WAAR JE NIETS MAG? Zucht, ik moet ook nog wel wat leren , ik moet ze lief gaan vinden en mag er nooit meer een te grazen nemen en dat was nou net zo leuk op aarde. Goed , goed, die kattenengelen hebben wel gelijk, hemel is hemel en aarde is aarde en daar zit een hemelsgroot verschil in.
( Ik moet nog wel even wennen aan dat Lichtgedoe hier)
Is je vraag naar tevredenheid beantwoord , juffrouw Saskia? Ik moet trouwens even zeggen dat toen u op bezoek was bij mijn vrouwtje ik zag dat u een hele mooie uitstraling had...proficiat , volgens mij komt u ook uit eenhoge sfeer? Ons kent ons , nietwaar!Joost wat een vleier ben jij zeg....  Jaloers he?Nou, echt niet en ga nu maar door , ik begin weer slaap te krijgen...hoeaaaapEn dan zeggen ze nog dat wij katten altijd liggen te slapen! Ik zal jullie meteen uit de droom helpen, dat lijkt maar zo , we houden alles in de gaten maar laten dat niet merken. Is ook altijd verhipte gemakkelijk als een vogeltje in de buurt komt en ...o..ja..dat mag dus niet meer. 
Goed, mijn jaren bij mijn vrouwtje Nel...ik moet haar nageven , ze had geduld met me en ik was niet gemakkelijk in de omgang, maar wat wil je ook, een kat van Hoge afkomst heeft allerlei privileges die mensen toch niet kunnen begrijpen. Te weinig hersens ( o, er is er hier een erg boos ) JOOST!!!!hihi....je hebt ze ook zo in de boom , he? En ik dacht dat wij daar goed in waren..
Maar om een lang verhaal kort te maken, mijn einde naderde en ik werd zieker en het vrouwtje ook...ik schiet nu toch wel even vol, mensen  ...we moesten afscheid nemen van elkaar en dat viel niet mee...toe nou lieve Nel, niet huilen , je ziet toch hoe mooi het hier is en hoe ik als Koninklijke kat eindelijk alles heb wat mijn kattenhart begeerd? Ik ben gelukkig hier en we zien elkaar toch nog af en toe?Prffff , snik...even een zakdoek pakken, het gaat wel weer, dank je lieve JoostKomop, zo mag ik het horen...en nog een bedankkopje omdat je mijn foto hebt geplaatst hier ( o, nee dat was Ruth , maar oke, niet miere...nu  )
Ik vind dat ik nu genoeg verteld heb en ga afscheid van jullie nemen, de Troonrede is klaar en ik zie uit mijn ooghoeken die fraaie Koningin naar me kijken, dus ik ga haar nu het hof maken.
Lieve mensen en nog lievere Nel, het was een prachtige tijd bij jou , kon lekker af en toe in je benen hangen en je deed me niet eens naar het asiel..kanjer !
Mijn taalgebruik is overigens ook nog wat a-sociaal , komt door het leven op aarde, je wordt beinvloedt door al die straatkatten.
Wel , ik wens jullie licht en liefde en veel geluk en dank voor het luisteren naar mijn verhaal.Dag mijn lieve , lieve dierbare Joost, ik zal je nooit vergeten en we komen elkaar weer tegen lieverd en dan zijn we beiden weer helemaal als nieuw.
Nawoordje...
Joost was dus een moeilijke asielkat, maar hij was heel speciaal voor me en zijn aanvallen zijn toch een gevolg van de behandeling van zijn eerste thuis en ik heb dat opgelost met de bloemenspuit. Ik moest wel want hij werd dan helemaal wild en haalde me open en in zijn ogen stond een vreemde blik. Dan kwam hij even later weer bij me en gaf kopjes en ik verzekerde hem dat hij echt niet terug hoefde naar het asiel, wat hij ook deed.
Schreeuwen van ..NEE, hielp niet dan raakte hij in paniek en als ik niet zo vreselijk allergisch was dan had hij misschien nog iets langer kunnen blijven maar ook hij werd steeds zieker en wou geen dierenarts meer aan zijn lijf.
Dat heb ik gerespecteerd en de dag kwam dat het gewoon het einde moest zijn.
Af en toe kan ik nog erg om hem huilen , om wat hij heeft meegemaakt maar hij was me intens lief , zoals al mijn katten dat waren.
Ik stop nu want het kost me toch wel wat om hem te channelen en ik moet nu rust nemen en verder verwerken dat hij niet hier is maar ik prijs me gelukkig dat ik hem af en toe mocht zien en nu nog even plezier heb mogen maken met hem.
Iedereen liefde en Licht van Nel. 
_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.
|
|
Inloggen
V&A
Zoek
en liep mij zelfs voorbij, terwijl ik toch minzaam mijn pootje door de tralies stak maar vooruit , ik heb het haar grootmoedig vergeven.
