LICHTWERKERSFORUM

Lieve lichtjes.


ps....iedereen mag hier naartoe hoor.
Wikvaya vroeg naar het Lichtuis wat ik ooit ontworpen heb en zelf ben ik na lange tijd er niet te zijn geweest , er mee naar toegenomen door Ed en ben ik weer steeds vaker daar even te vinden. Omdat ook Marcus niet bekend is bij haar , zal ik eerst zijn levensverhaal hier plaatsen.

Het is allang geleden dat ik het verhaal van Marcus verteld heb en niet iedereen kent dit bijzondere verhaal over een bijzonder mens.

In 1996 was ik op zoek naar een correspondentievriend. Maar wel een die in de dodencel zat.
Ik had gehoord van de organisatie Inside/Outside , dat ze penpals zochten.
Ik meldde me aan en na ongeveer drie weken kreeg ik de eerste brief van Andy G. Robertson uit San Quentin, Amerika.
Hij was verrast dat hij zo snel een penvriendin kreeg, want hij had zich nog maar net aangemeld en een vriend van hem zat nog steeds te wachten tot er voor hem iemand gevonden was.

Een bijzondere correspondentie begon. Ik vertelde hem dat ik niet hoefde te weten wat hij gedaan had maar als hij dat wilde dan mocht dat wel.
Ik wou alleen maar de "mens" achter de moordenaar leren kennen.

Hij was een Vietnam veteraan en had daar drie jaar in een helicopter gevlogen.
En, zoals hij vertelde, had hij twee broers verloren en vele vrienden zien sterven , die als broers waren.
Hij dacht elke dag aan die vreselijke oorlog.

Hij trouwde en kreeg drie zoons en een dochter. Zodra hij in de gevangenis belandde, verbrak zijn vrouw elk contact en ook zijn zoons zag hij nooit meer.
Later zocht zijn dochter hem trouw op, samen met zijn kleinkind wat hem ziels gelukkig maakte.

Toen ik met hem begon te schrijven zat hij al 21 jaar in San Quentin in de dodencel. Hij had spijt van de dingen die hij gedaan had en zei als ik het kon veranderen zou ik het doen, maar dat kan niet meer.
Ik leg verantwoording af "To the Lord"

Hij schreef proza en zocht vele gedichten voor me op. Ze raakten altijd een diepe snaar in mijn ziel. Hij las het boek van Anne Frank en zei tegen me , dat Anne het veel erger heeft gehad dan hij in die dodencel. ( Als je weet dat martelingen en verkrachting een normale zaak is in de Amerikaanse gevangenissen )
Hij bekommerde zich altijd om het welzijn van anderen.

Af en toe hoorde ik een tijdje niets van hem en dan liet ik de mensen van Inside /Outside uitzoeken wat er was.
Dan kreeg ik weer een brief vol verontschuldigingen. Maar hij zei ook dat sinds hij met me schreef , hij noemde het zo: This place is really gone get to me. Hij kreeg het geestelijk steeds heel zwaar.
Hij hield van me maar ik durfde er niet op in te gaan, ik was bang voor de pijn als hij terdood gebracht zou worden.

Hij wist dat hij nooit vrij zou komen ondanks de pogingen van een advokaat, die hem zeer trouw was.

Zijn gezondheid begon slechter te worden maar hij klaagde nooit.
Als iemand geëxecuteerd wordt, dan krijg je als penpal twee weken van te voren bericht.
31 augustus 1998 zou hij 53 jaar geworden zijn en ik zocht naar een verjaarskaart en wat moet je nou voor kaart sturen aan iemand in de dodencel?

Ik koos er een waar ik de volgende tekst op schreef: Many , happy anniversaries in Freedom!

En ik kreeg datzelfde kaartje terug met dikke zwarte letters : DECEASED 22 AUGUST.

Hij was dood....ik kon het niet geloven en rende huilend naar boven en belde met iemand van Inside /Outside want ik had geen executiedatum gehad.
Maar hij was ook , wat zo treffend op het kaartje stond ...VRIJ.
Zij ging het uitzoeken en ik kreeg contact met een vrouw die met een vriend van Andy schreef. Ze had ook een foto van hem,samen met twee vrienden van hem.
Ik kreeg een kopie , ik had hem nog nooit gezien.
Toen ik de foto zag, herkende ik hem als de man waar ik meerdere levens mee geleefd had.

Hij was overleden aan een embolie en was gevonden in zijn stoel voor de t.v. met een grote glimlach op zijn gezicht.
Hij heeft gezien waar hij heen ging. Daar kon ik zo'n vrede mee hebben.
Hij hoefde de gang niet te maken naar de executie kamer.

Een paar weken later zag ik hem opeens in een soort van denkgrot. Er was een mooi Licht en hij zat met zijn hoofd in zijn handen.
Zijn leven trok aan hem voorbij.
Twee weken later keek ik weer maar hij was daar weg.

Ik begon seintjes van hem te krijgen en voelde hem vaak bij me.
Een helderziende zag hem op de bank naast me en beschreef hoe hij er uit zag en ik liet de foto zien en hij was verbaasd.

Hij zei, je krijgt een rode roos van hem.

Toen ik voor het eerst naar een kring mensen toeging, die allerlei meditaties deden en seances hielden om mensen te helpen , kwam hij meteen door. Er werd eerst een gedicht voorgelezen in het Engels en daar stond een rode roos op ( toeval bestaat niet)
Carla kende ik niet, zij wist niets van Andy en ze begon met zijn foto in de hand opeens Engels te praten.

Ik voelde duidelijk dat hij de hele avond al aanwezig was en nu tegen mij sprak.
Hij vertelde dat zijn naam nu Marcus was. Ik zat enorm te huilen want ik had hem zo graag in dit leven echt bij me gehad. Ik hield enorm veel van hem.

Hij troostte me en vertelde dat ik nog een tijdje hier bleef en dat hij niet naar de aarde terug hoefde. Dat hij veel van me hield.
Alles ging om de vrije wil en de LIEFDE. Hij zei ook dat hij de andere gevangenen bij zou staan.

Hij heeft me eens meegenomen. Ik weet alleen dat hij me beetpakte en daarna mocht ik niets meer herinneren, maar plofte ineens met een klap in mijn lichaam terug. Ik had moeite om me weer te aarden.

Kort daarna kwam de voorspelling met de ramp met de Twin Towers in mijn schilderij. Ook kreeg ik visioenen daarvan. Hij was me zeer nabij en hielp ook daar de zielen te begeleiden toen ze overgingen.

Hij is zo vaak bij me , we hebben samen vaak gedichten geschreven, dat wil zeggen , hij dicteerde ze en ik schreef.
Hij noemde ons het "Dreamteam". Ja, erg leuk want hij kwam altijd middenin de nacht.
Tot ik zei, : Jij kent geen dag en nacht maar ik wel. gedichten gelieve overdag in te leveren.
Dan hoorde je hem lachen en eens met de Kerst mocht ik zeventien gedichten schrijven voor ieder lid van de kring waar ik in zat.
Hij schreef zeer persoonlijke dingen , die ik zelfs niet wist van die mensen. Ze waren allemaal ontroerd.
En nu???? Hij deelt geregeld zijn rozen uit en soms laat hij me dingen opschrijven.
Hij heeft zich ook bij enkelen van het Lichthuis laten zien.
Hij is mijn Gids nu en houden van is anders geworden, Universeel maar wel erg warm.

Hieronder een van de gedichten die hij me schreef vanuit de dodencel.

PRECIOUS EARTH

Look for the happy things of life
If you desire peace
The little ordinary things
that makes your hopes increase.

Things like a gentle glowing smile
or sincere words of cheer
A sunrise of he precious time
when twinkling stars appear.

Seek out the good in people
cat errors to the side
And recognize the quality
that help you stem the tide.

Drink in the soul-deep pleasure
same nature gives to all
A rock-bound share,
a rippling waterfall.

Do not forget the value
of just an humble prayer
An understanding faith in God
offers , a comfort rare.

Open your heart to children
they fill this life with bliss
Who can denies the wonder
of a baby's tender kiss.

I hope you see just what I mean
look for the happy things
And I will guarantee that you
will have a heart that sings.

Love from Andy/Marcus.


Het Lichthuis.

Ik heb het gecreeerd in 2004 en het is een ruimte waar iedereen geestelijk heen kan gaan. Sluit je ogen maar en stap door het hekje.


Je gaat door het kleine klaphekje en komt in een prachtige omgeving terecht. Een beekje stroomt over rotspartijen en in de verte zie je een waterval en uit die waterval , ontspringt een schitterende regenboog.
Vogels zingen en er zit een roodborstje op een tak en kijkt je aan en nodigt je uit om alles te verkennen. Er is overal prachtig Licht maar het is niet de zon. Alles lijkt van binnen uit verlicht.
Je wandelt naar de waterval en gaat op een rotsblok zitten. Het geraas van het water is overweldigend maar erg mooi.
Als je genoeg hebt gezien en gehoord ga je terug naar de plaats bij het hekje en je ziet een pad wat omhoog loopt naar een prachtig rond gebouw van hout. Het is omrankt door schitterende rozen in alle kleuren . Zelfs kleuren die je nog nooit gezien hebt op aarde. Het geurt er heerlijk en prachtige vlinders fladderen rond en 1 komt op je hand zitten. Een knipoogje van God.

In het Lichthuis ( zo heet het gebouwtje ) vind je allemaal zachte kussens waar je op kunt zitten. Een haardvuur brand in het midden en de vlammen knapperen zachtjes. Overal zijn ramen zonder ruiten en je kunt er s'nachts de sterrenhemel zien . Alle planeten en sterren in al hun grootsheid en pracht.

Er is op de tafeltjes die er staan kruidenthee en honingdrank te vinden en een drank die hemels is en geen naam heeft maar heerlijk geurt en smaakt en je heel blij maakt..

Als je gaat zitten en aan het denken bent komt ineens je Gids naar je toe en zijn/haar warmte omringt je en je hart wordt heel Licht. Geluk doorstroomt je en je praat met je Gids over alles wat je bezig houdt. Er komen ook andere mensen van het forum binnen en groeten blij en overal komen Gidsen binnen en Engelen. Het is een en al licht en liefde .
Je mag er net zo lang blijven als je wilt. Ook kun je altijd terugkomen , het hekje is altijd open.

En van Marcus krijg je een gele kristallen roos . :idea:


Ik ben er dus weer heel vaak en heb gesprekken met een paar van mijn Gidsen gehad. Het heeft me zo goed gedaan en ik ben blij dat mijn mailvriend Ed me weer meenam toen ik erg verdrietig was.

Contact met mijn Engel en Gidsen heb ik zo ook wel maar in die tuin van het Lichthuis ( je kunt ook overal daar in de natuur gaan zitten ) is het heel sterk.

Ik wens je veel moois toe als je besluit naar het Lichthuis te gaan.

Liefde en Licht van Nel. :idea:

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Wat mooi Nel, ik zit hier met tranen in mijn ogen.
Mag iedereen naar dat Lichthuis gaan? Is het voor iedereen bedoeld?

Liefs,
Saskia

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Oh zo'n nachtblauwe roos met zilveren draden, wat mooi Nel!
Dank je wel en ook dank aan Marcus!



Veel liefs!
Saskia

Mooi Nel ,

Dank je :wink:

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Wizzik al volgens mij !! :D :D :D

Neu , het was dank je voor het verhaaltje !
Terwijl ik las kuierde ik gewoon rond met mijn bakje thee en dat kon ik wel even gebruiken , een rustpuntje.

Maar OOK bedankt voor de roos , ook aan Marcus ofkors.

liefs,
Tinkje

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

lieve Nel

ooooh ....... wat een verhaal. geweldig. Dank je wel voor het delen ervan.
en dank Marcus voor de prachtige roos. Ik ga het printen en vanavond nog eens op mijn gemak ik bed lezen.
ik wens je een prettige avond en veel liefs van Wikvaya.

En voor Marcus een sneeuwwitte roos terug. met een geurtje

Mooi zo , is wel zo gezellig :D
En rozenstrooier in de buurt is nooit weg.

Geniet er maar van.
liefs,
Tinkje

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

lieve Nel

Ik heb gisteravond nog een keer je verhaal gelezen en ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben.
Ik zal je vertellen wat ik voelde toen ik het las. Als eerste kwam in mijn gedachte dat ,alleen al het feit dat je de mens achter de moordenaar wilt leren kennen, blijk geeft van een hoge geestelijke ontwikkeling. Je oordeelt, veroordeelt en vooroordeelt niet. Er zullen niet veel mensen zijn die dit kunnen. De zin, ik leg verantwoording af to the Lord is ook heel bijzonder. Dit betekent dus dat Marcus de volledige verantwoordelijkheid op zichzelf schuift en niet zoals veel mensen doen een ander de schuld geeft. Dit getuigt ook van een hoge geestelijke ontwikkeling. Het feit dat hij inzicht heeft gekregen voor zijn daad is al heel bijzonder. Mensen die dat kunnen schieten als een vuurplijl omhoog in ontwikkeling waar een ander misschen wel 10 levens over moet doen. Je levenspad mag dan wel uitgestippeld zijn, je ontwikkeling vormt zich naar jouw gedachten en niet andersom. Het is ook een prachtig gedicht wat hij heeft geschreven en getuigt van een gevoelige geest. Heel mooi en ontroerend dit verhaal en nogmaals, dank je wel dat je het hebt geschreven.

Nog even dit? Hoe moet ik in godsnaam in dat huis van je komen want dat vat ik even niet? Ik krijg het niet voor elkaar om dingen levendig te visualiseren en al helemaal niet om bewust ergens heen te gaan. Hoe doe jij dit dan???

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Ik stap er zo in maar ben gewend om geestelijke reizen te maken en te

hoi lieve NEL
Je schrijft, Ik ben gewend geestelijke reizen te maken en te komen waar ik maar wil terwijl ik in mijn lichaam blijf.
Dit snap ik niet. Ik dacht dat wij een geestelijk wezen zijn met een bepaalde trilling die s´nachts dat lichaam verlaat met behulp van een astraallichaam of zoiets waardoor ons lichaam dus leeg is. Ik heb in die boeken van Monroe uitredingen gelezen dat hij soms te lang it zijn lichaam weg bleef waardoor zijn fysiek in de problemen kwam en hij werd ook vaak teruggestuurd als er iets was bv als de kat op zijn hoofd ghing zitten of als hij moest plassen. Recentelijk ben ik bij een medium geweest die met haar lichtlichaam reist. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik het verschil niet snap hoor want Monroe heeft 35 jaar uit zijn lichaam gereisd met zijn zeg maar fysieke bewustzijn. Dus weten dat je uit je lichaam bent maar je aardse verstand erbij hebben. Als zij uit haar lichaam is en met haar wat ze noemt lichtlichaam reist, dan heeft ze een totaal ander uiterlijk zei ze. Lange haren ipv korte en een andere kleur en een hele mooie witte jurk aan die heel zacht aanvielt. Hier snap ik geen bal van. Monroe had gewoon hetzelfde uiterlijk hoor en was ok gewoon voor 100% bij zijn aardse verstand. Hij ging gewoon zijn dode vrouw opzoeken bv en met haar kletsen. ik heb bij dat medium et behulp van haar e haar gidsen een poging gedaan om dat bewust mee te maken. Dus gewoon wakker zijn en er uit stappen. Dat lukte me niet maar tot mijn verbazing zei ze dat ik er al uit was. Ik was me dat niet bewust. Misschien hebben wij wel meer dan een paar luichamen. Osho had het geloof ik over 7 lagen. Maar goed, hoe kom ik nu in dat huis van je daar gaat het om. Ik wil die Mrcus wel eens zien en die engelen. Ik heb een cursus gedaan verleden jaar, gidsenontmoeting. 4 avonden en dan 3 meditaties per avond. Dan kregen we een soort verhaal te horen zo van, je loopt op een weggetje en daar zie je een poortje enz. en dan kom je bij een huisje en dan ga je naar binnen en daar is een tafel en twee stoelen en dan zit er iemand en dat zou dan je gids zijn. Ongeveer 1/3 van de cursisten zag helemaal niks waaronder ik en 2/3 kwam met de meest fantastische verhalen over schitterende ontmoetingen. In al die 4 avonden heb ik nog nooit mijn gids ontmoet hoor. Mijn Indiaanse gids krijg een beeld van in mijn hoofd maar het idiote is dus dat ik twee personen zie. een oude man met wite lange haren en bruine ogen en een beetje opzijgericht en bij zijn nek zie ik een hele sympathieke man met ook grijze golvende haren en vrolijke ogen met glinstertjes erin en een mooie huid en hij lacht altijd zo sympathie en met hem praat ik altijd. Dat medium zag mijn Indiaandse gids staan als een man in de kracht van zijn leven en met zwarte haren in een wit gewaad aan, zonder sieraden maar hij liet zich ook zien in kleurrijke kleding. Ik heb hem 1 x gezien en toen was hij beschilderd met allemaal strepen en hij had grijze haren in een staartje. Die cursusleider zag hem staan zoals ik hem zie met lange witte haren en een oude man. Tja nu weet ik het niet meer en blijf bij mijn eigen waarnemingen. Twee verschillende gezichten. Ik heb tijdens die cursus trouwens ook nooit het idee gehad dat ik mijn lichaam verliet. En ik heb nooit wat gezien behalve 1 keer toen kreeg ik een levensboek met een foto erop en dat bleek achteraf een oma te zijn die 55 jaar geleden was overleden en die ken ik niet eens maar ik herkende de foto toen ik bij mijn ouders in een album ging kijken. en toen zei de cursusleider dat mijn oma bij me was die avond en dat vond ik heel erg leuk. maar dat is de enige keer dat ik wat heb gezien tijdens die meditaties.zou ik te nuchter zijn voor zoiets of te aards?

Maar als ik jouw beschrijving lees doe jij dat wel hoor. ik kan wel een of ander huis gaan verzinnen maar als jij een lichthuis hebt gecreeerd moet het tecnisch gezien mogelijk zijn dat ik met mijn geestelijk lichaam dat huis van jou een bezoek zou kunen brengen als ik in staat ben om bewust uit mijn lichaam te gaan. Dus ik heb geen flauw idee hoe ik dit moet aanpakken. Alles wat wij visualiseren wordt in de andere dimensie werkelijkheid en blijft voor eeuwig bestaan. Jouw lichthuis, wat je ooit zelf hebt gecreeerd bestaat dus echt hoor. dat is geen fantasiehuis. Dus ik vraag me nog steeds af hoe ik daar in godsnaam moet komen. wat ben ik moeilijk he?

liefs Wikvaya

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

Lieve Nel en Wikvaya,

Mooi dit, want ik heb me ook diverse keren afgevraagd of iedereen het op dezelfde manier kan doen dat reizen. En nu weet ik dus zeker dat ik geen uittredingen heb, want daarvan hoor en lees ik dus dat je dan jezelf vaak ziet en eventueel de straten en huizen. Dat heb ik nog nooit gehad.

Ik reis dus inderdaad met mijn geest dan, want ik "zie" wel dingen en mensen in mijn hoofd, het is als een voorstelling of visualisatie.

En ik hoor wel geluiden, alhoewel ik dit meestal doe terwijl ik mezelf reiki geef en ik dan een CD met muziek aan heb. Soms ben ik dan bijna in slaap, maar nog net niet.
Heel ontspannen en in een soort trance, daar lijkt het meer op. En dan kan ik ook zo weer terug zijn, wanneer ik dat wil, of als er een pingel van mijn reikimuziek is, of als ik moet plassen.... :D

Vanmiddag zag ik ineens (na nog iets anders), of moet ik zeggen ervoer, heel veel liefde en hoorde mijn begeleiders zeggen dat ik de liefde in mij gegoten kreeg (via mijn hartchakra) en ermee omgeven werd en dat ik het dan naar iedereen uit kon stralen. En dat ik ook als ik meer nodig had er altijd om kon vragen en contact kon maken.
Ik zag ook ineens mijn innerlijk kindje, innerlijke vrouw en innerlijke man, alle drie heel mooi en sterk en dat ze de drie eenheid zijn en ook als de trialiteit. (Het kind is dan de bovenste hoek) Nou ja, dat is moeilijk uit te leggen.... :oops:
Het gaf me veel zekerheid en een gevoel van grote liefde.

Toen ik laatst naar het Lichthuis ging, zag ik het ook een beetje anders dan Nel beschreef hoor, Wikvaya. dat maakt niet uit het gaat gewoon om het gevoel en de mooie ervaring.
Nel, ik vond het inderdaad ook heel mooi hoe Marcus zo anders was gaan denken!



veel liefs,
Saskia

Tip...dat medium zei dat je oma bij je was maar heb je haar tevoren verteld wat voor ervaring je had met die foto? Ik ben zeer kritisch en als ik iets voor iemand doorkrijg mogen ze nooit iets zeggen of vertellen over die persoon. nee, die leraar van die cursus is medium en die zei wie denk je dat er op die foto staat en ik zeg, ikzelf natuurlijk, want die vrouw die leek op mij. Toen zei hij, nee dat is je gids. En ik dus denken, nou klets maar raak hoor, ik ken haar niet , maar toen ik een tijd later bij mijn ouders was toen zag ik een foto van mijn oma als jonge vrouw en dat was precies wat ik gezien heb op de voorkant van het levensboek tijdens die meditatie.

Het liefst heb ik alleen een naam en ga dan kijken wat ik krijg. Vaak doe ik dat als de ander er niet bij is en vertel het dan later. Maar er komen ook zomaar overledenen naar me toe als ik met iemand zit te praten en vertel die mensen dan wat ik zie . jij bent dus een helderziende.
Dat gebeurde ook weer bij de crematie van een kennis. Zie ik die man stralend staan en de overleden zoon van mijn bovenbuurman en het wondertje met het Licht wat ik zag , werd ook gezien door de andere zoon van de overledene. mooi dit hoor

In het Universum, als je je bewust verbindt is alles mogelijk want we maken allemaal deel uit van die bijzondere energie. Daarom vind ik Zero Point Field een hele goede uitleg geven van waar wij leven en hoe ons Lichtje werkt. Exact dit wat je nu schrijft lees ik in de Sethboeken.

Ik ben benieuwd of het je nu lukt om met je Gids in het Lichthuis te komen en ga op je eigen waarnemingen af. Jij ziet je Gids en laat je niet van je stuk brengen door wie dan ook..
neen dat doe ik ook niet hoor maar ik heb al zo vaak aan mijn gids gevraagd of hij gewoon normaal eens te voorschijn komt en of hij mij eens meeneemt want ik weet gewoon dat ik dat kan dat uittreden met vol bewustzijn. Alleen, ik ben het verleerd. Wat ik wel heb is dit. Ik maak s'nachts iets mee, bv ik ontmoet iemand, en dan word ik s'morgens wakker en dan weet ik meteen dat het echt was en geen droom. Gewone dromen vind ik chaotisch en ik kan ze heel goed onderscheiden van de dromen die mijn gids me geeft. Oftwel, de gebeurtenissen. Want onze droomwereld vindt thuis plaats, in het droomuniversum. Ik heb al zoveel van die dromen ook gehad met boodschappen. Maar alleen voor mezelf om van te leren. Met mijn gids praat ik het beste in bad, klinkt maf, maar dan ben ik iets relaxter. Ik heb wel gemerkt dat ik soms wordt aangeraakt als ik het licht heb uitgedaan en ga slapen, en soms is het net of iemand mij uit mijn lichaam wil trekken maar dan ben ik zo doodsbang op dat moment dat ik zeg, laat maar zitten, het hoeft niet. En mijn gids heeft respect en houdt onmiddelijk op. Ik heb een teken met hem afgesproken. Dan weet ik precies of hij het is. Hij geeft mij dat teken elke dag een keer of 4 soms vaker. Ik denk dan wel eens, moet hij niet zelf een leven leven? Er staan nog 3 andere personen bij me. Een oude druide zei het medium, een jonge man en een vrouw. Die druide zei ze is een oude vriend die je begeleidt. Zij zei dat die druide die oude man is die ik in mijn hoofd zie en dat mijn Indiaanse gids zwart haar heeft. Ik ben er een hele tijd volslagen van in de war geweest. Ik had niet eens meer vertrouwen in mijn eigen waarnemingen. Toen heb ik het gevraagd en weet je wat ik te horen kreeg. Hij projecteert zich oud mijn Indiaanse gids en dat doet hij omdat ik mij daar prettig bij voel zegt hij. Met dat uiterlijk. Voordat ik naar die vrouw ging had mijn gids gezegd dat er anderen te popelen stonden om ook bij me te zijn en kontakt te hebben. Daar raak ik dus volslagen van in paniek want dat wil ik niet. Alleen die oude indiaan, die mag bij me. Dus was het niet onwaarschijnlijk dat zij inderdaad 4 personen bij me zag. Ik heb ook het idee dat ik af en toe met een vrouwelijke entiteit praat, afgezien van mijn hogere zelf. Misschien is zij die vrouw. Ze waren allemaal in het wit gekleed zei ze en ze zei dat er in de reincarnatiezelven een druide zat. Ik heb een ander idee over reincarnatie dan de meeste mensen. Al mijn reincarnatiezelven leven gewoon nu en wij leven geen levens na elkaar. Wij hebben groepen om ons heen van geliefden, Nel, je wilt niet weten hoeveel. Monroe werd begeleid door enkele van zijn reincarnatiezelven. Hij werd als kind ook door ze beschermd. Onze zg toekomstige levens leven dus nu ook en komen ook af en toe op bezoek. Degene die bij mij zijn hoeven dus niet perse vreemden zeg maar te zijn maar kunnen ook behoren tot dezelfde entiteit waar ik bij hoor. Wij met zijn allen zijn haar. Ik heb een vrouwelijke entiteit want ik kan met haar kletsen. Heel makkelijk hoor om dat te doen. Ik krijg af en toe op mijn kop van haar. Ik mag niet zo zeuren. Dus dat van een druide weet ik niet hoor of dat iemand anders is. Hij kan net zo goed bij mijn entiteit horen. Maar mijn gids is heel erg lief maar ook heel erg streng. Want waar ik niet aan toe ben dat gebeurt niet, punt uit. En ik heb het advies gekregen serieus een poging te doen om mezelf te vertrouwen en niet te twijfelen aan mijn eigen waarnemingen, de antwoorden bij mezelf te zoeken en vooral mezelf lief te hebben.
Ik krijg ook nooit antwoord wie de mensen zijn die ik ontmoet s'nachts. De laatste keer heb ik iemand ontmoet, geweldig. Een paar dagen ervoor toen kwam er een plaatje in mijn hoofd (is jou natuurlijk welbekend als helderziende) van een man met een spijkerbroek, een geruit hemd (roodachtig) en roodbruin haar en hij kwam met uitgestoken hand naar me toe, palm omhoog. En met een tempo dat ik er gewoon van schrok. Dat soort plaatjes krijg ik in de waaktoestand maar ik moet wel ontspannen zijn. Een paar dagen later ontmoet ik iemand in een droom, ik sta voor een soort bar en bestel een cola light en hij staat naast me en bestelt die ook, hij praatte gelijk met mij, ik keek naar rechts en zie hem staan, Toen begon uit de luidspreker een arabisch liedje te schallen en ik begon mee te zingen. ik ken geen arabisch maar ik ervaar door voelen muziek en klanken dus de taal en de tekst van muziek interesseert me nooit. Hij zong de exacte tekst na. Dat vond ik verbazingwekkend. Even later was ik ergens anders, waar weet ik niet, en toen ging ik naar hem toe, tegenover hem staan en er kwam een liefde zowel van mezelf naar hem als van hem naar mij, niet normaal meer. Ik keek hem aan en hij had een bril op, hele lichte blauwe ogen, een huid als een baby met roze wangen, zilvergrijze hele glanzende haren met golven erin, kort naar opzij gekamd, zo'n beetje tot op zijn schouders, hij lachte zo lief en hij had een spijkerbroek aan en een blauw geruit overhemd. En zal ik je eens wat vertellen, Hij lijkt op die man die onder het hoofd van die oude man met die lange haren zit als ik praat. Had ik mijn vorige mail geschreven. Maar die bril die vat ik niet. Ik heb vaak mensen met brillen.Lijken wel vermommingen denk ik wel eens.Kun jij hier iets van bakken? Ik heb dagen aan die man gedacht zeg. en nog, Eerst dacht ik dat het mijn entiteit was en dat ik geen vrouwelijke entiteit heb. Maar ik weet zeker dat ik wel een vrouwelijke entiteit heb. Dus wie is die mooie man? Ik heb geen idee. Maar hij is echt en geen fantasie dat weet ik zeker. maar ik kan vragen tot ik een ons weeg, ik krijg er geen antwoord op. liefs Wikvaya xxx

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

dank je wel lieve Nel.
:)
Ja je hebt absoluut gelijk met te rationeel en te veel willen.
Misschien moet ik het allemaal even loslaten. Ik heb al een paar keer gedacht, ik stop hiermee en ik wil er niets meer mee te maken hebben. de ene ramp na de andere, echt ongelooflijk. Totdat ik het weer oppakte en dan was alles weer normaal. Soms denk ik wel eens, misschien had ik een andere weg voor mezelf uitgestippeld maar het ik teveel zijwegen genomen waardoor ik teveel van het pad ben afgedwaald. en nu, nu ik oud ben, nou ja, ouder, oud is 100, zit ik weer op dat pad. maar wat de ontwikkeling die ik misschien gepland had om eerder te beginnen moet ik toch eerst afmaken.
Nel jij bent de eerste die ik spreek die weet dat reincarnaties tegelijk zijn.
Ik heb er erg lang over gedaan voordat ik het begreep en nog is het raar om te bevatten.
Jij hebt wel heel bijzondere ervaringen, prachtig.


Ja dat heb ik ook vaak.Ik denk dan altijd dat ik dat zelf ben en dan denk ik, wat ben ik luidruchtig. Maar ik zie dan ook vaak veel gezichten en beelden en ik hoor dan echte stemmen. Maar de zinnen begrijp ik niet.

Ja dit is precies wat ik gelezen heb in Seth. Dit is dus gewoon echt. Dit is wel een hele bijzondere ervaring.
he jakkie. wat afschuwelijk. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat schilderen aan de kant hebt gezet. Bij Harmonia in Amsterdam heb ik gehoord van een vrouw die s'nachts nummers doorkrijgt van vliegtuigen. Die hebben een mankement. Dan belde ze Schiphol en gaf die nummers door. Op een gegeven moment kwamen ze er achter dat die vrouw niet aan het verzinnen was en nu werkt ze voor Schiphol. Maar, zoiets komen wij via de media nooit te weten dus en dat is jammer. Een medium van Harmonia droomt altijd over vliegtuigrampen en die gebeuren ook altijd, Dat vind ze ook afschuwelijk.



Ik heb ook een soort huis verzonnen hoor. Daar wil ik als ik overga eerst even een tijdje bijkomen. Dat heeft een wand van stromend water en daar kunnen alleen de personen doorheen die ik wil. Er wonen honden, katten , konijntjes, vogeltjes, vissen, er is een vijver en bij de vijver is altijd Maya te vinden, 1 van mijn reincarnatiezelven. ze zit altijd met het water te spelen. Er is een hangmat en muziek en een zonnetje en prachtige bloemen en vlinders en allerlei ander gefladder.
Mijn opa komt op bezoek, mijn tweelingziel en mijn gids en we gaan gezellig perzikken eten. Ik dacht, ik maak het maar vast, is het maar klaar.

Ik ga je zero-point verhaal lezen. slaap lekker. liefs Wikvaya en bedankt voor je raad.
xxx