|
Hoi,
Helaas kan ik niet reageren zonder mij in te loggen dus doe ik het maar even via een nieuw onderwerp. Simone, ik was blij dat stuk van jou te leven waarbij je kennelijk als een reptiel achtig wezen iets bestuurde. Ik dacht dat ik de enige was met dit soort bizarre herinneringen. Dan zal ik maar mijn ervaring delen die ik ook enige tijd geleden had.
Ik werd wakker op zondagochtend en mijn vriend kwam langs. Ik kon nog niet helemaal goed wakker worden omdat ik mij raar voelde. We gingen lunchen en de wereld draaide om mij heen. Er kwam een enorm krachtige energie over mij heen telkens en ik was totaal ergens anders. Na de lunch gingen we in de auto zitten en reden over een bosweg, gelijktijdig zat ik helemaal in een andere dimensie in een ruimteschipje. Ik zat met nog iemand anders in dit schipje en we waren met elkaar gezellig aan het kletsen en ook aan het overleggen. Toen de vraag. "Kim, wanneer ga jij naar de aarde toe?" "In 2006." Ondertussen zat ik dus gewoon in de auto naast mijn vriend maar gelijktijdig in dat kleine ruimteschip dat erg geavanceerd was. Ik kan mij zo het ovale raam voorstellen, de eenvoudige ovale vorm van het schip. Alles was helemaal eenvoudig rond. Met een enorme stroming aan mijn rechterzijde energetisch gezien kwam de energie binnen. Ik was echt helemaal totaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaal foetsie ! Terwijl ik dus in die dimensie communiceerde zat ik naast mijn vriend die dit alles toch wel als bestaand accepteert en zat zwak nog op dat moment te zeggen: ik zit in een ruimteschip. Ik keek naar links toe en toen wist ik dat hij de persoon was die naast mij in het ruimteschip zat. Heel erg vreemd.
We hebben nu dus ook dat we telkens synchroon lopen qua verwerkingen en ervaringen.
Afijn, omdat er inderdaad niet openlijk wordt gepraat over dergelijke ervaringen zoals Simone als zei zet ik hier toch maar mijn ervaring neer. Omdat het op termijn toch normaler gaat worden. Het reptielenstuk heb ik zelf gelukkig achter mij gelaten, maar erg aangenaam is dat stukje niet om te ervaren.
Hypothese:
Ik zat mij te bedenken dat naarmate wij meer mult-dimensionaal ervaren dat alles hier op aarde in ons lichaam steeds leger en leger wordt en steeds neutraler. Omdat je telkens als je een dimensie aanraakt en verwerkt, ook al is dat in het 'verleden' of in een parallel bestaan dat wij telkens ons energiesysteem helemaal opruimen zodat wij weer in een soort van leegte en harmonie ons bestaan in ons lichaam op kunnen bouwen. Maar ik denk dat we voorlopig nog allemaal van die gekke dingen mee zullen maken als ergens anders zijn, weer terugkomen en dan uiteindelijk goed hier zullen zijn. Maar dan wel in onze oorspronkelijke vorm.
Multi-dimensionaal zijn is mooi, maar gelijktijdig ook vreemd, maar ook erg ontwakend !
Kimm
|
Inloggen
V&A
Zoek
