LICHTWERKERSFORUM

Dit is een stuk dat ik schrijf n.a.v. confrontaties met mijzelf en ook het stuk van Ruthazel: 2 werelden en nog een ander stuk van Nel... De titel van dit stuk weet ik niet zo gauw. Maar het stuk van Nel ging over een stuk van cellulaire genezing op fysiek niveau.

Mogelijk dat ik mensen heel erg tegen de kop aan stoot met dit stuk. Maar zoals ik al zei is het een confrontatie met mijzelf. Er zijn m.i. 2 uitgangspunten voor contacten met andere werelden.

Iemand heeft het aardse leven goed op orde en gaat op zoek naar meer....

Iemand loopt stuk in het aardse leven en vind rust in andere werelden (mijn stuk).

Ik lees het stuk van Ruthazal, twee werelden en ik snap Ruthazel. Er is te veel pijn geweest in de aardse wereld dus ga je lopen bungy jumpen tussen hier en daar. Dat stuk ken ik al te goed. Waarom ga je lopen bungy jumpen? Omdat je te veel pijn is gedaan op aards niveau, je wilt hier niet meer zijn. Hetgeen je ontwikkelt is een razend snel kosmisch denken zonder jezelf te voelen, een razend snel connecten met andere dimensies. Je denkt dat je goed bezig bent en in wezen is dit ook zo omdat je connect met delen van jezelf en je ziel om toch op de een of andere manier te kunnen gaan aarden hier. Maar je denken is in feite te snel omdat je denken niet resoneert met je hart, ZIJN en LIJF hier. Je vlucht vanwege pijnen die oud zijn maar zo zeer in je ziel leven.

Ik lees het stuk van Nel over niet helemaal genezing durven toestaan cellulair gezien. Fantastisch ! Ik zit ook in hetzelfde stuk. Maar DAT is slikken. Weten dat je jezelf ziek maakt vanuit oude stukken, maar knap dat je gaat inzien.

Het zijn zulke intense stukken mbt zelfliefde en zelfhaat en de stukken van leren houden van jezelf. Ik repeteer het patroon van dat invalide meisje dat ik leer loslaten nu en kom thuis in mijn lijf. Maar ooooooh, jullie willen niet weten wat ik (op onbewust niveau) altijd door mijn lijf heb gestuurd aan woede en haat. Omdat ik altijd dacht dat dit lijf niet goed was wou ik er in volle vaart uit.

De essentie van dit forumstuk is geen oordelen. Het is eerder een bewustwording van mijzelf. Stukken van jullie en mij.

Ik zie en voel nu dat ik door oude patronen mijzelf altijd op onderbewuste niveau's wou vernietigen aards gezien. En daar ben ik helemaal doorheen aan het komen omdat ik nu bewust ben van de patronen. Ik zit goed in mijn lijf dat nog slap is. Maar er zit nog 1 weigering voor volledig incarneren in. Het laatste stuk om op krachten te komen.

Het wrange van alle oude stukken is de enorme zelfhaat die je tegenkomt op onbewust niveau. Het is je allemaal aangedaan en dus ga je op basis van oude stukken jezelf en je zijn in het hier nu afstoten. Althans dat is (was) mijn stuk. Oftewel: hebben mensen met een sterk spiritueel bewustzijn juist daardoor het hier en nu afgewezen? Ik oordeel niet hoor. Maar bij mij waren er zulke enorme redenen om kennis te maken met andere werelden door zulke fikse trauma's dat ik hier op aarde niet meer helder kon zien en waarnemen. Nu, na deze trauma's is het slikken hoor.

Ik genees zo enorm goed dat ik telkens zoiets heb van: wat liep je nou heen en weer te wauwelen en heen en weer te schieten tussen daar en hier? Wat heb je nu in godsnaam achter je gelaten hier? Mensen, gezondheid, een lichaam, liefhebben leren houden van.

WAT HAD IK NU HIER BOVEN TE ZOEKEN ??????? WORDT NU EENS WAKKER HIER !!!!! MIJN LEVEN IS HIER EN IK MAG EN KAN HIER LEVEN !!!

Dan kom ik helemaal terug in mijn aardse zijn en laat los al die rotverkrampingen van ik weet niet hoe veel vorige levens. Ik voel wat ik heb opgegeven aan levenslust, liefde, leren houden van het leven op zich zelf als een bijzonder iets. Ik heb het leven ooit afgewezen uit oude stukken en begin het nu met liefde te omarmen.

Het lukt best allemaal wel. Het zijn alleen zulke enorme stukken van liefdevolle bewustwordingen van mijzelf. Wat geef je op door veel naar boven toe te gaan? Er is een balans nodig tussen boven en goed hier geaard zijn.

Liefs en licht van Kimm

flower

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Ja Kimm, van mij ook een knuffel als je hem hebben wilt, anders eventjes bukken hoor. Dan vliegt ie wel voorbij.

Ik bekijk jouw proces vanuit herkenning. Jezelf haten en niet waarderen als gevolg van uitgebreide trauma's en de weg terug naar licht en liefde.
Het is een lange weg, maar de moeite waard hè?

liefs Vick

_________________
Ik ben precies daar waar het leven me hebben wil. Mijn leven is dus perfect.

_________________
Nel is op weg met vallen en opstaan maar met Licht in het hart.

_________________
*there and back again*

_________________
*there and back again*

Die knuffel heb ik liefdevol opgevangen :) Ja, het is confronterend vast te stellen dat iemand zichzelf zo ziek kan maken. Maar ooh, wat heb ik ontzettend veel geleerd over mijzelf en het functioneren van de menselijke psyche gedurende dit proces van incarneren. Het is mij zo duidelijk nu dat aan iedere actie die iemand doet richting zichzelf qua zelfhaat altijd zo'n geweldige verborgen oorzaak aanwezig is.

Fijn Nel dat jouw lichaamscellen nu ook volmondig ja zeggen. Echt tof !! Mijn lichaam is ook helemaal bereid mij te dragen alleen zit ik nog met een raar whiplash achtig gevoel en moet telkens afvloeien naar beneden toe al die energie-en. Er is nog 1 weigering om volledig te incarneren. Ik hoor op 1 niveau nog een volmondig NEE. Zucht, wat kan een mens lopen zeiken met zichzelf. Maar eens zien wat het gaat worden met de volgende EMDR de 17e.

Verder heb ik besloten de banden met mijn tweelingziel door te hakken. Ik kon er niet meer tegen tussen 2 mannen in te zitten. En hij leidt zijn leven maar daar. Ik wil hier genezen.

We komen er wel !
Liefs en licht van Kimm

:idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea: :idea:

Liefs , Helmut.