Ik zat van de week te mijmeren dat ik eigenlijk als zo lang ik me kan herinneren iets op mijn nek draag. De onderwijzer van de eerste klas van de lagere school vergeleek me al met Christoforus. Vanaf dat ik een jaar of 14 was begon ik ook fysieke klachten te krijgen die aan stress werden toegeschreven en onder de stress zat ik zeker.
Dinsdag kwam ik "toevallig" op
http://home.tiscali.nl/adotten/1469176.htm
en ik dacht: mischien kan die man wel helpen te ontdekken wat er aan de hand is.
ik gedachten ging ik al op zijn sofa liggen met een kopje kruidenthee en vroeg hij me terug te gaan naar de bron van het probleem en........ daar was een flits van metaal en *lelijk woord* een onbeschrijvelijk gevoel in mijn nek en aah! MIJN KOP LIGT ERAF! Toch niet helemaal pijnloos, die guillotine.
:shock:
Ik tik wel met hoofdletters nu, maar ik zat er toch een beetje afstandelijk naar te kijken. Ging dit wel over mij?? Mischien had ik wel zo'n liftert.!
Ik speelde het filmpje van de guillotine nog een paar keer af en richtte mijn aandacht naar mijn nek: Je bent hardstikke dood beste meneer, je had al 5 nieuwe levens kunnen hebben. Wordt het niet eens tijd dat je verder gaat?
Ik vroeg het nog een paar keer en de valbijl draaide overuren maar geen antwoord. Ik merkte wel dat er geen lading meer inzat, geen emotie meer in het hele gebeuren, dus ik ging wat anders doen.
Ik draag niks meer op mijn nek en ik voel me ook geen looser meer, al heb ik wel het gevoel dat ik een achterstand heb weg te werken.
De botjes in mijn nek zijn in recordtempo aan het rechttrekken!
Inloggen
V&A
Zoek
.