LICHTWERKERSFORUM

Goed nieuws!! Ik geloof dat ik fysiek gezien door de allerzwaarste toplaag ben heen gegaan afgelopen dinsdag met EMDR. De spalk klopte inderdaad die om mijn rechterbeen heen zat. Twee houten latten die met mijn linkerknie verbonden waren. Waanzinnig.

Mijn schouderbladen zijn ook behandeld met EMDR. Nu snap ik dus ook waarom ik altijd met mijn hoofd naar links toe zat omdat dit de stand was die het minste pijn deed. Het was flink werken en enorm angstig zijn tijdens de sessie en weer die blinde pijn. Ik snap nu ook waarom ik de hele tijd dacht: Het gaat altijd zo snel ! Mijn moeder was razendsnel met het aanleggen van de houten constructie om mijn lijf.

Nu vier dagen later gaat er een enorme opluchting door mijn lichaam heen. Mijn lichaam is vele malen lichter en beter te gebruiken. Wel nog een stijf rechterbeen. De angst komt nu naar boven dat ik als kleind kind doods- en doodsbang ben geweest mijn been te verliezen door de continue afknellingen. Ik zat donderdagavond op de bank met de gedachte dat ik echt waanzinnig bang ben geweest dat het been dood zou gaan. En nu kan ik het accepteren als een deel van mijn lijf.

Dus ik pak nu gewoon rustig mijn been en lies vast. Beetje nieuw nog allemaal. Mijn rug is nog erg in een scheefstand, maar dat geeft niet. Mijn lijf heeft rust.

Voordat ik toegang had tot deze herinneringen. Tjeeeeeeeeeee....

Dit was de zwaarste toplaag, dat kan ik voelen.

Mijn gedachten over mijn lijf beginnen te veranderen in de verleden tijd. Er was pijn. En het GING altijd zo snel. Ik begin dingen te zien als feiten die zijn gebeurd, maar de emoties beginnen te verdwijnen !!!

Ik geloof dat ik begin te geloven in mijzelf en mijn fysieke genezing. EMDR is een wondermethode voor trauma genezing. Zal wel even duren voordat mijn lijf en ikzelf helemaal gezond zijn hoor.

Veel liefs en licht van Kimm

Ik weet dat mensen niet kunnen begrijpen...

Ik weet dat mensen niet door kunnen dringen tot de lagen waar ik in ben terecht gekomen... Ik ben trots op mijzelf dat ik er toe in staat ben door te dringen tot deze lagen.

Dat wat ik hier neer zet op het forum klinkt als een slachtofferrol. Neem de moed maar eens om jezelf te herinneren, dat wat er is gebeurd. Neem die moed maar eens...

Ik weet dat ik mijn hele leven onbereikbaar ben geweest voor mensen omdat ik mijzelf onbereikbaar heb gemaakt. Omdat de pijn niet te verhapstukken was. Het continue flauwvallen en in shock raken als klein kind omdat het niet te dragen was.

Machteloos en onbereikbaar gemaakt door vroeger, door dat wat ik heb meegemaakt. Een spalk om mijn benen, dat kan toch niet waar zijn. Een grote blauwe plek in mijn lies na de EMDR. Witte strepen om mijn enkels na de EMDR.

Ik MOEST eerst mijn lichaam genezen op afstand samen met mijn pleiadische vrienden.

Ik KON niet anders. Mijn weg verloopt via het herinneren van de waarheid, anders zou ik mijzelf niet kunnen genezen.

Ik wil geen excuses maken voor hoe ik ben geweest en wie ik nu aan het worden ben. ' s Avonds zit ik ZELF voor het eerst op de bank zonder pijn met een rechterbeen dat ik nu heb waarvan ik zooooo bang was dat ik het kwijt zou raken toen ik klein was. Door de continue afknelling.

Ik ben net in mijn lichaam ge-arriveerd dat nog moe is. Ik voel mij nog verlamd door oude pijn. Het is mijn lichaam, van mij... En het is verlamd geweest door oude pijn.

Mijn lichaam is moe, ik ben hier.

Mijn lichaam is van mij. Dat wat er is gebeurd, dat is gebeurd. Het kan eindelijk naar het verleden toe, het wordt een plaatje. Voortaan is er genoeg drinken en eten voor mij. Genoeg...

Mijn lichaam is eindelijk van mij. En daar heb ik enorm voor moeten vechten.

Moe, maar ik ben hier.

Liefs en licht van Kimm

Knap werk lieve Kimm, op weg naar een nieuw leven. Bedenk: Je bent nooit alleen.

Liefs Karel

_________________
Hare Krsna, hare Krsna, Krsna Krsna, hare hare, hare Rama, hare Rama, Rama Rama, hare hare.
Dit is een mantra gericht op de energie Krisna. Spreek dit gebed 3, 21 of 108 keer uit en je zult hulp ervaren.

_________________
*there and back again*

Ik heb nog wel erg te wennen aan mijn lijf en de rust die er in ontstaat. Nog steeds heb ik nog wel een soort van agressie die uit mij weg komt. Dit heeft toch te maken met het feit dat ik als kin nooit tot rust kon komen en zo enorm veel agressie heb gekregen van mijn moeder. Het enige wat ik eigenlijk heb gekend op aards niveau zijn pijnen en wantrouwen. Dat is toch wel slikken ! Mijn EMDR therapeute zei ook al dat mijn moeder alles dat goed aan mij was totaal kapot heeft willen maken.

Afijn, het weekend heb ik zo heerlijk en zo diep geslapen ! Nog wel een lijf dat erg moe is van alles. Liggen slapen en bijtanken zonder allerlei nachtmerries, heerlijk. Geen shocktoestanden van pijn meer meegemaakt.

Bij mijn rechterheup zit ook nog iets van: ik schop dat kind helemaal kreupel. Komt morgen wel. De lagen worden steeds lichter. Het is niet meer zo erg als die houten constructie.

Ik wil nu de EMDR zich laten richten op mijn fysieke opbouw en de gezondheid. De toplagen zijn er eindelijk doorheen en ik kom in fysieke vermoeidheid terecht. Maar wel eindelijk bij mijzelf zonder die lagen van vroeger. Ik ben vaak nog wel bang dat ik te weinig eten en drinken krijg omdat ik als kind zo vaak uitgehongerd ben geweest.

Voor mij op mijn eettafel ligt een foto van mijn moeder op latere leeftijd. Ik kan er naar kijken en zie nu iemand diezelf van binnenuit ook helemaal, maar dan helemaal kapot is geweest. Ik vind het onvoorstelbaar dat iemand zoiets kan doen zonder hulp te zoeken. Ik heb jaren en jaaaaaaaaaaaaren naar deze stukken gezocht en ben tot op het bot gegaan voor het herinneren en kunnen genezen van mijzelf. Zoveel machteloosheid.

Morgen weer EMDR. In no time wil ik nu door heen trekken en zo snel mogelijk. Ik wil ergens niet weten dat dit gebeurd is met mij. Ergens kan ik het niet vatten dat dit met mij is gebeurd. Alle fysieke signalen wijzen er wel degelijk op dat dit allemaal is gebeurd. De blauwe plek in mijn lies wordt nu al minder, maar is wel degelijk aanwezig.

Wat resteert zijn de wonden die ik nu gelukkig kan en mag genezen omdat ik er zelf toegang toe heb.

Wat resteert zijn vragen richting mijn ouders. Wie is mijn echte vader? Wat is er dan toch in godsnaam met mijn moeder gebeurd dat zij hier toe in staat is geweest. Zal ik daar ooit achter komen? Als ik straks helemaal heel ben zou ik dan ooit nog de waarheid boven tafel kunnen krijgen?

Dan besef je pas stap voor stap hoe verschrikkelijk belangrijk het is dat er met mensen op een respectvolle, liefdevolle manier wordt omgegaan. Leugens kun je niet vertellen aan mensen omdat ze het dan toch wel onbewust aanvoelen.


Kimm

Oh lieverd, als jij dat wenst ga je op al deze vragen antwoord krijgen.
Maar first things first.
Slapen zonder nachtmerrie
Wakker worden in een gewoon heerlijk bed
En mogen lopen op je eigen gezonde benen terwijl er zielsveel van je gehouden wordt.

_________________
*there and back again*

lieve kimm
er is moed voor nodig om zover naar binnen te gaan ,maar het is het waard dat heb je al gemerkt.nee slachtoffer ben je niet meer nu op weg naar totale genezing.

heel veel licht en liefde flower

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Ik ben nu anderhalve week verder na de EMDR van de spalk en houten latten en jongens !!! Ik zat zo enorm in de herbeleving van die rotpijnen van toen dat ik het niet helder zag. Ik liep ook rond als een halve zool omdat ik zo zat in de herbeleving van de pijnen.

De lagen van de hete washandjes, de haakpennen, de plastic zakjes om mijn handen en de postbode elastieken de uithongering en de dorst waren van mijn moeder. Deze lagen had ik de afgelopen drie maanden verwerkt door middel van EMDR.

Hetgeen ik zelf niet door had was dat ik in een laag van een vorig leven stuiterde met de houten latten en de spalk. Dat was een leven ook hier in Nederland aan het begin van deze eeuw. Dit leven herinnerde ik mij al veel langer. Ik wist dat ik toen invalide was geweest. Ik ben toen als kind invalide gemaakt realiseer ik mij nu. Maar ik herinnerde mij dit pas nadat de lagen die van mijn moeder waren verwerkt waren door de EMDR. En meteen knalde ik op een laag van een vorig leven.

God, wat een opluchting was er op dat moment. Op dat moment begon ik mij te realiseren dat ik er zelf helemaal voor heb gekozen om al mijn karma in dit leven te verwerken.

Dus hetgeen dat ik heb meegemaakt in een vorig leven heb ik weer in herhaling gebracht door te kiezen voor dit leven met mijn moeder. Onmiddellijk kwamen de woorden bij mij op: hetgeen dat in de stof gebeurd is moet in de stof uitgewerkt worden op fysiek niveau.

Sinds 3 dagen kan ik dus uit de slachtofferrol wegkomen omdat ik dus inzie dat ik er zelf voor gekozen heb dit te verwerken in mijn lichaam en in dit leven. Ik geef dus mijn moeder niet meer de schuld ondanks het feit dat het wel enorm heftig is geweest hetgeen dat ze met mij heeft gedaan. Maar kennelijk kan ik nu dus door bewust te verwerken ook helemaal kiezen voor fysieke gezondheid.

Toch kan ik door het doorwerken van al deze dubbele lagen wel in mijn fysieke kracht terechtkomen en ook in fysieke gezondheid en stap ik stap voor stap in gezondheid die ik zelf aan het cre-eren ben.

Hetgeen ik ook heel mooi vind is het feit dat tijdens de laatste EMDR mijn pleidadische gids voorbij kwam en dus zei dat er ' snachts nog heel veel aan mij wordt gewerkt (onder andere mijn bloedlichaampjes en mijn klieren) en dat ik er helemaal op mag vertrouwen dat mijn fysieke lichaam genezen is. Ik heb zelf de laatse restanten nu te verwerken.

Liefs en licht van Kimm

*** uh.... ***

IK BEN TROTS OP MIJZELF !

}1{ }1{ }1{ }1{ }1{

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Geweldig lieverd, oh een hele hartenregen over je heen.



Ik lees met steigende bewondering naar je verhaal.
Puzzelstukjes die te overzien zijn zo langzamerhand.
En het zijn grote stappen die je zet, vind ik.

_________________
*there and back again*

Hehe, het hele weekend heb ik gegeten, geslapen, gegeten, geslapen. Zo moe van alles dat ik heb verwerkt.

Het besef begint nu goed tot mij door te dringen dat ik volledig toegang heb tot mijn fysieke lichaam waar ik altijd uit weg wou omdat het in mijn oude beleving niets meer was dan een kreupel lichaam, verlamd waarvan de benen altijd wegrotten.

Dit is wel een heel heftig besef. Het feit dat ik nooit mijn lichaam wou en kon accepteren door oude trauma's uit vorige levens en dit leven.

Mijn speekselklieren zijn ontzettend actief op dit moment. Als ik 's morgens wakker wordt heb ik de mond nog vol zeepsop hangen. Althans zo voelt het.

Ik begin mijn lichaam te vergeven en te eren. Het is goed dat ik er altijd uit gedissocieerd heb anders had ik het niet overleefd. Maar ik heb mijzelf nu ook telkens heel erg in het besef neer te zetten dat het is gelukt om terug te komen en dat ik nu alles op alles heb te doen om het te genezen. Ik droog naar verhouding razendsnel uit en zit nog op 3 liter water verspreid over de dag. Het besef dat het nu helemaal gezond is en dat ik voor heb te zorgen begint pas nu goed tot mij door te dringen. Ik eet verspreid over de dag. 's Avonds zorg ik hoe dan ook voor verse groene groentes en heb een homeopathisch middel voor mijn lymfesysteem gehaald.

Toch voel ik altijd nog een stuk angst voor mijn lichaam. Zou het wel goed zijn als ik er 33 jaar buiten ben geweest ? Oewhhhhh, die angst zindert dagelijks nog door mij heen. Terwijl die pleiadiërs ook al zeggen dat het helemaal genezen is. Maar oewhhhhh, om daarop te vertrouwen helemaal. Eng vind ik het nog om er nu helemaal in te zitten. Toch, als ik mij helemaal instel op mijzelf en mijn hoger zelf voel ik dat ik de kracht bezit het volledig te genezen. Maar ik vertrouw het nog niet zo omdat ik pijn heb bij mijn heupen op dit moment. Omdat daar nu mijn eigen energie door heen begint te stromen. Een raar gedoe is het nog wel met mijn benen en van mijn handen schrik ik ook nog regelmatig.

Ik moest ook wel buiten mijn lijf zijn toen ze het genazen, anders had ik het ook niet getrokken.

Gisteravond zat ik op de bank en was de tijd aan het berekenen. Van mijn 3e tot en mijn 33ste levens jaar ben ik half om half verbonden geweest met mijn lichaam dat ik deelde met entiteiten. Toen ben ik ' weg ' gegaan, helemaal naar boven toe op zoek naar de oorzaken waarom ik mij altijd zo lam en afwezig voelde. VIER hele jaren ben ik weg geweest in andere dimensies en ik ontwaak nu helemaal in mijn fysieke lichaam.

Wuhhhhhhhhhhhhh !!! Dat is toch schrikken hoor. Poehhhh, ik kan het niet bevatten. En toch is die kennis nodig die ik binnen heb.

Maar ok, ondertussen zit ik in mijn lijf dat helemaal op krachten kan en mag komen en daar stop ik mijn energie nu maar helemaal en totaal in. Uitzoeken hoe ik reageer op voedsel, uitzoeken hoe ik helemaal gezond wordt zonder dat er nog allerlei uitputtingsverschijnselen zijn.

Born again !!

Liefs en licht van Kimm