LICHTWERKERSFORUM

Er is geen verleden, behalve in gedachten.
Er is geen toekomst, behalve in gedachten.
Er is alleen maar NU, en het is zo direct
dat het denken het niet kan bevatten.
Je kunt alleen maar aanwezig zijn
als je het denken achter je laat.

John Greven

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Lieve Annemiek

Het lijkt zo waar wat je geciteerd hebt, maar ik heb er een gevoel bij...dat het toch niet klopt...ik zal proberen dat onder woorden te brengen...
vraag: wat klopt er niet aan voor mij?
antw: het denken achter je laten, het denken is een instrument, bedoeld voor jou als de Meester om het te hanteren...en niet anders om.

Als het andersom gaat...dus ...het denkvermogen vrijspel heeft met en over jouw energie en het denkt gedachten over situaties in het verleden...dan beland je met jouw energie...via die gedachte als een voertuig ervoor in het verleden...
Als je echter dóórkrijgt hoe dit werkt...dan kun je het verleden achter je laten...als een gebied of dimensie die je bezocht hebt...om ervaringen op te doen...dat is gebeurd...en je kunt dat gebied gerust achter je laten....het denkvermogen niet...dat blijft JOUW instrument en tevens je voertuig om je te brengen...maar Nu waarheen Jij wilt gaan in het multidimensionele bestaan.....
Ik denk dus niet, dat je alleen maar Aanwezig kunt Zijn als je het denken achter je laat...maar dat je het als AanWezigheid op de bedoelde wijze gaat gebruiken.
Niet erg he? dat ik erop reageer????
Liefs Piroska

Natuurlijk niet lieverd, we reflecteren toch allemaal ons facet van de waarheid.
En het denken is inderdaad een van de vele instrumenten die we tot onze beschikking hebben.
Dankjewel voor je reactie.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Lieve Annemiek,

We zijn zo geprogrammeerd en geconditioneerd dat we ergens wel voelen dat er alleen maar hier en nu is, maar het volgende moment zijn we dat weer vergeten en reageren we weer volledig vanuit het verleden of vanuit de toekomst. Of ik helemaal in het hier en nu zou kunnen leven dat zou ik op dit moment niet weten. Ik merk wel dat hoe meer ik inzie dat het (denkbeeldige) verleden alleen maar voor conflict(jes) zorgt, kan ik het steeds meer "loslaten". Ik wordt steeds minder beinvloed door het verleden, doordat ik zie dat als ik vergelijk, ik vergelijk met een verleden dat zoals je schreef niet bestaat. En ook al had het wel bestaan is het oud en dus heb ik er nu niets meer aan want het kan wel niet meer waar zijn. Dus het is hoe dan ook altijd een illusie. En een illusie met dat wat is vergelijken geeft altijd een conflict.

Ik keek laatst nog naar een fantastische video van Byron Katie. Wat ik daar zo mooi in kon zien is: wie ben ik zonder mijn verhaal? Als ik niets te vertellen heb en dus niets te vergelijken, niet geindentificeerd met mijn naam of mijn rol die ik speel, wat blijft er dan over? Precies, niets. En in dat niets zit alles, alles van verbondenheid, niet meer apart van iedereen. Voor mij is dat de kern van alle problemen. Niet het probleem op zich, maar het verhaal wat wij erover bedenken. Zonder dat verhaal zijn we klaar. (gelukkig heb ik nog een verhaal te vertellen :D )

Liefs en warmte, Bigbear