LICHTWERKERSFORUM

Nou dat vind ik toch mooi zeg?
Nu heb ik weer zo een moment dat ik in beide dimensies tegelijk ben.
Jeutje ik voel dat het steeds makkelijker wordt te shiften van de ene bril naar de andere.
En het maffe is dat deze dingen door elkaar beginnen te lopen.
Waarom dit opschrijven? Ja dat weet ik ook niet.
Wil ik even schrijven. Daarom denk ik.
En tegelijk zie ik dat de letters stoppen met bewegen van zodra ik iets neertyp.
Net als de schilderijtjes die hier in de kamer hangen.
Ik kijk ernaar en het eerste moment bewegen de plaatjes.
Het volgende staan ze stil. :shock:
Wat ontsettend saai...... :( wat een rare verstilde beelden zie je als alles stil staat. En zet ik nu de andere bril op dan...hup begint het allemaal weer te bewegen. Vooral bij kleuren is dat mooi vind ik.
Als je een kleur verstilt wordt het al gauw saai. Maar laat je zoiets bewegen dan blijken er veel meer kleuren te zijn.
Enkel in groen zit veel meer dan groen zie ik nu.
Hè hè....gelukkig dat de andere dimensie nu zo dichtbij begint te zijn.


En eigenlijk ben ik diep gelukkig. Ik vind het een heerlijkheid de bevelen van Merlijn op te volgen.
Hij zegt dan zo: STOP.
Of hij zegt: WATER.
Of bijv... DICHTZETTEN of LOSLATEN.
Allemaal van die commando`s waarmee ik iedere keer het gevoel krijg dat ik voor een serieuze soldatenengel wordt aangezien blijkbaar.
Anders zegt hij zoiets niet denk ik.

:lol: Wat een onleesbaar stuk is dit zeg? hihihi.....ik weet nix beters maar het gebeurd dan toch maar.
YES!

Lieve Ruth,

Ik ben geheel geschokt door deze ervaring van je. Ik heb er nog nooit van gehoord dat gidsen of begeleiders in de spirituele wereld commando's geven. Integendeel. Ze respecteren onze vrije keus. Ik hoor alleen maar liefdevolle adviezen, die ook nog eens met zachte humor gebracht worden. Adviezen, die ik niet eens op hoef te volgen.

Ik hoop werkelijk dat ik je verkeerd begrepen heb, want commando's zijn volgens mij niet oké.

liefs Vick

Oh wat zeg je dat mooi Ruth, want ik heb het ook, maar ik kon het niet zo goed verwoorden.
Zelf heb ik heel sterk ook als ik een stap zet ik voel dat het allemaal beweegt, ken je dat?
lijkt op uitglijden, maar je stap als het ware in de ruimte.
nou ja nog niet zo goed, maar okee, hoop dat je het begrijpt.

En Vick, ik denk dat ruth ook heel erg naar woorden zoekt om te vertellen wat ze ervaard, maar Merlijn zal vast heel liefdevol zeggen
stop.

Liefs van Magda

Oh ja Vick, joh helemaal niet naar of zo.
Juist een soort van eer zo te zeggen.
ja misschien dat ik het ook raar zeg.
Dat is ook zo Magda. VInd het ook zo moeilijk weet je?
EN ik dacht...hup ik schrijf nu gewoon precies zoals ik het op dit moment voel maar ARGH!!!!!!!!!! Hup het schiet tekort.
Wellicht dat "commando" ook militairistisch klinkt en dat is het ook.
Maar een Engelenleger is iets totaal anders dan een mensenleger zo te zeggen. Het is echt super om in zo een leger ingedeelt te worden zelfs.
En met man en macht er opuit te trekken.
Werken! Aanvoeren, de weg wijzen, tussen zo een Engelenschare mogen meevliegen en je omringd weten door een hele legermacht..of ja....nu, je kunt ook zeggen een vlucht ganzen of zwanen. Een vliegt vooruit en ze vormen dan een "V". Vrede. :lol: ...oh......eeeek!!! hoe krijg ik dit uitgelegd? :oops:

Even kijken.....herinnering die misschien iets bijdraagt aan uitleg van mijn ervaring.
Ik wandelde met Felix (was toen 5 jaar) in de speeltuin.
Het was bijna vaderdag. We gingen bloemen plukken voor papa.
Ik plukte wat simpele dingetjes zo bij elkaar.
Felix komt heel blij bij mij met grassprietjes. "kijk mama?"
Oh wat mooi!
..maar ik vind die van jou mooier.... :(
Nu dan ga jij toch ook zo een bosje plukken?
En we zochten naar de juiste bloempjes en hij was apetrots met zijn boeketje.
Stel nu dat ik gezegt had: joh...jouw eigen bosje is toch ook prachtig?
Ik denk dat hij zich dan een klein kind gevoeld had. Dat IS hij natuurlijk ook maar juist doordat ik serieus met hem ging zoeken gaf dat hem het gevoel dat hij meetelde.
Klinkt kinderachtig maar in feite is het pracht.

Nu Merlijn.
Hij heeft momenten dat hij les geeft en momenten dat we naast elkaar zitten te roken. Dat laatste is zelden maar het komt voor.
Als hij les geeft buig ik mijn hoofd voor zijn wijsheid. En als ik iets "mag" doen voel ik me gerespecteerd als leerling zo te zeggen.
Enfin........blub......ik weet niet of ik het nu nog ingewikkelder maak eigenlijk?......

Magda, dat bewegen als je een stap zet.......pppfff.f......
Oh..hup water drinken bij mij.
het schommelt z`n best hier.
Maar schat! :shock: Jij zegt "de ruimte" in...... 8) 8)
Jeutje lieverd, zo had ik het nog niet gezien!
YES !


Oh......herkenning!
ppff....... :oops:

:shock:

Ja eigenlijk wil ik nu weer eens even schrijven zonder rekening te houden met de leesbaarheidsfactor.
En dan over mijn ervaring met Engelen.

Als ik de boeken van Steve begon te lezen was dat een enorme poort die open ging naar de andere wereld.
Wat een dreun gaf dat.
Ik was enorm geschrokken van al hij vertelde.
Geschrokken omdat ik me op mijn plaats voelde, eindelijk familieleden terug vond na eeuwen en dit hele leven, maar vooral omdat ik me vaag herinnererde dat er zoveel meer was.
En nu ruim 3 jaar later krijg ik nog steeds schokken als ik zie wat ik allemaal ook alweer meegemaakt had/heb/nog mee zal maken.
Het past niet in mijn denkraam.
Het knalt uit elkaar en daar schrik ik soms nog steeds van.
Klopt ook wel want een denkraam is niet gebouwd op hogere frequenties.
De ruit springt. De toon is te hoog.
Volgende stap: zonder ruit leven. Een denkraam zonder ruit erin.
Niet gek want het is altijd mooi weer dus die ruit hebben we ook niet nodig.

De eerste keer dat ik Engelen zag was het vaag en verig.
Vleugelig en donszig.
Dan werdt ik geconfronteerd met google-plaatjes op internet.
Oei....maar dat is het toch helemaal niet? Zie ik het dus verkeerd? ... :oops:

Robert van den Broeke heeft me weer op mijn eigen plek terug gezet. Ah..o ja! Zo was het ja!

De 2e keer dat ik Engelen ging zien was tijdens de forumbijeenkomst in Vlaardingen bij Ed.
We deden een angelwalk. Nu met recht een "angel" -walk kan ik gerust zeggen nu. Want het wemelde van de Engelen. En wat me trof was dat het een leger was. In linies opgesteld. Rijen dik. Wij waren het zelf maar ook weer niet. Wat me het meest raakte was dat ik zelf zo een Engel was.
Ik ben toch geen engel? :? Maar een van de forumgasten, Estrella, ( vergeet ik dus ook nooit meer!) vertelde me dat ze vleugels zag en heeft tot 3 keer toe gezegt dat ik wel degelijk een Engel was. Hmm..zal wel. :wink:
Maar toch blijkt het zo te zijn.
Die keer waren de Engelen heel dichtbij in mensen-gedaante. Verklaarbaar omdat wij als mensen bij elkaar waren.

De 3e keer dat ik tussen de Engelen stond was toen ik met mijn vriend naar Samoeray reed in Groningen. We zaten in de auto midden in de zomer. De raampjes van de auto stonden open en de muziek stond aan. Ik stak mijn hand uit het raam en links en rechts vlogen 2 enorme Engelen naast de auto. :shock: Ze waren zo uitgelaten en verzochten mij een stukje mee te vliegen. Oh...ik strekte mijn vleugels uit en jeutje wat een vaart! ppfff........samen vliegen.
Later heb ik dat nog eens in mijn eentje gedaan en de auto zweefde a.h.w. bijna een meter boven het asfalt. Dat was wellicht niet zo maar ik zag de wielen de lucht ingaan en ik zag ook niet meer waar de strepen stonden. Ik zag alleen maar een soort van lucht. Achteraf bekeken mag je het gerust een wonder noemen dat ik veilig thuis gekomen ben.
Do you believe? 8)

Ik heb veel aan Merlijn gevraagd.
Vooral: kán dit nu zomaar?

M: Neen.
Dit kan niet zómaar.
Jij mag wel heel goed oppassen met wat je doet maar leuk is het wel vind je niet? :)

Merlijn heeft me een paar jaar geleden gevraagd of ik naar huis wilde.

M:Het mag Ruth. Je mag naar huis en het is minder eng dan je nu denkt. Doodgaan is niet zo erg. Zeker niet als ik bij je ben.

Maar lieve Merlijn dat is toch mijn taak niet? Dan maak ik mijn taak niet af? :oops: Wat wilt U het liefste?

M: Wij hebben jou hard nodig daar (toen zei hij nog "daar") beneden. Maar het gaat om jou. Vergeet dat niet.

IK BLIJF HIER! :!:

Goed.
Les 1: ten alle tijden:Eten/slapen.
les 2: alleen vliegen als wij erbij zijn.
les 3: respect voor de aarde (boterhammen en op tijd benzine in de auto)
les 4: je bent een moeder remember?
les 5: Eerst IK.
les 6: buig je hoofd voor je medestudenten zoals jij dat voor mij doet. :oops: (moeilijke les!)
les 7: leer wat "JA" is en wat "NEE" .
les 8: wij zijn gelijkwaardig. :shock:

Enfin, zo volgden er nog vele vele vele lessen. We zijn er nog niet.

Goed Engelen dus. Maar wat dóet nu zo een Engel eigenlijk?
Want ja mooi, maar wat is nu mijn taak? Krijg ik nou werk? En wat voor werk is dat dan?

Mijn eerste echte taak kwam in December 2004: de Tsunami.
We hielden een lichtkring speciaal voor de slachtoffers van de Tsunami.
Massas zielen kwamen er en rijen dik stonden ze te wachten om in het licht te mogen. Om de weg te vragen, om oma te zoeken, om te vragen waar de ingang was en of het nodig was in te loggen of te registreren om binnen te mogen komen. :wink:
Ik heb dan 3 of 4 mensen mogen helpen. Zowel boven als beneden zo te zeggen. En zelden heb ik zoveel voldoening gehad als een werkelijke taak te mogen uitvoeren. En het klinkt een klein beetje onaardig misschien om zo blij te zijn met iets wat best wel treurig is maar te mogen zien en ervaren hoe het er "daar" aan toe gaat is een machtig gebeuren. Van te voelen hoe er inderdaad geen jammer of zielig is. Niets van dat al. Werkelijk geen angst of vrees of treurnis. Ook niet bij de overleden zielen. Oh ja, wel even hoor, omdat ze de weg kwijt zijn of iemand zoeken of zo. Maar het bizarre is dat veel zielen (nu kreeg ik wellicht als beginneling geen "zware" gevallen hoor) een soort van overgave hadden. En emoties lossen dan verassend snel op. Enorme wijsheid komt er inene naar buiten gestraalt. Kijk. Zo hoeft enen mens werkelijk niet bang te zijn van terug naar huis te gaan want het is een groot feest. Klinkt gek maar het was echt zo.
Hoe dan ook. Terug naar de Aarde. :arrow:

Steeds vaker wordt ik me gewaar dat mijn taken niet zo heel erg aards zijn. Ik kan me in geen enkel werk echt thuis voelen. Zoveel grote en kleine studies gedaan maar het rammelt allemaal. Het geeft wel voldoening maar het blijft op een of andere manier te klein zo lijkt het. Het "past" niet zo te zeggen. En dat heeft werkelijk niets van doen met "verder" of "hoger".
Enkel met bestemming. Welke reis had je geboekt? 10000 jaar geleden?
Ah. Kijk. Hier ligt jouw ticket.
Dát is het meer dan een ladder waar ge op staat zo te zeggen.

Zo.
Genoeg voor nu.
Wellicht later meer?

Dank Merlijn.

:D Ge maakt u vrolijk?

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Lieve Ruth



Oh lieverd en ben ik blij dat jij hier nog bent, want je 'verhaal' kan je zo maar weer mooi doorgeven.
Stel je was naar 'daar' gegaan, oh hoe moeilijk was het dan geweest om het dan te kunnen vertellen.

Bedankt voor je mooie schrijven

Knuffel en Liefs

Magda

:shock: :shock: :shock:

Daar heb ik ééns niet aan gedacht Magda maar hoe wáár is dat? ppffff... jeetje raar dit hoor!
Dat is waar ook, ik was een tolk...... :lol: hihihihi.....dank grote schat!


Hoi Miekeschat!
Mijn anker mijn hart mijn mede-Engel.


THnx love.
XXXX

Mooi Ruth,

Het spijt me van mijn opmerking van gisterenavond. Dit deel is geheel helder voor me en echt mooi.

liefs Vick

lieve ruth ,zo mooi lievie echt zo mooi
i love you for it ,dat ik dat even mag lezen,luisteren ook en zien
lieve ruth,ik hoop dat je dat nog vaak zal laten zien
het is prachtig ,jij bent prachtig,het doet mijn hart kloppen,zachtjes en tegelijkertijd,hoor ik die klok die ik ook hoorde voor mezelf harmonie,kleuren,muziek,de aarde,de lucht het water en het vuur
en de na trilling ervan,het zijn de klokken van het heelal
die natrilling is het allermooiste,die is wat we er samen van maken
het is het kristallen licht,de schakering van ons zelf,het is kristallen muziek wat ik hoor,gekomen als een oerklok speelt hij het allerhoogste lied
lieverd wat ben jij mooi ,liefs elevenn

Eleven..oohhh die klok klinkt het mooist in de nagalm ja hoor jij dat ook? Omdat dan alle stemmen,frequenties mooi gemengd zijn.
Pracht schat! Thnx!

Vick .. joehoe.....

Dag lieverd,

Af en toe lees ik weer eens op het forum.
ik kan het gewoon niet laten.
wat een oprecht stuk, ik voelde het waarachtig.
en zag het ook deels voor me.
Mooi zeg. Fijn dat je het zo kunt verwoorden.

Vervolgens komt in mij op, via mijn pragmatische ik......
Met het maken van je eigen scenario's kun je nog heel wat bereiken hier op aarde, het vertolken van iets vanuit je eigen binnenin creativiteit.
schroom niet, zoek mensen om je heen die je ermee willen helpen.
oprechtheid dat is het sleutelwoord in je creaties, dat geloof ik echt.
je hebt mij geraakt, op een prettige manier.

Even weer terug naar je topic: Bedankt voor je omschreven lessen.

Het omschrijven van die commando's, om dat woord nog maar te gebruiken
ja dat is heel lastig. Als het goed voor is,
voelt zo'n advies als niet een commando want dat het is goed voor je
en je weet dat gewoon van heel diep van binnenin.
Het is ook geen gehoorzamen als je het commando opvolgt omdat je bang bent voor straf, maar meer een luisteren naar jezelf omdat je weet dat het goed is, goed bedoeld is en het goed bedoeld advies is
omdat je er aan toe bent, je hoeft er niet aan toe te geven; het mag
het is geen commando omdat je bij wijze van spreke "horig" bent geworden ( ik bedoel afhankelijk van de opdrachtgever), zoiets zou je
meteen voelen vanuit je binnenin. (ik voel zoiets als een krimp in mijn buik)
het is goed zoals het is en een eigen besluit blijft altijd goed.
(ik voel dat als in mijn buik een groen weiland is met fleurige bloemetjes in de zomerzon met een boom en een beekje zoiets ongeveer)
affijn ik merk ook dat het moeilijk te beschrijven is.
dit was mijn poging en ik laat het maar gewoon op het forum staan.

bedankt hoor, fijn dat je het wilde delen
groet Thyrza

Jij zéker ook dank Thyrza!

OH!!!!
Jeetje wat je hier nu weer zegt!

Oprechtheid.
Je zegt hier een woord wat zo schitterend binnen komt en daarmee vat je in een zin samen wat ik al mijn hele leven zoek.
Ik heb geprobeert dat in Maatschappelijke termen te vertalen maar daar komt dat woord niet voor. Enfin, niet zoals jij het nu hier zegt.
Jeetje lieverd, WOW!

Precies wat je zegt van die commandos.
Het klinkt missschien ook wel een beetje ...ja...alsof het moet.
Maar commando betekend "daar" iets heel anders als hier.
Daar is het een compliment nl. Je "mag" een opdracht uitvoeren. En je....of nou ja IK dan, ben wel gek als ik zo een aanbod laat liggen. Enfin, zo voelt dat dan.
WOW! Ik krijg een opdracht!
En dat Merlijn soms op wat strenge toon iets zegt komt omdat het een belangrijk moment is.

Enfin, ik ben erg blij met jouw bijdrage Thyrza.
Dat blijft hier bij mij.
Dat......nu zo zou Merlijn het zeggen: dat beklijft.

Ik zou Merlijn niet zozeer streng willen noemen als wel plechtig.
Vergeet niet dat hij een hoogwaardigheidsbekleder is geweest en vaak nog.
Het is met gepaste trots dat ik mijn leerlinge Ruth van K aan u voorstel,
In het komende halfuur zal zij de resultaten van vele uren studie aan u tonen in een demonstratie hogeschool vliegen.
Vergeet u aub niet dat hier geen enkel hulpmiddel bij gebruikt zal worden,geen vanglijn,noch net en dat bovendien de ruimte hier een fractie beslaat van de oefenruimte.
Dames en heren,hier is ze :idea: :idea: :idea: .
Kun je je toch alleen maar voorstellen als Merlijn zijn lakense jas aan heeft en zijn zondagse hoed?
Toch geen basebalpet en joggingbroek?
Merlijn is een statige keurige heer,ietwat stijf en formeel,met ongetwijfeld droge Britse humor.
Hij toond respect,maar verwacht dat ook.
In deze fase vertegenwoordigd hij gewoon alles wat je nodig hebt en zijn er speelse momenten dan zal Merlijn zich ongetwijfeld een beetje op de achtergrond houden en geamuseerd tegen zijn gezelschap iets zeggen als;
Ach ze moet even afreageren.
Eigenlijk Ruth lijkt hij veel op je moeder,een schat van een mens,maar wel een echte dame.
Wordt er gelijk op mijn schouder geklopt;hee hee en ik dan.
Ja hoor Gerard jij bent ook een Heer,maar wel een schalkse.
Het is precies zoals jij wenst Ruth en wil je anders,nou dan kies je anders.
Espavo Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

:lol:

gewéldige :idea: -werker ben je toch ook Miek!
Een pláát van een beschrijving.
Very very charming!

Tjee Samoeray, jij moet toch ook telkens hele rare dingen meemaken realiseer ik mij nu ik dit zo lees. Het is ook niet makkelijk om in het lichaam te zitten. Ik ben net zo hard bezig om met het lichaam om te leren gaan. Ik hoop dat ik het nog helemaal kan genezen. Deze kansen heb ik nog ondanks het feit dat ik er in terecht kom na 33 jaar fikse strijd om mijn lijf. Ik weet hoe het is om gelijktijdig elders te zijn en gelijktijdig hier. Vreemde belevingen zijn dat dan.

Ik heb jullie weekendbelevenissen gelezen die waren beschreven door Shivo Ham. Ik moest er enerzijds nog wel om lachen omdat ik alles zo levendig voor mij zag, maar maak het zelf maar eens mee, wat een heksenketel.

Veel licht en liefde toegewenst van mij voor jou !

Kimm

_________________
*there and back again*