LICHTWERKERSFORUM

Ervaringen 28 februari,kunnen hier geplaatst worden.

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Ik voelde mijn energie niet zozeer naar 1 persoon gaan..
Behalve dat ik een engel zag aan een operatietafel, dit niet 1 keer, maar meedere malen.
Ik was me veleer bewust van Patrick, die zijn vleugels wijdt gespreid hield.
Ook ik probeerde dat te doen.
Ik probeerde met mijn vleugels een helende witte energie over de hele aarbol te verspreiden..
Ik blies sterrenstof die uit mijn kruinchakra naar binnen vloeiden in mijn longen uit te blazen.
Ik heb tegen Roodstaart en eleven gezegd..Don't be afraid..
:oops: :shock:
Hoe ik daar nu bij kwam..
Het is me een raadsel...

Ik heb tot tien voor tien zowat gezeten, en het was alsof het 1 seconde was.
Het was mooi, maar echt veel beelden /indrukken heb ik verder niet gehad..

ik heb mijn best gedaan..
Liefs Maria :idea:

ik zag mezelf bij het lichthuis en zag ook jullie allemaal we gingen samen in de kring en lieten de energie stromen ik voelde de kring steeds groter worden en zag hoe er weer een hele schare engelen om ons heen stonden . ook zag ik een engel in de operatie kamer staan en tegen mijn vriendin zeggen alles komt goed ,ga nu maar slapen.
ik zag ook magda en haar moeder helemaal in een wit licht staan.daarna zag ik de aarde badend in het licht .

ik ben toch wel 20 min weg geweest. en voel me nu zelf heel erg licht en een heel blij gevoel.


flower

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Dag lieverds,

ik had eigenlijk meteen een vrij goed contact met Flower links van me en Roodstaart rechts van me en zag de energie rond gaan doorheen alle deelnemers.
Roodstaart leek heel donker of zelfs zwart haar te hebben en een vrij scherp gezicht (geen ronde contouren, meer scherp)
Geen idee of dit klopt. Is ook niet zo van belang :wink:
Dus de energie kwam, zoals ik het zag, van in 't begin heel vlotjes op gang.
Zelf zag ik de kring vooral groen, wat maakte dat ie, vanuit mijn oogpunt, vooral om heling zou gaan maar erdoor en erachter nam ik ook het goud waar.

Dan zag ik even een flits van Anubis in 't midden van de cirkel en daarnaast kwam dan Horus te staan.
Meteen voelde ik mijn jonge ik en mijn toekomstige ik (zie vorige meditatie) in 't midden, ter hoogte van mijn hart: de jongen aan de linkerkant en de man aan de rechterkant, beiden knielend en met een groot, gouden Ankh tussen hun in, dat ze beiden rechthielden.
Horus spreidde zijn vleugels en vloog omhoog tot ie exact boven het middelpunt van de cirkel vloog, ik schat zo'n meter of tien erboven.
Opeens kwam er een gigantisch grote troep vogels aangevlogen, zo van ver achter hem en gingen dan doorheen Horus' vleugels.
Velen van die vogels landden dan in de cirkel maar enkelen gingen verder en enkelen kwamen zelfs op de deelnemers van de Lichtcirkel zitten.
Bij mij kwam er een witte vogel op mijn neus zitten maar terwijl ik rechtstreeks naar hem keek veranderde ie in een zwarte kraai.
"Erm ... wat is hier de bedoeling van?", vroeg ik, terwijl ie op mijn bril tikte met zijn snavel.
Daarmee draaide ie zijn hoofd bijna 180 graden en zei dat ik moest kijken en luisteren naar wat er in de cirkel gebeurde.

Velen van de vogels die daar waren geland waren ziek, stervende, gestorven of vielen gewoon dood neer.
Dan zag ik ineens een rosse vos die daar ook op sterven lag en zag hoe 'de vogelziekte' al vlug zou overspringen op andere dieren, niet enkel op mensen.
Hier en daar waren ook of groepjes met mensen in de cirkel die ziek waren geworden en/of op sterven lagen met hier en daar een enkeling zo een beetje apart.
Ik keek eigenlijk gewoon, niet echt bewust energie sturend en dan zag ik ineens hoe 'de geesten' uit al die dieren en die mensen opstegen en volledig wit werden (zo'n beetje als hoe velen denken dat spoken eruit zien)
De meesten stegen helemaal op en voegden zich onder Horus' vleugels maar anderen bleven naast de nog levenden zitten en vergezelden hen.
Van ergens hoorde ik dan iets over 'het derde oog' openen ... dat velen hierdoor hun derde oog gingen openmaken en de mens zou terug leren vliegen.
Dan greep die kraai mijn aandacht weer en vloog ie richting rechts van me (tsja, hij vloog gewoon naar rechts) en zei dat ik hem achterna moest komen.
Horus vloog nog steeds boven het middelpunt van de cirkel.
Ik vloog die kraai dan achterna en opeens was de omgeving in nacht verandert en ietsje later leek het alsof ik tussen de sterren vloog.
En dan, alsof er een scheur in deze dimensie verscheen waardoor die kraai ging zag ik hem niet meer.
"Kom maar verder", zei ie en daarmee ging ik verder en ging doorheen die scheur, die meteen weer achter me sloot.
De ruimte waar we ons nu in bevonden was helemaal wit en de kraai zag er niet meer uit als een kraai. Het was een groot Licht-Wit-wezen geworden.
"Dit is de ruimte van Weten", zei ie. "Je kent de weg nu en kan hier altijd terugkomen.
Je weet nu waarvoor deze ziekte er is. Het is slechts het begin, die vogelziekte. Eigenlijk is het al een lang proces geweest eer het zich in de materie zette maar jullie zien er nu pas het begin van.
Je weet nu wat je te doen staat. Verkondig het." en daarmee kwam ik terug hier op mijn stoeltje, deel uitmakend van de Lichtcirkel en dan leek de cirkel er vooral paars uit, zo tussen het goud in.
Ik voelde dan hoe mijn jonge ik en mijn toekomstige ik de Ankh loslieten en dan leek het alsof elk in een van mijn longen ging staan: de jonge in mijn linker- en de oudere in mijn rechter.

Dan bracht ik mijn aandacht naar Magda's moeder.
Zoals ik ze zag zat ze in een zetel en kreeg regelmatig een ferme pijnscheut in haar linkerbeen.
Ze kon nog lopen maar wel heel moeilijk.
Ik heb haar dan omringd met Licht en Liefde en daarmee verscheen haar man naast haar, aan haar rechterkant.
"Ik ben bij je.", hoorde ik hem zeggen en daarmee leek het alsof hij haar iets wilde geven.
Ik verwoordde dan aan haar dat haar man bij haar was en zei: "Strek je hand maar uit."
Zoals ik het zag leek het op een gouden sleutel maar eens zij, de moeder van Magda, haar hand opendeed en ik zag wat erin lag leek het alsof ze een doosje lucifers in de hand had. Ik denk dat er een of andere afbeelding van een stad op staat.
Dan riep ik Magda erbij en ze ging voor haar moeder op de grond zitten, de benen van haar moeder omarmend en er stroomden dan van die heerlijke, warme, liefdevolle tranen als parels over Magda's wangen.
'k Heb ze dan alledrie nog even gezegend en heb dan afscheid genomen.

Dan bracht ik mjin aandacht op die vriendin die binnenkort een hartoperatie gaat ondergaan.
Ik zag haar op de operatietafel liggen en men had al een incisie gemaakt in haar borstkast.
Rondom deze vrouw zag ik een heel dun, blauw en wit licht.
Dan leek het alsof dit als een pak van haar afgestript werd, van 't hoofd naar de voeten, en dan kreeg ze een nieuw pak, boordevol kleuren, als oliedruppels of afwasprodukt-druppels op 't water die zo uit allemaal kleuren kan bestaan.
De kleuren zelf zouden hun plaats gelijdelijk aan wel vinden.
En dan zag ik links van deze vrouw een of ander wezen dat me nog 't meest doet denken aan een reusachtig vlindermens staan dat haar energie en helende krachten zou geven.
"Jeuj, dit komt goed!", dacht ik dan.

Dan dacht ik: "Hei, we doen dit vandaag ook voor onszelf." en nog voor ik dat gedacht had sprongen er allemaal lussen uit de cirkel die zo ploep, ons harten ingingen.
Nu was de cirkel dus volledig, schitterend gouden.
Ik heb daar eventjes van genoten en vroeg dan ook of de energie naar de rest van de forumleden mocht stromen die niet aan de Lichtcirkel deelnamen, wat dan ook gebeurde.

Ik keek dan nog eventjes naar 't midden van de cirkel en daar stond Horus, naast Anubis en zag al die vogels en die vos en andere dieren en mensen en heb dan even een heel wit Licht gestuurd, waardoor de jonge- en de oudere ik weer een stukje korter bij mekaar gingen staan.

'k Heb dan iedereen bedankt en heb 't contact verbroken
en ben dit beginnen schrijven.

Warmte, Licht en Liefde
Namasté



Patrick :idea:



PS. Ik vraag me eigenlijk af, is het wel goed om al dat persoonlijke neer te schrijven wat we hier door kunnen krijgen of wat we zoal kunnen zien?
Soms denk ik van wel en andere keren twijfel ik weer.
:?
What do you think?

Hoi Patrick..
Je kunt al datgene dat je niet wilt delen, weglaten.
Ik voel het voor mezelf niet als zijnde, dat ik "gefaald" heb, doordat ik weinig beelden binnenkreeg.
Ik onderga het, wat komt dat komt.
Ik forceer niets, maar ben wel eerlijk wanneer ik mijn ervaring opschrijf..

Dit keer was het niet echt veel, wat ik beleefde..
Ik zie het meer, Ik zal er wel niet aan toe geweest zijn.
Dus...
Ieder schrijft wat hij/zij kwijt wil..

Big Hugs Moi...Maria :idea:

Ik kreeg direct verbinding met mijn buren en stond met hen aan een ziekenhuisbed,waar Magda's moeder lag,haar voeteneinde was vrij strak ingestopt en ik maakte het wat losser,gelijk stak ze haar ene voet eruit.
Tot mijn verbazing wemelde het ineens van de vogels daar en stond rechts naast mij ineens Callista.
Magda's moeder liet ons een grote gouden poort zien en met een handgebaar van haar gleed die langzaam open.
Heel typisch verscheen daar een heel grote gouden vogel en na Patricks verhaal te hebben gelezen zou dat best Horus geweest kunnen zijn.
Ik ben niet daar doorheen gegaan maar Callista wel,samen met Magda en haar moeder.
Niet gewacht tot ze terug waren maar naar de vrouw gegaan die morgen geopereerd wordt en even met haar op een bankje in het zonnetje gezeten.
Ook daar wemelde het van de vogeltjes en een roodborstje pikte zijn kruimeltjes vlak voor onze voeten weg.
Er waren veel lichte wezens achter de vrouw te zien en die vertelden dat ze in goede handen was,waarop ik weg ging.
Toen ik dacht dat het afgelopen was opende ik mijn ogen en vanuit het niets schoot er een gouden straal naar boven en er verscheen een huizenhoog kruis.langzaam werd het lichter tot ik er doorheen kon zien en een prachtig landschap ontwaarde.
Uit dat landschap kwamen Magda en haar moeder met Callista aan de hand op me af gelopen,stralend van blijdschap.
Ik heb hen omhelsd en de kring bedankt.
Namaste Annemiek

_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....

Hoi Patrick....al was ik er dan niet ik zie je vraag.
Ik zit daar soms ook wel mee.
Zo van....kan ik dit nu wel opschrijven allemaal?
Strax denken mensen misschien dat het ook zo IS? Of dat het een gewicht gaat krijgen wat wellicht niet de bedoeling is? Zoiets?

Weet je wat mij wel helpt als ik hier ook mee zit?

Ik schrijft enkel wat ik ervaar.
Wat de wáárde is mag den lezer zelf voelen.

Is dat misschien iets?

hai lieverds

ik begrijp het ook en lieve ruth het is ook waar wat je zegt,toch heb ik ook vaak getwijveld,en daardoor ook vaak niets geschreven omdat ik bepaalde stukjes er uit wilde halen,die zooo ongelooflijk leken,en tenslotte dan maar helemaal niets neerzette ,nog later kreeg ik daar steeds minder moeite mee,maar ik weet wel dat als ik zo'n ervaring opschreef het gewoon allemaal bij elkaar hoorde ook,en dat als ik het dan toch verkort neerzette het daardoor gewoon ook niet meer klopte,het mooie dan daarvan,voor mijzelf
als je het al veranderd of iets weghaalt doe je dit voor een ander niet voor jezelf,lievrds wat het ook is ,het is angst,ok al voelt het misschien niet zo toch is het dat,het is de angst van het niet helemaal vrij zijn hierin
kijk maar eens goed en tja,hoe een ander dit leest?,lieverds dat is echt aan hun
maar ook hier geld laat het vrij,ook hier geld voor mij dan zoals ik het nu zie in mijn geval dan de enige die met zijn vinger op zijn voor hoofd wees was ik zelf,en voor mij geld dan die befaamde vinger
wat bij jullie weer iets anders kan zijn
bijvoorbeeld uit liefde de angst hebben dat je hiermee iemand in zijn vrijheid zou kunnen belemmeren doordat jij juist zoveel ziet en die ander niet,of angst dat iemand jou zou kunnen volgen terwijl je zo goed weet dat een ieder zijn eigen zou moeten volgen
toch en ik spreek nu gelijk over oude lichtcirkels waar ik aan deelnam maar ook over gisteravond
lieverds het is juist wijzelf die dit zo zien "als" wij dit denken
want is het juist niet open en zuiver wat je schrijft en mocht een ander iets denken bij het lezen daarvan wat het dan ook mag zijn en wat zij dan ook al zouden kunnen denken
is het dan niet zo dat ze ook hier lessen uit kunnen halen,juist bij dat wat zij dan denken?zie je eigenlijk hoe mooi dit ook in feite is?
het laat jou iets zien maar het laat gelijk een ander iets zien
het enige dat hier speelt is laat het vrij,en gelijk met die vrijheid zal die ander dat ook voelen,dat is het licht die dat zelf regelt net zoals in het dagelijks leven dat ook gebeurt
ik ervaar dit al een tijdje
die beelden zijn al een tijdje aan het verdwijnen,gelijk met die vrijheid van het schrijven daarvan
en maja ,nu kom ik even bij jou,jij hebt ook zo gelijk wat je zegt
want het is gewoon de waarheid die je dan schrijft,en als je die schrijft is die zuiver,net zo zuiver als het licht en waarom zou je dat niet schrijven?
en dan nog iets en maja?don't be afread?toen ik dit gisteravond las dacht ik,hmmm,maar ik ben helemaal niet bang,maar bang en angst kunnen ook zoveel betekenen,en ja ,inderdaad ,maja,het is dat wat me dit heeft doen zien en het zegt mij heel veel eigenlijk,en ja het heeft juist te maken met het neerschrijven van mijn ervaring ik maak hier een nieuw bericht je voor en kom hier nog later op terug,dus dank je maja
je hoeft niet veel te zien,het mag,maar wat je ziet is zo belangrijk,zie je maja je hebt mij hier een stukje gereedschap gegeven met dat weinige dan dat je zag maar wat zo mooi is,en belangrijk ook voor mij in ieder geval

liefs eleven :wink: :idea: :wink:

_________________
Indien je het probleem liefheb, is het even mooi als de zonsondergang.
KRISHNAMURTI

Het is even helemaal off-topic wat ik hier zeg, of misschien ook niet, maar ik heb mij dat ook wel vaker afgevraagd. Soms schrijf ik wel erg persoonlijke dingen - zou een afgeschermd gedeelte van het forum, alleen voor leden niet beter zijn? Maar nee, denk ik dan meteen weer.

We zijn allemaal bezig met onszelf in het licht te zetten. Of nee, daar zijn we al... we zijn bezig met dit te delen. En wat voor woorden je daar ook aan geeft is niet echt van belang. Jij (of ik) deelt wat je wilt delen en de lezer pikt op wat hij of zij ermee kan. Het enige wat je kunt doen is jouw deel in zuiverheid neerzetten; de rest is aan de lezer c.q. toeschouwer. Anders zou je niks meer kunnen doen of zeggen, als je er steeds rekening mee moest houden of het misschien verkeerd zou vallen of niet begrepen zou worden! Als jouw intentie goed is, is het toch goed....

Niets meer verbergen... alles mag in het licht.
Dat doe ik in mijn persoonlijke leven en dat mag ook hier!

liefs
Zonne-elfje

_________________
Reveal the Goddess in you

Dank je wel, allemaal, om op die vraag in te pikken.

Inderdaad, lieve Ruth

Dat is ook wat ik telkens doe en ik schrijf er eigenlijk zelden een of andere verdere uitleg of verklaringen of bedenkingen bij, ook al ben ik daar wel telkens mee bezig.
Zou ik die bedenkingen enz wel allemaal erbij zetten dan ga ik anderen al meteen een richting induwen, wat ik liever zo weinig mogelijk doe.
Anderen 'vrijheid geven om ...' is ook jezelf vrijheid geven, komt dan nu zo in me op.
... en toch is het ook zo leuk om met al die dingen gezamenlijk te gaan puzzelen en kijken wat wat voor elkeen zou kunnen betekenen ...


Prachtig hoe je dat allemaal verwoord, lieve Eleven
Ik denk dat, moest ik bepaalde stukken eruit weglaten dat dan de hele energie die zo 'n ervaring heeft een verdraaid beeld gaat geven en ja, dan kan ik net zo goed niets opschrijven, en dat zou dan weer jammer zijn, vind ikzelf dan.
Ik leg dan even een link naar 'mijn verhaal'. Ik ben nog nergens zo volledig open geweest als ik dat hier ben. Sommige dingen weet Joli zelfs niet, althans niet bewust maar ik had me nu eenmaal voorgenomen mijn levensverhaal op te schrijven en probeer dat dan ook zo geheel mogelijk te doen.
Laat ik daar dingen uit weg dan klopt het gewoon niet meer, weet je.
(er zijn wel aardige stukken die ik hier en daar nog erbij heb te voegen - je herinnert je al schrijvend zoooveel meer ineens - maar daar begin ik pas aan nadat ik in 'nu' beland ben)
Ik zie dat ook zo met onze Lichtcirkels en meditaties. Laat je er iets uit weg dan neem je niet enkel een stukje van en voor jezelf eruit maar ook voor 'de lezer' ... of zoiets.
Hoe een ander dat dan leest, dat is dan hun zaak, net zoals je al zei, Eleven.


Inderdaad, lieve Zonne-Elfje, ik denk dat door een afgeschermd forum te creëren voor 'leden', dat dat dan voor een misvorming of verdraaiing gaat zorgen van wat we hier eigenlijk doen
en wat we hier doen is eigenlijk ook een uitdrukking van ons-zelf.
Verleden jaar bijvoorbeeld heb ik gekozen om al mijn deuren open te gooien voor mezelf, me niet meer te 'verbergen achter'.
Dit spiegelde zich o.a. dan ook in een nieuw email adres wat gewoon uit mijn volledige naam bestaat.
Tsja, niet echt indrukwekkend maar voor mezelf was dit weer een kleine (of grote) bevestiging van: men mag me zien, geheel zoals ik ben.
Enkel door je volledig open te gooien, om die uitdrukking te gebruiken, gaat alles rondom je zich ook heel duidelijk tonen.
Als je dan ziet dat al rondom je eigenlijk een uitdrukking is van jezelf en jijzelf verstopt je niet/houd je niet meer in/... dan wordt alles ook weer zo mooi en eenvoudig en open en eerlijk en ongeremd en ... en ... .

Helemaal mee eens, lieverd!

Warmte, Licht en Liefde
Namasté



Patrick :idea:

Jeeeeeeeeesussssssssssss

MIEK!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dit is puur shockerend voor mij...maar dan van liefde...
Ik ik ik Ik kan haast geen woord uitbrengen.
Ik heb tot en met jouw ervaring gelezen.....
Mijn hele lichaam tintelde...

Callista heeft de laatste 2 dagen, maar 1 pijnaanval gehad.......
Dit in tegenstelling, dat ze dagdaglijks er zeker een stuk of 7 -8 had..

Ik wil niet eens weten WAT...ik hiermee moet..
Ik ben zoooooo blij........ik weet niet eens waar de trigger ligt.
Waarom ze nu ineens na een aantal jaren van de dagdagelijkse pijnen, nu ineens naar 1 pijnaanval komt.

Mijn Hart zingt..Ik fluit.....
Misschien komt onze wens toch nog uit..
Dat Callista eens weer zonder pijn.
Mijn lieve vrolijke dochter, pijnvrij mag zijn...

ik kan hier geen woorden voor vinden, het is allemaal zo vers...ik kan alleen maar hopen dat alles goed blijft gaan..

Dank je wel, schat...
Je hebt mijn vertrouwen in de toekomst versterkt...

Ehhm ik moet nog even verder lezen.
Nog steeds is mijn lappie een bokkende ezel, ik kreeg niet eens meer meldingen dat er nieuwe berichtjes geplaats waren...
:cry:

Maar wat en vreugde voel ik nu...
Ik ga gauw inhalen, wat ik de laatste dagen gemist blijk te hebben..

Liefs en een engelenknuf....Moi Maria :idea:

En nu ik verder gelezen heb...

Patrick..mijn zelfvertrouwen is nog niet sterk genoeg, om dit te kunnen aanvaarden , wat je hier neer schrijft over mij.
Ik loop nog steeds te "knokken" met mezelf..
Wie ben ik, wat Kan ik?
Maar ik zie je als een integer persoon..
Helaas heb ik meerdere mensen "gezien" als zijnde integer, die het naderhand niet bleken te zijn.
Ja ja, oke...
Ik zeg het rond uit.......
Zeg je dit om mij een hart onder de riem te steken?
Engeltje duveltjes spel op mijn schouder, enfin je kent het misschien wel..

Eleven..Ik wist het ook niet waar ik het vandaan haalde, alleen dat ik je kan vertellen dat we op de cursus UWTH bezig zijn geweest met een onderdeel van level 3.
Het "scannen" van een persoon..
Ik had bij mijn medecursiste haar bron van angst gezien.
Misschien dat ik onbewust op die "techniek" ben over gestapt?
Ik zou het niet weten.

Voor de rest.........

Ik ben blij met alles wat er geschreven word.
Juist omdat een ander er "iets" in kan zien.

Ik pikte meteen het stuk van Annemiek eruit, ik kon het in mijn dagelijkse belevingen een plek geven.
Toegegeven, op een ander forum, van UWTH weet men in het kort van Callista, nog niet het fijne, dat jullie er van weten.
Maar blijkbaar wel genoeg, voor een van hen, om met UWTH aan de slag te gaan, voor Callista.

Maar Callista en vogels....tja dat is 1...

Ik trek me er aan op, dat miek dat heeft gezien, en dat heeft geschreven.
Het bevestigd mijn gevoel dat Callista een Engel van het zuiverste graad is.
Ik ben er niet voor haar..
Ja eten koken, wassen en strijken
Maar levenslessen, filosofie, het echte denkwerk..dat heb ik mede aan haar te danken.
Ze is zo puur...zo rein in mijn gevoel.

Mocht Annemiek dit niet geschreven hebben, dan zou ze mij een heel stuk informatie, blijdschap, bevestiging onthouden hebben.

Volgens mij heb ik nu de reakties in 1 berichtje samen gepakt?

Maar ik blijf bij mijn boodschap. schrijf wat je wilt schrijven...
Alleen dan komt de boodschap aan, waar hij aan hoort te komen.

Of ben ik nu de Ezel, I.PL.V. mijn Lappie? :roll:

In iedergeval...
Big hugs...voor jullie allemaal.....Moi.. Maria

hallo lieverds


ook ik heb vaak mijn twijfels, moet ik wel wat svchrijven of laat ik het maar. ik heb ook heel lang niets meer geschreven ,nu wel weer maar als de twijfel dan komt zeg ik meteen dat die niet nodig is en ga verder langzaam aan komt er nu een verandering in mijn wezen.soms zijn er inplaats van beelden ook een heel sterk gevoel over alles en die laat ik dan maar even kan dat moeilijk in woorden uitdrukken.
dikke knuffel flower

_________________
dikke engelenknuffel flower

Je kunt een mens niet veranderen, je kunt hem slechts de weg wijzen.

Dag Lieve Lichtjes,

Ik heb ervaren de stilte,de liefde van de cirkel.
en de woorden;

"Velen Zullen Huiswaarts Gaan"

Een zin die menige malen bij me is langsgekomen.

Prachtig zijn al jullie ervaringen,heel mooi juist om al die
persoonlijke dingen neer te schrijven.
Blijf het allemaal alstjeblieft doen en heb geen schroom!
Het is zeer waardevolle informatie.

Persoonlijk heb ik nu alleen dit bovenstaande te vermelden,
maar wat ik op dat moment ervaar schrijf ik op.

Patrick Hallo


Dat heb je heel goed aangevoeld hoor!!

Ik ben van de donkere,
velen denken dat ik van buitenlandse afkomst ben.
Niet in mijn naaste familie,
maar wie weet mijn verre verre voorouders.

Heel erg bedankt allemaal voor al het prachtige
wat ons samen heeft gebracht




Liefs Roodstaart

Maar soms heb ik ook wel eens zo een gevoel van........kwets je mensen niet als je alles opschrijft? Weet ik niet hoor...
Wat zouden jullie doen?


En toch zou ik nog even willen inhaken op de meditatie, want we stonden in de cirkel en ik heb een heerlijk gevoel erbij gehad, geen beelden, dat is te zeggen ik zag een sliert, zoals rook, met een tedere kleur blauw in tegengestelde richting als een soort van tornado draaien.
Verders voelde ik me heel ontspannen, alsof er veel van mijn schouders is gegleden.
Ben ook heel erg moe, zo moe dat ik wel weken zou kunnen slapen.
ik heb ook wel persoonlijke dingen even in een pb geschreven, weet je voor mijn gevoel geeft dat mij en de ander de ruimte om open te kunnen zijn of het te laten liggen, maar evengoed van mij mag het open en bloot hier besproken worden, want ik kan me alleen maar geven zoals ik werkelijk ben.
En verbergen kan ik niet meer, want dat zou in mijn gevoel die sluier weer voorhangen, een vertroebeld beeld is het dan voor mij.
Maar ach voor ieder die anders kiest, mij maakt dat niet uit, ieder in zijn eigen waarde en met respect.

Dan bracht ik mijn aandacht naar Magda's moeder.
Zoals ik ze zag zat ze in een zetel en kreeg regelmatig een ferme pijnscheut in haar linkerbeen.
Ze kon nog lopen maar wel heel moeilijk.
Ik heb haar dan omringd met Licht en Liefde en daarmee verscheen haar man naast haar, aan haar rechterkant.
"Ik ben bij je.", hoorde ik hem zeggen en daarmee leek het alsof hij haar iets wilde geven.
Ik verwoordde dan aan haar dat haar man bij haar was en zei: "Strek je hand maar uit."
Zoals ik het zag leek het op een gouden sleutel maar eens zij, de moeder van Magda, haar hand opendeed en ik zag wat erin lag leek het alsof ze een doosje lucifers in de hand had. Ik denk dat er een of andere afbeelding van een stad op staat.
Dan riep ik Magda erbij en ze ging voor haar moeder op de grond zitten, de benen van haar moeder omarmend en er stroomden dan van die heerlijke, warme, liefdevolle tranen als parels over Magda's wangen.
'k Heb ze dan alledrie nog even gezegend en heb dan afscheid genomen.

Lieve patrick
ik weet dat mijn vader bij haar is, hoe?? tja ik weet en voel dat zo en dus ook bij mij.
Die sleutel is voor mij voor de deur die ze telkens laat voor wat het is en via de lichtjes die in de lucifersdoosje zitten, kan ze zichzelf verder bijlichten.
Het klopt dat ze moeilijk kan lopen, ze was aan de linkerkant verlamd, maar wel aardig bijgetrokken nu, maar lopen gaat moeizaam.
Pijnscheuten heeft ze regelmatig in haar linkerbeen, mede ookdoor de valpartijen die er zijn geweest.
Dank voor je zegening, want wij waren wel altijd met z'n drietjes en nu voelt dat nog zo voor me.
En die pareltjes over mijn wangen, ik zou zo graag eens een potje goed willen janken, maar een dichtgeknepen gevoel in mijn keel en tranen in mijn ogen, dat is wat er is.

Ik kreeg direct verbinding met mijn buren en stond met hen aan een ziekenhuisbed,waar Magda's moeder lag,haar voeteneinde was vrij strak ingestopt en ik maakte het wat losser,gelijk stak ze haar ene voet eruit.
Tot mijn verbazing wemelde het ineens van de vogels daar en stond rechts naast mij ineens Callista.
Magda's moeder liet ons een grote gouden poort zien en met een handgebaar van haar gleed die langzaam open.
Heel typisch verscheen daar een heel grote gouden vogel en na Patricks verhaal te hebben gelezen zou dat best Horus geweest kunnen zijn.
Ik ben niet daar doorheen gegaan maar Callista wel,samen met Magda en haar moeder.



Lieve miek,

Tja hee mijn moeder ligt inderdaad veel in bed, ja zo'n ziekenhuisbed en altijd is het voeteneind strak en wij maken het altijd losser en ja hoor zo zwaait ze ook veel met haar ene voet.
Het wemelt daar ook in de tuin van de vogels en voor het raam bij mijn moeder, ze geniet daar heel erg van en grappig vindt ik ook om te zien dat de kippen in de boom zitten te rusten.
En de poort oh wat mooi joh, dat is echt de poort die ik al vaker heb gezien en zelfs mijn moeder spreekt daarover.

dit wilde ik graag even aan jullie laten weten, want voor mij zijn dan ook de ervaringen van de 'gevers' in de cirkel heel mooi om te lezen en ook kent het zovele raakvlakken.
Ik weet wel dat toen ik begon met meedoen de eerstekeren in de cirkel dat ik het zelf ook zo waardevol heb gevonden om te lezen wat jezelf gevoeld gezien of ervaren hebt.
Dus zonder beelden is met het gevoel even waardevol.

Het frappante is ook dat ik vanmorgen de sleutels heb ingeleverd van het huis van mijn moeder, de deur gesloten, nu werkelijk.
Ik had nog even een sneeuwklokje uit de tuin geschept en meegenomen.
De opzichters die in het huis kwamen en de sleutels overnamen die vertelde ik dat ik van een aantal geen dubbele had, maar dat was okee.
Kom ik net thuis en loop ik dus met de sleutels in mijn linkerzak, ze liggen me nu aan te kijken, het zijn er vier en ja het zegt mij weer genoeg, want mjn pa gaf de vijfde aan ma.

Ik zal jullie niet teveel vermoeien met mijn persoonlijke zaken.

Bedankt voor jullie liefde & lichtMagda

misschien leuk om te weten

http://www.museumkennis.nl/lp.rmo/museu ... 00437.html

Lieve Maja,

je vraagt: "Wie ben ik? Wat Kan ik?"
Lieverd, je hebt jezelf bevestigt die kleine eenhoorn te zijn die wordt begeleidt en beschermt terwijl ze groeit.
Je bent stilaan aan 't ontdekken wat je allemaal met engelenvleugels en sterrenstof kan.
Je staat open voor Licht en Liefde en begint in te zien dat jij dit ook bent
en daarnaast ben je een moeder, een vriendin, een vrouw en nog zoveel meer.
Jij bent die je bent: een wonderlijk Licht-wezen dat over deze aardbol wandelt,
zich herinnerend van haar kracht en grootsheid,
zichzelf aan zich-zelf openbarend
... en nog zoveel meer ...

Je zei dat je me ziet als een integer persoon maar daarnaast voel je twijfels omdat je je al vaker teleurgesteld hebt gevoeld in anderen die je als integer zag.
Lieve Maja, ik doe dingen steeds met een zo zuiver mogelijk gevoel maar al gaandeweg heb ik gemerkt dat ik niet voldoe aan verwachtingen van anderen, ook al zei ik vaak eerst dat ik dat wel zou doen en vaak voldoe ik niet eens aan verwachtingen van of rond mezelf ...
en zodoende leer ik eigenlijk niets meer te verwachten.

Zei ik wat ik zei om je een hart onder je riem te steken?
Ja en neen.
Ja, omdat ik ergens voel dat het verwoorden van wat ik in jouw zie je tot steun kan zijn.
Neen, omdat het is wat ik zie en voel en ervaar rondom en in jou.

Lieverd, bevestiging is altijd een geschenk, vind ik zelf.
Als ik dan lees hoe Roodstaart en Magda mij bevestigen dat datgene wat ik zag en voelde klopt, mijn hart gaat er telkens even heel lekker warm van stralen en dat zijn dan degelijk geschenken die ik mag ontvangen.
Zo was ik er in 't geheel niet van overtuigd dat Magda's vader was over gegaan. Ik begon er zelfs lichtelijk onzeker van te worden of dat wel klopte maar waarom anders zou ie op die manier naast haar moeder zijn komen staan?
Die bevestiging, die hoeft dan niet maar toch, het doet een mens toch zo goed.


Lieve Roodstaart,
dank je voor die bevestiging!
Ik zag je wel niet van dat kroezelige haar hebben ofzo. Eigenlijk deed het me meer aan een soort van indisch haar denken, zo stijfjes.
Mooi, dat zeker ... en blinkende oogjes die heel diep gaan.


:idea: :idea:

... eventjes zonder woorden



Dank je wel, lieve Magda, om een paar dingen voor me te bevestigen
en dank voor jou dank
Jouw pareltjes zal je wel loslaten, lieverd, in jouw tijd, als je het jezelf toestaat
:idea:


:idea: :idea:

Dank je ook voor je link naar Horus' oog.
Ik heb hier zo 'n gigantisch boekwerk over Tarotkaarten : The Book of Toth, over Aleister Crowly's tarotkaarten en heb dat al op zovele van mijn reizen altijd meegesleept maar nog maar zo zelden in gelezen.
Die egyptische godheden komen me nu wel zo verbazend veel opdagen tegenwoordig dat ik me daar maar eens in ga verdiepen
(dat boek 'Dianetics' ligt me toch in 't geheel niet, lol)

-> Crowly's kaart van de magiër:
Zie je Toth, de egyptische god der wijsheid (die aap) en Horus' oog met de duif erin?
Schitterend!




Waarom zou dat saai worden? Of veel te veel?

Of we al dan niet mensen kwetsen door wat we op zouden schrijven?
Als het in zuiverheid en eerlijkheid geplaatst wordt denk ik dat het enkel groeipijnen kan teweeg brengen, als we 't al over pijn hebben.
Wanneer iemand niet wil groeien of op dat moment de dingen anders ziet dan kan dat verweer meebrengen maar daarvoor zijn we hier toch ook samen als Lichtwerkers, bewuster en bewuster van wie we zijn?
Er wordt niet geoordeelt, men mag zich verweren zonder dat dat kwalijk wordt genomen, zonder dat men iets probeert op te dringen
en sturen we Licht en omarmen we in Licht ...
... althans zo denk ik erover ...


Warmte, Licht en Liefde
Namasté



Patrick :idea:

Ohh Patrick..
Ja natuurlijk werkt een bevestiging versterkend..
Het feit dat JIJ me ziet, zoals ik DENK te zijn..Het doet me goed..
Juist omdat ik je eruit "pik" als iemand met heel veel "kunnen"..

Maar mijn engeltjes /duveltjes spel, kan me behoorlijk dwars zitten.
Ja het is geweldig

om bevestigd te worden in wat je denkt te kunnen, te willen zijn.

Ik ben nog steeds aan het groeien.
Mede dankzij, nee vooral dankzij deze lieve mensen op dit forum.

Ik mag wel zeggen, dat ik na mijn level 2 van UWTH, mezelf sterker ben gaan voelen?
Als ik alles bij elkaar optel...
DIT is het voor mij....

Ik weet niet wat jij en de rest van de forumleden geloven in orbsen..maar.......
Ik word er zo blij van, iedere keer, als ik er weer gefotografeerd heb..

Ik wijk nu helemaal af, van de topic...
Maar ik geloof dat dat mocht??
:oops:
Ik geloof dat UWTH voor mij DE WEG is, naar het mijn "uit de verf kunnen komen"
Het gaat me niet om een "diploma".....maar om de technieken die je aangereikt krijgt.
Meest waarschijnlijk,is dat de meeste van jullie het zo ook wel kunnen.....
Het feit dat ik me nu sterker voel, en nu mijn kids behandel als proef ....
Ik krijg aangereikt om dingen te doen, waar ik verder geen raad mee wist.
Ik kan nu de dingen beter in banen leiden...
Ik probeer inderdaad in het licht en de liefde te leven , en uit te stralen..

Nou nog ff die onzekerheid van mij de nek omdraaien.. :shock: :D
Big hugs..Moi.Maja.......Maria