|
erm ... deze was wel erg bizar ... en niet enkel het begin ...
Ik wilde net op mijn stoeltje gaan zitten toen ik dacht: "Nu ga ik dus gewogen worden." en meteen daarna dacht ik: "Jamaar, ik ben toch niet dood."
'k Ging dan op mijn stoeltje zitten en zag meteen Anubis staan, iets voor me, heel groot en rechtop. Ik zei dan tegen hem dat ik 'hier' ben om een Lichtcirkel te vormen voor honden en dat ik me daaraan wilde houden. "Durf alleen te staan", zei ie. "Jamaar, de anderen rekenen op me om mee te doen in de Lichtcirkel." "Als je niet alleen durft te staan ..." "Ok", en ik ging voor hem staan, gaf me eigenlijk over aan hem.
Dan zag ik achter me mezelf deelnemen aan de Lichtcirkel - het was niet echt zien maar toch, ... - maar bevond me evenzo voor hem. Ik bestond zogezegd op de twee plaatsen gelijktijdig. De kring (Lichtcirkel) was gevormd en de energie stroomde goed maar ik heb me dan volledig gefocust op Anubis en mijzelf daar voor hem. Hij was groot, heel groot, precies zoals ik ken van egyptische afbeeldingen en ik zweefde zo voor hem, ongeveer ter hoogte van zijn gezicht en we bevonden ons in een vrij donkere ruimte, een soort van grot met linksachter ons een ingang. Dan nam ie me met beide handen (soort van klauwen/poten) en brak me in tweeën. Het eerste wat ie uit mijn lichaam haalde was mijn hart en daarna enkele andere dingen. Vier potten werden gevuld (jaja, heb dat ook al gezien, die potten) en dan gooide ie mijn lichaam op de grond neer, met zijn rechterhand, zo rechts opzij van hem.
Me achterlatend vloog ie (raar dat ie vloog, vind ikzelf) ervandoor, met mijn hart in dat potje. Hij ging eerst naar rechts, dan een rivier over en daarachter kon ik hem niet volgen. Dacht nog: "Ah, de rivier Stix. Tsja, ik ben nog niet dood dus 'k zal daarom wel hierachter blijven." Maar toch, hij was ervandoor met mijn hart dus waarom stond ik hier bij de resterende drie potten en mijn lichaam dat daar zo opengebroken en verscheurd op de grond lag. Hmm, hoe zou ik mezelf beschrijven? Ik bestond, dat voelde ik heel duidelijk maar ik had niet echt een lichaam meer, zag mezelf ook niet zoals een entiteit. Eigenlijk dacht ik en dat was 't. Ik heb me dan even omgedraaid en zag mezelf daar in de Lichtcirkel zitten, Ruth's hand in mijn linkerhand, Maja's in mijn rechter en we stuurden er aardig op los. Dan kwam Anubis er weer aan gevlogen en zei: "You're not ready yet, little one. You're light but not light enough to stay." en daarmee gaf ie me een lichte duw in mijn rug, me eigenlijk zeggend: "Run along." Ik zag er dan uit als een baby en nam mijn lichaam, dat er zo gehaspeld bij lag en gooide het over mijn schouders. Dacht nog: "Net een kleine versie van Caspar the friendly ghost, maar dan met benen." Ik zag mezelf dan vanuit de Lichtcirkel en riep hem/me naar me toe en kwam dan ook en ging op mijn schoot zitten. iets later voelde ik hoe ik me dan heb opgezogen in mezelf, zo mijn buik in. (kleine zat op mijn schoot en dan ging ie mijn buik in. Kan 't effe niet anders uitleggen) Ik probeerde dan heel duidelijk mezelf waar te nemen in de cirkel maar 't viel me moeilijk omdat het hele gebeuren met Anubis zo intens voelde. Focuste me op Annemiek, dan Ruth zo naast me, mezelf en dan op Maria. De kring leek weer veel meer deelnemers dan ons vieren te hebben met een heleboel honden zo in de cirkel maar op een gegeven moment veranderde dit totdat hij uitsluitend uit ons gevieren bestond. Dan begonnen we met ons vieren te dansen, zo hand in hand en 'k voelde zo'n harmonie tussen ons 4. De omgeving veranderde en leek op een ruimte in een piramide. 'k Ving de namen Ra en Re op maar kon weinig verstaan van hetgeen we chanten/zongen. Er was wel begeleidende muziek bij. De vier, de vier windrichtingen, de vier niveaus, de vier ... een eenheid ... en we dansten en zongen, hand in hand. Dan veranderde de omgeving en zag hoe we zo met ons vieren door de eeuwen heen vooruit dansten totdat ineens de muziek stopte, we de cirkel zo breed mogelijk maakten en onze hoofden achteruit lieten vallen. Dat bracht een explosie van Goud Licht teweeg, goud en wit (moet effe denken aan wat ik zag van Melchizedek) Meer en meer deelnemers namen dan weer plaats in de cirkel en die werd gevuld met honden en we stuurden energie naar al deze honden. Dan werd de cirkel op 't uiteinde (alsof een cirkel een uiteinde heeft) geopend en dan kwamen langs die opening meer en meer honden binnen. En dan veranderde de cirkel in een spiraal en uit het uiteinde van die spiraal kwam Licht, in alle kleuren en stroomde naar al die honden en dan verscheen er een soort mist over alles heen, mist tot iets boven mijn knieën. De honden in die spiraal stonden er dan heel stil bij maar ik zag nu overal waar ik keek honden, doodstil staan en de mist en kleurige Licht bevond zich door dit alles heen. Dan verruimde mijn blik en zag dit Licht in al zijn kleuren over de hele wereld Zijn - het stroomde niet, het was er - en ging naar alle honden heen. En dan, nadat ik de wereld zo zag verscheen er vuurwerk, helder Wit vuurwerk ... prachtig! Dan kwam ik weer bij mezelfve in de cirkel, nu bestaande uit ons gevieren en ik gaf Annemiek een dikke knuffel en bedankte haar, 'k gaf Ruth een dikke knuffel en bedankte haar en toen ik Maja een dikke knuffel wou geven en haar bedanken veranderde ze in een baby en ikzelf in een vrouw en begon haar borstvoeding te geven om dan ietsje later weer mezelfve te worden en zij zichzelf. Dan ging ik rond en begon de anderen die zo rond de cirkel stonden te bedanken en een knuffel te geven en zag dat ik naakt was maar dat gaf niet, 't maakte niet uit en ging verder met knuffelen en bedanken en dan veranderde ik in een vogel en vloog op, de lucht in. Eerst zag ik eruit zoals een parkiet of een papagaai, vrij rood en blauw maar dan werd ik een grotere vogel, helemaal wit en er kwam Licht uit me dat neerdwarrelde en zo vloog ik de wereld rond.
Geregeld dacht ik tijdens dit alles: "Nu stop ik ermee. Dit gaat me toch wel wat ver." of "Jeetje, wat een fantasie" maar toch steeds bleef ik verder doen, leek het me in de ban te hebben maar nadat ik me zo over de wereld zag vliegen heb ik het contact verbroken en zei: "Zo, nu is 't genoeg." en ben dit beginnen op te schrijven.
BIZAR!
Zo, ga 't gewoon effe posten, met schrijffouten en al en ga een kop koffie drinken.
Patrick :idea:
EDIT
Heb enkel hier en daar wat schrijffouten verbeterd.
Laatst gewijzigd door Patrick op do 16 feb 2006 23:18, 1 keer totaal gewijzigd.
|
|