Hallo,
het duurde voor mij eventjes eer ik rust vond omdat vandaag een vrij energetische dag was, nogal geladen ... meestal aangenaam. Ook tijdens de cirkel dwaalden mijn gedachten regelmatig af maar de beelden die ik zag leken er niet door beïnvloed, althans ik denk van niet.
Ik ging dus in de cirkel, Flower links van me, Maja rechts van me en meteen leek het alsof Maja een dikke, blauwe trui aan het met witte figuurtjes erop. Voelde als een stevig contact zo tussen ons gedrieën. De kring leek uit wel meer 'mensen' te bestaan dan ons 3. Vroeg aan mijn begeleider om 't allemaal in goede banen te leiden, zeker als ik zelf ging 'zwalken', om het zomaar te noemen. Dan leek het voor een moment of we ons in het vredespunt bevonden en dat gevoel is het blijven houden tot aan 't eind. Heb dan ook maar aan ons gebedsmolentje staan draaien. En dan zag ik opeens een meisje, zo tussen de 23 en 27 jaar (klinkt specifiek, niet?, althans ...) met lichte, lange haren. Door het soort bed, de lakens en de kamer zag ik dat ze in 't ziekenhuis lag. Aan haar linkerzijde, op een stoeltje, zat een jongeman met donker (zwart?) haar die haar hand vasthield, zo met zijn linkerhand en heb dan Liefde en Licht naar hun beiden gestuurd. Dan verscheen er een oudere vrouw, nogal stug gebouwd en met brede kaken, in een donker (blauw?) kleed aan met allemaal kleine bloemetjes erop. Er verscheen een oudere man naast haar, zo half in de lucht en ze klampte zijn benen vast en zo zijn ze naar boven gegaan. Ze had hem stevig vast (wel raar beeld, maarja) Dan voelde ik opeens een entiteit wel erg aan me trekken en heb me afgeschermd, er ook op lettend dat Flower en Maja afgeschermd bleven. Maja leek te kijken met een gezicht dat zei: "Wat prachtig! ... oooh, jongens, mooooi" en ze liet haar energie lekker mee in de cirkel draaien. Flower leek heel intens bezig met energie sturen en voor haar zag ik een wolk van paars/groene energie met wat rood erdoor. Zelf bleek ik blauwe energie in de cirkel te sturen, totdat ik zag dat 't blauwe was en toen zag ik de cirkel in Goud. Ondertussen was ons cirkeltje omringd door 12 Engelen, vleugels helemaal uitgespreid zo rond ons. En dan zag ik een bijna blind mannetje, een ouder ventje, met een donkere bril en een wandelstok. Hij had zo'n grijze kostuumbroek aan maar die was niet echt nieuw. Hij had ook een donker jacket erbovenaan met een gelig hemd. Hij leek er zo een beetje verloren rond te strompelen. Ik hem me dan even op hem gefocust en vlak daarna sloeg ie af naar (voor hem) rechts, met de stok in de hoogte alsof ie zei: "Ah, daar moet ik naartoe." En dan leken die Engelen hun vleugels over ons te slaan, bijna een cocon vormend met hun prachtige witte vleugels/energie. Dat duurde dan even en zo zaten we dan, gehuld in vleugels/energie totdat ze ineens helemaal achterover gingen (wel nog rechtstaand) waarop er precies gouden vlindertjes afdaalden, zo in de cirkel. En ineens leek het alsof 'ploep' hier een entiteit naar boven ging en 'ploep', daar ging er weer eentje ... en zo gingen er aardig veel. Dan zag ik ineens twee vrouwen op een veld zitten en hoorde 'Vondelpark'. Het bleek een herinnering van iemand te zijn, iets wat zich in de jaren vijftig had afgespeeld, zo twee vrouwen, net volwassen, gezellig in 't park op 't gras zittend. Ietsje verder stond er een klein tentje, zo'n eenpersoonstentje waar een kind in lag te spelen. En dan verschenen er allerlei zieken voor me; of thuis in bed liggend, of in 't ziekenhuis, of thuis in de zetel maar 't waren er zovelen dat ik ze niet specifiek zou kunnen beschrijven zonder de dingen al te zeer te mixen.
Dan dacht ik aan de rest van de aarde en dat we daar ook voor stuurden maar hoorde: "Daar wordt voor gezorgd. Hoef je nu niet."
Dan heb ik afscheid genomen van de cirkel en iedereen bedankt maar deed dat blijkbaar wat bruusk want 'k ben nu nog wat duizelig.
Oh ja, wanneer ik dan eens teveel aan 't denken was, dan klopte een adertje in 't middelste gedeelte van mijn linkerwijsvinger. Dacht nog: onderste gedeelte=materie, middelste='t mentale en 't bovenste='t spirituele. Als ik dan erg mijn best deed te stoppen met denken begon mijn rechterduim te kloppen en ja, rechterduim=wil ... en liet mijn wil dan maar varen :lol:
't was 21:21u. toen ik stopte
Maja, als je 't zo allemaal hebt ervaren als ik zag ... lieverd, knap hoor! en je stuurde echt wel intens mee, zeker als dit je eerste keer is. Ben benieuwd wat je 'r over schrijft, als je iets schrijft. Mag, moet niet natuurlijk :wink:
Namaste
Patrick :idea:
|