Lieve mensen.
Allereerst een dankjewel aan alle aanwezigen in en buiten de kring.
Mede namens Nel die op het moment niet kan reageren. :lol:
Welnu mijn ervaring;
Ik stond middenin een heel donkere ruimte,maar voelde van alles om me heen,niet eng oid,gewoon aanwezig.
Er verscheen een heldere blauwe bol/ster in mijn gezichtsveld en ik liep erheen.
Rondom dat licht stonden mannen met een ernstig gezicht,ik kreeg de indruk dat zij zich zorgen maakten,achter hen stond een vrouw in een soort nachtpon van de een na de ander te kijken en trachte de mannen te imiteren,dat lukte maar deels,dus ze schoot in een onbedaarlijke lach,waarbij de tranen over haar wangen liepen.Zij had het heel goed naar haar zin(GEEN IDEE WIE HET WAS)
Op weg naar Callista ,liep er een man naast me mee(lang, smal en een beetje rossig wild haar),in zijn handen droeg hij een soort fluit.
Bij Callista aangekomen begon hij hierop te spelen en vrolijke tinkeltjes dwarrelden in het rond.
Ze lachte en begon te dansen op dat lichtvoetige deuntje,het was net een elfje.
Plots was de fluit een biosensor en hij begon vragen te stellen aan Callista en noteerde de antwoorden en de bewegingen van de biosensor.
Ik draaide me om en aan de horizon zag ik Zonneelfjes kinderen staan zwaaien,ik zwaaide terug en kreeg een kushand terug geworpen.
Op dat moment kwam er herrie van buiten en was ik terug waar ik begon.
Fijne meditatie,met veel symbolen.
Danjewel.
Namaste Annemiek
_________________ And then there were three...We started our group... Our circle of friends....And like that circle There is no beginning or end....
|