Na een hele tijd in het niets te hebben verkeerd s'nachts vanmorgen weer een droom gehad.
Wie kan mij helpen met het laatste deel?
Er is een popfestivalfeest in een hal. Iemand liet mij zien waar dat gegeven werd en ik zag diverse gebouwen staan maar ik kon niet zien waar nu dat festival werd gehouden. Overal liepen jonge mensen. Het was overdag en zonnig. Opeens zie ik dat er een paar jonge mensen een blauw oud autootje voor mijn garagedeur parkeren. Ze stappen uit en lopen weg en ik ren ze achterna en haal ze terug. Ik was nl net van plan mijn eigen auto in de garage te gaan zetten vandaar dat ik naar die garage liep. Ze zetten de auto voor de deur van een garage een stukje verderop bij nr 18. Ik er weer heen om ze uit te leggen dat zoiets niet kan want dat dat ook een garage is. Een negerin was ondertussen voor de deur van de garage waar allemaal enorme grote kiezels lagen zo groot als een vuist een gat aan het graven. Of ze hem nu weg hebben gezet of niet weet ik niet meer. Wel zag ik hordes jonge mensen lopen.
Ineens gingen we op visite bij een blonde man. Hij is homoseksueel, Heeft lichtblond haar, blauwe ogen en is net een engel om te zien zo zuiver. Hij leek veel op de vriend van Hans, de zwager van mijn man.
De blonde man had een appartement gekocht en had vantevoren mij al uitgelegd hoe hij het ging inrichten blijkbaar had ik dus al eerder met deze man gesproken maar voor mij in mijn droom was hij onbekend. Toen we binnenkwamen begreep ik pas wat hij bedoelde.
Het appartement besond uit twee kamers. De woonkamer was helemaal wit en er stond een mega witte bank in L vorm.De muren achter de bank liepen voor een deel schuin naar achteren en dat was een mooi gezicht zo'n schuin vlak in een rechte muur. De bank vulde bijna de hele kamer. Er was een piepklein open keukentje en er stond een eettafel en stoelen. Er stond een deur open en daarachter zag ik een kleine slaapkamer, ook geheel wit.
Er zaten twee mensen in de kamer en die hadden beiden een glazen bokaal voor zich van ietwat frosted glas gevuld met iets wat op grote noten leek met een laagje poedersuiker eromheen en chocolade. Ze waren met een afstandbediening bezig twee opgevouwen kaarten, waarop in bordeauxrood een voorstellinkje stond van een soort verfijnde pentekening, te bewegen over de tafel. Ik vroeg me af wat het nut hiervan was. De kaarten waren dubbele kaarten die je kon vouwen, net als een kerstkaart bv. De vrouw, een jonge vrouw, was erg opgefokt door ons bezoek, stond op en verdween. De man bleef aanwezig.
Ik liep rond om het appartement eens goed te bekijken. Alles was wit en smaakvol ingericht. Precies zoals ik had verwacht. Opeens moest ik plassen en ik liep naar het toilet. Ik deed de deur open en was verbaasd van het contrast. Achter de toiletpot was de muur bedekt met hele kleine vierkante rose en groene tegeltjes, (wel mooi) en er stond een armetierige grote plant.De muren waren verder wit. Er was wat spinrag dus ik dacht meteen aan van die spinnen met die hoge poten die bij mij thuis ook altijd in de wc rond lopen. Ik kijk naar de wc en zie dat er inplaats van een bril een zilveren metalen rooster overheen ligt. Ik vind dat heel vreemd stond er even naar te kijken en dacht, zouden die mannen staande plassen? en dan dat rooster om te mikken? hi hi. Ik ging snel op de wc zitten om te plassen en stond ook weer heel snel op om eruit te gaan vanwege de spinnen. Ik wilde de wc doortrekken en toen zag ik een grote vlieg op de plant lopen. Hij was wel mooi want hij had een soort waas overzich heen met allemaal kleurtjes. Ik denk, de wc moet zeker als laatste verbouwd worden.
Ik loop weer naar de kamer.
In de kamer aangekomen is de partner van de blonde man ook inmiddels aanwezig. Hij loopt met een kruk, is slank en heeft donker haar en een knap gezicht wat heel chagarijnig kijkt. Ik wil ook nog graag de badkamer zien en vraag toestemming die even te bekijken. Ik doe de deur open en er komt stoom uit de deur. Staat dat meisje onder de douche. Ik zie haar niet want de open deur bedekt de doucheruimte. Ik vang een glimp op van het badkamerinterieur wat al net zo mooi van design en wit is als de woonkamer en de slaapkamer en doe de deur weer dicht.
Ik praat nog wat met de blonde man en we lachen samen om het piepkleine keukentje wat heel schattig is maar ook heel erg klein. Kun je hier nu een beetje mee uit de voeten?, vraag ik. Ja hoor dat gaat best zegt hij. Misscien krijg ik nog wel eens een kindje lacht hij.
We vertrekken en inmiddels zijn de twee jonge mensen weer op hun plek aan de eettafel gaan zitten, met hun glazen potten en hun afstandbediening en zijn weer bezig die kaarten te laten bewegen.De vrouw heeft natte haren van het douchen. Ze is blij dat we weggaan zie ik.
Dan gaan we naar buiten. Er loopt ook een vrouw ineens met ons mee. Die heb ik binnen niet gezien. Het is naar huis een flink stuk lopen dus ik kijk of er iemand is met wie ik kan meerijden. Die is er niet en Astrid mijn schoonzusje zegt, laten we maar gaan lopen want het is mooi weer. De vrouw loopt met ons mee. Astrid wil over de sloot gaan. Die ligt een stuk lager en het water ziet er donker en dreigend uit. Ik heb daar geen zin in. Plotseling zie ik de vrouw die met ons meeloopt, een vrouw van een jaar of 45, beetje verlopen gezicht, blond lang haar, bruine ogen, met een rare blik in haar ogen de sloot inlopen. Ze moest daarvoor eerst dus een soort berg af want de sloot lag dieper dan de aarde waarop wij stonden.
Ze blijft even in het water staan, dat is tot haar middel, en doet haar kettinkje af. Het is een gouden kettinkje met een gouden bolletje, ze doet het in haar hand, kijkt er liefdevol naar , sluit haar hand en zinkt onder water. Ik weet dat ze niet meer boven komt. Astrid weet van niks, die heeft dit niet gezien. Ik wacht even om de vrouw de gelegenheid te geven te overlijden en vertel het daarna aan Astrid. Die vind dat we haar moeten helpen maar ik zeg haar niets te doen omdat wij de wil van de vrouw dienen te respecteren. We kijken samen en ze komt niet meer boven. Net als ik tegen Astrid wil zeggen dat ik even telepatisch de vrouw , die inmiddels overleden is, wil geruststellen over haar nieuwe bestaan, glijdt Astrid uit, ze pakt mij beet en we glijden samen door het zand de sloot in .
Ik schrik ervan en denk, he gat, als we maar niet op dat lijk vallen. Toen werd ik wakker.
Het lijkt wel een film dit.
liefgs Wikvaya
Inloggen
V&A
Zoek
