|
Zoals je zelf wel weet staat een vervoermiddel voor het lichaam, dus ergens geeft dat aan dat het moe is, of zich niet lekker voelt, je hebt een afspraak en wilt niet verzaken, dus andermans belang gaat weer voor.
Je geeft jouw auto even een kleine rustpauze en stalt hem in een andere auto, maar aangezien jij zelf ook meegaat, gaat het ook nu steeds moeizamer.
Dan geeft ook die het op.
Je wilt graag hulp en steekt je hand op.
Ergens verwacht jij die hulp uit een vertrouwde hoek en aarzelt even bij het zien van het alternatief.
Je stapt over die drempel en accepteerd hulp uit een andere hoek.
Ze kunnen in eerste instantie echter niet vinden wat het is, logisch, niemand weet dat beter dan jij zelf.
De vrouwelijke monteur, begrijpt het geheel beter en zij ontdekt spoedig het mankement.
Ze blaast de branders door, dus er zit je iets flink dwars.
Eenmaal dit geuit, kun je weer voort.
Je verondersteld dat voor niets alleen de zon opgaat, dus wilt lid worden.
Het is echter hulp van een totaal andere orde geweest, dus lid worden, of betaling is niet nodig.
Toch wil jij ze iets van jezelf geven, je geldkistje( voor mij de schatkist en zetel der liefde.) heb je bij, dus je geeft ze iets vanuit je hart.
De vrouwelijke monteur is weg, haar beloning ligt niet in het matriële vlak.
Haar beloning was, het mogen en kunnen helpen en staat wellicht zelfs voor jouzelf.
Je bent ruimschoots op tijd voor je afspraak, maar die brug laat jou zien, dat je kunt kiezen, ga je door met het besturen van je voertuig, zoals je tot nu toe gedaan hebt?
Of luister je naar wat het je te zeggen heeft en neemt op tijd wat gas terug?
Tot zover mijn gevoel hierover.
Namaste Annemiek
_________________
And then there were three...We started our group...
Our circle of friends....And like that circle
There is no beginning or end....
|
Inloggen
V&A
Zoek
