Proloog
De kwantum sprong zal plaatsvinden op 18 september 2007. Gedurende deze datum zal er een moment zijn van totale stilte. In die totale stilte zal er enorm veel Nieuwe Energie binnenstromen en dat zal een overweldigend effect hebben op alle levensvormen op aarde.
De tijd van stilstand brengt een innerlijke reflectie teweeg die mensen veel meer zal laten zien hoe zij hun eigen leven scheppen en dat hun realiteit veel groter is dan alleen maar hun eigen beperkte wereld of visie over de wereld.
Natuurlijk levert dat chaos op voor veel mensen en gedurende deze bijeenkomsten horen, zien en voelen we meer van deze kwantum sprong.
De kwantum sprong is echter een creatie van een aantal grote bewustzijnsgroepen, waaronder Shaumbra en andere groepen, waarvan steeds meer leden de maandelijkse bijeenkomsten aandoen. Dit is niet alleen een shaumbra creatie, maar een creatie van zoveel die voelden in het verleden, duizenden jaren geleden, dat het tijd zou worden voor de kwantum sprong.
En we wisten nog niet precies hoe het eruit zou gaan zien, welk tijdstip de creatie zou kiezen om tot ontvouwing te gaan komen, maar de creatie was gecreëerd en losgelaten. De ontvouwing volgt dan vanzelf.
Wat we nu doen als het al tot ontvouwing komt is als gastheren en gastvrouwen de kwantum sprong verwelkomen. En we zijn aanwezig, hier op aarde en sommigen aan de andere kant van de sluier, om aanwezig te zijn bij de creatie. Te zien, te voelen en te ervaren wat er gebeurt en nog zal gaan gebeuren.
Op 7 april vertelde ik het zo aan de groep:
Durven wij te zeggen: "Wij zijn de gastheren, de gastvrouwen van de Kwantum Sprong. Ik kan het zeggen" Ja ik ben de gastvrouw, gastheer van de Kwantum Sprong. Oké, kom maar, kom maar, het is goed, het mag. Niet alleen voor jullie, maar ook voor alle energieën die komen kijken, alle multi-dimensionale energieën die komen kijken, Adamus, Tobias, Kuthumi, die een aandeel heeft gehad in de Kwantum Sprong, kom maar, kom maar, kom maar hier, dan gaan we het samen doen. Samen zijn wij de Kwantum Sprong. Samen zijn wij die enorme gebeurtenis die straks gaat plaatsvinden. Die enorme uitdijing van het universum, die enorme explosie van liefde, die overal naar buiten zal treden, als wel naar binnen zal treden. Die enorme gebeurtenis, die feitelijk maar één ding wil: er zijn, er zijn. Hier.
En dan is er nog iets moedigs - iets wat Adamus wil toevoegen. Kan je dan ook bij de angst zijn, de angst die zal opkomen bij heel veel mensen, misschien ook bij jezelf. Bij heel veel mensen, bij heel veel entiteiten, bij heel veel andere levensvormen? Kan je zo dapper zijn, moedig zijn, om het eerst voor je zelf te ervaren en te voelen. En kan je er dan bij blijven, niet omdat je het voor ze op moet lossen of omdat je het voor hen moet doen? Je zal er misschien nog wel eens een, twee misschien wel driehonderd verliezen. Die zullen niet kiezen om bij het zelf te zijn. Die zullen weglopen en zichzelf zullen verstoppen onder de stenen van hun eigen bestaan. Die zullen wegrennen in angst en beven, depressie, chaos, en zelfs zelfmoord. Kan jij daarbij aanwezig zijn? Kan jij dan in compassie naar hen kijken en zeggen: "Oké. Ik hou nog steeds van je. Ik ga het niet voor je doen, ik ga het niet voor jou regelen, maar wil je, misschien ooit een andere keus maken, dan ben ik hier? Want iedereen mag altijd een andere keus maken, je mag nu spelen met jouw spel, je mag zelfs kiezen om gespeeld te worden, je mag ook hier zijn bij mij en een andere keus maken. Dat mag ook. Want je mag altijd een andere keus maken. Je hoeft niet te blijven voortstuwen op de ene weg, op die ene manier. Je mag altijd een nieuwe keus maken."
Alles wat wij nog te doen hebben is "ja" zeggen tegen deze enorme gebeurtenis. En het ja vloeit vanzelf voort uit onszelf als we "ja" tegen alles dat er al is. Nu is dat "ja" zeggen onderhevig aan menselijke vraagtekens. Wat als ik "ja" zeg tegen iets vreselijks?
Er is echter een diepere waarheid waar wij "ja" tegen kunnen zeggen. Acceptatie is de natuurlijke uitvloeiing van compassie. Weten dat ieder levend wezen een deel van het geheel in zich draagt en daar volmondig "ja" tegen zeggen, levert hele interessante belevenissen op.
"Ja" zeggen.
Laat jezelf maar helemaal versmelten met jezelf. Helemaal aanwezig, hier en nu, voel de veiligheid van jou zelf.
Kan je toestaan dat Adamus voor jou staat en met jou mee ademt? Kan je zijn Liefde ontvangen, kan je "ja" zeggen, ja. Niet omdat hij het voor jou komt doen, niet omdat hij het beter weet dan jij - ook al pretendeert hij dat wel vaak. Maar gewoon omdat het leuk is, omdat het leuk is om samen te spelen, samen te creëren en samen te voelen. Omdat hij op geen enkele wijze iets van jou nodig heeft en hij tegelijkertijd in volledige dienstbaarheid is aan jou. Kan je daar "ja" tegen zeggen? Kan je "ja" zeggen tegen die onvoorwaardelijke liefde?
Voel maar, merk maar wat het met jou doet, merk maar, adem maar in, gewoon, breng het maar helemaal diep bij jou binnen. Laat zijn energieën maar met jou dansen, gewoon, omdat het fijn is, omdat hij niets van jou nodig heeft, niets van jou wil, alleen maar jouw aanwezigheid hier. Want in jouw aanwezigheid hier en nu kunnen we samen spelen. In die aanwezigheid kunnen wij samen zijn. In die aanwezigheid kunnen wij samen dansen. In die aanwezigheid kunnen wij samen creëren en kunnen wij datgene op aarde zetten wat altijd al onze droom is geweest. Je hoeft niet te bedenken wat het is. Je hoeft niet te bedenken hoe het gaat. Je hoeft niet te bedenken wat het zal worden. Je hoeft het alleen maar toe te staan, steeds weer toe te staan. Steeds weer "ja" zeggen tegen die overweldigende creatie. En je hoeft hem ook niet te stoppen, je hoeft ook niet tegen Adamus te zeggen:"Oké stop maar, ga maar weer weg". Kan je zo ontzettend blij worden in volledige Joy om hem continu toe te staan, continue steeds weer ja, ja, ik vertrouw mezelf zo diep, zo diep dat ik Adamus kan toestaan om steeds in mijn ruimte te zijn, omdat mijn ruimte het hele universum beslaat en alles er al is, alles er al is.
En zijn in de armen van Adamus, in de koestering van zijn energieën en als je rustig door ademt en vertrouwt raakt met de gevoelens, jouw creatie met hem samen, jouw creaties met jouw delen, neem die koestering maar mee naar deze realiteit als je begint je voeten, handen te bewegen, je neus, je gezicht.
Adem rustig door in de overweldigende energieën van hem, de drager van de energieën van Adam. Degene die bekend is met de hardheid in diepe compassie en degene die aanwezig kan blijven bij hardheid, die durft te kijken naar de muren en de structuren, die mensen voor zichzelf opwerpen. Hij die niet gekwetst raakt wanneer hij niet welkom is, die in compassie kan blijven zijn en compassie kan blijven koesteren, liefhebben, omdat dat alles is wat hij kan, alles waarvan hij weet en alles wat hij wil weten.
Heb je de moed en de durf om hém te omarmen, om samen met hem aanwezig te zijn bij het vrouwelijke, de Isis? Als je dan met hen samen je vleugels uitstrekt, terwijl hij achter jou staat en in je oren fluistert: "Je bent veilig, je bent zo veilig. Ga maar, ga maar, ga maar en kom in die beweging ook weer terug. Ga maar, kom maar. Ga maar, kom maar. In die beweging zit expansie. Kan je hem toestaan om jou dat te laten zien?
De expansie waar ik hier over sprak op 7 april is een kenmerk van de kwantum sprong. Wanneer de tijd 3,41 seconden zal stilstaan, komt er een enorme stilte in het universum. Het is een stilte die de mogelijkheid biedt aan alle creaties om opnieuw gekozen te worden door het eigen bewustzijn of tot bevrijding gebracht te worden of te veranderen en op een nieuwe manier dienstbaar te zijn. Kan je je voorstellen wat dat doet met zoveel lagen van bewustzijn? Kan je verbeelding zover komen dat het je een beeld geeft van wat er me al die bewustzijnsgroepen zal gebeuren?
En de expansie? Die vindt plaats in de stilte van het universum. Alle creaties die vibratie kennen zullen stoppen en dat geeft nog meer ruimte aan de expansie van de Nieuwe Energie. Expansie is dat wat blijft als alles stilvalt. Zo ook als jij stilvalt in de stilte van jezelf, kan expansie zo enorm worden dat het ieders verbeelding te boven gaat.
Dieren hebben hun eigen bewustzijn. Iedere dierengroep kent zo"n bewustzijn. In de diepte van ieder dier leeft de vertegenwoordiging van hun eigen bewustzijn. Ook dit bewustzijn zal merken dat de kwantum sprong er aan komt en plaatsvindt.
Hoe werken we dan met dit bewustzijn, met deze dieren?
Met wat voorbeelden op 7 april heb ik getracht dichter bij het gevoel te komen, wat voor een ieder van jullie een andere realisatie en een andere manifestatie heeft in het dagelijks leven.
Hoe speel je met een paard. Het is een groot dier, meestal veel zwaarder dan ik, eng, met zulke hoeven, zo"n bek, zo"n hoofd, veel langere benen dan ik. Het enige wat ik heb gedaan om maar eens mee te beginnen, is bij het paard gaan staan. Net als zojuist met Adamus. Als je met Adamus kunt ademen, kun je met alles ademen - want hij is alles die hij is. Als je bij een paard staat en je gaat ademen en je zegt "ja", dan gaat zo"n paard toch wel redelijk vreemde reacties vertonen, dingen die je feitelijk niet meer van een paard verwacht. Het paard kiest er ineens voor bij jou te zijn in plaats van dat jij, jouw aanwezigheid opdringt aan het paard.
Waarom nodig ik het paard niet uit, om met me te spelen? Maar een paard wat met mij speelt dat kan best wel eens gevaarlijk zijn. Ik weet niet wat het paard gaat doen. Ik heb geen flauw idee. Oké. Laten we dat eens proberen. Het grote paard was een enthousiast paard, een heel enthousiast paard, iets enthousiaster dan mijn angst voor haar. En ik heb naast het paard gerend en het paard rende met mij mee, door de bak heen. Als je wilt mag je ook openstaan om te voelen wat er gebeurt. Als je tegen het paard zegt, ja, ja kom maar, we gaan samen weg, alleen maar dat. We gaan nergens heen, alleen maar samen weg. Durf je dat? Durf je samen met het bewustzijn van het paard te rennen, zonder dat je bang bent dat dat grote dier wat naast je loopt, je omver draaft, z"n hoeven op je voeten zet, dat je zelf struikelt en onder zijn poten terechtkomt, alleen maar lopen, rennen, draven?
Uiteindelijk ben ik gaan zitten op een bankje net buiten de bak om wat te drinken en kwam het paard naar me toe, niet omdat ik gezegd had dat het naar me toe moest komen, maar omdat ik daar alleen maar zat en "ja" zei. En zij stak haar hoofd over het hek heen en zij begon met haar lippen aan mijn haar te knabbelen en stond een beetje te kijken. Ineens begon het paard mij uit te nodigen te komen spelen. "Kom eens spelen, wil jij nu met mij komen spelen?" Ik zei, ik zit hier nog even. Oké dat is goed. Dan laat ik jou zien hoe we kunnen spelen. Zij liep naar het midden van de bak, begon wat te graven, plofte op haar zij en begon heel gelukkig heen en weer te draaien. Het enige wat het paard tegen mij zei was, nu laat ik jou zien hoe ik kan spelen. Gewoon omdat het leuk is om in het zand te rollen, verder niet. En het enige wat het paard steeds deed, was heen en weer rollen, niet gevaarlijk, het was ook niet eng, gewoon heen en weer. Op een bepaald moment stond zij op, schudde al het stof van zich af en in een grote stofwolk met de zon achter haar, zag ik een paard uit het stof naar me toekomen. Nou, gaan wij samen spelen. En golven van pure vreugde en verbazing denderden door mij heen.
En zo zie je wat het bewustzijn van dieren hier op aarde doet. Het is een manifestatie van een creatie van onszelf. Kan je dan aanwezig zijn bij die creatie, kan je aanwezig zijn bij het bewustzijn van de dieren.
Is het je misschien wel eens opgevallen, dat een dier nooit reageert op "nee". Een hond, bijvoorbeeld, reageert alleen maar op "nee" als het een getraind dier is, dat geleerd heeft om de term "nee" te verbinden aan de factor angst. Als jij niet doet wat ik zeg, dan trek ik aan je riem. IK ben in control, want jij bent mijn creatie en jij moet doen wat ik zeg, maar ja het dier verstaat alleen maar: "ja".
En weet je wat er gebeurt op het moment dat wij "ja" zeggen tegen een dier, dan zeggen we "ja" tegen onze eigen creatie en we zeggen "ja" tegen de verantwoording die wij hebben voor die eigen creatie. Als wij een hond iets opdringen, als wij aan de hond vertellen hoe hij zich moet gedragen, vertellen wij eigenlijk iets aan ons zelf. Als ik mezelf vertel hoe ik mij moet gedragen wat gebeurt er dan? En de hond zegt overal "ja" tegen dus die manifesteert dat mooi voor jou op aarde. Wat gebeurt er als je aan de riem trekt? Wat gebeurt er als we een hond slaan?
In de pauze net, liep ik naar de dijk toe aan de rivier. Ik stond daar, gewoon te staan, naar het water te kijken en toen kwam er een mevrouw aan lopen of ik moet eigenlijk zeggen er kwamen twee honden aan lopen met een mevrouw. De honden vielen mij heel erg op en die mevrouw wat minder. De honden die kwamen naar mij toe en ik ben op dat moment door mijn knieën gezakt, iets wat ik zelden doe als ik honden tegenkom, en ik ben gaan zitten en ademen. Oké, hier ben ik en ik zeg "ja". Op dat moment komt een van de twee honden naar me toe, wat angstig, "oké wie ben jij, oké ik ben hier". De hond kwam steeds dichterbij en toen de ene hond durfde, durfde de andere hond ook. Binnen no time waren ze mijn handen aan het likken, mijn gezicht aan het likken en aan het rollen over het gras en blij aan het springen om me heen.
De eigenares kwam naar me toe en zei: "Oooh, dat doen ze eigenlijk nooit. "Meestal", vertelde die mevrouw, "als een hond iemand tegenkomt dan gaat hij heel erg hard grommen en dan worden mensen bang van de hond". Ze ging verder: "En die andere hond, die is vaak wel lief, maar die blijft dan toch een beetje achter. Als ik thuis ben met ze dan weet ik eigenlijk niet dat ik honden heb, want ze zijn altijd maar aanwezig en ik vind het eigenlijk niet leuk als honden op mijn schoot komen zitten. Ze dacht even na en vervolgende: "En ja hm, nou misschien zegt dat ook wel iets over mezelf."
Als er "ja" wordt gezegd tegen een dier, dan volgt de eigenaar vanzelf. Want de hond is de manifestatie van het gedrag van de mens. En als er ook maar één iemand is en die iemand kan ieder van jullie zijn die zegt oké, ik ben hier, ik ben hier, kom maar, "ja". Ik kom je niet verbeteren. Ik kom niet tegen je zeggen wat je moet doen en laten. Ik kom niet aan je halsband trekken. Ik kom je niet uit je zelf gecreëerde tent lokken. Ik ben hier alleen maar en als je wilt, spelen we samen. En dan zie je dat de eigenaar vanzelf komt en niet gromt, niet bang is voor een vreemd mens, niet bang is om een verhaal over zichzelf te vertellen. En ook niet bang is om veroordeeld te worden.
Dat is veiligheid! De veiligheid die mensen verlangen in tijden van veranderingen. Veiligheid die wij kunnen bieden vanuit onze eigen veiligheid, door alleen maar aanwezig te zijn en "ja" te zeggen.
Love
© Anita Boom 2007
Meer over de kwantum sprong kan je lezen via de transcripten van de voorgaande bijeenkomsten:
http://www.tremendra.com/channelsvanSG.html
De volgende bijeenkomst vindt plaats op 19 mei en zal gaan over de kwantum sprong en de levende natuur en multi-dimensionaliteit.
Aanmelden kan via:
http://www.tremendra.com/Agenda.html#anchor_308
Lieve lezer,
Je ontvangt dit bericht omdat je hebt aangegeven interesse te hebben voor mijn aritkelen en activiteiten. Al het materiaal dat je op deze wijze ontvangt mag je verspreiden onder geïnteresseerden mits je mijn naam en website vermeld als bron.
Anita Boom
http://www.bewustwording.org
Inloggen
V&A
Zoek
